สยิว

เมฆ หนุ่มใหญ่วัย 43 มองเด็กสาวข้างบ้านที่ถลกกระโปรงยาวกรอมเท้าขึ้นมาถึงร่องรักแล้วแตะลิ้นเลียริมฝีปากไปมาเพื่อยั่วเขา

มิรินเดินหนีเขาไปอย่างอ้อยอิ่งทางหลังบ้านของเขาเอง แสดงว่าที่บ้านของเธอไม่มีคนอยู่ เธอเป็นเด็กสาวบ้านแตกที่ต้องส่งตัวเองเรียน และเขาก็เป็นผู้ใหญ่ที่เมตตาปรานีเด็กน้อย ชอบช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้

หลังบ้านของเขาเป็นกระท่อมปีกไม้หลังงาม ด้านในเย็นสบาย เขาเดินมาหยุดมองเด็กสาวที่นั่งห้อยขาอยู่หน้ากระท่อม

เมฆกระชากร่างน้อยแต่อวบอิ่มในสัดส่วนที่สมควรจะอวบอิ่มลงมา ก่อนจะถลกกระโปรงยาวกรอมเท้าของเธอขึ้นไปจนถึงเอวคอดกิ่ว

เขากระชากกางเกงในเนื้อบางของเธอให้พ้นทางก่อนจะจับเธอถ่างขาออกแล้วเสียบท่อนกายแข็งๆ เข้าในร่องรักฉ่ำชื้นที่เกิดจากการสะกิดของปลายนิ้วเพื่อช่วยตัวเองก่อนมาอ่อยให้เขาตามมาเสียบ

“อ่า... ลุงเมฆขา หนูมิเจ็บค่ะ ลุงเมฆอย่ากระแทกแรงสิคะ”

มิรินเด็กสาววัย 18 ร้องโอดโอยเสียงหลงกับการร่วมรักที่รุนแรงของหนุ่มใหญ่

“หนูมิชอบไม่ใช่เหรอครับ”

เมฆเอ่ยถาม เขาฉีกเสื้อเธอออก ขยำจนทรวงอกแรงๆ ร่างกายของเธอตอบสนองเขาอย่างร่าเริง

“อ่า... ลุงเมฆขา หนูมิเจ็บค่ะ ลึกด้วย หนูมิขาสั่นจะยืนไม่ไหวแล้วค่ะ”

มิรินจับเสาของกระท่อมแน่น ร้องครางไม่เป็นภาษา ด้านหลังเป็นสวนไม้กฤษณาที่เมฆปลูกเอาไว้ และปลอดคน จึงไม่มีใครได้ยิน เธอร้องแทบขาดใจกับบทรักร้อนแรงของหนุ่มใหญ่ เขากระแทกกระทั้นตั่บๆๆๆ ไม่ยั้งแรง ร่องกายของเธอหยาดเยิ้มไปด้วยหยาดน้ำรักไหลหยดไปตามขาผุดผ่อง

“หนูมิร้องครางดังๆ”

เขากระซิบที่ริมหู หน้าขากระแทกกึกๆๆๆๆ กับสะโพกผายของเธอ

จากเด็กสาวตัวน้อยสัดส่วนพอดีมือกลายเป็นสาววัย 18 ที่เต็มไม้เต็มมือเพราะโดนเขาเปิดซิงตั้งแต่อายุ 15 เด็กน้อยไร้เดียงสาต้องหาเงินเรียนหนังสือ บิดามารดามีปัญหากัน เธอเป็นเด็กมีปัญหา ไม่มีใครสนใจไยดี บางทีก็ปล่อยเอาไว้ให้อยู่กับบ้านคนเดียว

เขาเป็นผู้ใหญ่ใจดีชอบกินเด็ก ที่ยังโสด และยังไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตน แถมรสนิยมทางเพศยังแปลกประหลาดจึงอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด

นมเธออวบตึงเพราะโดนเขาขยำทุกวัน ร่องก็โดนกายแข็งๆ กระแทกเกือบทุกคืน เธอรับเขาได้คนเดียวเพราะเขาแก่นกายใหญ่โต ไม่ว่าจะมีอะไรกันกี่ครั้งเธอก็ยังร้องโอดโอยคับร่องเสมอเวลาโดนเขาเสียบ

สะโพกของเธอผายออกเพราะโดนเขากระแทกบ่อยๆ แต่มันเต็มไม้เต็มมือเกินเด็กอายุ 18

“ลุงเมฆขะ... ขา พรุ่งนี้หนูมิต้องเสียค่าเทอมเข้ามหาวิทยาลัยค่ะ”

เธอบอกเขาเสียงสั่นๆ ออดอ้อนน่ารักขณะโดนเขาขย่ม

“เท่าไหร่”

เขาเอ่ยถาม ไม่เคยเกี่ยงงอนเรื่องการอุปการะค่าเล่าเรียนเธอเลย

“สะ... สามหมื่นค่ะ”

ค่าลงทะเบียนเรียน ค่าชุดและอีกจิปาถะ

เธอเผื่อเอาไว้แต่ไม่แน่ใจว่าจะพอไหม เลยไม่กล้าขอเขาเยอะ เมฆเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง เขาทำงานกลางแดดกลางฝน เป็นหนุ่มใหญ่ที่รูปร่างสูงเพรียวแข็งแรง กล้ามเป็นมัดๆ แขนขาของเขาตึงแน่นเวลาอัดกายลงมาหาเธอ ร่างของเธอแทบแหลก

“เดี๋ยวจะให้สักห้าหมื่น ถ้าไม่พอ มาขอเพิ่มได้ตลอด” เขายังอัดกระแทกเข้าใส่ร่างน้อยไม่หยุดหย่อน

“ขะ... ขอบคุณค่ะ”

เธอบอกเขาอย่างดีใจ ได้เรียนหนังสือก็เพราะเมฆส่งเสีย ไม่อย่างนั้นเธอคงไปทำงานรับจ้างงกๆ อยู่ที่ร้านขายของชำที่ไหนสักแห่ง หรือโดนมารดาพาไปขายซ่อง

“เรื่องที่พักจะหาให้เอง อยู่ฟรีไม่ต้องเสียค่าเช่า”

เขาบอกอย่างใจดี เธอหยัดสะโพกให้เขาแม้จะโดนเขากระแทกแรงๆ แต่เธอก็ชอบบทรักซาดิสก์ของเขา วันนั้นเธอหน้ามืดยั่วเขาตอนอายุ 15 แต่เมฆไม่ใช่ผู้ชายหวงเนื้อหวงตัวหรือดุด่าว่าไม่เหมาะสม ผู้หญิงเสนอให้เขาก็เอา ครั้งแรกเธอกับเขาเมื่อสามปีก่อน เธอเจ็บจนร้องไห้เพราะท่อนกายเขาใหญ่ ยัดยังไงก็ไม่เข้า แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย เอาจนสำเร็จ

เมฆมีที่พักในเมืองให้เธอแล้ว เขาได้ยินเธอมาบอกเขาแล้วเมื่อวันก่อนว่าจะเข้าเรียนมหาลัยในตัวเมือง ให้เธอไปพักที่โน่นก็ดีเหมือนกัน เขาจะได้ไปมาหาสู่เธอได้ง่ายๆ เพราะอยู่บ้าน ถ้าพ่อแม่เธออยู่เขาก็ต้องงดเว้นกิจกรรมร่วมรักกับเธอเป็นบางครั้ง แม้เขาจะอยากมีอะไรกับเธอบ่อยๆ และขาดไม่ได้เพราะเป็นคนติดเซ็กซ์ แถมยังชอบอะไรตื่นเต้นอีกด้วย

มิรินรับเขาได้ทุกอย่าง เขาไม่ได้บีบบังคับเธอเลยรักและเอ็นดูเธอมาก เธอขออะไรเขาหาให้ได้เธอได้หมด ขอแค่เธอเอ่ยปาก

เขาไม่เคยเบื่อหน่ายเธอ แต่ยิ่งเสพติดและหวงแหน ตั้งแต่ได้เธอมาเมื่อครั้งสามปีก่อน เขาก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงทุกคน ยกเว้นเธอคนเดียว

“ลุงเมฆขา... หนูมิจะเสร็จแล้วค่ะ หนูมิไม่ไหวแล้ว”