สยบรักแม่หนู(นาย)มาเฟีย

บทนำ

ปัง ปัง ปัง

เสียงปืนปะทะกันดังสนั่นไม่ขาดสายร่างของชายชุดดำทรุดล้มหน้าคะมำลงกับพื้นเลือดสีแดงสดค่อยๆไหลลงสาบพื้นดินจนเป็นสีแดง

"นายท่าน ท่านหนีไปก่อนเดียวผมจะยิงสกัดพวกมันไว้นายท่านใช้จังหวะนั้นหนีไปก่อนนะครับ"พีลูกน้องคนสนิทของนาธารหันมาเอ่ยกับนาธารเมื่อคนของตนนั้นเริ่มจะเสียเปรียบ

"พีนายจะบ้าหรือไงจะให้ฉันทิ้งพวกนายแล้วหนีเอาตัวรอดคนเดียวเนี่ยนะ"ผมเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทอย่างพี

เมื่ออยู่ๆพีก็มาผลักไสผมให้หนีเอาตัวรอดคนเดียว

สถานการณ์ที่ผมเจอตอนนี้คือโดนลอบฆ่าขนาดกำลังกลับจากโกดังคลังอาวุธและตอนนี้พวกของผมกำลังเสียเปรียบเจ็บหนักล้มตายกันไปมากกว่าครึ่ง

"นายท่าน...ท่านต้องฟังผมตอนนี้ท่านต้องหนีเอาตัวรอดก่อนเพราะท่านคือหัวหน้าแก๊งของเรา แก๊งของเราต้องมีท่านคอยสั่งการ แก๊งเราจะขาดท่านไม่ได้อีกอย่างบอสก็ขาดท่านไม่ได้เช่นกัน"พีเอ่ยขึ้นเตือนสติผมขึ้น

ใช่พีพูดถูกทุกอย่างผมจะมาเอาแต่ใจตอนนี้ไม่ได้

"สัญญา!!!สัญญากับฉันว่านายต้องรอดกลับมาหาฉัน!!!"ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพีแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเข้ม

"ผมจะพยายามให้สุดความสามารถครับ"พีเอ่ยตอบผมพลางยิ้มอ่อนส่งมาให้

"ไม่!!!นี้เป็นคำสั่งนายต้องรอดกลับมาหาฉัน!!!"

ผมเอ่ยสั่งพีขึ้นเสียงเข้ม

"ครับนายท่านนายท่านดูแลตัวเองด้วยนะครับนายท่านต้องกลับไปรอผมที่ตระกูลนะครับ"

พีขานรับผมก่อนที่จะเอ่ยพูดแล้วฉีกชายเสื้อที่ตัวเองใส่อยู่แล้วยื่นเศษเสื้อที่ฉีกมาให้ผมเพื่อใช้เป็นที่ห้ามเลือดที่ตนแขนของผมเพราะตอนที่ผมวิ่งหนีผมถูกยิง

"นายก็เหมือนกันพี"ผมเอ่ยบอกพีก่อนจะรับเศษเสื้อแล้วรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะวิ่งหลบออกไป

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก

เสียงหอบหายใจยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆกับหยดเลือดที่ไหลตามเรียวแขนแล้วร่วงหล่นลงพื้นร่างซีดขาวเดินโซซัดโซเซตามเส้นทางถนนมืดๆ มีเพียงแสงไฟดวงน้อยๆตามข้างทางที่พอจะเป็นแสงสว่างให้ร่างบางได้พอเห็นทาง

"นิวตัลจะปลอดภัยมั้ยนะ"ร่างสูงโปร่งสบถออกมาเสียงแผ่วเบา

ตอนนี้เขานั้นเป็นห่วงนายน้อยของเขาเหลือเกินกลัวว่านายน้อยของเขาจะโดนสั่งลอบฆ่าเหมือนกัน

"แค่กๆๆ"เสียงไอดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะทรุดนั่งลงข้างพื้นถนน

"แค่กๆๆ หึ! พีฉันคงจะกลับไปรอ แค่กๆๆ นายที่ตระกูลไม่ได้แล้ว"สิ้นเสียงสุดท้ายร่างสูงบางของนาธารก็ฟุบหมดสติไปกับพื้นถนน

พอร่างสูงโปร่งล้มลงนอนหมดสติไปกับพื้นไม่นานแสงไฟจากรถสปอร์ตคันหรูก็ได้สาดส่องมายังร่างของคนที่นอนหมดสติอยู่ข้างถนน

เอี้ยดดดดดดด

เสียงล้อรถสปอร์ตคันหรูเบรกกับถนนดังขึ้นใกล้ๆกับร่างของธนาธรก่อนที่หนุ่มลูกครึ่งนัยน์ตาสีฟ้าประกายจะก้าวลงจากรถสปอร์ตคันหรูแล้วเดินตรงมายังร่างของคนที่นอนอาบเลือดฟุบหมดสติอยู่ที่ข้างริมถนน

"ใครมานอนเจ็บหมดสติอยู่ตรงนี้วะ ไปฟัดกับหมาที่ไหนมาเนี่ย"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นก่อนที่ขายาวจะนั่งยองๆลงพลางเอื้อมมือไปจับพลิกร่างคนที่นอนฟุบหมดสติอยู่ให้หงายขึ้นพอคนตัวสูงได้เห็นหน้าคนที่นอนหมดสติอยู่ริมถนนก็พลางตกใจ

"คุณธนาธร"เสียงทุ้มสบถชื่อคนตรงหน้าออกมาเบาๆก่อนที่จะรีบพยุงนาธารไปยังรถสปอร์ตคันหรูที่จอดสตาร์ทติดทิ้งไว้

พอพยุงนาธารเข้ามานั่งในรถสปอร์ตเสร็จสรรพคนตัวสูงก็รีบวิ่งมายังฝั่งคนขับก่อนจะเหยียบคันเร่งพุ่งทะยานตรงไปยังบ้านตนทันที