ตอนที่3 ใครยุ่งกับเมียกู มึงตายย!!

ตอนที่ 3

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเหม่ยลี่

นางสาวมนัสชนัญ ทวีทรัพย์ธาดา

อายุ 22 ปี เรียนบริหารปี 3 สวย เเรง เเรด เเซ่บเวอร์ อาชีพเสริม เลี้ยงเด็กไว้เชยชม

เเต่ชีวิตฉันก็ต้องฉิบหายถึงจุดพังพินาศ เมื่อพระเจ้า ส่งไอ้หื่น บ้ากามที่ไหนก็ไม่รู้ มาคอยตามจีบตามตื้อฉัน เป็นเวลาเกือบปี ซึ่งฉันก็ไม่ได้รักเขาเลยสักนิด

ถึงจะโดนเขาคาบซิงไปเเล้วก็เถอะ เเต่เเล้วไง คนอย่างอิเหม่ยลี่ ยังสาวยังสวย ดังนั้นฉันจะป่าวประกาศว่า ฉันจะไม่เอาผัว ฉันจะเเรดต่อไปให้ถึงที่สุด สนุกกับเด็กต่อไป ฮ่าฮ่า

ฝันไปเถอะ ไอ้โฬมถ้าคิดอยากจะจับคนอย่างฉัน ทำเมีย

ตลอดเวลาเขาก็ตามจีบฉันตลอด ตามเยทุกขณะ จนเหล่าเด็กฉันเริ่มเเตกตื่น จับผิดสงสัย

19:00 น. ร้านอาหาร

" ทำไมคอพี่เเดงอะครับ " วินเด็กในสังกัดของฉัน ที่วันนี้ฉันชวนมากินข้าว ตามเเบบฉบับเจ๊เลี้ยงเด็ก

" ฮึก! พี่เเอบมีใครอยู่หรือป่าว " เเละนี่ก็ทาม เพื่อนของวิน จะบอกว่าฉันควบ 2 ก็ได้นะ เเต่มันมีมากกว่านั้น

" ป่าวซะหน่อย พี่จะเเอบมีใคร เเค่มดกัดเฉยๆ อย่าคิดมาก "

" จริงหรอครับพี่เหม่ย ผมไม่เด็กเเล้วนะ "

" หื้ม จะใหญ่ขนาดไหนเชียว " ฉันเเซวถามเล่นตามประสา

" ใหญ่พอจะฟาดหน้าคนโกหกได้ก็

เเล้วกัน " เเต่ก็ต้องตกใจกับคำพูดของทาม

รุนเเรง ฉันไม่ได้หมายถึงไอ้นั้นนะ

" บ้าละ พูดอะไรออกมา "

" 555 ช่างเถอะ มาครับเดี๋ยวเขาป้อน อํ้าา " ทามยื่นช้อนตักอาหารมาป้อน ฉันก็กิน

ติ้งง~ เสียงไลน์

โฬม: " มึงอยู่ไหน เมื่อไหร่จะกลับ กูนอนเเก้ผ้ารอนานเเล้วนะเว้ย " ฉันเปิดไลน์อ่านก็พบกับข้อความที่ไม่น่ายินดี

ฉัน: " เรื่องของมึง " ฉันตอบไปอย่างหงุดหงิด

โฬม: " พูดดีๆ เหมือนตอนกูเยมึงก็ได้ "

ฉัน: " เหอะ! ไอ้โฬม มึงช่วยหยุดความคิดหื่นๆของมึง สัก 2 วิจะได้ไหม กูขอล่ะ " คนบ้าอะไรหื่นตลอด24 ชั่วโมง

ถ้าฉันคบกับมันนะ คงโดนเอาจนหลีพังกันไปพอดี

โฬม: " เเล้วคุณเมีย รู้จักคำว่าสันดานไหมครับ! เร็วๆรีบกลับบ้านผัวรออยู่ ฝากบอกน้องสาวมึงด้วย ว่าน้องชายกูคิดถึง "

ฉัน: " เชอะ! ไม่กลับหรอก "

โฬม: " อย่าให้กูได้ไปลากคอ "

ฉันอ่านเเชท เเล้วก็ยิ้มๆ จะทำไมรู้ที่

ก็มาสิ ฉันไม่กลัวหรอกเเค่ไอ้โฬม ปัดโธ่!

" พี่คุยกับใครหรอครับ คุยไปยิ้มไป " วินถามขึ้น อย่างสงสัย

ห้ะ นี่ฉันยิ้มหรอ บ้าน่าไม่จริงหรอก

" อย่าให้พวกผมรู้นะ จะงอลให้ดู " ทาม

" หึ ไม่ให้รู้หรอกจ้ะ " ฉันยิ้มเเป้นออกมา เเล้วไปหยิกเเก้มพวกนาง

ตัดมา อีกฝั่ง

Talk โฬม

ปึกกก!

" โธ่เว้ย!! อะไรว่ะ "

ผมฟาดรูปลงพื้นเสียงดัง สุดเเรงด้วยความโมโห เมื่อลูกน้องที่ให้ไปติดตาม

อิเมียคนสวย ถ่ายรูปเธอนั่งกินข้าวกับผู้ชาย 2 คน ป้อนข้าวกันกระหนุง

กระหนิง หยอกล้อกันไม่ไว้หน้าผมเลย หึ มึงกล้ายุ่งกับคนของกูนักใช่ไหม ได้! ผมกำหมัดเเน่น

" ไอ้หน้าปลาไหล 2 ตัวนี้มันเป็นใคร "

" เน็ตไอดอลครับ เรียน ม.6 โรงเรียน.... เป็นเด็กเลี้ยงของคุณเหม่ยลี่ครับ "

" หึ! หนอย! อิเมีย ทิ้งกูนอนเงี่ยนอยู่คนเดียว ส่วนตัวเองไปกินข้าวกับชู้ กลับมาเมื่อไหร่กูสั่งสอนมึงให้เข็ดเเน่ "

ผมกัดกรามพูดออกมาอย่างโมโห มันเล่นผิดคนเเล้ว ได้ผมเเล้วจะไม่รับผิดชอบงั้นหรอ ผมไม่ยอมโดนเยเเล้วทิ้งหรอก

" พวกมึงรู้ทางมันผ่านไหม กูจะไปล้างชั่วโครตมัน! "

" เอ่อ ทางนี้ครับนาย เป็นทางเปลี่ยวไม่ค่อยมีคนไป บ้านพวกมันต้องผ่านทางนี้ "

" หึ ดี!! " ผมกระตุกยิ้มออกมางานนี้มีเลือดเเน่

" ไม่ต้องไปกับกูเยอะ เฝ้าอยู่ที่นี่เเหละ ถ้าเมียกูกลับมาบอกว่า กูไปซื้อถุงยาง " ผมสั่งลูกน้อง 2 คนให้ไปกับผม อีก2 คนเฝ้าห้อง

" ครับนาย "

ผมเดินมาส่องกระจกมองความหล่อ ก่อนจะไปเปิดประตู ก็เห็นเหี้ยตัวหนึ่ง กำลังจะเคาะประตูห้องเมียผม เกือบเคาะหน้ากูเเล้วไหมล่ะ

" มึงมีอะไรไอ้วายุ มาเคาะห้องเมียกูทำไม! "

" เเม่..ง! เมียกูหายว่ะ ปล่อยกูไว้กับลูกเฉยเลย ว่าจะมาถามเมียมึง " ผมหันมองทางด้านหลังมัน ก็เห็นเด็กนรกเเฝด 2 คน นั่งรถเข็นอยู่

นี่มันถึงยุคที่ผัวต้องหอบลูก มาตามหาเมียเเล้วหรอวะ

" วุ้ว! เเค่เมียคนเดียวมึงก็คุมไม่ได้ มึงมันกระจอก " ผมพูดจบก็เเทรกตัวเดินออกมา ไปหอมเเก้มน้องซานผิง ก่อนจะซิ่งไปฆ่าเหยื่อ

" เอ้า! ไอ้ค..ยนี้ ด่ากูเฉย " เสียงมันตะโกนด่า ตามหลังมา

ถนนเปลี่ยว

ภายในถนนที่มืดเปลี่ยว ไร้รถจราจร ท่อนไม้ท่อนใหญ่ถูกวางขวางถนน มีบุคคล 3 คนกำลังจ้องมองอยู่ในความมืด

บรื้นนๆ บรื้นนๆ เอี๊ยด!!

ไม่นานก็มีรถเก๋งคันสีดำผ่านมา เบรกรถกระทันหัน ก่อนที่เด็กหนุ่ม 2 คนจะลงรถออกมาดู

" เชี่..ย! ใครเอาท่อนไม้มาเล่นเเถวนี้วะ "

" มึงก็มาช่วยกูยกสิ จะยืนบ่นทำไม "

" เออๆ "

ผมเห็นเด็กม.ปลายสองคน กำลังยกท่อนไม้ออก ก่อนจะ ถือไม้หน้าสามเดินไปฟาดหัวมันคนหนึ่ง จนมันลงไปนอนจมกับพื้น

" อย่ามายุ่งกับเมียกู "

ตุ๊บ~ ผัวะ~ อ๊ากกก

" อึก ผมไม่ได้ยุ่ง กับเมียคุณเลยนะครับ โอ๊ย "

" หึหรอว่ะ ก็อิเหม่ยลี่ไง เมียกู "

" เฮ้ย!! พะ พี่ครับผมขอร้องอย่าทำร้ายพวกผมเลย ผมจะไม่ยุ่งกับเมียคุณอีก"

" ชะ ใช่ครับ พวกผมเข็ดเเล้ว ปล่อยผมไปเถอะ "

ผมยืนมอง หมาสองตัวที่มันนั่งไหว้ขอชีวิตจากผม สภาพร่างกายบอบซํ้า ทั้งโดนผมซัดเเล้วลูกน้องผมรุมกระทืบ

" หึ! ขอโทษว่ะ กูเป็นพวกไม่สงสารคน " ผมยกยิ้มขึ้น มองพวกมันด้วยสายตาอำมหิต พร้อมกับควักปืนออกมา

ปังง ปังงๆ ยิงไปที่เเสกหน้าพวกมัน ตายคาที่ทันที

" หึ! พวกมึงดูไว้ ใครที่ยุ่งกับเมียกูมันต้องตาย " ผมหันไปพูดกับลูกน้อง

" เอาศพมันไปทิ้ง "

หึ งานนี้ มีออกข่าวหน้าหนึ่งเเน่

พอฆ่าพวกมันเสร็จ ก็กลับไปอาบนํ้าเปลี่ยนชุดใหม่ มุ่งหน้าไปหาเมียทันที

" อร๊ายยโฬม อย่านะ อ๊าส์ จะทำอะไร "

" ลงโทษเมีย "

ตลับๆ ตลับบๆ

" อือ! อึก เบาๆ เหม่ยจุกเป็นนะ "

" ซี๊ดดอ๊าส์ คืนนี้กูจะลงโทษมึงให้สมใจเลย "

" ละ ลงโทษอะไร อ๊ะ ซี๊ดส์ "

" หึ เดี๋ยวมึงก็รู้ เพราะกูจะเยจนกว่ามึงจะจำได้เอง " ผมพูดไปพลางตีก้นเธอไป เป็นการสั่งสอน หึอยากเเรดดีนัก

ตลับๆ ตลับๆ อ๊าส์ ซี๊ดดส์~