ตอนที่6 เธอเด็ด(Nc20+)

"ดะ เดี๋ยว มันเจ็บ"เข้าไปเพียงปลายหัวบาน มือเล็กก็ผลักอกเขา พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา

"ทนหน่อย เจ็บแปบเดียว"จะให้เขาเอาออกตอนนี้คงไม่ได้ เขาไม่ได้ใจดีขนาดนั้น ใส่เข้าไปแล้วเอาออกคนที่จะตายคือเขา

"อื้อ~ทีเดียวเลยได้ไหม"ไหนๆก็ต้องเจ็บ ก็ให้เขาใส่เข้ามาทีเดียวเลยดีกว่า เจ็บแล้วขอเจ็บครั้งเดียวพอ

"เธอขอเองนะ"

สวบ!!!!

"กรี๊ด!!!! ฮือ ฮือ เจ็บ"ใบหน้าสวยสะบัดไปมา ปวดทรมานมาก ไม่ได้สนุกอย่างที่คิด เสือก้มมองจุดเชื่อมต่อ เห็นเลือดบริสุทธิ์เปรอะเปื้อนออกมา สงสารก็สงสาร แต่ตอนนี้เขาต้องปลดปล่อย

"ขยับได้ยัง ฉันจะตายอยู่แล้ว"

"อือ...ขยับเลย"เมื่อรู้สึกอึดอัด ก็บอกให้เขาขยับ คิดว่าคงเบาๆ ที่ไหนได้เขากระแทกเข้าสุดออกสุดถึงจะช้าแต่แรงมาก

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

คนตัวเล็กเสียวสะท้าน ทุกการขยับเข้าออก ปวดไม่มากแต่มันเสียวมากกว่า หลับตาปลดปล่อยทุกความรู้สึกออกมา อยากทำให้เขาพอใจ เธอต้องตอบสนองเขา คิดแบบนั้นก็เอามือโอบรอบคอแกร่ง ดึงใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาจูบ

เป็นเธอที่เริ่มดูดดึงลิ้นร้อนเข้าปาก ดูดจนเสียงดังจ๊วบจ๊าบ เสือผละออกจ้องมองใบหน้าสวย ส่วนล่างก็ยังคงตอกอัด เธอไม่ได้ไร้ความรู้สึก เธอเสียวเขารู้

"ครางดังๆ เรียกชื่อฉัน ซี้ดดด"

"อ๊าสสส สะ เสือ"เด็กดีชิบหาย ใช้ให้ทำไรทำหมด เรียนรู้เร็ว จนเขาชักติดใจ

สะโพกสอบที่ยังคงตอกอัดรัวเร็วและแรง เน้นๆทุกดอก ร่องรัดตุบตอดคับแน่น เป็นการเสียดสีที่ทรมานที่สุด ใบหน้าหล่อขบกรามแน่น ร่องเธอรัดเขาจนเกือบขาด นอนกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนไม่เคยเจอร่องใครตอดดีขนาดนี้

"อ๊าสส เราไม่ไหว สะ เสือ เร็วๆหน่อย"เอวสอบเร่งรัวเร็วตามคำสั่ง กระแทกเข้าออกอย่างลืมตาย ร่างเล็กสั่นไหวระริกครวญครางเสียงหวานปริ่มขาดใจ จนลมหายใจขาดห้วง เกร็งกระตุกปลดปล่อยออกมาในที่สุด

"อร้ายยยย..."มะปรางนอนหอบเหนื่อย หายใจรวยริน แต่ช่วงล่างยังโดนกระแทกไม่ยั้ง ยิ่งเพิ่มระดับแรงขึ้นเมื่อคนตัวสูงจะเสร็จ

"อ้าาา ซี้ดดด อีกนิด อ๊าสสส เสร็จ"น้ำสีขาวขุ่นพวยพุ่งเต็มเครื่องป้องกัน เสือถอนแก่นกายออก ถอดถุงยางหยิบอันใหม่มาสวม พลิกร่างเล็กให้อยู่ในท่าคลานเข่า มองเห็นร่องรักบวมแดงนิดๆ

"อีกรอบนะ"กระซิบเสียงแหบพร่าชิดริมหู ได้รับการตอบกลับเป็น ใบหน้าสวยเอี้ยวหันมาหา แลบลิ้นออกมาอยากจูบ

สัด!!!สดไม่พอยังเด็ด

ลิ้นร้อนก็เลียลงไปบนลิ้นเล็กที่เธอยื่นมา ก่อนค่อยๆดูดเข้าไปในปาก เป็นจูบที่มูมมามที่สุดตั้งแต่เคยเจอมา น้ำลายหยดไหลเต็มสองข้างปาก แต่อารมณ์มาเต็มขนาดนี้ใครสน

มือหนาชัดรูดแก่นกายสามสี่ที ก่อนกดเข้าไปในร่องรักที่เริ่มช้ำเล็กน้อยที่เดียวสุดลำ

"อื้อ~อ๊าสสส"

"ซี้ดดด เสียวหัวสัด!!!"เสือตอกอัดรุนแรงทันทีตามอารมณ์กระสันที่พุ่งสูง ไม่น่าเชื่อว่าหน้าไร้อารมณ์ของเธอ พอได้ลองแล้วทำเขาคลั่ง เรียนรู้เร็ว ตอบสนองทุกอย่าง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

มือหนาจับสะโพกขาวแรง บีบเค้นจนขึ้นรอยมืออย่างหมั่นเขี้ยว ตัวเล็กแต่เต็มไม้เต็มมือไปหมด ไม่ว่าจะบีบจะจับตรงไหน

"อ๊าสสส โอ้วว ร่องเธอทำฉันคลั่ง"

มะปรางรับรู้ทุกอย่าง แต่พูดอะไรไม่ได้ เธอเสียวแทบขาดใจ แก่นกายเขาใหญ่จนเธออึดอัดไปหมด มันครูดเข้าออกร่องรักเธอจนทนไม่ไหว ได้แต่บีบผ้าปูที่นอน รองรับรับการกระแทกที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของเขา

"ตอดดี ชิบ!!! อ๊าสสส"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

เสือมองดูเอ็นร้อนของตัวเองที่เสียดสีเข้าออกร่องรัดจนกรีบสีสดปริ้นเข้าปริ้นออก ร่องรักที่ตอดแรงขึ้น บ่งบอกว่าเธอจะเสร็จ เขาชักแก่นกาย ออกมาถอดถุงยางทิ้ง มองดูร่องรักที่วูบโหวง ตอดอากาศตุบๆ ก่อนจัดการสอดเอ็นร้อนเข้าไปใหม่

"เสร็จข้างนอกนะ"ใจจริงเขาอยากเสร็จข้างใน ร่องเธอทำเขาไม่อยากใส่ถุงยางอีก โคตรดี โคตรเสียว โคตรเด็ด

"มะ ไม่ ไหวแล้ว"

"พร้อมกันนะ"ตอกอัดรุนแรงอีกสามสี่ครั้ง ก็ดึงเอ็นร้อนออกมา สาวรูดน้ำกามขาวขุ่นออกมาจนเต็มหลังคนตัวเล็ก

"อ๊าสสสส ซี้ดดด"

เสียงหายใจเหนื่อยหอบของคนสองคนดังแข่งกัน มะปรางที่โดนอย่างหนักหน่วงตั้งแต่ครั้งแรก เธอแทบสลบ นอนคว่ำหน้าฟุบไปกับที่นอน

"ดีไหม ชอบหรือเปล่า?"

เสือหยิบทิชชู่เปียกเช็ดหลังให้เธอ ทำความสะอาดร่องรักที่เริ่มบวมแดง ถามความประทับใจหลังเสร็จกิจ อยากรู้เธอรู้สึกยังไง เพราะเขาชอบบทรักครั้งนี้มาก

"ชอบ เราชอบ"เธอเองก็ไม่ต่างกัน การได้ปลดปล่อยในเรื่องนี้ ทำเธอลืมชีวิตบัดซบของเธอได้ชั่วคราว เพิ่งรู้ว่าเซ็กส์มันดีขนาดนี้

"ถ้ารู้ว่าดีขนาดนี้ คงไม่ปล่อยมาจนอายุ22"

มือหนาเขกหน้าผากเธอเบาๆหนึ่งที พลิกร่างเธอมาโอบกอด ใช้มือลูบศรีษะเธอเบาๆ

"ดีแล้วที่ปล่อยมา ไม่คิดไปทำกับคนอื่น ต่อไปถ้าอยากก็แค่สะกิดเข้าใจไหม ฉันจะจัดให้เธอเอง"

"ทุกเวลาหรือเปล่า"เสือก้มมองเธออีกครั้ง กดจมูกหอมหน้าผากไปหนึ่งที

"ทุกเวลาถ้าฉันอยู่ แต่ถ้าไม่อยู่ด้วยกันก็แค่โทรมา ไปหาได้จะไป"

"เราทำเสือมีอารมณ์แล้วเหรอ ดีจัง"ใครจะบอกว่าเขามีอารมณ์กับเธอตั้งแต่แรก แต่หงุดหงิดหน้าไร้อารมณ์ของเธอ และเขาคิดผิด เวลาร่วมรักกันเธอมีอารมณ์ร่วมกับเขาอย่างดี หน้าไม่ได้นิ่งเหมือนเวลาปกติ

"พรุ่งนี้เธออยากให้ฉันไปด้วยหรือเปล่า"

"ไม่เอา เราไม่อยากให้เสือเห็นสภาพเราไปมากกว่านี้แล้ว"

"ทั้งที่ฉันเห็นไปถึงมดลูกเธอแล้วเนี๊ยะนะ"ถึงเขาจะพูดติดตลก แต่เธอไม่ตลกด้วย เธอกับเขาไม่ควรเกี่ยวกันมากไปกว่านี้ เราต่างกันเกินไป

"เสือไม่ต้องไปส่งเรานะ เราอยากใช้ชีวิตเหมือนเดิม อยากทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่เป็นภาระของเสือเกินไป"เขาไม่ขัดเธอไม่อยากให้เขาไปส่ง เขาก็ไม่เซ้าซี้ แต่อยากรู้เรื่องอื่นของเธอมากกว่า

"เมื่อก่อนตอนเรียนมัธยม ฉันยังเคยเห็นเธอยิ้มบ่อยๆ ทำไมตอนนี้เป็นแบบนี้"

"เสือสังเกตุเราเหรอ เราคิดว่าเสือจำเราไม่ได้ด้วยซ้ำ ผู้หญิงในสายตาเสือส่วนใหญ่เป็นคนสวยๆทั้งนั้น"แกล้งถามออกไป ทั้งที่เผลอสบตากับเขาบ่อยๆ

"ถ้าคิดว่าฉันจำเธอไม่ได้ แล้วที่ผับเฮียพายุ หลบฉันทำไม"

"ไม่รู้สิ รู้แค่ต้องหลบไปก่อน ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะไปเจอกันในห้องนั้น"เดือนกว่าที่เธอทำงานที่ผับมา ไม่มีคืนไหนที่เธอไม่เห็นเขา มีบางวันเห็นเขามากับเพื่อนสนิทสองคนของเขา สองคนนั้นก็เรียนห้องเดียวกับเธอเหมือนกัน แต่ก็ไม่ค่อยได้พูดกันเท่าไหร่ พวกเขาสามคนเป็นขวัญใจสาวๆ ในโรงเรียน วาเลนไทน์ที เห็นมีแต่สาวๆ มาหาที่ห้อง

"แม่เราเริ่มเข้าบ่อนเล่นการพนันตั้งแต่เราอยู่ปีหนึ่ง หลังจากนั้นเราก็รู้ว่าแม่นำเงินเก็บทั้งหมดไปลงทุนกับเพื่อนแล้วขาดทุนหมดตัว คงอยากได้เงินคืนเลยเอาบ้านไปจำนองเสี่ยแล้วเล่นการพนันจนติด กลับจากบ่อนก็มานั่งกินเหล้าทุกวัน เมาแล้วก็ด่าเราทุกวัน ราวกับเราไม่ใช่ลูก"

เสือจับน้ำเสียงเธอได้ว่าสั่นมากแค่ไหน แต่คงไม่อยากร้องไห้ออกมา จัดว่าเป็นคนเข้มแข็งมาก

"เราทำงานส่งตัวเองเรียนมาตลอด หวังอย่างเดียวแค่เรียนจบ งานอะไรเราทำหมดไม่เกี่ยง ขาดสังคม ไม่มีเพื่อน ชีวิตจำเจอยู่แค่เรียนกับทำงาน กลับบ้านก็ต้องนั่งฟังแม่เมาแล้วด่าเราจนหลับไป เป็นแบบนี้มาเกือบสี่ปีแล้ว เสือจะให้เรายิ้มตอนไหน"มะปรางกลืนก้อนสะอื้นลงไปก่อนพูดต่อ

"อย่างเดียวที่พอให้เราหายใจต่อไปได้คือพ่อ ถึงจะไม่ใช่พ่อแท้ๆ แต่เรามีพ่อคนนี้คนเดียวมาตลอด พ่อให้เงินเราใช้ แอบเงินแม่มาให้เรา คิดดูว่าพ่อเลี้ยงต้องแอบเงินแม่แท้ๆให้ลูก เสือว่าชีวิตบัดซบดีไหม"มือหนากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอย่างปลอบใจ เขารู้เธอคงเสียใจที่ต้องพูดเรื่องพวกนี้ให้เขาฟัง

"มีหลายครั้งที่เราอยากตายเหมือนกัน คิดแต่ว่าถ้าแม่ไม่รักจะเกิดเรามาทำไม แม่ไม่เคยพูดว่าดีใจที่มีเรา ไม่ว่าเราจะทำอะไรให้แม่ภูมิใจแค่ไหน มีแต่พ่อที่ภูมิใจและให้กำลังใจเรามาตลอด บ้านหลังนั้นเราแค่อยากรักษาไว้ให้พ่อ เพราะพ่อทำงานหนักเพื่อเราคนเดียว"

นอนเล่าให้เขาฟังจนหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทีตอนได้ยินเสียงกดออดในตอนเช้า แต่เจ้าของห้องยังนอนหลับสบาย คนอาศัยแบบเธอเลยลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วเป็นคนไปเปิดประตูให้แขกเอง

แกร๊ก!!!

"มะปราง!!!"