9. เริ่มงานวันแรก

“จินพาน้องสาวมาเจอคุณน่ะค่ะ นี่มะลิที่จินเคยบอกคุณน่ะค่ะ วันนี้มะลิจะเริ่มทำงานที่นี่แล้วค่ะ มะลิสวัสดีคุณมาตินเขาสิ เขาคือเจ้าของที่นี่..” จินพูดไป เธอก็แนะนำมะลิทันที

“สวัสดีค่ะคุณมาติน มะลิขอบคุณที่ให้โอกาสมะลิเข้ามาทำงานที่นี่นะคะ” มะลิยกมือไหว้แล้วเอ่ยบอกชายฝรั่งตรงหน้าไป

“อืม...ยินที่ได้รู้จักนะมะลิ...จินบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าทำงานที่นี่ต้องทำอะไรบ้าง เธอทำได้ใช่ไหม” มาตินถามไปเพราะเขาก็ได้ยินเรื่องราวของเด็กสาวจากจินมาพอสมควร

“มะลิได้ค่ะคุณมาติน...ขอแค่ไม่ออกแขกก็พอ” มะลิบอกไปตามตรง เพราะเธอทำงานได้ทุกอย่างขอแค่ไม่ออกไปกับแขก

“เรื่องนั้นจินบอกฉันแล้ว และฉันก็ไม่บังคับคนที่ไม่เต็มใจหรอกนะ งั้นเธอก็ทำแค่ดูแลเอาใจแขกก็พอ...” มาตินบอกไปแบบยอมๆ เพราะเขาก็ไม่เคยบังคับให้ใครขายตัวอยู่แล้ว ทุกคนล้วนแต่ตัดสินใจเองทั้งนั้น

“ค่ะคุณมาติน” มะลิก็พยักหน้าแบบเข้าใจแล้วก็รู้สึกโล่งอกมา

“เดี๋ยวเธอออกไปรอจินข้างนอกก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับจินหน่อย” มาตินบอกไปด้วยสีหน้านิ่งเรียบ

“ค่ะ...งั้นมะลิขอตัวนะคะ สวัสดีค่ะคุณมาติน” มะลิบอกไปแบบเกร็งๆแล้วเธอก็เดินออกไปจากห้องทำงานของมาตินทันที

“น้องสาวคุณดูเหมือนเด็กที่ยังไม่ประสาเลยนะจิน จะไหวเหรอ แค่ผมดูหน้ายังกลัวแล้วเนี่ย” มาตินพูดไปเมื่อมะลิออกไปแล้ว

“ตอนนี้ยังใหม่อยู่มะลิก็อาจจะมีกลัวบ้างน่ะค่ะ คุณเป็นเจ้าของคลับนะคะ จะไม่ให้น้องสาวฉันเกรงกลัวเลยหรือไงคะ” จินตอบไปแบบกันเอง เมื่ออยู่กันสองคน

“โอเคๆ งั้นคุณก็เลือกแขกดีๆที่ไม่ทำตัวไม่รุ่มร่ามให้ก็แล้วกัน” มาตินบอกไปแบบใจดีกับเด็กสาว

“แน่นอนอยู่แล้วล่ะค่ะ น้องสาวจินทั้งคนนะคะ ก็ต้องให้ดูแลคนดีๆอยู่แล้วล่ะค่ะ ไอ้พวกปากว่ามือถึงน่ะไม่ได้แอ้มน้องสาวจินหรอกค่ะ แต่คุณน่ะอย่ามายุ่งกับน้องสาวของจินนะคะ คุณจะยุ่งกับใครจินไม่ว่าแต่กับน้องสาวจินห้ามนะคะ” จินบอกไปแล้วก็ยิ้มให้เขา

“ผมไม่ยุ่งหรอก คุณสบายใจได้ เพราะผมชอบผู้หญิงแซ่บๆแบบคุณมากกว่าใสๆซื่อๆแบบนั้น อีกอย่างเขาก็เป็นน้องสาวของคุณ ผมไม่มีทางยุ่งกับเขาแน่นอน...ผมสัญญา” มาตินบอกไปด้วยรอยยิ้ม

“ขอบคุณค่ะ ได้ยินแบบนี้แล้วก็ชื่นใจเลยค่ะ งั้นฉันกลับไปทำงานก่อนนะคะ ต้องพามะลิไปรู้จักกับคนอื่นๆอีกค่ะ” จินได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มให้เขา ก่อนจะบอกไปเพราะเธอต้องพาน้องสาวไปรู้จักกับคนอื่นๆต่อ

“เดี๋ยวก่อน...พอดีอีกสี่ห้าวันเพื่อนผมจะมาไทย คุณช่วยคัดเด็กตัวท็อปๆของเราไว้สักห้าหกคนนะ ผมจะให้เพื่อนผมเลือกน่ะ เอาคนที่เด็ดๆแซ่บๆหน่อยนะ” มาตินบอกไป

“ถ้าเด็ดๆแซ่บๆที่สุดในร้านก็จินไงคะ พอจะได้ไหมคะ” จินพูดบอกไปก็เล่นหูเล่นตาเขาแบบอ้อนๆ

“เดี๋ยวเถอะ ผมหมายถึงคนอื่นที่ไม่ใช่คุณ อย่าทำให้ผมต้องหวงได้ไหมจิน ความแซ่บของคุณน่ะเก็บไว้ให้ผมเชยชมคนเดียวก็พอ ” มาตินบอกไปเพราะเขาไม่ชอบให้เธอยุ่งกับแขกคนไหน เขาถึงให้เธอขึ้นมาคุมเด็กส่งให้แขกแทน เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องเอาใจใครนอกจากเขาคนเดียวเท่านั้น

“จินแค่ล้อเล่นเท่านั้นเองค่ะ โอเคค่ะ เดี๋ยวจินจะหาเด็กให้ค่ะ” จินยิ้มขำๆแล้วก็ตอบรับงานที่เขาสั่ง

“คืนนี้ผมไปหานะ...เลิกงานไวหน่อยนะ ผมจะไปรอคุณที่ห้อง เพี๊ยะ! ” มาตินบอกไปด้วยรอยยิ้ม แล้วเขาก็ตีก้นของเธออย่างหมั่นเขี้ยวเลย ก่อนจะบีบเบาๆอย่างชอบใจ

“ค่ะ จินจะรีบกลับไปหานะคะ คุณนอนรอจินได้เลยค่ะ “ จินบอกไปด้วยรอยยิ้มหื่นๆ ก่อนจะมองเขาแบบยั่วยวนเมื่อเขาบีบก้นของเธอ

ด้านมารีลินก็ออกมารอพี่สาวที่หน้าห้องทำงานของมาตินแบบเงียบๆ แล้วก็มีผู้ชายหน้าตาดีเดินเข้ามาเธอก็มองอย่างจกจ้องเลยเพราะว่าเขาหล่อมาก

“มายืนทำอะไรตรงนี้...เป็นเด็กใหม่ใช่หรือเปล่า” กันผู้จัดการคลับเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าอย่างสงสัย เพราะเธอมายืนที่หน้าห้องเจ้านายใหญ่แบบนี้น่าจะเป็นเด็กใหม่แน่นอน แถมหน้าตายังสวยมากอีกด้วย คงไม่ใช่เด็กใหม่ที่เจ้านายหิ้วมาหรอกนะ กันคิดในใจ

“อ่อใช่ค่ะ ฉันชื่อมะลิค่ะ กำลังจะเข้ามาทำงานที่นี่วันแรกค่ะ พอดีฉันมากับพี่จินน่ะค่ะ ตอนนี้เขากำลังคุยกับคุณมาตินอยู่ในห้อง เขาก็เลยให้ฉันออกมารอข้างนอกก่อน” มารีลินก็ตอบไปตามตรงเพื่อคลายความสงสัยให้ชายตรงหน้า

“อ่อ น้องสาวที่จินพูดถึงนี่เอง ยินดีที่ได้รู้จัก พี่ชื่อกันนะ เป็นผู้จัดการคลับที่นี่ เรียกพี่กันก็ได้เพราะพี่ก็เป็นเพื่อนกับจินพี่สาวเรา” กันได้ยินแบบนั้นก็ทักทายอย่างเป็นกันเอง เพราะจินบอกเขาก่อนหน้านี้แล้วว่าจะให้น้องสาวมาทำงานที่นี่ด้วย แต่เขาไม่คิดว่าจะสวยขนาดนี้

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่กัน” มารีลินได้ยินแบบนั้นก็รีบทำความรู้จักทันที ผู้ชายอะไรหล่อแล้วยังเป็นมิตรอีก น่ารักจังเลย มารีลินคิดในใจ

“ครับ...มะลิจะเริ่มงานวันนี้เลยใช่ไหม รู้ลายละเอียดงานหรือยัง จินได้บอกอะไรบ้างไหม” กันถามไปเพราะเธอดูเรียบร้อยจนเขาคิดว่าเธอไม่น่าจะมาทำงานเอนเตอร์เทรนแขกได้

“บอกแล้วค่ะ มะลิเข้าใจแล้วค่ะว่าจะต้องทำอะไรบ้าง” มารีลินตอบไป

“แน่ใจนะว่ามะลิทำงานนี้ได้น่ะ ท่าทางเรายังดูใสๆซื่อๆอยู่เลยนะเนี่ย จะดูแลเอาใจแขกได้จริงๆเหรอ” กันถามย้ำไป เพราะเธอต่างจากสาวๆในนี้มากเลย แค่จริตเธอก็ยังสู้สาวๆในนี้ไม่ได้เลย

“ได้สิคะ เห็นมะลิใสๆซื่อๆแบบนี้แต่ว่ามะลิก็ไม่ได้เรียบร้อยขนาดนั้นนะคะ มะลิทำงานนี้ได้แน่นอนค่ะ” มารีลินบอกไปแบบมั่นใจ

“เชื่อที่น้องสาวฉันพูดเถอะน่า ฉันเทรนน้องสาวฉันด้วยตัวเองแล้ว รับรองเลยว่าไม่ทำให้นายเสียลูกค้าแน่นอน...ฉันรับรองได้” จินออกจากห้องของมาตินมาแล้วได้ยินพอดีก็เอ่ยพูดไป

“หึ...ถ้าเธอพูดแบบนี้ฉันก็โล่งใจหน่อย ไหนเธอบอกว่าน้องสาวเธอหน้าตาบ้านๆธรรมดาๆไง นี่เรียกว่าบ้านๆของเธอเหรอเนี่ย สวยอย่างกับนางฟ้าเลย...” กันบอกไปก็ว่าเพื่อนทันที เพราะเขาไม่คิดว่าน้องสาวของจินจะสวยขนาดนี้เลย

มารีลินได้ยินกันพูดแบบนั้นก็ยิ้มออกมาแบบเขินๆเลยทีเดียว เพราะไม่คิดว่าเขาจะชมเธอตรงๆแบบนี้ ถ้าเขามาเจอเธอก่อนหน้านี้เขาคงไม่พูดแบบนี้แน่ๆ เพราะเธอก็เป็นสาวบ้านๆไม่ได้แต่งตัวอะไรแบบนี้เลย

“ก็ตอนมาน้องสาวฉันแต่งตัวแต่งหน้าเป็นที่ไหนล่ะ หน้าตาบ้านๆสุดๆไม่ได้สวยฉ่ำขนาดนี้ กว่าฉันจะเปลี่ยนโฉมจากสาวบ้านนามาเป็นสาวสวยสุดเซ็กซี่ได้แบบนี้น่ะ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ แต่พอมาได้ยินนายชมแบบนี้ฉันล่ะใจฟูขึ้นมาเลย น้องสาวฉันต้องปังแน่นอน ถ้านายช่วยฉันหาแขกดีๆที่จ่ายหนักๆน่ะ ” จินตอบไปตามตรง

“หึ...เธอพูดมาขนาดนี้แล้วฉันจะช่วยหาให้ วันนี้มีอยู่คนหนึ่ง เป็นลูกค้าชั้นดีเลย ไม่ค่อยรุ่มล่ามกับเด็ก แค่มานั่งดื่มชิวๆแล้วต้องการคนพูดคุยเป็นเพื่อนเท่านั้น ลองให้มะลิเริ่มงานกับเขาก็น่าจะได้นะ” กันพูดไปด้วยรอยยิ้ม เพราะเห็นมารีลินแล้วเขาก็รู้สึกอยากจะให้เธอได้เจอกับแขกดีๆ

“ใครอ่ะ...” จินถามไปอย่างอยากรู้ เพราะถ้าแขกประจำโซนวีไอพีที่นี่เธอจำได้หมด

“คุณศิชลไงเจ้าของธุรกิจนำเข้าสินค้าท่าเรืออะไรนั่นไงล่ะ เธอคิดว่าไงล่ะ” กันถามไป

“ถ้าเป็นคุณศิชลก็ดีน่ะสิ เขามาที่นี่บ่อยแล้วก็จ่ายหนักอยู่นะ ให้มะลิดูแลเขาคืนนี้ละกัน” จินบอกกันไปด้วยรอยยิ้ม เพราะแขกคนแรกให้น้องสาวก็เอาเกรดพรีเมี่ยมไปเลย

“โอเค...งั้นน้องมะลิพร้อมไหม พี่จะพาไปเจอแขก” กันถามไปเพราะเขาจะพามะลไปส่ง

“พร้อมค่ะพี่กัน...” มารีลินพยักหน้าตอบรับ เพราะเริ่มงานแล้วยังไงก็ต้องพร้อมแล้วล่ะ

“ดีมากมะลิ ตั้งใจทำงานนะ ทำแบบที่พี่สอนเราไปนะ ออดอ้อน เอาใจ แล้วก็ระวังตัวด้วย พี่จะคอยดูเราอยู่ห่างๆ ไม่ต้องห่วงนะ” จินบอกไปแบบเป็นห่วงน้องสาว

“ค่ะพี่จิน มะลิจะทำให้ได้ค่ะ” มารีลินตอบไปแบบมาดมั่น เพราะตั้งใจมาหาเงินแล้วก็ต้องได้เงินกลับไป

“งั้นไปกันเถอะ ป่ะ...” กันบอกไปก็ยิ้มให้แล้วเขาก็เดินนำมารีลินไป