บทย่อ
เขากับเธอเป็นเพื่อนรักกัน และอยู่ในอารมณ์พิศวาสของวัยที่กำลังว้าวุ่น แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็พร้อมที่จะรับผิดชอบและรักเธอ ยกย่องเธอเป็นภรรยาของเขาให้ทุกคนได้รับรู้
1
ชลิดาชะเง้อชะแงมองหาเพื่อนรักจนคอเคล็ด กายหรือกึกก้องยังไม่มาอีก
รอจนเหงือกแห้งแล้วนะ เมื่อไหร่เขาจะมาสักที
กึกก้องหรือกายที่เธอกำลังรอเขาน่ะ เพื่อนรักของเธอเอง เขาเข้ามาทำความรู้จักกับเธอเพราะเรียนสาขาวิชาเดียวกัน เราเรียนบริหารธุรกิจสาขาการตลาด ที่เธอสนิทกับเขาอาจเพราะวันหนึ่งเขาสารภาพกับเธอว่าเป็นเกย์
เขาโดนเพื่อนล้อ... เธอเลยถามเขาก็ยอมรับ เรียกว่าจริงๆ เขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะบอกเธอหรอกนะ
หลังจากนั้นเธอกับเขาก็เลยสนิทกัน
ชลิดาไม่คิดเลยว่าผู้ชายรูปหล่ออย่างกึกก้องจะเป็นเกย์ไปได้ เธอดีใจแค่ไหนที่เขามาทำความรู้จักและอยากเป็นเพื่อนเธอ เพราะเธอแอบชอบเขาตั้งแต่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย
เธออกหักตั้งแต่ไม่ได้เริ่มจีบเขาเลย สุดท้ายเลยคิดว่าถึงเขาจะเกย์ก็ขอให้เธอได้รัก เขาเป็นเกย์ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะเธอจะได้ใกล้ชิดเขาแบบไม่ต้องคิดอะไรมากมาย ไม่ต้องกังวลว่าจะต้องทำตัวยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้แมนเต็ม 100 อย่างที่เธอคิด
กึกก้องเป็นนักศึกษาที่โคตรจนเหมือนเธอเลย เขาเลยอยู่กับเธอได้ ทำตัวติดดิน กินข้าวแกงข้างทาง และไม่ถือตัว สาวๆ ก็ชอบเขาเยอะ แต่พอรู้ว่าเขาเป็นเกย์เท่านั้นแหละ
กลายเป็นหนุ่มๆ มารุมชอบเขาเสียอย่างนั้น
เฮ้อ! เธอนี่ต้องเป็นแม่สื่อแม่ชักไม่หวาดไม่ไหว
เธอเคยถามเขาในวันหนึ่งว่าปิ๊งหนุ่มคนไหนบ้างหรือยัง เขาบอกว่ายัง โอ๊ย! โคตรดีใจเลยที่เขาไม่ชอบใคร แม้แต่ผู้ชายมาชอบเขาเธอก็หึง
คิดดูสิ... ใครจะทำใจได้ที่จะต้องยอมให้ผู้ชาย (เกย์) ที่เราชอบไปคุยกระหนุงกระหนิงกับผู้ชายคน (เกย์) อื่นๆ คิดสิคิด
“มาแล้วๆ”
คนที่วิ่งกระหืดกระหอบหน้าตั้งมานั้นไม่ใช่ใคร เพื่อนรักของเธอนั่นเอง ไม่ว่าจะกี่วัน กี่สัปดาห์หรือกี่เดือน เธอก็ไม่เคยตัดใจจากเขาได้เลย
บางทีอัดอั้นตันใจ อยากจะบอกเขาว่า...
เฮ้ย! กาย เลิกเป็นเกย์ได้ไหมแก กลับมาแมนเหอะ! เสียดายของ
“รอจนเหงือกแห้งแล้วแก”
“ขอโทษที่มาช้านะ พอดีติดธุระนิดหน่อย”
“รีบเถอะ เดี๋ยวเย็น เราต้องขนของย้ายหอนะ”
เรื่องหอพักก็เหมือนกัน เธอกับเขาแชร์กันคนละครึ่ง เพราะเขาไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆ ไง มันเลยอยู่กันได้ ถ้าเธอหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กับผู้ชายแท้ๆ พ่อแม่ได้อกแตกตายแน่ๆ
กึกก้องหางานพิเศษทำหลังเลิกเรียน เขาช่วยเธอหางานด้วย เลยได้ทำงานห้องสมุด และพนักงานเสิร์ฟที่ร้านไอศกรีมใกล้ๆ มหาวิทยาลัย พอเลิกงานก็กลับด้วยกัน ใครไม่รู้ก็หาว่าเธอเป็นแฟนกันเขา
ไวไฟ! บ้าผู้ชาย
นี่ล่ะหนา... เขาว่าคนเรามองคนแค่ภายนอก
เธอก็อยากไวไฟบ้าผู้ชายนะ เพราะผู้ชายที่ชอบพอเราอยู่ใกล้มันรู้สึกหัวใจเต้นแรงอ่อนระทวยหมด แต่นี่เธอจะไวไฟอะไรล่ะ เขาไม่มีอารมณ์ทางเพศกับเธอสักนิด
แต่ถ้าใครรู้ว่านายกึกก้องรูมเมทของเธอเป็นเกย์ นั่นแหละ อ้าปากค้างไปตามๆ กัน หุ่นล้ำของหมอนี่ ไหนจะหน้าตาไม่ได้บอกยี่ห้อเลยว่าเป็นเกย์
เพื่อนสาวที่เธอรู้จักเตือนว่าเกย์ไม่น่าไว้วางใจ แต่เธอว่านายกึกก้องนี่น่าไว้ใจกว่าคนที่เตือนอีก เพราะเขาพึ่งพิงได้ในทุกๆ เรื่อง
หลังจากคุยกันไม่กี่คำเขากับเธอก็ขนของย้ายหอ หอพักหลังมหาวิทยาลัยในต่างจังหวัดแบบนี้ราคาไม่แพงมากนัก หารกันคนละ 1,500 บ. มีห้องน้ำในตัว ไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหรอก มันค่อนข้างสะดวกเสียด้วยซ้ำ ส่วนค่าน้ำค่าไฟแยกต่างหาก มันก็โอเคสำหรับนักศึกษาที่ยังไม่มีอาชีพเป็นหลักแหล่งหลายๆ คน
อาจเป็นเพราะเธอชอบความเป็นส่วนตัวจึงไม่ยอมให้เพื่อนคนอื่นๆ มาแชร์ห้องด้วย แต่เพราะกึกก้องเป็นคนพิเศษที่เธอแอบชอบ ถึงจะเป็นเกย์อันนั้นไม่นับ นั่นทำให้เธออยากได้เขาเป็นเพื่อนร่วมห้อง
เขาเองก็ลังเลที่จะมาอยู่ห้องเดียวกับเธอ แต่เธอไม่อยากนอนคนเดียว กลัวผี เหงา ออดอ้อนเขาอยู่นานเขาเลยมาเป็นรูมเมทห้องเดียวกับเธอ
ออดอ้อนยังกับอยากให้ผู้ชายมานอนห้อง หึหึ! เธอหัวเราะในใจ
หลังช่วยกันจัดข้าวของเสร็จก็นอนแผ่หราบนฟูกนอนที่วางติดพื้นห้อง เธอมองหน้าเขา ผู้ชายที่แอบรัก มโนมาโดยตลอดว่าเขาอาจจะกลับใจจากการเป็นเกย์มาชอบผู้หญิงอย่างเธอ

