Ep.1 สาวน้อยเสน่ห์แรง (1)

อีกสองวันก็กลับกรุงเทพฯแล้ว ส่วนภีมนาราพี่สาวที่สนิทของเธอก็จะไปฮันนีมูนที่อิสตันบูลอีกสองวันเช่นกัน แล้วอิตาฝรั่งชีกอมาร์โคลนั่น ก็จะกลับพร้อมกับเอลวิส คาดว่าอีกสองวันที่สวนจินดาราคงจะเหงาน่าดู

วันนี้เมื่อทุกคนพากันไปเที่ยว จินดาราเลยอยู่เป็นเพื่อนคุณยายเนียน ช่วยคุณยายขายของ ทำหน้าที่เป็นหลานสาวที่ดี ในอีกสองวันที่เหลือนี้

จินดารารักคุณยายมาก เพราะคุณยายเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็ก เพิ่งจะมาแยกกันอยู่เมื่อไม่นานมานี้เอง แต่คุณยายก็ไม่เหงามากนัก เพราะคุณยายมีหลานเล็ก ซึ่งเป็นลูกของน้าสาวเธอเองที่เอาลูกสาวมาฝากให้คุณยายเลี้ยง

แต่เด็กน้อยไปเรียนเนอสเซอรี่ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ วันนี้เป็นวันจันทร์ ช่วงกลางวันเลยจะดูเงียบๆ เมื่อไม่มีเด็กน้อยตัวป่วนมาส่งเสียงรบกวน

“จิน มีเพื่อนมาหาน่ะลูก”

“ใครจ๊ะยาย”

“ลูกชายลุงบุญเพิ่มไง”

“พี่บั้ม!” จินดารายิ้มกว้างทันทีเมื่อรู้ว่าใครมาหา

พี่บั้ม หรือ บวรเดช เป็นรุ่นพี่เธอหนึ่งปี เรียนโรงเรียนมัธยมต้นจนถึงมัธยมปลายมาด้วย จึงค่อนข้างสนิทกันมาก เพราะบวรเดชมักจะมาดีดกีต้าร์ร้องเพลงให้เธอฟังเสมอๆ ยามที่เขาว่าง

ชายหนุ่มบอกว่า อนาคตเขาอยากจะเป็นนักร้อง แต่บิดามารดาของเขากลับอยากให้เขาเป็นครูเป็นข้าราชการ บวรเดชจึงได้ไปเรียนต่อราชภัฏเชียงใหม่

แต่เธอต้องยายไปอยู่กับมารดาและบิดาที่กรุงเทพฯเพราะเรียนหนังสือไม่เก่ง สอบไม่ติดสักที่ จึงได้หันเหชีวิตไปเรียนมหาวิทยาลัยรามคำแหง เธอเรียนคณะบริหารธุรกิจ กำลังจะขึ้นปีสาม

เจ้าของรูปร่างกะทัดรัด ที่อวบนิดๆและผิวพรรณ์เปล่งปลั่งด้วยวัยสาวสะพรั่ง ในชุดกางเกงยีนขาสั้นกับเสื้อผ้าฝ้ายแขนกุดสีขาวที่ผูกเอวเป็นโบว์ และเปียผมสองข้าง สวมหมวกปีกกว้างกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปหาคนที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดีด้วยสีหน้ายิ้มแย้มยินดี

“พี่บั้ม!”

“น้องจิน ดีใจจังที่แวะมาหาแล้วเจอน้องจิน” บวรเดชแอบสำรวจมองสาวน้อยที่เขาแอบชอบมาตั้งเธออายุเพียงสิบสอง มาจนถึงตอนนี้โดยไม่ให้เธอรู้ตัว

แต่เขารู้ว่าจินดาราสวยขึ้น และเป็นสาวเต็มตัวแล้ว เธอไม่ใช่คนผอมเพรียว แต่เธอมีอกมีเอวอวบนิดๆกำลังพอดี เขาเรียกว่าอวบในระยะน่ามันเขี้ยวน่าหยิก และน่ากอด ไม่รู้ว่าจินดาราจะรู้ตัวเองบ้างไหมว่า เธอนั้นทั้งสวยทั้งน่ารักมากแค่ไหน ไม่รู้ว่าเธอมีหนุ่มมาจีบบ้างหรือยัง

“จินก็ดีใจที่แวะมาหายายแล้วได้เจอพี่บั้มด้วยค่ะ”

“จินไปอยู่กรุงเทพฯตั้งสองปีกว่า พี่แวะมาหายายเนียนบ่อยๆ แต่ก็ไม่เห็นน้องจิน พี่เหงามากเลยรู้ไหม”

“แหม มาหงงมาเหงาอะไรกันคะ เพื่อนพี่บั้มออกเยอะแยะ แถมสาวๆในหมู่บ้านที่สวยๆก็มากมาย จีบไว้เป็นแฟนสักคนสิคะ จะได้ไม่เหงา”

“พี่ก็กำลังจีบสาวในหมู่บ้านเรานี่แหละ แต่เขาไม่รู้ว่าพี่แอบชอบเขาอยู่น่ะสิ”

“จริงเหรอคะ บอกจินได้ไหม เดี๋ยวจินช่วยเป็นแม่สื่อให้”

“แน่นะ”

“แน่ซี่ เพียงแค่พี่บั้มบอกว่า ว่าเธอคนนั้นเป็นใคร จินช่วยเอง”

“งั้นเดี๋ยวรอให้พี่มั่นใจมากกว่านี้ก่อน ว่าเขายังไม่มีใครจริงๆ พี่จะขอให้จินช่วยเป็นแม่สื่อให้”

“ด๊ายเลยค่าพี่ชาย”

‘คำว่า พี่ชาย มันทำให้คนฟังต้องยิ้มออกมาแบบเจื่อนๆ แต่ก็ต้องรีบคลี่ยิ้มให้กว้างขึ้น สดใสขึ้นเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ’

แล้วจินดาราก็พาบวรเดชเดินเข้าไปในสวนส้มที่ร่มรื่น พูดคุยกันไปหยอกล้อกันไปมา บางทีก็วิ่งไล่กันเหมือนเด็กๆ หยอกเล่นหัวเราะกันเหมือนเด็กๆ แล้วก็มาจบความสนุกสนานทันที เมื่อลิงสาวปีนขึ้นไปบนต้นมะปราง

“จิน อย่าขึ้นไปสูงมากนะ เดี๋ยวก็ตกหรอก”

“ไม่ตกหรอกจ้า จินปีนต้นนี้บ่อย พี่บั้มไม่ต้องห่วง รอรับมะปรางดีๆนะ อย่าให้มันแตกล่ะ เดี๋ยวให้จินขึ้นไปตรงนั้น จินจะสอยลงไปให้”

บวรเดชส่ายหน้าทันที ทุกปีเขาต้องมาคอยระวังสาวน้อยคนนี้อยู่ที่ใต้ต้นมะปรางนี่ตลอด ตั้งแต่เด็กจนโต จินดาราไม่เคยเปลี่ยนไปเลยจริงๆ

“ยัยลิงจอมซนเอ๊ย นี่ถ้าเป็นน้องเป็นนุ่งจริงๆ ถ้าลงมาเขาจะจับตีให้ขาลายก้นลายเลย”