ลูกเลี้ยงเนื้อนุ่ม (ซีรีส์ นุ่ม ยั่ว หวาน)

หญิงสาวในชุดสีขาวกรุยกรายก้าวเดินไปหาชายหนุ่มด้านหน้าบาทหลวงผู้เปี่ยมเมตตาด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขที่ถูกซุกซ่อนไว้ใต้ผ้าคลุมหน้า เธอถือช่อดอกไม้มือหนึ่ง และถูกจับจูงอีกมือด้วยมือเล็กๆ ของเด็กหญิงวัยเจ็ดขวบ บุตรสาวที่น่ารักของเธอเอง

เด็กหญิงนฤดีส่งมือแสนสวยของมารดาให้กับชายหนุ่มที่คุ้นเคยกันมาเป็นระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือน ใครๆ ก็ว่าแม่ตัดสินใจเร็วเกินไปที่จะแต่งงานสายฟ้าแลบกับชายคนนี้ แต่นฤดีไม่เข้าใจเท่าไรหรอก เพราะนั่นเป็นเรื่องของผู้ใหญ่

เด็กหญิงเงยหน้ามองเขา เจ้าบ่าวของแม่เป็นชายหนุ่มวัยราวๆ สามสิบปี ใบหน้าคมคายสะอาดสะอ้าน เขาสูงมากๆ เลยในสายตาของเด็กหญิง และมีรอยยิ้มที่ใจดีมากด้วย

“ขอบคุณมากนะครับ เนื้อนุ่ม”

เขารับมือแม่ไปและก้มลงมาลูบหัวเธอ นฤดีแย้มยิ้มเอียงอาย ก่อนรีบวิ่งไปนั่งตรงม้านั่งหน้าสุดของโบสถ์แสนสวย

วันนี้แม่สวยเหมือนเจ้าหญิงเลย...

พิธีการดำเนินไปตั้งแต่ต้นจนจบราวกับตอนจบในนิทานที่แม่ชอบเล่าให้ฟัง มันงดงาม อ่อนหวาน และนฤดีแอบวาดฝันว่าอยากมีงานแต่งงานแสนสวยแบบนี้บ้าง

ค่ำคืนแรกของการย้ายเข้ามาใช้ชีวิตในบ้านใหม่ นฤดีมีห้องใหม่ใหญ่โตกว่าเดิม การตกแต่งเป็นสีขาวสลับชมพูและมีตุ๊กตาบนเตียงแทบจะล้นจะร่วง เธอหลับฝันหวาน ฝันถึงการแต่งงานของตัวเองเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ และหลับลึกด้วยความเหนื่อยและเยาว์วัย

จึงไม่ได้ยินเสียงใดๆ จากห้องข้างๆ ที่มีประตูเชื่อมกันเลย...

เธอรู้แค่ว่าวันต่อมา แม่ถูกพบเป็นศพหมดลมหายใจอยู่ในห้องนอน!!!

เสียงเพลงดังสนั่นในรถยนตร์คันหรู พานให้นฤดีรู้สึกใจเต้นแรงและรำคาญใจไปพร้อมๆ กัน ยิ่งรู้สึกว่าถูกรัดรึงร่างกายอย่างน่าอึดอัด เธอก็ยิ่งหอบหายใจแรงด้วยความหงุดหงิด และพยายามปัดมือหนาหยาบที่กำลังลูบคลึงเนื้อตัวออกจากร่างพร้อมลืมตาฉับ

ที่เห็นตรงหน้าคือเพื่อนหนุ่มนามว่าเจโรม หรือจะเรียกว่าคนที่ ‘ดูๆ กันอยู่’ ก็ไม่ผิดนัก เพราะเขาเพิ่งขอเดทกับเธอเมื่อวานที่โรงเรียนไฮสกูล และเธอตอบตกลง

เจโรมเป็นหนุ่มเยอรมันที่เดินทางมาเรียนไฮสกูลประเทศเดียวกับ นฤดี วันนี้เขาพาเธอไปกินข้าว ดูหนัง แล้วจบที่การสนุกสุดเหวี่ยงในผับ เธอได้ลิ้มรสแอลกอฮอล์เป็นครั้งแรก มันขมเป็นบ้า แต่ก็แสบซ่าซาบซ่านในคอจนต้องต่ออีกหลายแก้ว

หญิงสาวปัดผมที่ถูกย้อมเป็นสีบลอนด์ทองอย่างเอาแต่ใจ ดวงตาถูกกรีดด้วยอายไลน์เนอร์คมเฉียบมองสบตาเจโรมที่กำลังทำสีหน้าเว้าวอนราวกับหากว่าเธอปฏิเสธ เขาจะขาดใจตายเป็นแน่

“โธ่ เบบี๋” ชายหนุ่มโน้มหน้ามาหา เขาจอดรถที่ข้างทางเปลี่ยว เปิดเพลงดังลั่น ปิดไฟหน้า ตั้งใจเผด็จศึกเต็มที่ แต่สาวน้อยสุดสวยกลับมีท่าทีจะไม่ยอมอ้าขาให้ “ขอผมเถอะนะ ผมจะทำให้คุณสุขสมที่สุดในชีวิตเลย นาเดีย”

กลิ่นแอลกอฮอล์และลมหายใจร้อนๆ เป่ารดซอกคออย่างกระหาย นฤดีลังเล แต่เมื่อเขาเอื้อมมือมาจับหน้าอก บีบเคล้นหยอกเย้า พร้อมจูบดูดซอกคอด้วยความพิศวาส หัวใจสาวก็หัวใจเต้นกระเส่า แหงนเงยใบหน้าอ่อนระทวย