ละเลงสวาท

EP 1: ละเลงสวาท

ไม่ใช่แค่วันแรกที่หล่อนเห็นปฐพีนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างบ้านด้วยความเหม่อลอยแบบนี้ แต่มันเกิดขึ้นทุกวัน เกิดขึ้นทุกนาที นับตั้งแต่แสงดาวพี่สาวของหล่อนหนีตามชู้รักคนใหม่ไป ความโลเลหลายใจร่านรักของภรรยาไม่สามารถลดทอนความรักที่ปฐพีมีให้กับแสงดาวได้เลยหรือไง หล่อนทน... ทนเห็นสภาพย่ำแย่ของผู้ชายที่ตัวเองแอบรักแบบนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

สกาวเดือนเดินไปหยุดตรงโต๊ะเตี้ยเบื้องหน้าของปฐพีผู้เป็นพี่เขย

“เมื่อไหร่พี่ดินจะเลือกเมาหัวราน้ำแบบนี้สักทีล่ะ พี่ดาวเค้าไม่รักพี่ก็ไม่เห็นต้องไปแคร์เลยนี่”

เจ้าของชื่อเงยดวงหน้าที่แดงก่ำขึ้นจับจ้องร่างเล็กในชุดทำงานกระโปรงเหนือเข่า โชว์ต้นขาอ่อนขึ้นมาเล็กน้อยของน้องเมียด้วยสายตาไร้ความรู้สึก

“อย่ามาวุ่นวายกับพี่”

“จะไม่ให้ฉันยุ่งกับพี่ดินได้ยังไง ในเมื่อพี่ดินก็เป็นเหมือนญาติของฉันคนหนึ่ง”

หญิงสาวท้าวสะเอว และถลึงตาใส่คู่สนทนา

ปฐพีแค่นยิ้ม วางแก้วเหล้า และลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าหล่อน กลิ่นเหล้าคละคลุ้งจนสกาวเดือนต้องเบ้หน้าหนี อยากจะอาเจียนขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน

“เราไม่ใช่ญาติกันจริงๆ สักหน่อย เธอเป็นน้องสาวของเมียพี่ และในเมื่อตอนนี้เมียพี่จากไปแล้ว เราก็แทบจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีก”

สกาวเดือนน้ำตาซึม กัดปากแน่น

“พี่ดินไล่ฉันอย่างนั้นหรือ”

“เปล่า พี่ไม่ได้ไล่ แต่แค่ต้องการพื้นที่ส่วนตัว อย่ามาวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวของพี่อีก”

เขาเดินผ่านไปด้วยอาการโซเซไปมาเหมือนจะล้ม ในขณะที่สกาวเดือนน้ำตาไหลริน หล่อนกัดปากแน่น และหมุนตัวเดินไปหยุดตรงหน้าของพี่เขยที่ตัวเองเฝ้าบูชา หล่อนแอบรักปฐพีมาก่อนหน้าที่แสงดาวกับเขาจะพบกันเสียอีก แต่ตอนนั้นหล่อนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก แถมยังเป็นแม่สื่อแม่ชักให้กับคนทั้งคู่ได้รักและแต่งงานกันอีก ดูสิว่าหล่อนทำเรื่องบ้าๆ ลงไปแค่ไหน

“ฉันก็แค่เป็นห่วงพี่ดิน”

“อย่ามาห่วง อย่ามายุ่ง ถ้าทำได้ไสหัวไปให้พ้นจะดีกว่า”

คำพูดของปฐพีช่างไร้หัวใจยิ่งนัก และนั่นก็ทำให้สกาวเดือนโมโหจนหน้ามืด

“ทำไมหรือพี่ดิน ทำไมสองตาของพี่ถึงไม่มองคนอื่นบ้าง พี่ก็เห็นนี่ว่าพี่ดาวไม่ได้รักพี่เลย พี่ดาวคบชู้มากี่ครั้งแล้ว เอาแค่ที่พี่จับได้ก็สามครั้ง แต่ที่จับไม่ได้อีกล่ะกี่ครั้ง และคราวนี้พี่ดาวก็ทิ้งพี่ดินไปอีก พี่ยังจะโง่จงรักภักดีรอคอยพี่ดาวอีกหรือไง”

คนฟังตวัดดวงตาแดงก่ำมองเจ้าของคำพูด

“เธอยังเด็ก ไม่มีทางเข้าใจความรักหรอก”

“ความรัก...? ฉันว่ามันคือความหลงมากกว่า”

สกาวเดือนเถียงทั้งน้ำตา มองเขาอย่างเจ็บปวด ทำไมเขาไม่มองเธอ ทำไมไม่มองเธอบ้าง ทั้งๆ ที่เธอเป็นคนเดียวที่อยู่เคียงข้างเขาเวลาเขาเจ็บปวดจากผู้เป็นภรรยา

“หุบปาก!”

“ฉันจะพูด ฉันจะพูดทุกอย่างที่คิดนั่นแหละ พี่ดินมันก็แค่ไอ้ขี้แพ้ ปล่อยให้เมียจูงจมูกไม่ต่างจากควาย แล้วนี่พอเมียหนีไปกับชู้ก็ยังคงคร่ำครวญหาไม่ลืมหูลืมตาอีก โอ๊ย...”

หญิงสาวยังพูดไม่จบหัวไหล่ทั้งสองข้างก็ถูกตะปบเต็มแรง ด้วยน้ำมือของผู้ชายเถื่อนที่ชื่อปฐพี

“ถ้าไม่หุบปาก ฉันสาบานเลยว่าจะทำทุกทางเพื่อหยุดเธอเอง สกาวเดือน!”

เขาโกรธจัด และหล่อนก็รู้ซึ้งมันดี แต่หล่อนไม่กลัว หล่อนไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว ในเมื่อไม่ว่าจะทำอะไร ทำยังไง ในสายตาของปฐพีก็ไม่เคยมีหล่อน

“จะฆ่าเดือนก็เอาสิ ฆ่าเลย เดือนพร้อมเสมอ”

ดวงหน้างามที่เปื้อนคราบน้ำตาเชิดสูงขึ้น มันยิ่งกระตุ้นแรงโทสะของปฐพีให้มากยิ่งขึ้น

“ท้าทายฉันใช่ไหม สกาวเดือน”

น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมกับรอยยิ้มน่ากลัวที่มุมปากกระด้างทำให้สกาวเดือนหัวใจแกว่ง

“พี่ดิน... ปล่อยฉันก่อน...”

เขาไม่ปล่อย และแสยะยิ้มเลือดเย็น

“ถ้าดาวรู้ว่าพี่กับเดือนทำอะไรกันในระหว่างที่เขาหนีตามชู้รักไป ดาวคงจะเจ็บปวดไม่น้อยสินะ”

คำพูดและท่าทางของผู้ชายที่กระชากร่างของหล่อนเข้าไปปะทะอกช่างเหี้ยมเกรียม น่ากลัวเหลือเกิน

“อย่านะ... พี่ดิน พี่ทำแบบนี้ไม่ได้นะ”

เขาทำเพราะต้องการแก้แค้นพี่สาวของหล่อน ในขณะที่หล่อนเป็นแค่เหยื่อในเกมนี้เท่านั้น เหยื่อผู้น่าเวทนา

“ฉันจะทำ... จะทำให้พวกเธอพี่น้องกระอักออกมาเป็นเลือด”

ปฐพีที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์ควบคุมเอาไว้จับร่างบอบบางของสกาวเดือนเหวี่ยงลงกับไปกับพื้นเต็มแรง ไร้ความปรานี หญิงสาวเบ้หน้าด้วยความเจ็บร้าว

“อย่านะพี่ดิน... อย่าทำแบบนี้กับฉัน”

สกาวเดือนถดถอยหนี เทพบุตรในสายตาของหล่อนกลายเป็นมัจจุราชตัวร้ายไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ เขาร้าย และมองหล่อนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคลั่งแค้น

ถ้าเขาทำเพราะรัก... ทำเพราะความรู้สึกปรารถนา หล่อนคงไม่รู้สึกเจ็บปวดทรมานแบบนี้

“อย่า...”

“หุบปากซะ และเตรียมตัวรับกรรมแทนพี่สาวจอมร่านของเธอได้แล้ว”

คนพูดกระชากเสื้อผ้าออกจากตัว เผยแผ่นอกสีแทนเต็มไปด้วยขนและกล้ามเนื้อเต็มๆ ตา สกาวเดือนเบิกตากว้าง แก้มนวลแดงก่ำ พยายามบอกตัวเองให้เลิกมองแต่ก็ทำไม่ได้ จนถูกมือหนากระชากข้อเท้าให้ถลันเข้าไปหานั่นแหละถึงได้สติ

“อย่าค่ะพี่ดิน”

แต่ก็คงไม่ทันแล้วเพราะวินาทีต่อมาเสื้อผ้าของหล่อนทั้งเสื้อและกระโปรงขาดวิ่นติดมือหยาบกร้านไปอย่างง่ายดาย หล่อนทำได้แค่เพียงกรีดร้อง และดิ้นเร่าๆ หนีฝ่ามือกระด้างของปฐพีเท่านั้น

“อย่าทำแบบนี้... อย่า...”

หล่อนร้องคร่ำครวญ วอนขอให้เขาเห็นใจ แต่เพราะความเมาหรือเพราะความแค้นกันแน่ถึงทำให้ปฐพีไม่หยิบยื่นความมีเมตตาให้กับหล่อน เลย เขาผลักให้หล่อนล้มลงนอนอีกครั้ง จากนั้นก็กระชากเสื้อในออกไปอย่างแรง

“ว๊าย... อย่า...”

เขาไม่สนใจท่าทางขัดขืนเอียงอายของหล่อนเลย เพราะตอนนี้สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่เต้างามอวบใหญ่เกินตัวของหล่อนเท่านั้น วินาทีต่อมามือสีแทนก็ขยำลงไปเต็มแรง

“อ๊า... พี่ดิน อย่า... อ๊า...”

และไม่ใช่แค่ขยำเท่านั้น นิ้วกระด้างยังบี้คลึงหัวนมของหล่อนอย่างดุดันอีกด้วย ได้ผลหล่อนตัวลอยเลยทีเดียว สัมผัสที่ไม่เคยได้ลิ้มลองกำลังทิ่มแทงไปทั่วทั้งร่าง

“อ๊า... ซี๊ด... พี่ดิน อย่า... อย่าทำแบบนี้เลย ซี๊ด...”

ทั้งปฏิเสธทั้งส่งเสียงซี๊ดซ๊าดอย่างสุดควบคุม สะโพกงามที่ตอนนี้มีกางเกงชั้นในสีดำบางจ๋อยเพียงตัวเดียวห่อหุ้มคุมเนินนางอยู่ยกลอยขึ้นสูงอย่างสุดควบคุม

“เธอชอบมัน...”

เขาคำรามลั่น เสียงลมหายใจขาดช่วงแสนกระเส่า

“นมสวยมาก เดือน”

และเหมือนว่าปฐพีจะทนแค่คลึงด้วยมือต่อไปไม่ได้อีก เพราะวินาทีถัดมาปากร้อนผ่าวก็จัดการดูดอมหัวนมของหล่อนด้วยความหิวกระหาย มือหนาเลื่อนลงไปกุมเนินนางอูมอวบเอาไว้พร้อมคลึงหนักหน่วงจนมันแทบเละคามือ

“อ๊า... พี่ดิน โอ้ว...”

หญิงสาวเผลอครางด้วยความเสียวสะท้านทรวง แอ่นโหนกนางขึ้นรับนิ้วแกร่งอย่างเต็มใจ ตอนนี้เหลือยางอายใดๆ อีกแล้วสำหรับสกาวเดือน

“พี่ดินขา... ดูดนมเดือน... ดูดแบบนั้น เลียหัวนมด้วยค่ะ...”

“ร่านร้อนแบบนี้แหละ ฉันชอบ”

ปฐพีจัดให้ตามคำขอ ทั้งดูด ทั้งกัด ทั้งเลีย จนนมใหญ่ของสกาวเดือนเปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลายทั้งสองข้าง

“โอ้ว... พี่ดินขา... ซี๊ด...”

หญิงสาวแอ่นอกสะท้านด้วยความเสียว สะโพกสะบัดแกว่งไกวตามการเคลื่อนไหวของนิ้วยาว

“ร่องเปียกหมดแล้ว เดือน”

นิ้วแกร่งถูไถไปตามร่องเสียวที่หยาดเยิ้มไปด้วยคราบน้ำรักหนักหน่วง

“ซี๊ด... พี่ดิน... อย่าหยุดนะคะ”

หญิงสาวครางเสียงระรัว ใช้สองมือขยี้ศีรษะของคนที่กำลังดูดกลืนหัวนมของตัวเองอย่างบ้าคลั่งเต็มแรง ความฉ่ำชื้นทะลักออกมาจากร่องเสียวตลอดเวลา หล่อนฝันมาตลอดว่าจะได้เป็นของเขา เป็นของปฐพี