21
“เฮ้อ ! ทำไมไม่เกิดเป็นลูกตาทศนะ” คุณนายตรีเนตรพูดแล้วก็อดเหลือบมองลูกสะใภ้ไม่ได้ นี่ถ้านับดาวไม่ยืนยันว่าติ๊ดตี่เป็นลูกของเจ้าไตรเทพล่ะก็ คงจะเอนเอียงไปทางเจ้าทศแล้วล่ะ ดูเอาเถอะเหมือนกันอย่างกับแกะ......
“นี่คุณพูดอะไรอย่างนั้นล่ะ” คนเป็นสามีสะกิดเตือนภรรยา ถึงจะพูดเบาไม่มีใครได้ยินก็เถอะ....
“อ้าว ! คิดว่าแค่นึกนะเนี่ย ฉันเผลอพูดไปจริง ๆ เหรอคุณ” คุณนายตรีเนตรถามสามีหน้าตาจริงจังพักนี้ชักจะเลอะเลือนชอบฝันเฟื่องเลื่อนเปื้อนบ่อย ๆ
“อืม...ผมคงอ่านใจคุณได้ล่ะมั้ง”
“แหม...แก่แล้วยังไม่เลิกโยกโย้เสียทีนะคะ” คุณยายยังสาวส่งค้อนคมให้คุณปู่ที่นั่งยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ไม่ได้สิ เดี๋ยวเมียเบื่อ”
“อะไรกันครับ นั่งจีบกันไม่เกรงใจคู่แต่งงานใหม่เลยนะพ่อ” ไตรเทพเอ่ยแซวบิดามารดาทั้งที่ภาพแบบนี้เขาเห็นจนชินตา ท่านทั้งคู่รักกันจริงหวานกันจัง.....น่าจะได้รางวัลสามีภรรยาตัวอย่างสักครั้ง
“แล้วใครไปห้ามแกไว้ล่ะไอ้ลูกเวร”
“โอ้โหพ่อ สองมาตรฐานชัด ๆทีพูดกับลูกไม่เห็นหวานเหมือนพูดกับคุณนายแม่เลยอ่ะ”
“เฮอะ ! ไอ้คนไม่มีน้ำยา” ท่านสิบทิศกระซิบด่าลูกชาย เพราะเกรงหลานสาวได้ยินแล้วจะตกใจ ถึงอย่างไรบรรยากาศยามเช้าก็เต็มไปด้วยความสุขมากกว่าหลายวันที่ผ่านมา......
“อะไรกันพ่อ เอาอะไรมาว่าผม”
“ก็ดูสิทั้งลูกทั้งเมียของแกยิ้มหัวเราะกับตาทศ ทีกับแกนี่...เฮอะ ! อย่าให้พูด.....” คนเป็นพ่อหวังสะกิดต่อมสำนึกให้ลูกชายใส่ใจที่จะทำหน้าที่พ่อและสามีบ้างเท่านั้น.....
ไตรเทพเพิ่งจะสังเกตเห็นแม่ของลูกยิ้มจนแก้มแทบแตกยิ้มทั้งปากทั้งตาเวลาพูดคุยกับพี่ชายคนโต…เฮอะ !...หว่านเสน่ห์ไปทั่วคงทำจนชินสินะผู้หญิงบ้า....
“พี่ทศ !...” เผลอเรียกพี่ชายเสียงเข้ม
“หะ...ห๊ะ...อะไรของแกวะไอ้เทพอยู่แค่นี้เรียกซะเสียงดัง......”
“อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอก แค่จะถามว่าคุณครีมคู่หมั้นพี่อ่ะสบายดีหรือเปล่า” ไตรเทพเฉไฉไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงเรียกพี่ชายเสียงหนักขนาดนั้น ทั้งที่หงุดหงิดยัยแม่มดต่างหาก
“ก็เออ...ทำไม...จู่ ๆ ก็ห่วงคู่หมั้นฉันทำไมไม่ทราบ”ชายหนุ่มพูดขณะช่วยกันเลือกสติ๊กเกอร์เจ้าหญิงกับเด็กน้อยไ
“ก็ไม่มีอาราย......แค่เห็นเงียบ ๆ ไปเดี๋ยวใครบางคนจะนึกว่าพี่โสด” พูดพลางส่งสายตากวนประสาทไปให้ผู้หญิงที่หุบยิ้มตั้งแต่ได้ยินเสียงผัวตัวเอง...มันแสลงหูนักหรือวะก็แค่เตือนด้วยความหวังดี.....
“ไร้สาระ” ไตรทศว่าน้องชายไม่จริงจังนักเพราะมัวแต่สนใจหมูน้อยบนตักที่กำลังขะมักเขม้นกับการติดสติ๊กเกอร์สวย ๆ บนสีเทียนแต่ละแท่ง เด็กน้อยจดจ่อบรรจงจนน้ำลายเกือบยืด........
หลังอาหารเช้าทุกคนแยกย้ายกันไปหมด ชายหนุ่มออกมาเดินเล่นย่อยอาหารอย่างเบื่อ ๆ กำลังตัดสินใจว่าจะไปไหนดี เขาไม่ชอบอยู่กับที่บางทีอาจจะเพราะเป็นคนขี้เหงาส่วนลูกสาวตัวน้อยก็ติดคุณย่ายิ่งกว่าใครทั้งหมด ตอนนี้ก็พากันออกไปข้างนอกแล้วทำเอาคนอื่น ๆ ตกกระป๋องกันเป็นแถว ครั้นเขาจะกลับไปผับตอนนี้ก็เกรงว่าคุณนายแม่จะเฉ่งเอาอีก.....
ไตรเทพพาตัวเองมาหยุดที่สวนหน้าบ้าน แลเห็นหญิงสาวนั่งทำอะไรสักอย่างบนหน้าจอไอแพดจึงเดินเข้าไปด้วยฝีเท้าเบากริบเขาไปยืนชะโงกค้ำอยู่ด้านหลัง ส่วนคนที่กำลังวาดภาพนู๊ดผู้ชายอย่างตั้งอกตั้งใจไม่แน่ว่ารู้ตัวหรือเปล่าเพราะไม่เห็นหล่อนจะสนใจสิ่งรอบข้างมากกว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่
“นี่ ๆ ๆ กำลังจินตนาการถึงภาพเมื่อเช้าอยู่หรือไง” ไตรเทพเอ่ยขึ้นอย่างขัดใจในขณะที่ร่างสูงอ้อมมานั่งข้างหน้า
“เสียมารยาท” นับดาวกดเสียงต่ำพร้อมกับมองตาคว่ำอย่างไม่สบอารมณ์ ไอ้บ้านี่ไม่ยอมไปผุดไปเกิดเสียทีวนเวียนเป็นสัมภเวสีไม่มีญาติอยู่ได้
“ก็แค่ใส่ใจใคร่รู้เรื่องของเมีย ใครว่าเสียมารยาท......” สำหรับไตรเทพที่ชอบวาดภาพมาแต่เด็กมองปราดเดียวก็รู้ว่ายัยนี่อ่อนหัด ภาพมันถึงไม่ได้สัดไม่ได้ส่วนแบบนี้
นับดาวถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย อุตส่าห์หนีออกมานั่งวาดรูปฟื้นฟูจิตใจแล้วยังจะตามหลอกหลอนกันไม่เลิกและที่ซวยยิ่งกว่านั้นเขาดันมาเห็นฝีมือการวาดระดับอนุบาลของหล่อน.....น่าอายชะมัด
“เดี๋ยวดิ อย่าเพิ่งมองอย่างนั้นฉันไม่ได้มาชวนทะเลาะ” วันนี้เบื่อ ๆ อยากลองทำอะไรใหม่ ๆ อย่างเช่นนั่งลงคุยกับยัยป้าดี ๆ ไหน ๆ ก็ได้ชื่อว่าเป็นพ่อและแม่เพิ่มสถานะเพื่อนเข้าไปอีกอย่างก็น่าจะดีถึงแม้จะยังไม่ค่อยสนิทใจกับพฤติกรรมของเจ้าหล่อนสักเท่าไหร่ก็ตามเถอะ....
“แล้วนายต้องการอะไรไม่ทราบ” หญิงสาวถามเสียงแข็งถึงจะไม่ขนาดปิดประตูตายแต่ก็ไม่เคยไว้ใจผู้ชายคนนี้เลย อยู่ใกล้ ๆ จะต้องระแวดระวังเป็นพิเศษ หากเผลออาจจะโดนฉกกัดถึงตายได้
“หาเพื่อนคุย” ไตรเทพบอกตามตรง
“เหงา?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างแปลกใจ
“ประมาณนั้น”
“อยากคุยกับฉันเนี่ยนะ”
“ก็คนหัวอกเดียวกัน......ตกกระป๋องเหมือนกันไง” ชายหนุ่มนั่งลงบนหินก้อนใหญ่ตรงกันข้ามกับนับดาว ด้วยแสงและเงาหรือเปล่าไม่แน่ใจเขารู้สึกว่าวันนี้เจ้าหล่อนดูสวยแปลกตา สวยกว่าเมื่อวานตอนมีเครื่องสำอางหนา ๆ เสียอีก
