ราชันไรัรักกับสาวช่างฝัน

ประเทศไทย

ใจกลางมหานครที่ไม่เคยหลับไหล เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์แห่งรักที่เธอฝันจะมีจริงไหม มันจะเป็นเช่นไรเมื่อนักเขียนต้องการเขียนเรื่องราวของตัวเองกับรักแท้ที่ใจตามหา ราชันในดวงใจ คุณมีจริงใช่ไหมบอกเมที คุณเป็นคนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์งานเขียนนี้ให้จบนะ หวังว่าคงได้พบกันเร็วๆนี้ รักเจ้าชายแสนดีของเม การตามหาชายในฝัน ที่ไม่มีวันรู้ว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน คนธรรมดาอย่างเม จะทำได้ใช่ไหม คนที่พบเพียงในฝัน คงมีสักวันที่เราต่างตามหากันเพื่อรักที่เราตามหา

นามปากกา เมลดา สุวรรณคริสต์

"ขึ้นคำนำ ของนิยายได้สักที แต่วันนี้เราต้องไปทำงานอีกตำแหน่งที่เรียนจบ มาพร้อมกันกับการเป็นนักเขียน วันนี้ครบเดือนแล้วด้วย ได้ใช้ภาษาของอียิปต์ กับภาษาอังกฤษแล้ว"

"เมจะสายแล้วนะ พี่ไปก่อนนะ เจอกันที่โรงแรมนะ มั่วแต่เขียนอยู่นั้นแหละ วันนี้เมต้องแสดงฝีมือให้เจ้าชายกับทุกคนได้ชิมเลิกฝันหวานได้แล้วนะ"

"คะพี่แก้ว เมเสร็จแล้ว รอเมด้วยสิขอเก็บของแป็ปเดียวคะ"

"เครอก็ได้ คุณน้องช่างฝัน"

"พี่แก้วก็ว่าเมอีกแล้ว ก็มันชอบนี้คะ "

"ไม่เถียงแล้วไปกันเถอะ เดียวจะสายทั้งคู่"

และวันนี้ที่รอคอยก็มาถึง คือวันที่เมได้ทำอาหารที่นี้ต่อหน้าเจ้าชายและทุกคน เป็นอะไรที่ใฝ่ฝันว่าจะได้พบรักในวันนี้ และขอเป็นเจ้าชายนะที่เป็นคนรักนะ ช่างฝันอะไรไม่ดูตัวเองเลย เรามีอะไรที่เจ้าชายจะสนใจ ยิ่งไร้รักแบบเจ้าชายด้วย สงสัยสาวช่างฝันอย่างเราต้องเป็นคนทำให้เจ้าชายมีรักแล้วมั่ง คิดเองเออเองตามเคย

"อมยิ้มมีความสุขจังนะเม คิดอะไรเพ้อฝันอีกละสิใช่ไหม"

"พี่แก้วรู้ทุกเรื่องจริงๆ เมแค่คิดว่าจะเปลี่ยนฉายาไร้รักของเจ้าชายเป็นมารักเมไงคะ "

"เมฝันกลางวันอีกแล้ว เตรียมของครบแล้วใช่ไหม ใกล้เวลาแล้วมีสมาธิกับงานเลิกฝันรู้ไหม "

"คะ เชฟมือหนึ่งของโรงแรม คนสวยประจำกลุ่มอิๆๆ"

"ไม่ตลกนะเวลานี้ยังจะเล่นอีก เราเคยเครียดกับอะไรบ้างไหม"

"มีคะ ก็เครียดเวลาที่ฝันแล้ว ไม่ได้ตามที่ฝันเมเครียดสุดๆคะพี่หนึ่ง"

"หมายถึงเรื่องงาน "

"ก็งานไงคะ เครียดเวลาเขียนนิยายไม่ได้ตามที่ฝันไว้ไงคะ "

"พอๆเข้าใจ เตรียมทุกอย่างครบแล้วนะ โชว์ให้เต็มที่แสดงความสามารถออกมาให้หมดนพี่ๆจะคอยเชียร์"

"คะเชฟ งั้นเมขอเช็คอีกทีนะ "

ระหว่างที่สาวๆวุ้นในครัว เวลานี้หนุ่มๆแดนทะเลทรายก็มาถึงโรงแรม และเยี่ยมชมห้องจัดงานครบรอบร้านแล้ว และกำลังมายังห้องรับรองที่จัดไว้ เพื่อทำอาหารขึ้นชื่อของร้านวันนี้ที่นำด้วยสาวช่างฝัน เมเองและเจ้าชายไร้รักคนนี้จะเป็นคนชิมวันนี้

"เคเมพร้อมแล้ว ทุกอย่างครบคะ "

"เดียวเจ้าชายกับทุกคนก็มา พร้อมแล้วแน่นะ"

"คะ 100%"

ในระหว่างที่เข้ามาในห้อง เขาก็เหมือนโดนเสน่ห์ของเธอเข้าให้ น่ารัก สดใส เธอยิ้มแต่ละทีเขาแทบจะเข้าไปคว้าเธอมากอดจูบให้หายคิดถึง ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกแบบนี้กับใคร แต่นางช่างเหมือนสาวในฝันที่เขาตามหาจริงๆ เขาไม่คิดชอบใคร แต่เธอเป็นคนแรกที่เขาอยากเข้าหา ต่างจากคนอื่นที่เขาแค่เรียกเธอก็เสนอให้เขาทุกอย่าง จนเขาไร้รัก ถ้าทางวันนี้เราจะพบคนที่เราตามหามานาน มาแอบอยู่ในนี้เองเราถึงไม่เจอสักที จะต้องทำให้เธอติดกับดักหัวใจเราและพาเธอไปด้วยกับเรา งานนี้สนุกแน่นอน แม่สาวแสนดี ทรงคิดในใจ และเผลอตัวแสดงท่าทางเจ้าเล่ห์ออกมา

"ฝ่าบาทคิดอะไรอยู่ครับ มีอะไรให้พวกเราช่วยไหมครับ"

"มีแน่ รับรองพวกเจ้าต้องเป็นคนช่วยเราแน่ ก่อนอื่นสืบประวัติเธอคนที่ทำอาหารวันนี้ให้เราเอาแบบละเอียด ว่าเธอโสดไหมและเตรียมวีซ่ากับห้องให้เธอที่เมืองเราด้วย เอาข้างห้องเราแบบที่เธอชอบนะ แค่นี้ก่อนไปได้แล้ว"

"ครับเจ้าชาย"

"ทรงคิดดีแล้วหรือ คิดใหม่ได้นะครับ เจ้าชายนางเป็นแค่คนธรรมดาต่างจากพระองค์ นางคงปรับตัวลำบากนะครับ"

"เราคิดดีแล้ว เราอยากมีนางอยู่ใกล้ๆ เราชอบนางมากอาจรักแล้วก็ได้นะ เราชอบเวลานางเป็นตัวเอง น่ารักดี เราคิดว่าเราเจอนางในดวงใจ นางในฝันแล้ว เราจะทำทุกอย่างให้นางอยู่กับเรา นายเข้าใจใช่ไหม ราเชฟ"

"ครับ เจ้าชาย"

"เรา ขอตัวไปหาดวงใจที่กำลังรอให้เราไปหาก่อนนะ นางกำลังมองมาทางเรา เราชอบดวงตาที่มองแต่เรา เราจะทำให้นางมองแต่เราคนเดียว ราเชฟ"

"ครับ "

ในเมื่อทุกคนมากันครบแล้ว ก็เปิดฉากการทำอาหารขึ้นโดยที่ทั้งเจ้าชาย และเมเองต่างก็ตกตะลึงในการพบกันครั้งนี้ เพราะยิ่งมาเห็นนางใกล้ๆแบบนี้แล้ว ทำให้เขานึกถึงฝันที่เขามักฝันเห็นทุกคืน เขาก็ให้คนสืบหาตัวนางในฝันมาตลอดแต่ก็ไม่พบ เพราะในฝันเขาไม่เคยรับรู้ว่า นางชื่่อเสียงเรียงนามเป็นใครมาจากไหน แต่วันนี้เขารู้แล้วว่านางเป็นใคร และเขาจะได้ไม่ต้องฝันถึงนางอีกต่อไป ดีที่มางานนี้ได้ของถูกใจกลับบ้านไปนอนกอดแล้วด้วย ฝั่งทางหญิงสาวเองก็ตกใจสุดๆ เพราะแค่คิดว่าอยากให้เป็นเจ้าชายที่ตัวเองฝันถึง เพราะจะได้ตรงกับเรื่องที่จะเขียน เพื่อขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานมาตลอดเลย อยากใช้คว้าฝันบวกกับจินตนาการ เพื่อเขียนให้เป็นเรื่องจริงที่ออกมาจากความฝัน ที่ตัวเองเฝ้าถามกับตัวเองตลอดว่า เขาเป็นใครทำไมต้องฝันถึงทำไมต้องรู้สึกรักมากด้วย เล่นเอาแถบลมจับจนเกือบลืมว่าตัวเองต้องทำอะไร ก็เจ้าชายเล่นมองมาแบบนี้ใจละลายเลย แต่ต้องมีสมาธิห้ามคิดเรื่องอื่น นอกจากเรื่องอาหารที่กำลังทำ ไม่งั้นเสียชื่อเชฟที่เป็นคนสอนแน่นอน

"วันนี้เราดีใจที่มาร่วมงาน และได้ชมการแสดงที่น่าประทับใจ เราชอบมากอาหารที่ทำก็อร่อยกว่าที่เราเคยชิมมา นั้นแสดงว่าเชฟต้องเก่งและใส่ใจใส่ความรักลงไปในอาหารทุกจาน คงฝึกฝนมานานจนทำให้อาหารออกมาอร่อยมากๆ และเราก็ภููมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการดูแลกิจการที่นี่ ทำให้เรารับรู้ว่าอาหารทุกจานที่ทุกท่านได้รับประทานในโรงแรมของเรานั้น เชฟทุกคนตั้งใจทำด้วยความรักในสิ่งที่พวกเขาทำ จากการแสดงวันนี้ทำให้เรารู้ว่า เราไม่ควรมองข้ามสิ่งเล็กน้อย เพราะมันอาจเปลี่ยนชีวิตเราได้ คืนนี้ขอให้ทุกคนสนุกกับงานเลี้ยงขอบคุณในตอนคำ่คืนนี้ ก็จะมีการทำอาหารให้ชมเช่นเคย หวังว่าทุกคนจะชอบการบริการจากโรงแรมของเรากันนะ"

"น้อมรับคำสั่งพะย่ะค่ะ / เพคะ"

"เป็นอันว่า อาหารในวันนี้ถูกใจทุกท่านร่วมทั้งองค์ชาย ต้องขอบคุณเชฟมือใหม่ของเรา ที่ทำผลงานออกมาดีเกินคาด เพราะพวกเราทุกคนใส่ใจในอาหาร เพื่อให้ทุกท่านมีรอยยิ้ม และกลับมาที่โรงแรมของพวกเราอีกครั้ง ขอให้ทุกคนสนุกกับการพักผ่อนในโรงแรมของเรา คำ่นี้มีงานที่สำคัญรออยู่นะครับ รับรองทุกคนจะหลงรักในโรงแรมของเรา ที่พวกเราภูมิใจบริการทุกคนด้วยหัวใจที่อยากจะให้ทุกคนได้มีความสุขเหมือนได้อยู่บ้านของตัวเอง และมีความสุขกับสิ่งที่พวกเราจัดเตรียมไว้ให้นะครับ"