Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
"กูจะทำมึงออกไปจากชีวิตกูโดยที่กูไม่ต้องเสียเงินให้ผู้หญิงอย่างมึงเลยแม้แต่บาทเดียว" "นาไม่เคยหวังเงินทองของมีค่าอะไรจากคุณอิฐเลยนะคะ" "อย่ามาตอแหล แค่มึงอ้าปากกูก็เห็นลิ้นไก่แล้วว่ามึงต้องการอะไรเพราะไม่งั้นมึงคงไม่ลงทุนวางแผนชั่วๆจนกูต้องมาแต่งงานกับขี้ข้าอย่างมึง!!! " "นาไม่ได้อยากแต่งงานหรืออยากให้คุณอิฐมารับผิดชอบอะไรนาเลยนะคะ แต่เพราะคุณท่าน..." "มึงไม่ต้องเอาปู่กูมาอ้าง กูไม่ได้โง่และกูก็ไม่เชื่อว่าคนอย่างมึงจะไม่คิดหวังอะไร หึ คงคิดว่าจะได้ใช้ชีวิตสุขสบายล่ะสิถ้าได้แต่งงานกับกู แต่มึงฝันไปเถอะว่ามึงจะมีความสุข กูจะทำให้ทุกข์จนหาความสุขไม่เจอ มึงคอยดู!!! "
1 ความเจ็บปวดNC
นารี
ฉันได้รับคำสั่งจากคุณท่านอิทธิพลให้มาปลุกคุณอิฐเนื่องจากวันนี้เขาจะต้องเข้าบริษัทเพื่อฝึกงานเพราะเขาใกล้จะเรียนจบแล้ว ฉันเดินมาด้วยใจตุ๊มๆ ต่อมๆ เพราะฉันกลัวว่าตัวเองจะถูกไล่ออกมาเหมือนคราวก่อนๆ แต่ฉันก็ต้องมาตามคำสั่งของคุณท่านซึ่งเป็นประมุขของบ้านให้มาปลุกหลานชายเพียงคนเดียวของท่านนั่นก็คือคุณอิฐ บ้านที่คุณอิฐอาศัยอยู่จะแยกตัวออกจากบ้านหลังใหญ่ของคุณท่านที่ตั้งอยู่ตรงส่วนด้านหน้า ส่วนบ้านของคุณอิฐจะอยู่หลังด้านในซึ่งก็ใหญ่พอสมควรเพราะต้องใช้แม่บ้านเกือบสิบคนในการทำความสะอาด ส่วนสาเหตุที่แยกตัวออกมาก็เพราะคุณอิฐชอบความเป็นส่วนตัวถ้าไม่จำเป็นคนรับใช้ทุกคนก็จะไม่มีใครเข้ามายุ่งวุ่นวายภายในบ้านหลังนี้ถ้าเขาไม่ได้สั่งให้เข้ามา และอีกเหตุผลที่สำคัญที่คุณอิฐแยกตัวออกมาก็คือคุณอิฐมักชอบจะจัดปาร์ตี้จะมีเพื่อนทั้งผู้หญิงผู้ชายมาเฮฮาสนุกสนานกันเต็มบ้านซึ่งคุณท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะท่านตามใจคุณอิฐทุกอย่างมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว
ฉันเดินมาจนถึงประตูเข้าบ้าน ฉันยืนทำใจอยู่สักพักก่อนจะเปิดเข้าไปด้านในภายในบ้านที่ถูกจัดตกแต่งไว้อย่างหรูหราสมฐานะของเจ้าของ
ฉันค่อยๆ เดินขึ้นไปยังชั้นสองของตัวบ้านซึ่งเป็นห้องนอนของคุณอิฐทั้งชั้น ฉันเดินมาถึงหน้าห้องนอนใหญ่ก่อนจะเคาะเรียก
"คุณอิฐคะ คุณอิฐ คุณท่านให้มาปลุกไปบริษัทค่ะ" ฉันตะโกนเข้าไปด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าคนด้านในคงจะได้ยิน แต่ก็เงียบค่ะ ฉันจึงลองเรียกใหม่อีกครั้ง....และอีกครั้ง ฉันยืนเรียกอยู่แบบนั้นนานหลายนาทีแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ หรือคุณอิฐจะไม่สบาย นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด ฉันจึงลองจับลูกบิดประดูและหมุนดูปรากฏว่าประตูห้องไม่ได้ล็อค ฉันจึงค่อยๆ เปิดแง้มเข้าไปอย่างช้าๆ ภายในห้องมืดสนิทเพราะผ้าม่านที่ปิดเอาไว้ เสียงที่ได้ยินคือเสียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานเท่านั้น ฉันจึงเพ่งสายตาไปยังทิศทางที่มีเตียงนอนตั้งอยู่ตรงมุมห้องด้านในแต่ก็ยังไม่เห็นอะไรเพราะมันมืดมากจริงๆ และในขณะทีฉันกำลังจะเดินเข้าไปใกล้เพื่อปลุกคุณอิฐ สิ่งที่ฉันได้ยินก็คือ.....
"อื้ออ อิฐขาอย่าซนสิคะ" เสียงผู้หญิง?? ทำให้ฉันหยุดชะงักเท้าที่จะก้าวเดินต่อไปทันที
"เช้าๆ แบบนี้ฉันมีอารมณ์" เสียงคุณอิฐมันยิ่งทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูก เขาคงไม่รู้ว่าฉันอยู่ในห้องนี้แล้วฉันจะต้องทำยังไง จะเดินออกไปหรือว่าเดินเข้าไปปลุกเขาตามคำสั่ง และในขณะที่ฉันกำลังยืนคิด เสียงที่ได้ยินตามมามันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวด
ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ
"อ๊าาา อิฐขา เสียวจังเลยค่ะ"
"เสียวก็ครางออกมาดังๆ "
"อ๊ะ อ๊ะ กระแทกแรงๆ เลยค่ะ ซินชอบความรุนแรงทำแรงๆ กระแทกลงมาแรงๆ อ๊ะ อ๊ะ"
"ได้ แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน"
ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ
"อื้อออ สุดยอดเลยค่ะอิฐ ซินไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อน อ๊าา เสียว" เสียงผู้หญิงที่ร้องครวญครางดังไม่หยุด
และฉันต้องยืนฟังแบบนี้อีกนานแค่ไหน จะก้าวขาออกไปก็ไม่สามารถขยับตัวได้ แต่ยังดีที่เตียงนอนของคุณอิฐอยู่ด้านในทำให้ไม่เห็นว่ามีฉันยืนอยู่ตรงนี้ด้วยใจที่เจ็บปวด