บทที่ 3.....ฉาวอีกครั้ง (1)

บทที่ 3.....ฉาวอีกครั้ง

หลังจากที่ตกลงกันได้งานแต่งงานของอธิปกับชลาลัยก็ถูกทำให้เกิดขึ้นภายในเวลาหนึ่งเดือน งานนี้มิรินถูกบิดาบังคับให้มาร่วมงานด้วยเพื่อกลบข่าวความไม่ลงรอยกันของสองพี่น้อง ดังนั้นหญิงสาวจึงจำต้องมาร่วมงานแบบไม่เต็มใจนัก มิรินมาร่วมงานช่วงเช้าด้วยชุดเดรสสั้นเหนือเข่าคอลึกสีน้ำตาลจับจีบทั้งตัว เมื่อบวกกับรูปร่างที่สมส่วนและหน้าตาที่สวยงามของเธอด้วยแล้วทำเอาบรรดาชายหนุ่มที่มาร่วมงานต่างมองกันตาเป็นมันเพราะมันช่างเซ็กซี่ขยี้ใจเสียเหลือเกิน งานนี้หญิงสาวกลายเป็นจุดสนใจมากที่สุดทำเอาเจ้าสาวถึงกับไม่พอใจแต่ก็ต้องทนเก็บความรู้สึกเอาไว้เพราะอยากให้งานผ่านไปแบบเรียบร้อย พิธีดำเนินมาจนถึงการรดน้ำสังข์ มิรินเดินนวยนาดมายืนตรงหน้าบ่าวสาว อธิปมองหญิงสาวด้วยความเสียดายมิรินสวยเหลือเกินในวันนี้ ส่วนชลาลัยพยายามเก็บความไม่พอใจเอาไว้เต็มความสามารถ

“ขอให้มีความสุขเหมือนกำลังโดนหนามงิ้วทิ่มแทงทุกวินาที ทุกวัน และขอให้รื่นเริงเหมือนว่ายน้ำในกระทะทองแดงตลอดเวลา ขอให้วิมานรักสวยงามเหมือนดังอยู่ในนรก” นักแสดงนางแบบสาวอวยพรแบบให้พอได้ยินกันแค่สามคน

.”มิ / พี่มิ” อธิปกับชลาลัยมองคนที่อวยพรพวกเขาด้วยวาจาที่เผ็ดร้อนแบบไม่พอใจ ส่วนมิรินยิ้มให้สองคนแบบยียวน

“อย่าทำหน้าตาแบบนี้สิจ๊ะบ่าวสาว ยิ้มหน่อย ยิ้มรับคำอวยพรของพี่หน่อยสิน้องเขย น้องสาวสุดที่รักด้วยนะยิ้มสิ อย่าทำหน้าบึ้งเพราะสื่อกำลังจับตามองอยู่” คำพูดของมิรินทำให้ทั้งสองจำต้องฝืนยิ้มแบบจำทน

“พี่ว่าวันนี้คุณมิแต่งตัวเปิดโน่นเปิดนี่มากไปนะและนี่อะไร ทำไมดื่มแต่เช้า” ธีร์พูดเมื่อมีโอกาสได้คุยกันตามลำพังในขณะที่เธอกำลังยืนดื่มไวน์ที่มุมหนึ่งของงาน เขาเองก็ได้รับเชิญมางานนี้ด้วย เมื่อมาถึงก็พบว่าอดีตน้องน้อยที่แสนจะน่ารักกำลังทำตัวไม่ดีเลย หญิงสาวมองคนตัวใหญ่ที่มองเธอด้วยสายตาตำหนิแล้วไหวไหล่เหมือนไม่สนใจ

“อย่ามายุ่ง”

“ก็ไม่อยากยุ่งหรอก แค่เห็นว่ามันไม่ค่อยเหมาะสมเท่านั้นเอง”

“ตัวเป็นตำรวจจะมารู้อะไรเรื่องแฟชั่น”

“แต่งตัวแบบนี้เพราะต้องการเรียกร้องความสนใจและทำให้เจ้าสาวรวมถึงคุณนราไม่พอใจด้วยสินะ บางทีอาจจะใส่เพราะอยากให้แฟนเก่าเสียดายด้วยใช่ไหม” มิรินเม้มปากและจ้องธีร์ด้วยสายตาเอาเรื่อง ผู้ชายคนนี้รู้ทันความคิดเธอมาตลอด ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ก็ไม่เปลี่ยน ธีร์จับทางเธอได้ทุกครั้ง

“อย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่นนะ”

“ที่โกรธเพราะถูกรู้ทันใช่ไหม”

“รู้ทันแล้วจะทำไม”

“ก็ไม่ทำไม แค่อยากจะบอกว่ามันไม่น่ารักเลยที่ทำตัวแบบนี้ การประชดประชันและเรียกร้องความสนใจควรมีขอบเขตไม่ใช่ทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต” มิรินจ้องคนตัวใหญ่ไม่วางตา

“ตัวไม่ใช่ครูดังนั้นไม่ต้องมาสอนเรา และมากรุงเทพบ่อยแบบนี้ใครดูแลป้าหทัย เราเตือนไว้ก่อนนะถ้าทิ้งป้าหทัยให้เหงาและไม่ดูให้ดีเราจะเอาป้าหทัยคืน” เมื่อเห็นว่าตัวเองเถียงอีกฝ่ายไม่ออกมิรินเปลี่ยนเรื่องและเริ่มหาเรื่องใหม่มาต่อว่าอีกฝ่าย ธีร์ยิ้มที่มุมปากแบบรู้ทัน มันเป็นรอยยิ้มที่มิรินเกลียดที่สุด

“พอเถียงสู้ไม่ได้ก็เปลี่ยนเรื่อง ไม่ต้องห่วงหรอกพี่ดูแลแม่ของพี่ดีอยู่แล้ว และพี่คิดว่าทำถูกที่รับแม่ไปอยู่ด้วยกันเพราะถ้าขืนให้แม่อยู่กับเด็กขาดความอบอุ่นแบบคุณมิแม่พี่คงปวดหัววันละหลายร้อยรอบ”

“มีสิทธิ์อะไรมาว่าเราแบบนี้”

“สิทธิ์ที่พี่เป็นพี่ไง”

“ตัวไม่ใช่พี่เรา อย่างมากก็แค่อดีตเด็กในบ้านเท่านั้น สำหรับเราตัวคือคนที่แย่งป้าหทัยไปตัวคือศัตรู” มิรินย้อนและตั้งใจสาดน้ำเมาในแก้วใส่หน้าอีกฝ่าย แต่ทว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่คิดเพราะธีร์หลบทัน แถมเธอยังโดนเขาดึงตัวเข้ามาใกล้ด้วย ตอนนี้แววตาของธีร์ทำให้เธอต้องหลบตาเพราะมันทั้งดุและมีทั้งคำตำหนิที่ชัดเจนโดยที่ไม่ต้องพูดอะไรออกมาเลย

“เลิกทำนิสัยแย่ๆเสียที คุณมิโตแล้ว เอะอะก็ทำร้ายคนอื่นแบบนี้มันเป็นนิสัยของพวกแพ้แล้วพาล”

“ปล่อยเรานะ ไม่อย่างนั้นเราจะร้องว่าตัวลวนลาม”

“ถ้าทำอย่างนั้นพี่จะลวนลามจริงๆ แบบที่คุณมิพูดเอาสิ อยากโดนจับตรงไหน หรือตรงนี้ดีก็ร้องเลยรับรองว่าจับเต็มไม้เต็มมือแน่” นายตำรวจหนุ่มกระซิบที่ข้างหู และใช้สายตาโลมเลีย ตรงหน้าอก สายตาของเขาทำเอาหญิงสาวร้อนๆหนาวๆ เธอรู้ดีว่าธีร์เป็นคนอย่างไร ผู้ชายคนนี้พูดจริงทำจริงแน่นอน

“ทุเรศ”

“ทำตัวให้ดีหน่อย อย่าทำเหมือนคนแพ้แล้วพาล มันไม่น่ารัก” นายตำรวจหนุ่มเตือนอีกครั้งเพราะอดไม่ได้

“ตัวไม่ใช่พ่อ ดังนั้นอย่ามาสอนเรา”

“เพราะท่านสอนแล้วคุณมิไม่เชื่อไม่ฟังไง พี่เลยต้องเตือน”

“เขาเรียกว่าสาระแน” หญิงสาวสวนกลับ แต่แทนที่จะโกรธนายตำรวจหนุ่มกลับยิ้มแทน เขาไม่ถือสาคำพูดของมิรินมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“ขอบใจที่ชม”

“เราด่าตัวต่างหาก”

“จะด่าก็ด่าเถอะพี่ไม่สนหรอก แต่ตอนนี้เลิกดื่มได้แล้ว” ธีร์พูดพร้อมทั้งแย่งแก้วไวน์มาจากมือของคนตัวเล็กกว่า มิรินทำท่าจะแย่งคืนแต่ก็ทำไม่ได้ แถมยังโดนอีกฝ่ายส่งสายตาดุๆใส่ด้วย

“อย่ามายุ่งกับเราได้ไหม จะไปไหนก็ไปเสียที”

“พอดีไม่รู้จะไปไหน เลยอยู่ตรงนี้ และขอเตือนว่าอย่าคิดจะดื่มอีก เวลาเราเล่นเกมมันก็มีทั้งผู้แพ้และผู้ชนะ เกมนี้คุณมิแพ้ก็ตองยอมรับความจริง ไม่ใช่แพ้แล้วสร้างเรื่องต่อ” มิรินมองคนพูดตาขวาง

“เราไม่ได้แพ้”

“ถูกผู้ชายทิ้งมันอาจจะเสียใจอยู่บ้างพี่เข้าใจ”

“เราไม่ได้ถูกทิ้ง เราเป็นฝ่ายทิ้งผู้ชายคนนั้นต่างหาก”

“ถ้าเป็นอย่างที่พูดจะมาดื่มย้อมใจทำไม”

“มันเรื่องของเรา” พูดจบมิรินก็ทำท่าจะเดินหนี แต่ก็ไปไหนได้ไม่ไกลเพราะธีร์ตามมาขวางหน้าเอาไว้เสียก่อน

“พี่รับปากท่านว่าจะดูแลคุณมิ” ธีร์อ้าง

“พ่อสั่งให้มาจับตาดูเพราะกลัวว่าเราจะก่อเรื่องสินะ ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ยังไม่มีอารมณ์สร้างเรื่อง แต่บางทีถ้าถูกตามติดมากๆก็ไม่แน่ ” มิรินย้อนและส่งสายตาท้าทายให้อีกฝ่าย นายตำรวจหนุ่มมองสบตาคู่สวยและยิ้มตอบแบบใจเย็น อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทำอะไร