CHAPTER 1

@QP MISCERANT CLUB

“เอ้า ชนๆ”

วันนี้ฉันจะดื่ม เอาให้มันเละไปข้างหนึ่งเลยไม่สนใจว่าของเหลวในแก้วที่ถูกกระทบด้วยความแรงระดับหนึ่งจะกระเซ็นออกจากแก้วมาใส่เสื้อผ้ามากแค่ไหน

ขอหนึ่งวัน วันเดียวเท่านั้น

ขอดื่มให้มันลืมไอ้ผู้ชายหน้าเหี้ยคนนั้นผู้ชายที่เป็นรักแรกของฉัน ผู้ชายที่ฉันรักเขามากแต่ตอนนี้คงมีแต่ความเกลียดมันมากกว่ารักแล้วล่ะ เกลียดชนิดที่ว่าชาตินี้ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าค่าตาหรือแม้กระทั่งมาเผาผีกันเลยทีเดียว

ณ ตอนนี้ฉันอยู่ใน QP MISCREANT CLUB กับนานาเพื่อนรักเพื่อนสนิทอีกหนึ่งคนที่คบกันมายาวนานตั้งแต่มัธยมปราย คลับนี้เป็นคลับชื่อดังที่วัยรุ่นนิยมชอบมาเที่ยวกัน มันไม่เปิดแค่เพียงตอนกลางคืนเท่านั้นแต่ตอนกลางวันก็ยังเปิดให้บริการเรียกว่าให้บริการแข่งกับเซเว่นเลยก็ว่าได้

เพราะเปิดตลอดยี่สิบยี่ชั่วโมงภายในคลับจึงมืดสลัวนิดหน่อยได้บรรยากาศเหมือนอยู่กลางคืนตลอดเวลาจึงได้ฟิวอีกแบบ สไตล์การตกแต่งร้านออกเป็นโทนสีม่วงกับสีดำผสมกันให้ดูเข้ากับเฟอร์นิเจอร์หรูหราที่เลือกใช้ตกแต่งตามโซนต่างๆ เรียกง่ายๆ ก็ตามราคานั่นแหละส่วนในเรื่องของเครื่องดื่มก็มีทั้งราคาแพงราคาถูกปนให้เลือกดื่มมากมายหลากหลายชนิดจึงมีนักเที่ยวมาใช้บริการกันเยอะกว่าที่อื่นๆ

“พอแล้วๆ ลีเมย์แกดื่มไปเยอะแล้วนะเว้ยรู้ตัวมั้ย?”

เสียงของนานาพูดขึ้นแล้วไม่พอเธอยังเอามือเข้ามากระชากแก้วเหล้าในมือออกไปให้ห่างๆ พ้นจากตัวฉัน

“รู้ รู้ดีเลย”

“ถ้างั้นก็หยุด ดื่มไรนักหนานั่งแทบทรงตัวไม่อยู่แล้วนะ ฉันรู้ว่าแกเสียใจแต่ก็ใช่ว่าจะเอาความเสียใจพวกนั้นมาทำลายชีวิตแก”

ฉันฝืนยิ้มให้กับนานา

“ยัยนาแกรู้ไหมว่าฉันไปเจออะไรมา...” เป็นการบอกเพื่อนที่น่าสงสารที่สุดในชีวิตแล้วแหละ ไม่คิดเหมือนกันว่าตัวฉันจะมีวันนี้วันที่น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ไม่ห่วงภาพลักษณ์ตัวเองว่าสายตาคนอื่นมันจะเป็นยังไง น้ำตาเอ่อล้นเบ้าตาพวกนี้สามารถเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าความรู้สึกมันเจ็บปวดไปทั่วหัวใจ “ไม่นึกไม่ฝันว่าจะเจอกับตัวเอง เหี้ยสุด!

ย้อนไปเหตุการณ์ 2 ชั่วโมง ก่อนหน้า

วันนี้เป็นวันครบรอบ1ปี

เนื่องในโอกาสที่ฉันคบกับวีแฟนหนุ่ม

ผู้ชายที่แสนอ่อนโยนอบอุ่นที่สุดช่างเอาอกเอาใจเป็นที่สุดแล้วเขาก็เป็นผู้ชายที่เข้าใจฉันอย่างแท้จริง ฉันจึงขอลางานกับเจ้าของร้านขายเสื้อผ้าที่ทำงานตอนเลิกเรียนเป็นประจำพร้อมกับหยิบของขวัญซึ่งเป็นกล่องดนตรีแก้วสวยที่มีรูปปั้นผู้ชายและผู้หญิงกำลังกอดกันด้วยความรักขึ้นมาถือเพื่อจะเอาไปให้วีที่คอนโดของเขา

จะเซอร์ไพรส์เขาในวันที่แสนพิเศษแบบนี้เมื่อมาถึงหน้าห้องของวีจึงรีบเร่งไขกุญแจเข้าไป วีเขาเคยให้กุญแจสำรองไว้ให้ฉันตั้งแต่ตอนที่คบกันแรกๆ จึงไม่ค่อยทำให้ยุ่งยากมากเท่าไหร่นัก

เพล้ง!

แต่แล้วภาพที่ฉันวาดฝันเอาไว้ต้องจางหายไปเหลือเพียงความมืดมนไม่แม้มีหนทางออกใดๆ เสียงวัตถุในมือตัวเองกระทบพื้นห้องแตกกระจายกลายเป็นเสียงดังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง ต้นเสียงนั้นทำให้ชายหญิงคู่หนึ่งที่ทำศึกรักกันอยู่บนเตียงพร้อมกับร่างกายที่เปลือยเปล่าต่างชะงักทั้งสองหันหน้าไปทางต้นเสียงนั้นอย่างพร้อมเพียงกันราวกับการถูกเรียกชื่อ...

“นี่มันอะไรกันวี!”

ฉันมองทั้งสองคนด้วยสายตาที่ผิดหวัง สายน้ำตามันพรั่งพรูออกมาอย่างไม่ขาดสายทั้งที่ทั้งคู่คนหนึ่งก็เป็นแฟนคนแรกส่วนอีกคนก็เป็นเพื่อนรักแต่ฉันไม่คิดว่าทั้งสองจะทำเหมือนฉันเป็นควาย!

ควายที่กินหญ้าเป็นอาหารยังดูฉลาดกว่าเลย

การได้พบสิ่งที่เซอร์ไพรส์ยิ่งกว่าในวันนี้สิ่งที่เห็นทำให้ฉันแทบทรงตัวไม่อยู่ถ้าไม่จับโต๊ะเพื่อประคองร่างตัวเองไว้ก็คงจะล้มลงเป็นแน่

สายตาที่เห็นชัดเจนก็คือวีแฟนตัวเองกับแป้งเพื่อนรักของฉันอีกคนกำลังกอดกันบนเตียงพร้อมกับร่างกายที่เปลือย ไม่รู้ว่าทั้งสองเข้ากิจกรรมอย่างว่าไปแล้วกี่น้ำก่อนฉันมาเห็น

ยิ่งตอกย้ำความโง่ของตัวเองไม่สุดสิ้น

“นานแล้วหรือยัง?”

ฉันกลั้นใจถามออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เก็บอารมณ์สุดฤทธิ์พยายามไม่ให้ระเบิดออกมา

“…”

แต่แล้วคำตอบก็ว่างเปล่า

“ฉันถามว่านานแล้วหรือยัง หูหนวกหรือยังไงวะ!”

แต่แล้วก็ไม่สามารถกักเก็บอารมณ์ได้อยู่ ทางเลือกของฉันก็คือปล่อยมันระเบิดออกมาไม่สนใจสิ่งรอบข้างว่าจะเป็นยังไง การตะโกนด้วยคำพูดที่เสียงดังพร้อมกับก้าวเท้าเข้าไปใกล้กับเตียงนอนที่ทั้งสองยืนอยู่ข้างๆ ซึ่งตอนนี้ทั้งสองใช้ผ้าห่มมาพันตัวไว้