ตอนที่ 7

ร่างเล็กผวากอดรัดคนก่อเชื้อไฟพิศวาส แสดงให้รู้ว่าพิศวาสแรกเกิดขึ้นมาแล้ว

“ตอบแทนฉันบ้างซิ” เสียงแหบพร่าประท้วง เมื่อชมพูนุชทำท่าจะหมดแรงเสียแล้ว

เควินหน้ามืดตามัวพอๆ กับที่ชมพูนุชไร้เรี่ยวแรงจะปกป้อง ร่างเล็กหอบหายใจสะท้านอยู่ในอ้อมแขนชายหนุ่ม ไม่ว่าเขาจะทำอะไรเธอก็ยินดีจะเป็นเพียงแค่ผู้ตามที่ว่าง่ายเท่านั้น

เควินอุ้มคนที่กำลังจะหมดแรงไปวางที่เตียงนอน สีหน้าของชมพูนุชเหมือนตกอยู่ในความฝัน ริมฝีปากบวมเจ่อแดงนิดหน่อยเพราะจูบของชายหนุ่ม

“คะ คุณ”

เธอทำท่าจะประท้วงเมื่อแผ่นหลังสัมผัสที่นอนใหญ่ และร่างสูงกำลังจะโน้มตัวลงมาทาบทับ

“เรียกฉันเควินซิ” เขาสั่งเสียงพร่า ดึงปมผ้าเช็ดตัวหลุดออกทีเดียว ก็เผยความงดงามของเรือนร่างที่แข็งแรงให้สาวน้อยเห็นเต็มสองตา

ไม่ใช่ภาพที่น่ารังเกียจ

แต่เป็นภาพที่น่าดูชมและไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตสาว

ร่างสูงแนบกายลงแนบชิดเนื้อเนียนจนแทบไม่มีที่ว่าง เควินเฝ้าจูบเฝ้าเฟ้นทั้งริมฝีปากและทรวงอิ่มอย่างมีความสุข

“คะ เค วิน” ชมพูนุชร้องลั่นเมื่อชายหนุ่มเริ่มบดเบียดเนื้อตัวมากขึ้น สะโพกหนาของเขาแข็งแรงและบางสิ่งก็เป็นเช่นนั้นด้วย

เควินไม่อาจทนรอให้ชมพูนุชแสดงความเป็นงานออกมาได้อีกต่อไป

เขาต้องการเธอ ต้องการอย่างที่ไม่เคยต้องการใครมาก่อน

และปรารถนาจะเชยชมความหวาน ที่ซ่อนอยู่ภายในของกายนี้

“เธอพร้อมแล้ว ยัยแม่มด” เควินครางเบาๆ เมื่อตัดสินใจเดินหน้าต่อ

เขาใช้หัวเข่าเปิดทางให้ร่างกายของชมพูนุชพร้อม ค่อยๆ แนบสะโพกแกร่งลงไปหาอย่างช้าๆ คิดว่าพอทุกอย่างเป็นหนึ่งเดียว เพลงสวาทที่เควินเริ่มต้นก็จะมีแม่เจ้าประคุณมาช่วยสานต่อให้สนุกยิ่งขึ้น แต่...

ผิดคาด... ไม่ใช่อย่างที่คิดไว้

เพราะแค่เริ่มต้นอย่างคนคุ้นเคยที่เล่นบทไม่ประสา เควินก็ต้องตกตะลึงทันทีว่า

ยัยแม่มดน้อย ของเขา...

“เธอ...”

โอ้ พระเจ้า ...

สาวบริสุทธิ์ สะอาด งดงาม หอมหวานและไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน

เควิน เจนซันโชคดีที่ได้เป็นผู้ครอบครองความดีงามนี้

“ยัยแม่มด” เขาก้มลงจูบที่หางตาของชมพูนุช

น้ำใสแห่งสติคืนสู่ลมหายใจของเธอแล้ว ผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย หลงใหลไปกับสิ่งที่เป็นมายาของกิเลิส โทษใครไม่ได้นอกจากโทษจิตใจตัวเอง ที่ตกอยู่ในอบายแห่งราคะ โดยไม่คิดจะต่อต้าน

สัญชาติญาณที่ปลุกเร้าและตื่นตัวเต็มที่ทำให้เควินทิ้งความกังขาไว้เบื้องหลัง และเลือกที่จะโลดแล่นในเพลงสวาทที่มีตนเป็นผู้บรรเลงแต่เพียงผู้เดียว

ตัวโน๊ตที่ไต่ระดับขึ้นลงอย่างมีจังหวะ เน้นหนักเน้นเบาด้วยความหนักแน่น แต่ถนอมคนใต้ร่างผู้ติดตามไม่ให้บอบช้ำ

แม้ปรารถนาจะสัมผัสผิวกายสาวให้รุนแรงตามที่หัวใจต้องการ แต่เควินก็ยอมหยุดยั้งเพราะไม่อยากให้แม่มดน้อยเจ็บตัวในครั้งแรก

อารมณ์ที่ถูกชักชวนให้ลุ่มหลงอีกครั้ง ทำเอาหัวใจสาวน้อยเตลิดจนกู่ไม่กลับ เควินร่ายคาถามหาสวาทปลุกเร้าให้ชมพูนุช กลายเป็นแม่มดน้อยตามที่เขาขนานนามไว้แต่แรก

เจ้าหล่อนลุกขึ้นมาเสกคาถาทั้งไม่ประสา จับต้นชนปลายไม่พูดแต่เรียนรู้ได้ว่าจะต้องใช้คาถาบทใด สยบหัวใจคนที่เป็นผู้นำให้สยบอยู่แทบเท้า

วินาทีที่ทั้งคู่ร่วมจับตัวโน๊ตบรรเลงบทเพลงแรกในเพลงหฤหรรษ์ เควินกล้าสาบานเลยว่า ต่อไปนี้ผู้หญิงคนเดียวที่จะร่วมบรรเลงเพลงพิศวาสกับเขา คือยัยแม่มดน้อยใต้ร่างที่แสนถูกใจเท่านั้น