งงใจ(7)
พี่ซันขับรถมาถึงที่ร้านของเขา ซึ่งเป็นร้านนั่งซิลๆจริงๆ อารมณ์แบบอินดี้ โต๊ะ เก้าอี้ เป็นพวกถังน้ำมันที่นำมาดัดแปลง พ่นสีสันเข้าไปดูเก๋ไปอีกแบบ พนักงานของเขาส่วนใหญ่จะมีผู้ชาย และดูๆแล้วก็จะเป็นพวกนักศึกษา ที่มาหารายได้พิเศษ คือฉันก็แอบน้ำลายไหลอยู่เหมือนกัน คิกคิก
พี่ซันพาฉันมานั่งที่โต๊ะซึ่งอยู่หน้าเวทีเล็กๆ ร้านนี้น่าจะมีดนตรีโฟล์คซองให้ฟังเบาๆ นี้แหละคือสิ่งที่ฉันชอบ รอลุ้นว่านักร้องจะหล่อหรือเปล่าน้า
"เดี๋ยวพี่ไปยกเครื่องดื่มมาให้นะ" พี่ซันพูดขึ้นก่อนที่จะเดินเข้าไปที่ด้านในร้าน ฉันก็กวาดสายตาไปรอบๆร้านด้วยความตื่นอกตื่นใจ ร้านนี้สวยจริงๆ ฉันเคยฝันกับริทว่าอยากจะเปิดร้านเหล้าเล็กๆ แบบนี้สักร้านบ้าง และให้ริทเป็นนักร้อง เพราะริทร้องเพลงเพราะมาก
"เฮ้อ.." ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา
"เป็นอะไรหยก" เสียงพี่หมูดังขึ้น ฉันหันขวับไปที่เขาที่กำลังเดินเข้ามาในร้านกับพี่ณัฐ แต่ทว่าเขาไม่ได้พาเด็กเข้ามาด้วยนี้ แล้วพี่ซันบอกเขาไปรับเด็ก ทั้งคู่เดินมานั่งที่เก้าอี้
"ไอ้ซัน?" พี่ณัฐเอ่ยถามเสียงเรียบ
"ไปยกเครื่องดื่ม" ฉันตอบกลับ
"เจ้าของร้านไปยกเองเลยเหรอวะ" พี่หมูพูดพร้อมกับหัวเราะ
"สงสัยจะเอาใจสาว" พี่หมูพูดต่อแล้วมองมาที่ฉัน เหลือบเห็นสีหน้าพี่ณัฐดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
"เป็นอะไร ไอ้ณัฐ เออ แล้วเด็กมึงไม่มาเหรอ" พี่หมูหันไปถามเขา
"เสือก!" พี่ณัฐตอบกลับ.
"อ้าว ไอ้นี้ กวนตีนสะแล้ว" พี่หมูสบถออกมา
"เครื่องดื่มมาแล้วครับ" เสียงพี่ซันดังเข้ามา มือของเขาถือถาดเครื่องดื่มมาด้วยฉันจึงหยัดกายลุกจากเก้าอี้ไปช่วยเขายก ทันที
"หยกช่วยค่ะ"
"ขอบคุณครับ" พี่ซันตอบรับพร้อมส่งยิ้มหวานให้สบสายตาที่ลึกซึ้ง ท่ามกลางสายตาของพี่ณัฐที่ดูไม่พอใจเท่าไหร่
"ไอ้ณัฐ แล้วเด็กมึงล่ะ ไม่ได้พามาเหรอ" พี่ซันถาม
"ก็มาแล้วไง" พี่ณัฐตอบกลับแต่สายตาส่งมาที่ฉันพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก
"ใครวะ" พี่ซันสบถออกมา ฉันก็ได้แต่ทำหน้างงเต็ก หันซ้ายหันขวา อยากจะรู้ว่าเด็กเขาคือใคร
"เหอะ" พี่ณัฐแค่นหัวเราะออกมา พร้อมกับทำหน้าหล่อใส่ ฉันแทบจะละลาย
ทั้งหมดเริ่มดื่มกันอย่างเต็มที่ ลูกค้าก็ทยอยเข้ามากันมากมาย จนร้านแน่นไปหมด จนกระทั่งเวลาเกือบจะ5ทุ่ม พี่ซันกับพี่ณัฐก็หายไป เห็นอีกทีก็อยู่บนเวทีเล็กๆ เขากำลังลองเครื่องดนตรีกันอยู่
"อย่าบอกนะว่า..." ฉันพูดขึ้น พี่หมูก็สวนขึ้น
"ไอ้ซันเป็นนักดนตรี ส่วนไอ้ณัฐเป็นนักร้อง"
"จริงดิ" ฉันหันขวับไปถามด้วยความแปลกใจ
"ใช่ ไอ้ณัฐร้องเพลงเพราะนะ " พี่หมูเอ่ยชมเพื่อนสนิทของเขา
" เดี๋ยวจะลองฟังดู " ฉันพึมพำออกมา ในใจคิดว่าเขาจะร้องเพราะกว่าริทหรือเปล่า
เวลาไม่นาน ทั้งคู่ก็พร้อมที่จะร้อง เสียงสาววัยรุ่นต่างกรี๊ดร้องส่งเสียง กันยกใหญ่ ก็ต้องเป็นแบบนั้นเพราะทั้งพี่ซัน และพี่ณัฐ หน้าตาหล่อเหลาทั้งคู่ จนฉันเลือกไม่ถูกเลย แต่ เราเลือกเขา ถามหรือยังว่าเขาจะเอาเราไหม คิกคิก เพลงแรกที่พี่ณัฐร้องมันเป็นเพลงที่ฉันชอบมาก และเสียงของเขาก็เพราะจับใจ จนฉันต้องหยุดทุกการเคลื่อนไหว จดจ้องแต่เขาที่ร้องเพลงอยู่ ฉันมองเขาด้วยสายตาที่เคลิ้มมาก เขาร้องอยู่ประมาณ 5-6 เพลงแล้วลงจากเวที ซึ่งฉันปรบมือให้ทุกเพลง คือชอบอ่ะ รักเลย แต่ก็เก็บอาการไว้ ทั้งคู่มานั่งที่เก้าอี้ ฉันได้แต่ยกแก้วเหล้าเข้าปาก รู้สึกเขิน เขินอะไรว่ะ ยังงงตัวเอง ยกดื่มไม่ยั้งจนรู้สึกว่าตัวเองเมา ไม่ใช่สิ เมาเลยแหละ
"เมาหรือยังหยก" พี่ซันถาม
"กินเหล้าไม่เมา ควรหาหมอ" ฉันตอบกลับด้วยอาการมึนเมา ก็เมาแหละ ทุกคนต่างมากันหัวเราะ ยกเว้นพี่ณัฐ
"พี่ซันพาหยกมา ไปส่งหยกด้วยนะ " ฉันพูดออกมา ด้วยอาการมึนเมา
"กูไปส่งเอง" พี่ณัฐพูดแทรกขึ้น
"หยกมากับกู กูก็ต้องไปส่งสิว่ะ " พี่ซันแย้ง
"กูบอกว่ากูจะไปส่งเองไง" พี่ณัฐตวาดใส่
"หยกมากับพี่ซัน หยกจะให้พี่ซันไปส่ง " ฉันพูดแทรกขึ้น
"แต่มึงต้องไปกับกู กับกูเท่านั้น!"สิ้นคำพูดพี่ณัฐฉันเบิกตากว้าง รู้สึกจะสร่างขึ้นมาทันที แล้วจ้องมองที่เขา
"ใครมีปัญหา!" พี่ณัฐพูดเสียงเข้ม แล้วจ้องไปที่พี่ซัน
