1 ปลายฟ้าลูกแม่

ตะวัน : ปลายฟ้าลูก ไม่ปีนโต๊ะนะคะ ผู้เป็นแม่ตะโกนร้องบอก เพราะกลัวลูกสาวสุดที่รักของเธอจะตกโต๊ะ จนหัวร้างข้างแตก เพราะแม่ลูกสาวของเธอสุดจะดื้อ และอยู่นิ่งๆไม่เป็น

นู๋ปลาย : คุณแม่ขา..... โต๊ะไม่สูงเท่าไรนะคะ นู๋ไม่ตกแน่นอนค่ะ 

ตะวัน : ไม่ได้ค่ะ ไม่ว่ามันจะสูงหรือไม่ นู๋ก็ห้ามปีนนะคะ มันอันตราย แม่มีนู๋แค่คนเดียวนะคะ ถ้านู๋เป็นอะไรขึ้นมา แม่จะทำยังไงคะ?

นู๋ปลาย : นู๋ขอโทษคะคุณแม่....... คุณแม่ไม่ร้องนะคะ นู๋แค่อยากเก็บดอกไม้ริมรั้วให้คุณแม่เองค่ะ นู๋ขอโทษค่ะ ¥~¥

ตะวัน : ทีหลังปลายต้องบอกแม่นะคะ ว่านู๋ต้องการอะไร ถ้าแม่ช่วยได้ แม่จะช่วยนะคะ 

นู๋ปลาย : ค่ะคุณแม่ นู๋ขอโทษคุณแม่อีกครั้งนะคะ

หลายนาทีต่อมา

ป้าโฉมป้าที่พูดเสียงดัง พูดจาตรงไปตรงมา แต่ใจดี รักเด็ก ยิ่งยายนู๋ปลายฟ้าแล้วละก็ เป็นสุดที่รักของป้าโฉม เพราะป้าโฉมคอยช่วยเหลือเธอมาตั้งแต่เธอเริ่มท้องจนถึงตอนนี้ ป้าผู้ที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แต่รักเธอดั่งเธอเป็นลูกเป็นหลาน ส่วนคนที่เป็นครอบครัวของเธอนั้น....... 

ป้าโฉม : นู๋ปลาย หลานยาย อยู่ไหนลูก......

นู๋ปลาย : ยายโฉม......... ยายโฉมคนสวยของนู๋

ป้าโฉม : ดูสิลูก วันนี้ยายโฉมได้กุ้งมาตั้งหลายตัวแหนะ จะเอาไปทำอะไรกันดีน๊า.... 

นู๋ปลาย : แม่ขาาาาาาา แม่....... 

ตึก ตึก ตึก ตึก แฮ็กๆๆ

ตะวัน : ปลาย...... เป็นอะไร แฮ็กๆๆ 

นู๋ปลาย : ดูกุ้งสิคะ ตัวใหญ่มาก ยายโฉมถาม ว่าจะทำอะไรกินดี (ยิ้มแป้น) 

ตะวัน : นู๋ลูกกกกกก ทีหลังอย่าทำอย่างนี้นะคะ แม่ตกใจหมดนึกว่านู๋เป็นอะไร

ป้าโฉม : วุ๊ย.... ตะวัน เราอ่ะ ตื่นตกใจเวอร์วังอลังชานะ ยัยนู๋ปลาย แค่เรียกเฉยๆ ทำเป็นตกอกตกใจไปได้ ไปๆๆ วันนี้จะทำอะไรให้ป้ากินดี

ตะวัน : เดี๋ยวตะวันดูของในตู้เย็นก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าทำเสร็จแล้วจะไปเรียก 

*กล่าวเสร็จพร้อมส่ายหน้าให้กับ 1สาวใหญ่ และ1สาวเล็ก

ป้าโฉม : โอเคๆ งั้นนู๋ปลายไปเล่นบ้านยายโฉมดีกว่าลูก 

นู๋ปลาย : ค่า........ 

ตะวันฉายได้แต่ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มให้กับความสุขที่เธอมีตอนนี้ ความสุขที่เธอไม่เคยนึกว่าจะได้เจออีกครั้ง หลังจากวันที่เธอโดนพ่อและแม่แท้ๆตัดขาดความสัมพันธ์ เพียงเธอท้องไม่พ่อให้ลูก อันที่จริงพ่อน่ะมีแต่เขาไม่รับก็เท่านั้นเอง หึ เท่านั้นเอง ถ้าไม่เจอป้าโฉมในวันนั้นเมื่อ4ปีที่แล้ว วันที่เธอไม่เหลือใคร วันที่เธอพร้อมจะดับชีวิตตัวเอง ถ้าวันนั้นไม่เจอป้าโฉม ก็คงจะไม่มีเธอและปลายฟ้าในวันนี 

หลังจากกินมื้อค่ำกันเสร็จ ตะวันก็พาปลายฟ้ากลับบ้าน เพราะเธอต้องเตรียมตัวไปเข้าร้าน ไปดูเสื้อผ้าล็อตใหม่ ใช่เธอขายเสื้อผ้า แต่เป็นเสื้อผ้าเด็ก เพราะตอนที่เธอคลอดปลายฟ้า เธอไม่มีเงินทองมา กองอยู่ตรงหน้า เธอจึงต้องเย็บเสื้อผ้าให้นู๋ปลายเอง ผ้าส่วนใหญ่ เป็นเศษผ้าของป้าโฉม เธอจึงเริ่มจากเย็บด้วยมือ เพราะความที่เธอถนัดด้านคหกรรม เธอจึงใช้วิชาที่ได้เรียนมาจนจบ ม.6 นำมาใช้ ใช่ เธอ จบแค่ ม.6 สาเหตุที่จบแค่ ม.6 เพราะเธอท้องก่อนที่จะเริ่มเข้า มหาลัย. แต่ชั่งมันเถอะ ตอนนี้เธอมีความสุขดี

ตะวัน : ปลายลูก อาบน้ำแปรงฟันนะคะ พรุ่งนี้แม่ต้องเข้าร้านแต่เช้าไปดูเสื้อผ้า 

ปลายฟ้า : ค่ะคุณแม่

เช้าต่อมา

ตะวัน : ปลายลูก เสร็จรึยังเอ่ย?

ปลายฟ้า : ค่ะ มาแล้วค่าาาา

ป้าโฉม : จะไปกันแล้วเหรอ 

ตะวัน : ค่ะ ป้าโฉม เจอกันที่ตลาดนะคะ

ป้าโฉม : เออๆๆ ไปๆ เจอกันนะคะคนสวยของยายโฉม

ตลาด 

พนักงาน : สวัสดีค่ะ พี่ตะวัน

ตะวัน : สวัสดีจ๊ะ น้องเอ ของมาแล้วใช่ไหม?

พนักงาน : ค่ะ...... น้องปลาย...... มาดูชุดลายใหม่กับพี่เร็ว สวยม๊ากกกกกก 

ปลายฟ้า : สวัสดีค่ะพี่ เอ ไปค่ะ นู๋อยากดู

หลังจากตรวจเช็คสินค้าเรียบร้อยแล้ว ตะวันและพนักงาน น้องเอ ก็วางแผนกันว่าจะเริ่มถ่ายรูปที่ไหน โชคดีที่จังหวัดที่เธอมาอยู่ค่อนข้างสวย มีสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติเยอะ จึงง่ายต่อการวางแผนถ่ายรูป

ตะวัน : น้องเอ งั้นวันเสาร์-อาทิตย์เราไปหาที่ถ่ายรูปกัน น้องเอ ว่างไหม ถ้าไม่ว่างก็โทรมาบอกพี่นะ

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะพี่ตะวัน งั้นเดี๋ยวหนูไปดูหน้าร้านก่อนนะคะ

ตะวัน : ได้ๆ ฝากด้วยนะ เดี๋ยวพี่เช็คใน FB ,IG ก่อน เดี๋ยวออกมาช่วยนะ

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะ

30 นาทีต่อมา 

ตะวัน : ปลายลูก ถูกใจชุดไหนคะ จะได้เลือกเอาไปใส่

ปลายฟ้า : คุณแม่ขาาาาาา นู๋อยากได้หมดเลย ชุดมีแต่สวยๆ นู๋ว่าต้องให้ยายโฉมมาช่วยเลือกแล้วค่ะ

ตะวัน : ฮ่าๆๆ แม่ว่าคงจะได้หอบกลับบ้านหมดแน่เลย ถ้ายายโฉมช่วยเลือก เอาเป็นว่าเดี๋ยวแม่ช่วยเลือกดีกว่านะคะ

ปลายฟ้า : ก็ได้ค่ะ ^_^

10 โมงเช้า

ป้าโฉม : คนสวยของยายโฉมมมมมม อยู่ไหนคะ

ปลายฟ้า : อยู่นี่ค่าาาาาาาา ยายโฉมคนสวย

ตะวัน/พนักงาน น้องเอ : ^_^ 

พนักงาน น้องเอ : ชมกันอยู่สองคนเท่านี้ ฮ่าๆๆ

ตะวัน : จะพากันไปไหนอีกคะเนี่ย

ป้าโฉม : จะพาไปเล่นที่ร้านน่ะ ลูกน้องป้าพาลูกมาด้วย กลัวยายนู๋ปลายเหงาเลยมาชวน เพื่ออยากมีเพื่อนเล่น ว่าไปคะ ไปกับยายโฉมไหม?

ปลายฟ้า : คุณแม่ขาาาาาา นู๋ไปได้ไหมคะ?

ตะวัน : ได้ค่ะ แต่ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามปีนป่ายนะคะ 

ปลายฟ้า : ค่าาาาาาาา ^___^

ตะวัน : ฝากด้วยนะคะป้าโฉม ถ้าดื้ออนุญาตให้ตี

ป้าโฉม : ฉันไม่ตีหลานฉันย๊ะ 

ตะวัน : ^_^ ส่ายหัวให้กับยาย(ไม่แท้)กับหลาน(ไม่แท้)

12 นาฬิกา

ตะวัน : น้องเอ พักเที่ยงก่อน ไปกินข้างเที่ยงก่อนปะ 

พนักงาน ร้องเอ : ได้ค่ะ เดี๋ยวจะรีบไปรีบกลับนะคะ

ตะวัน : จ้า ไม่ต้องรีบขนาดนั้นนะ พักผ่อนให้หายเมื่อยก่อน 

พนักงาน น้องเอ : ค่ะ

ตื๊ด....... ตื๊ด......

ตะวัน : ค่ะป้าโฉม.... ค่ะ ..... ได้ค่ะ ....ฝากด้วยนะคะ

ตะวันพาร์ท

ฉันโชคดีที่เจอคนที่ดีในจังหวะชีวิตที่มันดาวน์มากๆ ที่มีคนนำพาฉัน ให้เจอแสงสว่าง ชีวิตที่อับจนหนทาง ทางเดินที่มืดมิด แต่ได้เจอกับแสงสว่างอย่างป้าโฉม ป้าโฉมเป็นแสงสว่างนำทางให้ฉันได้เจอในสิ่งที่เรียกว่าฟ้าหลังฝน 

พนักงาน น้องเอ : พี่ตะวัน เมื่อกี้ หนูไปกินข้าว คนในตลาดพูดๆกันว่า บ้านตรงข้าม ที่เขาขายแพงๆ ตอนนี้ขายได้แล้ว แล้วเห็นว่า เจ้าของบ้านคนใหม่ เขาซื้อที่ดินรกร้างติดกันด้วย ต่อไปนี้แถวนี้คงจัดีขึ้นเยอะแน่เลยคะ 

ตะวัน : แล้วใครซื้อเหรอ พอรู้รึเปล่า?

พนักงาน น้องเอ : ไม่รู้คะ แต่คงจะรวยน่าดู แค่บ้านก็ 7-8ล้านเข้าไปแล้ว แล้วที่ติดๆกันอีก คงจะหลาย 10 ล้าน พี่ตะวันไปกินข้าวเถอะคะ เดี๋ยวหนูเฝ้าร้านเอง

ตะวัน : ฝากด้วยนะ เดี๋ยวรีบไปรีบมา

ณ ตลาด

แม่ค้าขายผัก : ไงตะวัน ยัยนู๋ปลายไม่มาด้วยเหรอ

ตะวัน : อยู่กับป้าโฉมค่ะ ^_^

แม่ค้าขายผัก : นั่นก็ขโมยลูกสาวคนอื่นไปเป็นของตัวเอง แต่เอาจริงๆ ยัยนู๋ปลายก็น่าขโมยกลับไปบ้านจริงๆ ถ้าใส่ถุงกลับไปได้ป้าก็ทำ ฮ่าๆๆๆ

ตะวัน : ป้า**** วันนี้มีหนูเอามะระหวาน 1โล เอาผักหวาน ไข่มดแดงด้วยนะคะ เดี๋ยวกลับมาเอา 

แม่ค้าขายผัก : จ้า....

ตะวัน : สวัสดีคะ ป้า*** คอหมูสันใน ,1โล กระดูกหมูอ่อน 1โล , หมูสามชั้น ครึ่งโลนะคะ เดี๋ยวกลับมาเอานะคะ

แม่ค้าขายหมู : จ้าแม่หนูตะวัน 

หลังจากพักกลางวัน 

ตะวัน : น้องเอ วันนี้ไม่มีอะไรแล้วกลับเลยก็ได้นะ ไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อน เพราะเดี๋ยวสัก 2 ชม.พี่ก็จะปิดร้านแล้ว จะไปนั่งคิดหน่อยว่าจะถ่ายรูปที่ไหนดี

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะพี่ตะวัน 

ตะวัน : พรุ่งนี้ก็มาเหมือนเดิมนะ 9 โมง 

พนักงาน น้องเอ : ได้ค่ะ งั้นหนูขอเช็คดูเสื้อผ้าลายนี้หน่อยนะคะ ว่าเหลือไซต์ไหนบ้าง เพราะเหมือนจะขายดี

ตะวัน : จ้า ^_^ เออ แล้วเรื่องเรียนละ จะต่อ มหาวิทยาลัยไหน?

พนักงาน น้องเอ : ยังไม่รู้เลยค่ะ ต้องดูก่อนว่าวุฒิการศึกษานอกโรงเรียน จะไปสมัครที่ไหนได้

ตะวัน : ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกพี่นะ 

พนักงาน น้องเอ : ขอบคุณค่ะพี่ตะวัน

1ชม.ต่อมา

พนักงาน น้องเอ : พี่ตะวันคะ วันนี้หนูกลับก่อนนะคะ

ตะวัน : จ้า ขับรถดีๆล่ะ

พนักงาน น้องเอ : ค่า....... พรุ่งนี้เจอกันนะคะ

เห้อ..........

ตะวัน : เสร็จสักที ว่าแล้วโทรหาป้าโฉมดีกว่า

ตะวันพาร์ท

ป้าโฉมคะ วันนี้หนูได้ผักหวาน ไข่มดแดงมา มีมะระหวานด้วย ....... ค่า ........ค่ะ ตามนั้นนะคะ ฝากยัยปลายด้วยนะคะ ค่า......เจอกันตอนเย็นนะคะ

ตกเย็นวันนั้น

ปลายฟ้า : คุณแม่ขา.... คิดถึงคุณแม่จังเลยคะ ^_^

ตะวัน : ใช่เหรอคะ? ^_^ คุณแม่นึกว่านู๋ลืมคุ๊แม่ซะแล้ว

ปลายฟ้า : โอ๋........ ไม่เสียใจ ไม่งอแงนะคะ นู๋คิดถึงคุณแม่ค่ะ แต่วันนี้นู๋ยุ่ง ช่วยยายโฉมขายผ้าแล้วก็ไปเล่นกับเพื่อนๆค่ะ ^___^

ตะวัน : จ้า..... วันนี้มีกระดูกหมูอ่อนทอดกระเทียมพริกไทยของชอบนู๋ด้วยนะ 

ปลายฟ้า : *○* นู๋ไปล้างมือก่อนนะคะ 

ตะวัน : จ้า...... 

ป้าโฉม : ยัยดื้อเอ้ย..... ปีหน้าจะให้เข้าอนุบาลจริงๆเหรอ 

ตะวัน : ค่ะ หนูอยากให้ยัยปลายเรียนรู้อะไรใหม้ๆที่โรงเรียนค่ะป้าโฉม ป้าก็รู้ว่ายัยปลายฉลาดแค่ไหน ฉลาดแกมโกงอีกต่างหาก

ป้าโฉม : นี่..... อย่ามาว่ายัยนู๋ปลายคนสวยของป้านะ หึ

ตะวัน : ^_^ ค่า....... หนูอยากให้ยัยปลายเรียนรู้ตามวัย อยากให้แกเจอเพื่อนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆค่ะป้า

ป้าโฉม : ก็จริง เอาๆ ค่อยว่ากันอีกที ไหนๆ วันนี้ทำอะไรบ้าง 

ตะวัน : นี่ค่ะ อ้าว ทำกระดูกอ่อนทอดกระเทียมพริกไทยด้วยเหรอ 

ตะวัน : ยัยปลายอยากกินมาหลายวันแล้วค่ะ วันนี้มีเวลา เลยทำให้แกหน่อย

ปลายฟ้า : มาแล้วค่าาาา........

ตะวัน : ปลาย.....จะวิ่งทำไมคะ เดี๋ยวก็ล้มหรอก เดี๋ยวขาเป็นแผลไม่สวยนะเออ

ป้าโฉม : เออ...นั่นสิยัยนู๋ ไม่เอาๆ ไม่วิ่งนะ เดี๋ยวล้มขึ้นมาขาลายไม่สวย เป็นนางงาม นางแบบไม่ได้นะจ๊ะบอกให้

ตะวัน : นี่ป้าโฉมยังมีความคิดจะส่งยัยดื้อไปประกวดอะไรต่อมิอะไรอีกเหรอคะ

ป้าโฉม : แน่นอน หลานฉันสวย ใครก็สู้ไม่ได้ ลองมาสู้สิ รู้จักยายโฉมน้อยไป 

ตะวันได้แต่ส่ายและยิ้มเบาๆให้กับสองสาว ที่รักกันดั่งญาติแท้ๆ คลอดกันออกมา 

แต่ก็ดีที่อย่างน้อยปลายฟ้ามีคนที่รักแกเยอะแยะขนาดนี้