รักตามเวลา

102.0K · จบแล้ว
ทีปสิขา
67
บท
8.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เขาผู้ไม่เคยรักใครจริง ก้าวพลาดเผลอมอบใจให้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง คิดว่าเธอเดียงสาอ่อนต่อโลก แต่เมื่อความจริงปรากฎ เขาจึงตีค่าเธอ...เป็นเพียงผู้หญิงหน้าเงิน

นิยายรักนิยายปัจจุบันประธานพลิกชีวิตเศรษฐีโรงแรม/มหาลัย

บทที่ 1 ผ่อนคลายให้เพื่อน

วันหยุดสุดสัปดาห์ ภายในคอนโดฯ หรูแห่งหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมือง เป็นแหล่งรวมตัวของนักศึกษาหนุ่มหล่อปีสุดท้าย ที่กำลังสังสรรค์กันอย่างสนุกสนาน พร้อมเสียงเพลงอึกทึก และเหล้ายี่ห้อแพง ตั้งเรียงรายให้เลือกดื่มตามอัธยาศัย ทั้งเจ้าของงานอย่างเทวทิณณ์ ยังจ้างสาวสวยจำนวนมาก มาคอยบริการบรรดาเพื่อน ๆ ของเขาให้มีความสุข

เทวทิณณ์ถูกตั้งฉายาว่า มังกรเขี้ยวทอง ด้วยเพราะรูปร่างสูงโปร่งร้อยแปดสิบขึ้น ทำให้เขาติดอันดับหนุ่มฮอต หน้าตาดี สาว ๆ พากันคลั่งไคล้ ถึงกับมีค่ายหนังยักษ์ใหญ่มาติดต่อให้ร่วมงานด้วย ทว่ามังกรเขี้ยวทองอย่างเทวทิณณ์ กล่าวปฏิเสธไปโดยไม่คิดเสียดาย เพราะไม่ชอบอยู่ในกฎเกณฑ์ที่ผู้อื่นกำหนด ลำพังกฎเกณฑ์จากบิดาก็ทำให้เขาอึดอัดจะแย่

ภายในงาน เทวทิณณ์นั่งโอบสาวสวยนางหนึ่งอย่างใกล้ชิด พร้อมเลื่อนสายตามองไปยังเพื่อน ๆ นับสิบ กำลังดื่มด่ำบรรยากาศอย่างสนุกสนาน ซึ่งเขาลงทุนทำผนังเก็บเสียงชั้นเยี่ยมเพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะ ปฏิเสธไม่ได้ว่าความสุขของเขาคือเวลาแห่งการผ่อนคลายอย่างที่เห็น ในขณะที่ชายหนุ่มโอบเอวสาวสวยไว้ด้านข้าง เขาสังเกตเห็น ชนกันต์ เพื่อนสนิท นั่งถอนหายใจออกมาหลายครั้ง คล้ายกับมีหลายอย่างให้ขบคิด

“กันต์ เป็นไรวะ ฉันเห็นนายเป็นงี้ ตั้งแต่เดินเข้ามาละ” เทวทิณณ์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พลันยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม มองอีกฝ่ายถอนหายใจทิ้งท้าย แล้วกระดกเหล้าในมือรวดเดียวจนหมด

“ทะเลาะกับที่บ้านมานิดหน่อยว่ะ”

“ท่าทางแบบนี้ ไม่นิดหน่อยแล้วมั้ง” สายตาคมของเทวทิณณ์จับจ้องไปยังเพื่อนสนิท แล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบเช่นเดิม

“พ่อฉันรับเอาหลานสาวมาเลี้ยง” ชนกันต์พูดจบ จึงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดไม่พอใจ

“ก็ลูกพี่ลูกน้องฉันนี่แหละ ฉันก็แค่ไม่เข้าใจพ่อ ลำพังแค่ที่บ้านก็จะเอาตัวไม่รอดอยู่ละ ไปเอาคนอื่นมาเพิ่มให้ลำบากทำไมวะ อีกหน่อยฉันก็คงไม่เหลือเงินไว้กินเที่ยวแบบนี้แล้ว” ชนกันต์เผลอระบายความในใจออกมา เทวทิณณ์ปล่อยยิ้มมุมปาก แล้วเลื่อนมาตบบ่าอีกฝ่ายเพื่อปลอบใจ

“ทุกบ้านมันก็มีปัญหาหมดแหละ ฉันเข้าใจ เอางี้ไหมล่ะ ผู้หญิงที่ฉันจ้างมา ช่วยระบายความเครียดให้นายได้อย่างดีเลยนะ เลือกไปสักคนสิ” เขาผายมือไปยังหญิงสาวที่สวมเสื้อผ้ารัดรูปเห็นสัดส่วน ที่ยืนเต้นอยู่ไม่ห่างนัก

“เลือกเลย คนไหนก็ได้” เทวทิณณ์ย้ำด้วยความเต็มใจ ก่อนชนกันต์กัดริมฝีปากแน่น แล้วชี้ไปยังหญิงสาวที่มีหน้าอกอวบอิ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหน้า

“ถ้าฉันจะเอาคนนั้นล่ะ” เทวทิณณ์ได้ยินดังนั้นจึงหันไปกวักมือเรียกเธอทันทีไม่รอช้า

“น้องครับ มานี่หน่อย”

“ค่ะ” หญิงสาวในชุดรัดรูป เห็นทรวดทรงทุกสัดส่วนเด่นชัด ค่อย ๆ ย่างเท้าเข้ามาหา พร้อมรอยยิ้มอ่อนหวานยั่วยวน

“ช่วยดูแลเพื่อนพี่หน่อยสิ เขามีเรื่องเครียดมากมาย อยากผ่อนคลาย จัดให้เต็มที่เลยนะ” เทวทิณณ์หรี่ตา กำชับ ก่อนที่หญิงสาวจะพยักหน้ารู้ความหมาย แล้วหันไปยังชนกันต์

“ให้หนูดูแลนะคะ รับรองว่าพี่จะลืมเรื่องราวทุกข์ใจจนหมดเลยล่ะค่ะ” หญิงสาวทำเสียงออดอ้อน พร้อมเดินไปนั่งตักชนกันต์ช้า ๆ ใช้มือคล้องคอชายหนุ่มแล้วส่งสายตาเสน่หาบอกเป็นนัยน์

“พร้อมหรือยังคะ” หล่อนกระซิบข้างหู ให้อีกฝ่ายสะท้านไปทั้งตัว

“เต็มใจใช่ไหมครับ” ชนกันต์ถามกลับ พร้อมความพลุ่งพล่านแล่นเข้ามาในทันที

“เต็มใจสิคะ” หญิงสาวรับตอบ พลันขยับกายแล้วดึงร่างของชนกันต์ ตรงไปยังห้องที่เทวทิณณ์จัดเตรียมไว้

“พี่ล่ะคะ อยากให้หนูดูแลเลยไหม” สาวสวยที่เทวทิณณ์โอบอยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้นลอย ๆ ก่อนที่เขาจะเลื่อนมือไปจับคางน้อย ๆ ของเธอแล้วส่ายศีรษะไปมา

“ยังครับ พี่อยากนั่งอยู่ตรงนี้อีกสักพัก น้องทนไม่ไหวแล้วเหรอ” เขากระซิบ พลางก้มลงหอมแก้มเธอ

“เดี๋ยวค่ะ เพื่อนพี่ออกมาแล้ว” หญิงสาวพูดพร้อมกับเทวทิณณ์หันกลับไป แล้วเห็นร่างของชนกันต์เดินออกจากห้องมาด้วยท่าทางรีบร้อน

“อะไรของนาย ออกมาทำไมวะ เข้าไปยังไม่ถึงสามนาที” เทวทิณณ์เบิกตากว้างพลางวางแก้วเหล้าลง แล้วเอ่ยถามเพื่อนรัก อย่างไม่เข้าใจ

“พ่อฉันโทรตามว่ะ ไม่รู้มีธุระอะไร กลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกันที่มหาลัย” ชนกันต์บอกลาเพื่อนรักอย่างรีบ ๆ พร้อมกับติดกระดุมเสื้อเสร็จ แล้วหันตัวเดินจากไป ปล่อยให้อีกฝ่ายอ้าปากค้าง ด้วยความไม่เข้าใจ

“อะไรของมัน นึกจะไปก็ไป” เขาพึมพำเล็กน้อย เอนกายพิงโซฟา พลางถอนหายใจออกมา ไม่นานนักร่างของหญิงสาวก็ถูกเทวทิณณ์อุ้มขึ้นอย่างง่ายดาย

“ตอนนี้ห้องว่างแล้ว เราไปหาอะไรสนุกทำกันดีกว่านะ” เขาพูด พร้อมกับอุ้มร่างเล็กเดินตรงไปยังห้องนอน รวบรัดหญิงสาวเข้าหาตัว จับจ้องสัดส่วนเธอด้วยความปรารถนา ก่อนค่อย ๆ เปลื้องผ้าเธอออกทีละชิ้น แล้วเอื้อมมือไปดับไฟ พร้อมจัดการกับอาหารโอชา บนเตียงสีทึบอย่างกระหาย