บทที่ 2 จับแมว

"บอสจะไปไหนคะ"

"ฉันมีหน้าที่ต้องตอบคำถามเธอตั้งแต่เมื่อไหร่"

สายตาเย็นชาของเกรย์ทำให้พาสต้าเสียวสันหลังวาบเธอรีบหยิบเอกสารบนโต๊ะแล้วเดินออกไปในทันที ไม่อยากอยู่รอรองรับอารมณ์ของบอสในตอนนี้

"บอสจะกลับเลยไหมครับ"

"ยัง"

"แล้วนั่นจะลุกไปไหนครับ"

"จับแมว"

เอเดนยิ้มมุมปากเขารู้ได้ทันทีว่าเกรย์จะไปที่ไหน สงสารก็แต่คุณกะเพราที่คงยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง

"ผมจะจัดการทางนี้ให้เอง ไม่ต้องห่วง"

- คลับxxxx เอกมัย -

ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาภายในคลับหรูย่านเอกมัยในช่วงเวลาห้าทุ่มกว่า สายตาของเขาสอดส่องหาหญิงสาวที่เขาตามหาแต่กลับว่างเปล่าไม่พบใคร

เกรย์ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองออกสองสามเม็ดเพราะความหงุดหงิดก่อนเดินเข้าไปลึกกว่าเดิมเพื่อมองหาผู้หญิงของเขา

"สวัสดีครับคุณเกรย์"

การ์ดที่คอยดูแลความปลอดภัยเดินเข้ามาก้มศรีษะให้เขา ก่อนเอ่ยทักทาย เกรย์เป็นลูกค้าประจำที่นี่เมื่อยามที่เขาพาลูกค้ามากินเลี้ยงก็มักจะเลือกที่นี่ทำให้ทุกคนต่างรู้จักเขาเป็นอย่างดี

"เห็นเมียฉันไหม"

"คุณกะเพราอยู่ทางนั้นครับ"

การ์ดผายมือไปทางขวา ตรงนั้นผู้คนมากหน้าหลายตากำลังออกลายโลดเต้นอย่างสนุกสนานหนึ่งในนั้นคือผู้หญิงของเขา กะเพรา

"ยัยตัวแสบ!!"

ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปหาหญิงสาวแต่เพราะคนค่อนข้างเยอะมันทำให้เขาต้องแหวกฝูงชนเดินเข้าไปอย่างลำบาก และเมื่อใกล้ถึงหญิงสาวเขาต้องยืนชะงักเมื่อเห็นว่าเธอกำลังยืนเต้นอยู่กับผู้ชาย

"กลับบ้าน!!"

"อ๊ายยย!!"

ลูคัสที่ยืนตระกองกอดกะเพราอยู่แสดงอาการตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้เข้ามากระชากแขนคู่เต้นของเขาอย่างแรง

พลั่ก!!

"มึงเป็นใคร"

เกรย์ผลักอกลูคัสจนเขาเซถลา ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากราวกับว่ากำลังจะเจอเรื่องสนุก

"กูเป็นแฟนเพรา แล้วมึงละ เป็นใคร"

แฟน!! แฟน!! แฟน!! จะเป็นแฟนได้ยังไง ในเมื่อเขาก็ตัวติดกับกะเพราแทบจะไม่ห่าง ให้ตายเถอะไอ้นี่ต้องโมเมแน่ๆ เกรย์เหยียดยิ้มเยาะก่อนตอบคำถามของลูกคัสอย่างผู้ชนะ

"กูเป็นผัว"

" ... "

"แฟนอย่างมึงคงไม่ว่าอะไรนะ ถ้าผัวอย่างกูจะรับตัวเมียกลับบ้าน"

"นายพูดอารายยย~"

กะเพราพูดด้วยน้ำเสียงยานคาง เธอได้ยินคำพูดของเขาทั้งสองคนทุกคำ แต่เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอไม่มีแม้แต่แรงจะเถียง

"ผัวเผออารายยย รู้จากกานวายซิ นี่เกรย์เพื่อนฉาน นั่น ลูคัสแฟนเก่าฉานน~"

เกรย์กำหมัดแน่นเมื่อรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นใคร ต่างจากลูคัสที่เหยียดยิ้มเย้ยหยันให้กับเกรย์อย่างผู้ที่เหนือกว่า

"เอาละ ยินดีที่ได้รู้จักนะเกรย์ ไหนๆ นายก็เป็นเพื่อนของเพราแล้ว เรารู้จักกันไว้มันก็ไม่เสียหาย"

"ใครอยากเป็นเพื่อนกับมึง"

"หึ! วันนี้ฉันมีธุระคงต้องฝากเพราไว้กับนายก่อนละกันนะ ไว้วันหน้าฉันจะตามเอาเธอคืน"

ลูคัสเดินเข้าหากะเพราที่ซบใบหน้าหวานกับแผงอกแกร่งของเกรย์อยู่ เขากดจูบลงที่ขมับบางของเธอต่อหน้าเกรย์อย่างไม่เกรงกลัวโดยที่สายตาของเขาจ้องมองเกรย์อย่างยียวน

"ฉันไปก่อนนะ แล้ววันหน้าฉันจะเป็นฝ่ายมารับเธอเอง"

ลูคัสเดินออกไปโดยมีสายตาของเกรย์จ้องมองตามไปอย่างไม่ชอบใจนัก เหตุการณ์เมื่อครู่มันรวดเร็วเกินกว่าที่เขาจะตั้งรับได้ เขากอดร่างบางของกะเพราไว้แน่น หัวใจของเขามันกำลังเดือดปุดๆ ราวกับภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ

"เพรา!!"

" ... "

"กะเพรา!!"

"ยัยตัวแสบ กลับบ้าน!!"

เกรย์อุ้มกะเพราขึ้นในท่าเจ้าสาว หญิงสาวที่เมาไม่รู้เรื่องรู้ราวถูกชายหนุ่มอุ้มออกไปจากคลับเขาอยากจะขย้ำขยำเธอให้จมเตียง อยากจะจับเธอโยนลงคลองแสนแสบเพื่อระบายอารมย์โมโห แต่ก็ทำอย่างนั้นไม่ได้

- คอนโดกะเพรา -

ตู้มมม!!!

เกรย์โยนหญิงสาวลงอ่างอาบน้ำที่เขาเป็นคนรองเอาไว้เองตั้งแต่เช้า มันทำให้อาการเมามายของกะเพราสร่างขึ้นมาในทันที

"แค่ก! แค่ก! แค่ก! เป็นบ้าอะไรของนายเนี่ย"

กะเพราเอามือลูบน้ำออกจากใบหน้าหวาน เธอแหวใส่เกรย์เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกเขาโยนลงอ่างอาบน้ำไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะกล้าทำเธอขนาดนี้

"เป็นบ้าอะไรงั้นเหรอ เพราะเธอไงเพรา เธอทำให้ฉันเป็นบ้า"

"อะไรของนาย เมาก็ไปนอนไป"

"ฉันหรือเธอที่เมาห๊ะเพรา ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมถ้าจะไปดื่มก็ให้รอฉัน"

หญิงสาวลุกขึ้นยืนทำให้ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำสั้นรัดรูปของเธอแนบไปกับเรือนร่างอรชร ส่งผลให้ยอดปทุมถันของเธอดันเนื้อผ้าออกมาจนขึ้นรอยนูน

เกรย์เบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจปนโมโห ให้ตายเถอะกะเพราทำไมถึงทำแบบนี้นะ

"เธอไม่ได้ใส่เสื้อในออกไปข้างนอกเหรอเพรา"

"นายก็แหกตาดูชุดฉันซิ มันเหมาะกับการใส่เสื้อในไหม"

"แล้วทำไมไม่ใส่ชุดที่มันดีกว่านี้วะ"

"อย่ามาวะกับฉันนะเกรย์"

สองหนุ่มสาวสาดอารมย์ใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร เกรย์เดินเข้าประชิดตัวกะเพราโดยที่เขาเองก็ถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวออกไปด้วยเผยให้เห็นมัดกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยของเขาอย่างชัดเจน

"ออกไป!!"

" ... "

"ฉันบอกให้ออกไปไง ฉันไม่มีอารมณ์หรอกนะวันนี้"

"แต่ฉันมี!!"

"อื้ออออ"

ชายหนุ่มกระชากคอของหญิงสาวเข้ามาบดจูบอย่างเร่าร้อน เขาขบกัดกลีบปากอวบอิ่มของเธอด้วยความรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก

"ฉันเจ็บนะ!!"

"เจ็บเหรอ"

"ออกไปจากห้องฉัน อย่าให้ฉันหมดความอดทนนะเกรย์"

เกรย์อุ้มหญิงสาวขึ้นในทันทีโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว เขาพาเธอออกไปที่ห้องนอนแล้วจับเธอโยนลงบนฟูกนิ่มจนร่างของเธอกระเด็นกระดอน

"ทีกับมัน ทำไมยอมให้กอด ทีกับฉันต้องดีดดิ้นขนาดนี้เลยเหรอ"

มือหนาบีบพวงแก้มนวลของหญิงสาวเขามองเรือนร่างที่เปียกชุ่มของเธอด้วยความหลงใหล

"เรามันของเคยๆ น่าเพรา"

"ไอ้ทุเรศ"

"ทุเรศยังไงก็ผัวเธอแหละวะ!!"

เกรย์รูดชุดเดรสสั้นของหญิงสาวขึ้นไปกองบนเอวคอดเผยให้เห็นดอกไม้งามอวบนูนที่ถูกห่อหุ้มด้วยแพนตี้ตัวบาง เขาช้อนสายตากลับมามองเธออีกครั้ง ก่อนพ่นคำพูดร้ายกาจออกมาด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

"อย่าคิดทิ้งฉัน เพราะเธอจะเจอกับความน่ากลัวที่เธอไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิตแน่"

"อย่ามาขู่"

"ฉันไม่ได้ขู่ แต่ฉันมั่นใจว่าเธอทนไม่ได้หรอกที่รัก"