3

ร่างอวบสั่นคลอนตามแรงโยกจากร่างสูงเพรียว นพรดาสมองลอยคว้าง รอบกายพลิกคว่ำพลิกหงายยิ่งกว่าแผ่นดินไหว สะโพกส่ายรับความเสียวซ่านอย่างต่อเนื่อง กลีบบุหงาแสนสวยโอบอุ้มท่อนเนื้อชายที่ชำแรกเข้าหารุกล้ำรุนแรงหนักหน่วงขึ้น เธอพาสะโพกหนี บางครั้งก็เผลอหยัดกายโต้ตอบรับการรุกรานเน้นๆ ของเขา

“อ่ะ! พี่เพชร แรงเกินไปแล้วนะคะ”

เธอพาสะโพกหนีเมื่อเขาล่วงล้ำหนักหน่วง จนร่างเธอแทบจมหายไปในเตียงกว้าง ร่างอวบไหวโยกสะท้านสั่นรัว

นพรดาถูกกดให้จมกับเตียงครั้งแล้วครั้งเล่า เขาทาบทับแนบชิดทั้งเนื้อทั้งตัว ล็อกร่างเอาไว้ไม่ให้เธอหนีไปไหนได้

“พี่เพชรพอแล้ว รดาจะขาดใจแล้วนะคะ พอก่อน รดาเหนื่อย” เธอพ้อเสียงสั่นครางประท้วงเสียงแหบแห้ง

ยิ่งเธอครวญครางประท้วงเขามากเท่าใด พชรยิ่งฝังกายเข้าออกในซอกสวาทถี่ระรัวมากขึ้นเท่านั้น

ร่างอวบกระตุกเกร็งเมื่อถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง ติดๆ กันหลายครั้ง ในขณะที่สะโพกแกร่งยังทำงานอย่างต่อเนื่องไม่ล่าถอย

เขาควบขี่เธอเหมือนเครื่องจักรประสิทธิภาพสูงที่ทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดนิ่งจังหวะรักลงโดยง่าย

นพรดาสะท้านหวามไหวทุกครั้งที่เนื้อกายเบียดอัดเข้าหากัน ซอกกายสาวฉ่ำแฉะจากน้ำหวานที่ไหลรินอย่างต่อเนื่อง กายชายแข็งแรงตอกตรึงเข้ารุกเร้ารุนแรงเหมือนตอกเสาเข็ม

เธอส่ายหน้าจนผมยุ่งเหยิงยามเขากระแทกเข้าหาจนจมเตียงแล้วดีดเด้งขึ้นมารับการรุกรานซ้ำๆ ร่างที่กระเด็นกระดอนไหวโยกหนักหน่วง

“รดา อ่า...”

พชรครางยาวใบหน้าของเขาเหยเกยามฝังร่างเข้าหาร่องฉ่ำร้อนผ่าวที่บีบรัดเขาทุกทิศทาง เขาคำรามลั่นฉีดพล่าหยาดน้ำรักเข้าหากายสาวทุกหยาดหยด

ความอุ่นจัดที่สาดซัดเข้ามาทำให้นพรดาหวีดร้องเสียงหลง สมองของเธอมึนเบลอ พร่าเลือนขาวโพลนไปหมด ริมฝีปากอิ่มสวยเผยอออกเพื่อหอบหายใจอย่างรุนแรง ร่างของเขาสั่นระริกยามดึงเธอไปกอดและถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรงไม่ต่างกัน

รุ่งเช้าของวันใหม่...

นพรดาปรือตาขึ้นแล้วกะพริบตาติดกันหลายๆครั้ง รู้สึกปวดเมื่อยไปหมด เหมือนกับเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาเธอได้ผ่านสมรภูมิรบมาอย่างดุเดือด

สมองของเธอประมวลผล ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อนึกอะไรได้ หันขวับไปมองข้างกายก็เห็นพี่ชายร่วมบ้านกำลังมองเธออยู่ก่อนแล้ว สีหน้าวาวหวามของเขา และนิ้วมือแกร่งที่ยื่นมาไล้แก้มของเธอ ทำเธอผวาอีกครั้ง

“พี่เพชร!”

อุทานได้แค่นั้นจริงๆ แล้วเธอก็ทำอะไรไม่ถูก ไม่กล้าโวยวายด้วยเพราะอับอาย

บิดามารดาของเธอกับเขามาซื้อบ้านหลังนี้ร่วมกัน และพาเธอกับเขาย้ายมาอยู่ด้วยกัน บ้านหลังใหญ่โตที่มีเพียงเขากับเธออยู่บนตึกนี้เท่านั้น

ไม่คิดว่าเขาจะทำเช่นนี้ แม้จะเคยคิดเลยเถิดว่าเขาทำท่าเหมือนจะปล้ำเธอ แต่ก็เคยปลอบใจตัวเองว่าเขาอาจจะแค่แกล้งแหย่เล่นเท่านั้นกระมัง ไม่คิดว่าเขาจะเอาจริงๆ

เธอกะพริบตาปริบๆ มองโครงหน้าของพี่ชายร่วมบ้านไม่วางตา

เขาเป็นคนหน้าเรียว จมูกโด่งเป็นสัน โครงหน้าคมเข้มดุดันแต่ผู้ชายหน้าดุคนนี้ยิ้มหวานเป็นบ้า เธอเคยเห็นเขายิ้มในบางครั้ง ถ้าไม่ติดว่าเขาชอบแกล้งเธอละก็ เธอคงหลงเสน่ห์เขาไปนานแล้ว แต่กระนั้นสาวๆ ก็กรี๊ดเขาทั้งมหาวิทยาลัย

พชรเป็นคนปากกว้าง ดวงตายาวรี คิ้วเข้ม เวลาโกรธเขาดูน่ากลัวดุดัน โครงหน้าของเขารับกันเหมาะเจาะเรียกว่าเป็นผู้ชายคมคายหล่อเหลาหาตัวจับยาก

“ว่ายังไงครับคุณเมีย...”

เขาถามยียวน เห็นสีหน้าของเธอแล้วนึกขำปนเอ็นดู

“จะไปไหนล่ะเมียจ๋า”

เขาดึงเอวคอดเปลือยเปล่าของเธอเอาไว้เมื่อเธอทำท่าจะคลานหนีลงจากเตียง

ร่างกายเปลือยเปล่าของเขาที่กอดแนบมาทางด้านหลังทำเธออุทาน ดิ้นเร่าๆ กรีดร้องเสียงหลง

เขาหัวเราะหึๆ อย่างสบายอารมณ์ ขยำนมเธอนวดเฟ้นแรงๆ เหมือนแกล้ง

เธอดิ้นเร่าๆ ทำท่าทางขัดอกขัดใจเหมือนเด็กๆ ในขณะที่พชรหัวเราะอย่างสบายอารมณ์

“พี่เพชรปล่อยนะคะ”

“จะปล่อยไปได้ยังไง ตัวหอมขนาดนี้ ตอนนี้พี่กำลังหื่น รดาแยกขาให้พี่เพชรเอาหน่อยครับ”

“พี่เพชร คนบ้าลามก”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”

พชรหัวเราะชอบใจที่ยั่วแหย่คนในอ้อมแขนได้ เธอรัวกำปั้นใส่เขา เขาก็ดึงไปบดจูบหนักๆ อย่างมันเขี้ยว