ตอนที่ 4 คนขี้หวง 1

"จะไปกี่ทุ่มครับ"

ดีแลนที่ตอนแรกนอนเอนหลังอยู่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์ แต่พอได้ยินว่าเนยจะออกไปท่องราตรีคืนนี้จากที่อารมณ์ดีๆ เขาก็เริ่มหน้าบึ้งตึงลุกขึ้นมานั่งกอดอกหน้าตาเคร่งเครียดอยู่บนเตียงแทน

"เพื่อนนัดไว้สี่ทุ่มน่ะ"

เนยตอบอย่างไม่ได้สนใจดีแลนนักเพราะเธอกำลังเลือกหาชุดเพื่อใส่ไปในคืนนี้อยู่ ดีแลนเหลือบมองนาฬิกาข้างผนังก็ยิ่งอารมณ์เสียหนักเข้าไปอีก นี่มันจะสี่ทุ่มอยู่รอมร่อ ไม่รู้ว่าจะโทษหญิงสาวที่เธอไม่ยอมบอกก่อนหรือตัวเขาเองที่เป็นคนถามเนยช้าไป แล้วแบบนี้เขาจะอาบน้ำแต่งตัวตามเธอทันไหม?

"ร้านไหน" เสียงทุ้มแข็งขึ้น

"หื้อ"

เนยที่แต่งตัวอยู่หันกลับมามองหน้าคนตัวโตที่นั่งหน้านิ่งมองมาที่เธออย่างเดาความคิดไม่ออกว่าตอนนี้อีกคนกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วทำไมวันนี้ถึงได้มาถามจู้จี้จุกจิกเธอนัก ปกติไม่เห็นถามนิ หรือว่าจะมีอะไร

"ผมถามพี่ว่าคืนนี้จะไปดื่มร้านไหนกัน"

"ร้านเดิมนั่นแหละ"

เนยเลือกที่จะไม่สนใจท่าทางฟึดฟัดของดีแลน เธอหันกลับมาให้ความสนใจกับการแต่งตัวเหมือนเดิม ร่างบางหยิบชุดเดรสสั้นสีดำ สายเดี่ยวขึ้นมาทาบบนตัวยิ้มอย่างพอใจ แต่ทว่าสร้างความไม่พอใจอย่างมากให้กับอีกคนที่นั่งอยู่บนเตียง

"สั้นไปไหม"

ดีแลนว่าเสียงกระแทกจ้องเขม็งไปที่ร่างบางหน้ากระจก

"ไม่สั้นนะแค่นี้กำลังพอดี"

เนยว่าอย่างที่เธอคิดแค่นี้มันไม่สั้นหรอก ยาวแทบจะถึงเข่าอยู่แล้ว ถึงเธอจะชอบแต่งตัวเซ็กซี่แต่ก็ไม่อยากโป๊เกินไป ไม่เหมือนกับเพื่อนๆ ของเธอแต่ละคนที่จัดหนักกันมากเวลาไปเที่ยวใส่สั้นจนแทบจะปิดอะไรต่ออะไรไว้ไม่มิด

"สั้น"

ดีแลนเถียงออกมาอย่างไม่ลดละ เขาหวงไม่อยากให้ใครเห็นเรียวขาสวยๆ ของอีกคน ยิ่งเนยบอกว่าจะไปร้านเดิมนั่นก็เท่ากับว่าหญิงสาวจะได้เจอกับไอ้รุ่นพี่เจ้าของร้านนั่น ที่ตามจีบเนยอย่างติดหนึบในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา แล้วอีกคนก็ไม่ได้มีทีท่าจะปฏิเสธเลยสักนิด

"ไม่สั้น"

"พี่เนย!!" ดีแลนว่าออกมาเสียงดังแทบจะเป็นเสียงตะคอกด้วยซ้ำ

"อย่ามาขึ้นเสียงนะดีแลน พี่จะออกไปแล้วถ้านายออกไปก็ล็อกห้องด้วยแล้วกัน"

เธอส่ายหน้าอย่างไม่พอใจกับอีกคนที่มาขึ้นเสียงใส่เธอ ไม่น่ารัก! ว่าจบเนยก็เดินถือชุดและกระเป๋าใบโปรดออกไปเปลี่ยนในห้องน้ำนอกห้องนอนทันที จะให้เปลี่ยนต่อหน้าดีแลนมันไม่ดีต่อตัวเธอแน่ๆ ดีไม่ดีไม่ได้ออกไปเที่ยวคืนนี้ด้วยซ้ำทางที่ดีหนีออกมาให้ห่างคนพาลดีกว่า

ปัง!!

ไล่หลังเนยไปไม่กี่นาทีดีแลนก็เดินลงส้นหนักๆ ปึงปังเข้าห้องน้ำปิดประตูเสียงดังสนั่นจนเนยที่เดินออกไปก่อนหน้านั้นต้องชะงักเท้าที่กำลังจะเดินออกไปหาเพื่อน

"เป็นบ้าอะไรของเขา" 

"กว่าจะเสด็จมาได้นะค๊าาาาชะนี"

เพื่อนสาวร่างเป็นชายแต่ใจเป็นหญิงเอ่ยทักทายเนยอย่างหยอกเย้ากันในกลุ่มเพื่อน จีจี้คือชื่อของเพื่อนเธอเป็นคนแรกที่เห็นร่างบางเดินเข้ามาที่โต๊ะประจำ กลุ่มเธอจะว่าเที่ยวกันบ่อยมันก็บ่อยโดยเฉพาะพวกเพื่อนๆ เธอเที่ยวกันได้แทบทุกวัน แต่สำหรับเธอแล้วเรียกได้ว่านานๆ ที เพราะถ้าไม่มีเรื่องเครียดก็แทบไม่ออกจากห้อง และวันนี้เธอก็มีเรื่องเครียดพร้อมกับเพื่อนโทรชวนเนยจึงตกปากรับคำมาเปิดหูเปิดตา 

"คนสวยต้องมาเป็นคนสุดท้ายตลอดสินะ" ตาลเอ่ยแซวขึ้นมาอีกคนที่เห็นว่าวันนี้เนยแต่งตัวจัดเต็มมากกว่าปกติที่นานๆ ทีเธอจะออกมา

"เนย! แกมาๆ มานั่งนี่" น้ำดึงแขนเนยมานั่งนั่งๆ

"หวัดดีพวกแกนี่ฉันมาช้าเหรอ"