นางฟ้าราคะ - ออกหากิน
8.45 น.
“อึก อื้ออออ แสบตา” โรเซตต้าผลิกตัวหนีจากแสงของแดดที่กำลังแยงตาของเธอในเช้าวันใหม่
“โอ๊ย อึก ซี๊ดดดดด ทำไมมันถึงได้ปวดเมื่อยขนาดนี้เนี่ย” เมื่อเธอพยายามลุกของจากเตียงก็ตกร้องโอดโอยทันที เพราะเพียงแค่ขยับตัวเพียงเดียวก็รู้สึกปวดร้าวไปหมดราวกับไปตกตึกมา ไม่คิดเลยว่าเซ็กส์เมื่อคืนจะทำเธอเดี้ยงได้ขนาดนี้
“ไอ้ร่างกายอ่อนแอนี่มันอะไรกัน เอาร่างกายเก่าฉันคือมาเลยนะ” ถ้าเป็นปกติเธอใช้เวทย์มนต์ให้ร่างกายดีขึ้นไปแล้ว แต่นี่เธอไม่มีพลังขนาดนั้น แค่เค้นออกมาก็แทบจะไม่เหลือแล้ว
“หิวอะ อึก โอ๊ย อะไรกันเนี่ย” ยังไม่ทันจะได้ลุกไปไหนโรเซตต้าก็หันไปเจอกับกระดาษใบเล็กๆที่ติดอยู่ตรงอกกับเสื้อที่เธอใส่
โรเซตต้าดึงกระดาษใบนั้นมาดูก็ต้องขมวดคิ้วอย่างงุนงง เพราะเธออ่านภาษาโลกไม่ออกนะสิ
“ไอ้บ้านี่ จิ๊” โรเซตต้าจิ๊ปากอย่างหัวเสีย เธอต้องเค้นพลังเฮือกสุดท้ายเพื่อทำให้ตัวเองได้อ่านภาษาโลกนี้ออก เมื่อทำแล้วก็ได้ความหมายของกระดาษใบนั้นว่า เจ้าของห้องนี้ออกไปทำงาน อยากกินอะไรก็อยู่ในตู้เย็น ถ้าไม่พอใจก็ให้อดตายไป เพียงแค่เธออ่านเธอก็อยากจะกรี๊ดให้ดังลั่นห้อง เพราะอ่านสิ่งที่อีตาบ้าคิมหันต์เขียนไว้เธอก็รีบวิ่งไปที่ประตูทันที และมันก็เป็นไปตามที่เธอคิดอย่างจริงๆ ไอ้บ้านั่นมันล็อคห้องเอาไว้ ไม่ว่าเธอจะทำยังไงประตูห้องก็ไม่เปิดออกแม้แต่นิดเดียว
3ชั่วโมงผ่านไป
“เฮ้อ~ เบื่อๆๆๆๆๆ เมื่อไหร่จะกลับมาเนี่ยยยยยย”
นี่เธอนั่งๆกินๆดูทีวีนานจนเบื่อแล้ว แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าอีกคนที่เป็นเจ้าของห้องจะกลับมาเลยแม้แต่น้อย เธออยากออกไปข้างนอกแล้ว มันน่าเบื่อจนเธอจะร้องไห้
โรเซตต้าได้แต่โวยวายอยู่คนเดียวในห้อง ก่อนจะคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่เธอมีเซ็กส์กับนายคิมหันต์ เมื่อวานมันช่างเป็นเซ็กส์ที่ดุเดือดเผ็ดมันส์ และเป็นเซ็กส์ที่มารธอนสุดๆ เธอไม่คิดว่าเขาจะ อึด ถึก ทน ขนาดนี้ เอาเป็นว่าเรื่องเมื่อคืนไม่รู้ว่าเธอเสร็จไปกี่รอบ และไม่รู้ว่าภาพมันตัดไปตอนไหน จำได้มากสุดก็คือเธอกำลังร้องขอให้เขาหยุดทำเธอสักที แต่ก็นั่นแหละ เธอว่าเขาไม่หยุดแน่ๆแม้ว่าเธอจะสลบไปแล้วก็ตาม
โรเซตต้านอนคิดนั่นคิดนี่ไปมาจนเผลอหลับไปอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะได้ยินเสียงกุ๊กๆกั๊กๆที่ประตูห้อง เธอก็รีบตื่นขึ้นมาทันทีพร้อมกับวิ่งไปรอที่หน้าประตูห้องด้วย ราวกับหมาผู้ภักดีที่รอเจ้าของกลับมา
แกร๊ก
“นี่นายคิมหันต์ ทำไมกลับมาช้านักเล่า รู้ไหมวะ…..ว่า~” เสียงของโรเซตต้าหยุดไว้เพียงแค่นั้นเมื่อเธอเห็นว่าเจ้าของห้องนี้ไม่ได้กลับมาคนเดียว แต่ยังมีคนแปลกหน้ายืนอยู่ด้านหลังเขาอีกสองคน เมื่อไม่รู้ว่าอีกสองคนตรงหน้าเป็นใครเธอเลยส่งสายตาให้คิมหันต์เชิงเป็นคำถามนัยๆ
“นี่เพื่อนฉัน ไอ้ดินแดน แล้วก็ข้างหลังสุดไอ้เมฆา” คิมหันต์ตอบออกไปเพื่อไม่ให้คนที่เฝ้าห้องสงสัยไปมากกว่านี้ ก่อนจะมีเสียงของเพื่อนๆเอ่ยแซวขึ้นมา
“โว่ๆๆๆ ใครกันครับเนี่ยเพื่อนรัก มึงแอบไปมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่ / เออไอ้คิมหันต์ มึงนี่แอบหมกเม็ดหรอ” เมฆาเอ่ยขึ้นมา ก่อนจะตามด้วยเสียของดินแดน
“หมกเม็ดเหี้ยอะไรไอ้พวกห่า ยัยนี่ก็แค่มาอาศัยเท่านั้นแหละ ไม่ใช่เมียเว้ย กูเก็บได้ข้างทาง”
“อร๊ายยย นายคิมหันต์ ฉันไม่ใช่เหรียญโปรยทานนะยะ พูดให้มันดีๆหน่อยสิ” โรเซตต้าแทบปรี๊ดแตกเมื่อคิมหันต์แนะนำตัวเธออย่างกวนๆให้กับเพื่อนๆเขา
“เหอะ แบบไหนก็เหมือนเดิมนั่นแหละ หลีกได้แล้วฉันกับเพื่อนจะเข้าห้อง”
โรเซตต้ารีบหลบทางให้ทั้งสามคนได้เข้าในห้องทันที ก่อนที่สองหนุ่มจะทักทายกับเธออีกครั้ง
“สวัสดีครับคนสวยผมดินแดนนะครับ / ผมเมฆานะครับคุณ……..”
“เอ่อ…สวัสดีค่ะ ฉันโรเซตต้าค่ะ”
“เป็นลูกครึ่งหรอครับ ชื่อดูแปลกดี” ดินแดน
“แหะๆ ค่ะ น่าจะอย่างนั้นแหละค่ะ”
“เฮ้ยมาคุยงานได้แล้ว ส่วนเธอก็หาอะไรกินเองก็แล้วกัน ฉันกับเพื่อนต้องทำงานต่อ”
“โอเค” เธอก็ไม่อยากจะกวนเขาไปมากกว่านี้หรอก เพราะเกรงใจเพื่อนของเขาทั้งสองคนที่มาด้วย เธอเลยหาอะไรง่ายๆกินในตู้เย็นและกลับมานั่งดูทีวีต่อไปจนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้
แกร๊ก
“อ้าวคุณโรเซตต้ายังไม่เข้านอนหรอครับ”
“อ๋อค่ะ พอดีฉันยังไม่ง่วงค่ะ แล้วนี่คุณดินแดนออกมาออกมาทำอะไรหรอคะ” โรเซตต้ามองเพื่อนของคิมหันต์ที่เดินมาทักเธอ พร้อมกับสายตาที่โลมเลียเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำเอาตัวของเธอเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก
“อืมมมม ก็ออกมาหาอะไรกินรองทองสักหน่อยนะครับ”
“หรอคะ แล้วเจอหรือยังคะอาหารรองท้อง” พูดจบโรเซตต้าก็ชันขาของตัวเองขึ้นเล็กน้อย จนเสื้อเพียงตัวเดียวที่เธอใส่อยู่ก็ร่นขึ้นจนทำให้อีกคนแทบคลั่ง
“หึหึ ยังไม่เจอเลยนะสิครับ ถ้าไม่ว่าอะไรคุณโรเซตต้าช่วยแนะนำอะไรที่แซ่บๆให้ผมหน่อยได้ไหมล่ะครับ” ดินแดนเปลี่ยนเส้นทางกำลังเดินไปห้องครัวตรงมาหาโรเซตต้าแทน ก่อนที่ตัวเขาจะค้ำอยู่โซฟาในท่าราวกับคร่อมอีกคนเอาไว้
“งั้นกินฉันดีไหมคะ แซ่บไม่รู้ลืมแน่นอน ว่าไงคะ สนใจไหม” โรเซตต้าพูดจบก็กรีดนิ้วเรียวไปตามอกแกร่งของอีกคนที่คร่อมเธออยู่ ก่อนจะส่งสายตายั่วยวนไปให้เขา เพียงแค่สบสายตากันก็เหมือนถูกบางอย่างดึงดูดให้เข้าหากัน
“จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ อื้มมมมมมม” ดินแดนก้มลงมาประกบจูบปากของผู้หญิงของเพื่อน ก่อนที่ทั้งเขาและเธอจะแลกจูบกันอย่างดูดดื่มโดยที่มีมือน้อยๆกำลังเปลื้องผ้าของเขาออกอย่างชำหนิชำนาญ
“อึก อื้มมมมม จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จุ๊บ หวานจริงๆเลยนะครับ แล้วแบบนี้จะแซ่บจริงหรือเปล่า” ดินแดนขึ้นไปนั่งคร่อมโรเซตต้าอยู่บนโซฟาตัวเดียวกัน ก่อนที่เขาจะเปลื้องผ้าที่มีอยู่เพียงชิ้นเดียวออกจากตัวของเธอ พร้อมกับมองสำรวจทั่วร่างกายอันขาวนวล
“ของแบบนี้ต้องลองสิคะ ว่าไงคะ อยากกินฉันไหม”
“หึหึ งั้นขอชิมเลยนะครับ” พูดจบดินแดนก็พุ่งไปประกบจูบกับคนตัวเล็กตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนจะผลักเธอให้นอนราบไปกับโซฟา ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่างกายเพียวบางจนอีกคนถึงกับครางกระเส่า
“อึก อื้ออออ มือซนจังเลยนะคะ” โรเซตต้าบิดเร้าร่างกายไปมา ยิ่งมือของดินแดนลูบไล้ไปตามร่างกายของเธอมันยิ่งขนลุกอย่างเสียวซ่าน
