Chapter6

6

สอนจูบ 1

Diary ARI วันที่ 18

งานออกร้านของทำไมต้อง ศุกร์ - เสาร์- อาทิตย์

มีโฟล์คซองด้วย อยากไปแล้วจะโดดเรียนพิเศษยังไงดี?

เออ .. ได้ไปค้างคืนกับคนที่เราแอบชอบ

ดีดีมากแน่ๆ เลย

TALK : แซมมี่

ตั้งใจเตรียมตัว ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม เพื่อจะมาค้างคืนกับปลาย อย่างน้อยฉันต้องคืบหน้าไปอีกขั้น ถ้าเผลอใจมาหลงเสน่ห์เมื่อไร แม่จะเล่นตัวซะให้เข็ด จีบยากจีบเย็นดีนัก ทำไมนะ “ชุดนอนเซ็กซี่ขนาดนี้ “ (ปลายยังไม่หันมามอง)

สายตาผู้ชายยังไงก็ชอบแบบตู้มๆ ใช่ไหมละ? ยัยเอริเธอตั้งใจจะแข่งกับฉันหรือเปล่า กางเกงเธอทำไมมันสั้นขนาดนั้น เมาจริงหรือแกล้งเมาจ๊ะ ..ปกติเห็นคอแข็งจะตายไป ชอบใช่ไหมที่ให้สต๊อปต้องมาดูแลอยู่แบบนี้ พอทุกคนนอนกันหมด อารมณ์มึนๆ บวกกับมือปลาหมึกของแจ็คก็ทำให้รู้สึกล่องลอย จนต้องปล่อยเลยตามเลย

แต่นายมันเงอะงะไม่ได้เรื่อง ปากหยาบโลนจูบบดเบียดแบบหื่นๆ มือบีบเค้นจนเจ็บไปหมด แต่ยิ่งเจ็บยิ่งได้อารมณ์ แต่พอถึงช่วงที่ควรทำเร็วๆ แรงๆ กลับไม่ได้เรื่อง ลำบากให้ฉันต้องสวมบทนางแมวยั่วสวาทซะเอง แอบๆ เห็นสต๊อปจูบเอริ โถ่!! ยัยแบ๊วตอนนี้คงรู้แล้วซินะ ว่าจูบรสชาติมันเป็นยังไง#ไว้อาลัยแด่เอริผู้น่าสงสาร

Ari’ s Part

วันศุกร์ที่สุดแสนจะเหนื่อย ตะโกนแหกปากคอแทบแตก มะนาวจิ้มเกลือช่วยได้ดีเลย ใครนะเตรียมมา (น่ารักจัง) ^^ จังหวะที่ทุกคนลุ้นให้ไอ้ฝุ่นยกหมดแก้ว คงไม่มีใครเห็นว่าปลายแอบเทเหล้าใส่เสื้อฉัน สายตามองเป็นคำถาม? ฉันมักจะใช้มุกนี้บ่อยๆ ตอนไปเมากับเพื่อน #คือไม่อยากเมาไงแค่อยากสนุกด้วย

โดนเพียวๆ ไปหลายแก้วก็มึนเหมือนกัน ร่างที่เหนื่อยมาทั้งวันอยากจะทิ้งตัวเต็มที่ เสียงปลายบอกให้สต๊อปพาฉันเข้านอน ผ้าห่มคลุมอยู่บนร่างพร้อมกันแขนสอดเข้ามารองแทนหมอน สต๊อปน่ารักอบอุ่น ดูแลฉันเป็นอย่างดี ปลายนิ้วเกลี่ยเส้นผมนุ่มนวลจนใจเต้นแรง ฉันพยายามหลับให้สนิท ภาพสุดท้ายที่เห็นคือทุกคนล้มตัวลงนอน เสียงแซมมี่ครางแผ่วๆ ปลุกฉันจากอาการกึ่งหลับกึ่งตื่น

พลิกตัวเนียนๆ ไปหาต้นเสียง หน้าปลายหลับตานิ่งอยู่ใกล้ๆ กัน ถัดจากปลายเป็นแจ็คที่กำลังทำอะไรสักอย่างอยู่บนตัวแซมมี่ นี่สินะที่มาของเสียง

พยายามหลับตาให้เหมือนไม่มีอะไรเกิด มือสต๊อปเริ่มลูบไล้จนต้องลืมตามาดูอีกครั้ง จังหวะนี้มองไปสบตาปลายพอดี รู้สึกเขินมากกับสายตาที่จ้องมองเราโดนลูบไล้ บีบคลึงอยู่อย่างนี้ รีบหลับตาสะกดอารมณ์ไม่ให้มันเตลิดไปไกล แต่ก็ทำได้ไม่นาน

สต๊อปพลิกร่างเราให้นอนหงาย พร้อมบดจูบอย่างนุ่นนวล ริมฝีปากอุ่นบรรจงจูบเม้มหนักเบาสลับกัน รสจูบของชายในฝันเหมือนแบบนี้ไม่มีผิด พยายามแกล้งทำเป็นหลับ ผ่อนลมหายใจให้ปกติ แต่มือจิกเกร็งกับพื้นช่วยห้ามใจ ถ้าเราขยับตัวตอนนี้ทุกอย่างมันอาจเลยเถิดไปไกลแน่ๆ จิกปลายเล็บกับฝ่ามืออยู่อย่างนั้น รู้สึกมีปลายนิ้วที่ใหญ่กว่าสอดเข้าผ้าห่มมากุมมือเราไว้ ภายในร่างเต้นปั่นป่วนไปหมด สมองเบลอมากคิดอะไรไม่ออก มุกสุดท้ายที่มีอยู่ตอนนี้คือแกล้งละเมอออกมา " ไม่เอาแล้ว...อิ่มแล้วคะแม่ "

น้องเล็ก : " เอริๆ ตื่นเหอะ "

เอริ : " หืมม " #ผู้ชายซ้าย-ขวา กอดฉันจนขยับตัวไม่ได้

น้องเล็ก : " ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อย "

เอริ : " เออๆ " #ลุกออกมาอย่างยากเย็น

น้องเล็ก : " แกโอเคหรือเปล่า เสร็จใครไปหรือยัง "

เอริ : " บ้าสิ ยังปลอดภัยอยู่ครบถ้วน "

น้องเล็ก : " แน่ใจ? เฮ้ย!! จากที่เห็นเมื่อกี้ไม่น่าใช่นะ "

เอริ : " บ้า ก็นอนกอดกันเฉยๆ " #เขิน

น้องเล็ก : " เออๆ เฉยก็เฉย แต่แซมมี่นี่ไม่น่ารอด "

เอริ : " เออ นึกถึงภาพเมื่อคืนยังสยิวอยู่เลยวะ แซมมี่แบบไม่เก็บอาการเลยอะแก "

น้องเล็ก : " เออ!! ได้ยินแล้ว "

เอริ : " งั้นแกก็แกล้งเมาสิ "

น้องเล็ก : " แล้วคิดว่าแกทำเป็นคนเดียวหรือไงละ "

อากาสยามเช้าสดชื่นแจ่มใสดีจัง เห็นลุงภารโรงกำลังรดน้ำ พืชผักสวนครัวอยู่ พวกเรานึกสนุกก็เลยวิ่งไปช่วยลุงเค้า ผลที่ได้คือแกล้งกันเองซะมากกว่า เสื้อผ้า หน้า ผม เปียกปอน ทำยังกับเด็กๆ เดินกลับมาห้องนอนอีกครั้ง

สต๊อป : " เอริ หายไปไหนมา แล้วไปทำอะไรมาตัวถึงเปียกขนาดนี้ "

เอริ : " ไปช่วยลุงเค้ารดทำต้นไม้มา " #สนุกจนลืมเรื่องเมื่อคืนไปเลย

น้องเล็ก : " อย่าเพิ่งบ่นน่า เอาตะกร้าอาบน้ำมาให้หน่อย "

สต๊อป : " ได้ๆ เดี๋ยวลงไปด้วย ถ้าจะไปไหนให้บอกกันมั่ง รู้รึเปล่าว่าเป็นห่วง "

น้องเล็ก : " น้อยๆ หน่อย มันก็ไม่ได้ไปไหนปะ แค่ลงไปเข้าห้องน้ำ "

เอริ : " นี่ก็เช้าแล้วด้วย ไม่น่ากลัวหรอก "

สต๊อป : " แล้วตอนเช้านี่ ผีไม่มีหรือไง "

เอริ : " บ้า ผีที่ไหนจะออกมาตอนเช้า "

สต๊อป : " ก็ที่ห้องพยาบาลไง ก่อนที่เราจะไปปลุก รู้สึกมีใครเกลี่ยผมเล่นหรือเปล่า "

เอริ : " อืมมี "

สต๊อป : " ใช่มี แต่ไม่ใช่เรา "

เอริ : " แล้วใครอะ สต๊อปเห็นหรือเปล่า " #หน้าเหวอแสดงอาการกลัวมาก

สต๊อป : " เอาเป็นว่าอย่าไปไหนคนเดียวแล้วกัน ไปไหนให้บอก " #ลูบหัวเบาๆ

(TALK’ s Stop : เช้ามากลายเป็นผมกอดไอ้ปลายอยู่ โคตรสยอง จำต้องเล่าเรื่องนี้เพื่อให้เอริกลัว เพราะไม่อยากเป็นห่วง ผมรู้สึกเสพติดเธอเข้าแล้วสิ)

ปลาย’ s Part

พวกผมมันสามหนุ่ม สามสไตล์ คุณหนูแจ็ค สต๊อปซอฟเฟรนลี่ ส่วนผมปลายสายดาร์ก (ดาร์กทุกอย่าง ยกเว้นผิวขาวซีดละเอียด) มาโรงเรียนวันแรกก็เชคเรตติ้งเลย เสน่ห์ของพวกเรายังกระชากใจน้องม.ต้น พี่ม.ปลาย ได้ดีเหมือนเดิม แต่ดูจะไม่ได้ผลกับยัยเตี้ยที่ยืนอยู่ข้างสต๊อป

" ผู้หญิงบ้าอะไร เปิดเผยไปซะทุกอย่าง " ผมชอบมองเวลาเอริยิ้ม หัวเราะ หรือ ร้องไห้ได้ข่าวว่าเพิ่งโดนหักอกมา และคู่กรณีของเธอก็คือเพื่อนรัก (ใช่เพื่อนคนที่หวังจะเคลมผมอยู่ตอนนี้ไหม)

ผมมันสายตี แค่ทำหน้านิ่งๆ แข่งพิฆาตก็แทบจะลอยมาแล้ว ผมไม่ใช่สายรักแบบไอ้สต๊อป แต่ผมก็เชียวพอจะดูออกว่า " แซมมี่น่ากลัว "

ขุดเพลงที่พอนึกออกมาร้องจนเสียงแหบแล้ว งานวันนี้มันเหนื่อยมากแต่ก็สนุก ดูเอริจะสนุกมากเป็นพิเศษ เธอมีเรื่องให้ผมประหลาดใจได้ตลอด แผนที่เราเตรียมไว้คือจะมอมเหล้าสาวๆ ทุกคน พนันกันว่าเอริจะล้มเป็นคนแรก ผมเลยแกล้งทำเหล้าหกใส่เสื้อเธอ พอใครเข้าใกล้ตัวเธอจะได้กลิ่นแล้วจะคิดว่าเธอเมา แต่ยัยนี้ก็ไม่ให้ความร่วมมือไม่ยอมแกล้งเมาสักที อยู่จนถึงคนสุดท้าย

ภาพสต๊อปพาเธอเข้านอนทำให้ผมรู้สึกหวิวๆ ข่มตาตัวเองให้หลับ เสียงจุ๊บจิ๊บเบาๆ เริ่มปล่อยออกมา คู่ซ้ายเป็นสต๊อปเอริ คู่ขวาเป็นแจ็คแซมมี่ ผมพยายามข่มตาให้หลับ แต่ก็อดจะมองหน้าเธอตอนนอนไม่ได้ ดวงตากลมใสที่ลืมขึ้นมาเจอสายตาผม ผมรู้ทันทีว่าเธอแกล้งเมา ร่างเธอถูกพลิกไปกอดจูบจนหนำใจ เธอไม่มีทีท่าปฎิเสธยิ่งทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ

มือใต้ผ้าห่มของเอริทิ้งตัวอยู่บนที่นอน ผมถือโอกาสนี้สอดเข้าไปจับมือเธอไว้ ฝ่ามือเกร็งแน่นกดปลายเล็บกับอุ้มมือถูกผมจับไว้เบาๆ ใช้นิ้วหัวแม่มือขยับลูบไปมาให้กำลังใจ เสียงเอริแกล้งทำเป็นละเมอหยุดทุกอย่าง (ยัยนี่เอกการแสดงหรือยังไงนะ?) สต๊อปมองเธอด้วยสายตาห่วงแหน กอดเธอไว้ในอกตลอดทั้งคืน รวมทั้งผมที่แกล้งหลับเอื้อมแขนไปกอดเธอเหมือนกัน

เสียงโวยวายของสต๊อปปลุกทุกคนแต่เช้า แม้จะงัวเงียอยู่ ก็รู้ว่าตอนนี้สมาชิกอยู่ไม่ครบ เอริกับน้องเล็กหายไปไหน ร่างเอริที่เปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อยืดสีขาวบางทะลุทุกสัดส่วน กางเกงขาสั้นเสมอก้นตัดกับผิวสีแทนยิ่งดูเซ็กซี่ ขอบบราลูกไม้สีขาวประดับด้วยจุกเล็กๆ สองตุ่ม ผมรีบเบือนหน้าหนีทันที #ยัยนี้ไม่รู้ตัวเลยหรือไง

วันที่สองของงานออกร้าน เรามาถึงงานกันตั้งแต่ช่วงเย็น คนเยอะเหมือนทุกๆ วัน ไอ้แจ็คตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้แทบไม่ห่างแซมมี่เลย คนเราก็งี้ได้กันแล้วนิ ในขณะที่แซมมี่ก็ยังไม่ลดละ เกาะแกะผมตลอด ส่วนสต๊อปก็เทคแคร์เอริตลอด แต่เอริยังทำหน้าเรียบเฉยเหมือนเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้น

ฝุ่น : " ปลายร้องเพลงกัน "

ปลาย : " เอาดิ อยากร้องเพลงอะไรเดี๋ยวเล่นให้ "

ฝุ่น : " เอริเอาเพลงอะไรดี มาร้องด้วยกัน "

เอริ : " เพลงอะไรก็ได้ ร้องได้หมดแหละ " #ยิ้มร่าเริง

ฝุ่น : " งั้นเพลงนี้ " #กางหนังสือส่งให้ปลาย

(CR.เพื่อนสนิท/ดา เอ็นโดฟิน)

เอริ - ฝุ่น : " เพื่อนคนนึ่งแอบรักเธอ เก็บงำความลับนั้นอยู่ภายใน "

: " ก็ไม่เคยเปิดเผยไป ด้วยกลัวจะเสียใจและเสียเธอ "

ฝุ่น : " ปิดบังอยู่ตั้งนาน แหละมันอัดอั้นใจ ยิ่งเราใกล้ชิดกัน ยิ่งหวั่นไหว "

: " เธอสบตา กลับหลบตาเธออยู่เรื่อยไป "

เอริ : " ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันก็แสนไกล "

: " ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป (ว่ารักเธอ) "

สองสาวเพื่อนซี้มีอะไรคล้ายๆ กัน แถมเสียงดีมากทั้งคู่ด้วย ผมเพิ่งเคยได้ยินเอริร้องเพลงครั้งแรก รู้สึกอินเนอร์เธอมาเต็มมาก เสียงเล็กใสเปร่งหนักเบา ทำให้เพลงนี้น่าฟังมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะท่อนที่เธอร้องเดียว

" ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล " เธอส่งอารมณ์ให้ผมรู้สึกได้จริงๆ ว่ามันคือแสนไกล .. ไกล .. ไกลมากๆ #สต๊อปนั่งติดเธอเหอะยัยเตี้ย สายตาที่มองกับแว๊บหนึ่งทำให้เธอเปลี่ยนจากคนที่เสียงดีที่สุด เป็นยัยบ้าตัวอะไรสักอย่างทำรีวิวประกอบท่าทางตลกๆ แหกปากให้ผิดคีย์เรียกเสียงฮา ตอนนี้เราทั้งกลุ่มหัวเราะกันเสียงดังมาก

ตั้งแต่สต๊อปเล่าเรื่องผีห้องพยาบาลเอริก็กลัวมาก แทบจะสิงร่างไอ้ฝุ่นตลอด อาบน้ำขึ้นมาห้องนอนก็ตั้งวง ออนเดอะร็อคกันเหมือนเดิม จากที่เพลียสะสมมาสองวันโดนไปแก้ว สองแก้วก็สลบกันหมดครับ เข้านอนเป็นระเบียบเรียบร้อยก่อนลุงยามจะมาไล่ปิดไฟซะอีก เอริย้ายไปนอนข้างฝุ่น ผมรู้สึกเธอระวังตัวมากขึ้น ทั้งๆ ที่ผมคิดไว้แต่แรกว่าเธอชอบสต๊อป เธอน่าจะยอมสต๊อปแน่ๆ แต่ผิดคาดเธอรักษาระยะห่างเอาไว้ ถึงเธอจะไม่สวย หุ่นไม่ดี เหมือนแซมมี่ แต่เธอก็ดูมีคุณค่าน่ามอง ผมล่ะชอบผู้หญิงแบบนี้จริงๆ

Diary ARI วันที่ 20

ริมฝีปากของเจ้าชายในชีวิตจริง

ช่างเร้าร้อน อึดอัด จนรู้สึกว่ากลัวอะ ...

ไม่เป็นตัวเองเลยนะเรา ไม่เห็นเหมือนในฝันเลย ...

ฉันไม่อยากเสียเพื่อน ...

เพื่อนรัก =^^= รักเพื่อน