คนเมาขี้ยั่ว
“โอ้ยยย ยัยภาระ” ทันทีที่เปิดห้องได้ เสือก็สาวเท้ายาวๆ ไปทิ้งร่างนิราลงบนเตียงใหญ่ทันที ก่อนจะบีบไหล่ตัวเองเบาๆ เพิ่งจะเคยหิ้วผู้หญิงมาด้วยสภาพนี้
เขาไม่ชอบนอนกับคนเมา เพราะมันไม่ได้อารมณ์ และคนที่เขานอนด้วยก็ไม่เคยเมาสักคน ยกเว้นยัยบ้านี่ละ
“อ่ะ อุก อื้อ” นิราร้องด้วยความเจ็บ ก่อนที่จะรู้สึกจุก และรู้สึกอยากจะอ้วก เธอนั่งปิดปากตัวเองไว้แน่น และหอบร่างไร้สติ ผ่านหน้าเสือไปทางห้องน้ำอย่างรีบๆ
“อ้วกกกกกก” นิราอ้วกออกมาอย่างหมดไส้หมดพุง ก่อนจะบ้วนปากจนสะอาด ด้วยสติอันน้อยนิด แล้วหอบร่างเมาๆ กลับมานอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนุ่ม
“บ้าเอ้ย” เสือสบทกับภาพที่เห็น ไม่ได้โมโหที่เธอเมินเขาแล้วไปอ้วกอย่างน่าเกียจ แต่โมโหที่เธอเอาแต่ยั่วเขาด้วยร่างแสนเย้ายวนของตัวเอง ด้วยสภาพเมาๆ
เขาไม่ชอบนอนกับคนเมาไง ต่อให้ตอนนี้จะอยากทำกับเธอมากแค่ไหน แต่พอคิดว่ามันไม่ได้อารมณ์ เขาก็หยุดความคิดทันที แม้แท่งเนื้อจะแน่นขึงคับกางเกงก็ตาม
“อ๊ะ อื้ออออออ” นิราเช็ดเหงื่อตามซอกคอตัวเองแรงๆ ก่อนจะครางแผ่วเบา เธอร้อน เธออยากได้แอร์ อื้อออออ
“อ่ะ อื้อ ร้อน” นิราบ่นกับตัวเอง เธอร้อนแต่ไม่มีแรงจะเดินไปเปิดแอร์ ที่นี่ที่ไหนขออากาศเย็นๆ ให้นิราหน่อย
“หึ่มมมม” นิราย่นคิ้วให้ตัวเอง เมื่ออากาศในห้องไม่ได้เย็นขึ้นสักนิด เธอเปิดเปลือกตามองรอบกาย โดยที่ไม่เห็นเสือที่ยืนมองอยู่อีกฝั่งทางด้านหัวเตียง
อ่า! นี่ห้องเธอ งั้นแก้ผ้านอนคงไม่มีใครว่าหรอกมั้ง
นิราไม่รู้ว่าตัวเองมาที่นี่ได้ยังไง แต่ในสติน้อยนิดบอกว่าห้องนี้คือห้องของเธอ เธอคงเมานั่นแหละ แล้วเจ้พิมคงลากมาส่ง แต่เจ้พิมลืมเปิดแอร์ให้นิราอะ นิราร้อน
“อื้อออ อ่าห์” นิราครางอื้ออึงเมื่อพยายามถอดชุดรัดรูปของตัวเองออกจากตัว เมื่อถอดไม่ได้เธอก็กระชากมันออกแรงๆ จนผ้าบางๆ มันขาด ก่อนจะก้มมาดึงถุงน่องสีดำที่มันคันยุบยิบนี่ออกทันที ตอนนี้ร่างทั้งร่างของนิรา เหลือเพียงบรากับกางเกงในลูกไม้เข้าชุดเท่านั้น
“แม่งยั่วสัส กูต้องทนไหม ก็ไม่นะ”
เสือที่ยืนมองการกระทำของเธอนิ่งๆ เอ่ยอย่างแผ่วเบา เขาเห็นหมดแหละ ตั้งแต่เธอถอดชุดตัวเองออก ไหนจะถอดไปด้วยครางไปด้วย มันยั่วอารมณ์เขาแบบสุดๆ ไปเลย จนเขาเริ่มปลดเสื้อเชิ้ตเนื้อดีกับกางเกงลงไปพร้อมๆ กับเธอ
เสือเดินไปเปิดแอร์ก่อนจะมาเช็ดเหงื่อตามกรอบหน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มอย่างสวยงาม
“อื้อออ ร้อน” นิราขยับหนีมือร้อนๆ ของเสือทันทีที่เขามาเช็ดหน้าให้
“เดี๋ยวก็เย็นน่า” พูดอย่างหงุดหงิดใส่คนที่นอนอยู่ใต้ร่างที่เอาแต่หันหน้าไปมา จนเขาเช็ดเหงื่อให้เธอไม่ได้ ไหนจะร่างที่ดิ้นไปมาอยู่ใต้ร่างเขานั่นอีก เธอจะรู้ไหมว่ายิ่งดิ้นมันยิ่งยั่วยุ
เพราะตอนนี้ส่วนล่างของร่างกายเขากับเธอมันมีเพียงแค่กางเกงในกับอากาศน้อยนิดกางกั้นเท่านั้นเอง
“อ๊ะ ร้อนค่ะ” นิราร้อนจริงๆ เพราะร่างสูงของเขาที่ทาบทับอยู่ อุณหภูมิในห้องก็เย็นช้ากว่าความต้องการของเธอมาก
“อืม เดี๋ยวจะร้อนกว่านี้อีก” เสือก้มลงไปบดจูบปากบางที่บ่นแค่ว่าร้อน ไม่รู้จะร้อนอะไรนักหนา เขานี่สิที่ร้อนกว่าเธอ ร้อนมากๆ ด้วย
“อ่าห์” นิราครางด้วยเสียงน่าเกียจอย่างไม่รู้ตัว เมื่อเขาบดจูบเร้าอารมณ์ตามความต้องการ ด้วยความช่ำชอง
“เก็บไว้ครางต่อจากนี้บ้างสิ” เสือผละออกมาพูดแป๊ปเดียวก่อนจะก้มลงไปดูดเม้มตามซอกคอเธอจนมันเกิดรอยแดงหลายจุด เสือยกยิ้มอย่างพอใจกับผลงานของตัวเอง ก่อนจะเลื่อนใบหน้าและริมฝีปากลงไปที่หน้าอกอวบของเธอ
“อืม ใหญ่จริงนี่หว่า” เสือพูดด้วยเสียงกระเส่า ตอนนี้เขาเหมือนโรคจิต ที่กำลังจะลักหลับคนเมามากขึ้นไปทุกที แต่ยอมรับเลยว่า หลงใหลกับร่างที่เย้ายวนของเธอมากกว่าหญิงใดที่เคยนอนด้วย
“อ่าห์ อื้อ อ๊ะ อ่าห์~”
เสือได้ยินแต่เสียงครางหวานๆ ถึงแม้จะชอบฟัง แต่ก็อยากฟังไอ้คำที่ว่า เสียวจังเลยค่ะ หรืออะไรที่มันมากว่าเสียงอิอะจากปากเธอ
ทุกอย่างที่เธอทำมันขัดใจเขาไปซะหมด ไม่ว่าจะตาที่หลับพริ้มอย่างเสียวซ่าน มากกว่าจะมองหน้าเขา หรือเสียงครางที่ไม่มีชื่อเขาเลย ยัยนี่เอาเปรียบเขา ไม่ช่วยทำ เอาแต่รักสบายนอนครางอย่างเดียว
