ep1

เฟื่องลดา หญิงสาวร่างเล็กสมส่วน ผมยาวประบ่า ใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่งเล็กรับกับริมฝีปากอวบอิ่มเย้ายวนและดวงตาคมสวย เธอนั่งกระสับกระส่ายอยู่ในห้องอย่างกระวนกระวาย หลังจากที่ราเชนทร์พ่อผัวของเธอส่งคนไปรับเธอที่บ้านเช่าซอมซ่อหลังหนึ่ง เพราะทราบข่าวว่าลูกชายของเขาป่วยหนัก ก็ช่วยไม่ได้นี่นาที่ลูกชายของเขาจะหนีออกจากบ้านมาอยู่กับแม่ค้าน้ำแข็งไสอย่างเธอ

หญิงสาวสำนึกบุญบุญเขาอยู่บ้างที่เขาโผล่ออกมาช่วย คฑาลูกชายของเขาไว้ แต่ก็สายเกินไป เพราะคฑาป่วยหนัก เข้าโรงพยาบาลไม่นานเท่าไหร่ก็เสียชีวิตลง ตัวเธอเองนั้นกำลังช็อกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกระทันหัน เงินที่เก็บหอมรอมริบไว้ก็ไม่พอที่ทำจัดการอะไรได้ คนของราเชนทร์จึงจัดการทุกอย่างเรียบร้อยโดยที่เธอได้แต่มอง ต่อมาศพคฑาถูกนำตัวขึ้นเครื่องมาพิธีฌาปนกิจในภาคเหนือบ้านเกิดของเขา ส่วนเธอถูกนำมาพักที่ไร่วนาแห่งนี้

งานศพของคฑาผ่านไปหลายวันแล้ว แต่หญิงสาวก็ยังคงพักอยู่ที่นี่ เธอกระสับกระส่ายอยู่นานจึงตัดสินใจลุกออกมาจากห้อง เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ของไร่วนา ไร่ชา& กาแฟ อันกว้างใหญ่ไพศาลของผู้เป็นพ่อผัว เธอไม่เคยรู้เลยว่าคฑาสามีของเธอจะร่ำรวยขนาดนี้ มิน่าเล่าเขาถึงมีท่าทางหยิบโหย่งทำอะไรไม่เป็น นอกจากบทรักที่เธอติดอกติดใจ นึกแล้วก็น่าเจ็บใจที่เขาเก็บเงียบ ไม่บอกเธอสักคำว่าเขารวยขนาดนี้

อากาศยามค่ำคืนกำลังเย็นสบาย เพราะสายลมพัดผ่านแผ่วๆ หญิงสาวเดินลัดเลาะไปตามสวนหย่อมของตัวบ้านก่อนจะเลียบๆ เคียงๆ ไปตามทางเดินจนถึงริมสระว่ายน้ำ พระจันทร์ที่ไร่วนากลมโตสุกใสกว่าในกรุงเทพฯ ยิ่งมองเธอก็ยิ่งคิดถึงคฑา สามีของเธอ

ขณะเดียวกันที่ริมสระน้ำด้านหนึ่ง ชายหนุ่มหญิงสาวกำลังกอดนัวเนียกันอยู่ สองมือชายหนุ่มที่กระหวัดเกี่ยวไปตามแผ่นหลังของหญิงสาวก่อนรูดชุดแซกสั้นหลุดกองไว้กับพื้น เหลือเพียงชุดชั้นในตัวน้อยที่ห่อหุ้มเรือนร่างอวดอัดเต็มไม้เต็มมือ เธอรัดร่างของชายหนุ่มไว้แน่นแล้วโน้มตัวเขาลงมาเพื่อแลกเปลี่ยนรสจูบอันดูดดื่ม ก่อนจะผลักให้เขานอนราบไว้กับเตียงริมสระน้ำแล้วก้าวขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัก สายตาหวานเยิ้มจ้องมองลงมายังชายหนุ่มพร้อมกับร่อนส่ายสะโพกน้อยๆ ให้เนินเนื้อนุ่มเสียดสีไปกับส่วนกลางของลำตัวด้านล่างที่กำลังแข็งเป่งอย่างท้าทาย

ชายหนุ่มจ้องมองเรือนร่างตรงหน้าด้วยสายตานิ่งลึก มือคลำเปะปะไปตามลำขานุ่มเพรียวที่นั่งทับตักตนเองอยู่แล้วบีบคลึงอย่างรู้เท่าทันว่าเธอต้องการอะไร หญิงสาวที่นั่งคร่อมตักขยับส่ายเสียดสีเนินเนื้ออย่างกระสัน นัยน์ตาหรี่ตาปรือจ้องไปยังเขาพร้อมกับยกสองแขนสอดมือไปตามเรือนผมนุ่มสลวยสะบัดไปมาช้าๆ ประกอบเป็นท่วงท่าที่เขาแทบจะทนไม่ไหว

ขณะเดียวกันอีกมุมหนึ่งข้างสระน้ำ สายตากลมโตก็กำลังจับจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยใจเต้นระทึก เท้าทั้งสองข้างชะงักค้าง ยืนจ้องภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ

“ตายแล้ว ทำการกลางแจ้งเลยหรือ?”

เฟื่องลดานิ่งอึ้งกับภาพที่เห็น แม้ว่ามันจะไม่ชัดเจนแต่ก็พอเดาได้ว่าคนทั้งคู่กำลังทำอะไร แต่มีหรือที่เธอจะถอยห่างแล้วปล่อยพวกเขาไว้อย่างนั้น ความอยากรู้อยากเห็นมันผลักดันให้เธอทำตามสัญชาตญาณดิบ

หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบเข้ามุมบังของพุ่มไม้ แล้วจับจ้องภาพตรงหน้าด้วยใจเต้นระทึก

"คุณเชนทร์ ...ฉันจะคลั่งใจตายอยู่แล้ว"

ที่แท้ชายหนุ่มกับหญิงสาว ริมสระน้ำคือราเชนทร์ พ่อผัวของเธอเอง แล้วผู้หญิงคนนั้นคือใคร คู่ขาของเขางั้นรึ? เฟื่องลดาใจสั่นไหวเล็กๆ เมื่อได้ยินเสียงครางครวญของคนทั้งคู่

หญิงสาวคนนั้นขยับส่ายสะโพกเสียดสีอยู่ไม่นาน ราเชนทร์เริ่มทนไม่ไหว เขารั้งเรือนร่างนั้นให้แนบลงมา ซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดขืน ปทุมถันคู่อวบเบียดทับอกแกร่งแล้วเสียดส่ายทั้งบนและล่าง เขาบดขยี้จูบไปตามวงหน้าที่ท้าทาย ปาก แก้ม คิ้ว คาง ซอกคออันขาวผ่องหอมกรุ่น ชายหนุ่มตักตวงดูดดื่มความร่านร้อนจากเรือนร่างอวบอัดอย่างเมามัน จนกระทั่งสองมือกำกระชากไปที่ตะขอชุดชั้นในด้านหลัง กระตุกออกแล้วเหวี่ยงทิ้ง ปทุมถันคู่มหึมาก็ดีดเด้งสั่นไหวอยู่ตรงหน้าเขา

“โอ๊ะ...คุณเชนทร์....”