บทที่ 2 My Heart for love you

กรุงเทพ

หลังเลิกงานและปิดคดีได้หลายคดี ฉันก็รีบกลับมาห้องด้วยสภาพที่เหนื่อยสุดๆ มันเหมือนไปออกรบทำสงครามที่หนัหนาสาหัสมาเลย และรีบอาบน้ำนอนทันที วันนี้เป็นวันที่ฉันหลับฝันดีมากๆ ฝันเห็นฟาโรห์ด้วยหละ หล่อสุดๆ เท่บาดใจมากๆเลย ฉันตกใจมาก และตื่นเต้นสุดๆ เพราะไม่เคยฝันแบบนี้มาก่อน มันเป็นฝันที่เหมือนจริงมากๆเลย ขอบอก และที่ทำให้ฉันดีใจ และเขินสุดๆก็คงเพราะอีตาฟาโรห์สุดหล่อนี้สิ คิดกับฉันไปถึงไหนต่อไหนแล้วนะสิ นี้แค่ในฝันนะ ถ้าเจอตัวจริงฉันจะรอดจากน้ำมืออีตาฟาโรห์คนนี้ไหม ก็คงไม่น่าจะรอด แอบคิดในใจ แต่ดันเผลอพูดออกมาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ นั้นยิ่งทำให้ฟาโรห์คนนี้คิดมากกว่าเดิมอีก 

" คนอะไรหล่อสุดๆ เท่บาดใจ ดูเขาคิดสิ แค่นี้ฉันก็เขินมากพอแล้ว"

ทางฟาโรห์ยิ่งเห็นนางในฝัน ในอีกมุมหนึ่งทำให้ยิ่งหลงรักนางมากขึ้น เพราะเหตุใดนางถึงมีอิทธิพลต่อหัวใจเขายิ่งหนัก และเหตุใดถึงฝันถึงนาง ทั้งที่แต่ก่อนไม่เคยฝันถึงนางเลย หรือเพราะเทพีรับฟังคำวิงวอนของเรานะ ถ้าเป็นเพราะพระนาง ข้าก็ต้องขอบคุณพระนางที่ทำให้ข้าได้รู้จักความรัก และมีความสุขเพียงแค่ได้พบนางในฝัน ข้าก็มีความสุขแล้ว ต่อไปข้าจะได้นอนฝันถึงนางทุกคืนไหม นั้นเป็นสิ่งที่ขารอคอย แต่ถ้าจะให้ดีพระนางช่วยทำฝันให้เป็นจริงจะดีไม่ใช่น้อย ทรงคิดในพระทัย ทรงอมยิ้มไปกับคำขอที่เหมือนเด็กเลย ช่างเป็นฝันที่ไม่อยากตื่นสำหรับพระองค์

"ตัวเองคิดอะไรอยู่เขารู้นะตัวเอง อย่ามาทำให้เขาหัวใจวายสิ เขาตามไม่ทัน เราก็เป็นไปกับความคิดเขาด้วย"

พอได้สติพ้นจากความคิดของอีตาฟาโรห์ ฉันก็รีบหันหน้าหนีทันที ขืนถ้ายื่นอยู่ตรงนั้นต่อ ฉันคงต้องยอมไปกับความคิดของเขาแน่นอน และคงห้ามใจตัวเองไม่ได้แน่ คงจะเดินเข้าไปหาเขา เพื่อจะได้ถามว่า เพราะอะไร ทำไมฉันเกี่ยวอะไรกับคำวิงวอนของเขา และทำไมฉันถึงรู้สึกผูกพันธ์กับเขามานานแสนนาน และไม่กลัวเขาจะทำร้ายฉัน พอคิดจบก็สะดุ้งตื่น เพราะนาฬิกาดันมาปลุกให้ลุกอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน ในเช้าวันนี้ฝันดีมากๆ และเหมือนจริงสุดๆ ถ้าไม่ตื่นก่อนคงได้เดินเข้าไปถามเขาแน่นอน คงได้รู้ว่ามันเป็นฝันหรือเรื่องจริงนะ ทำไมหัวใจถึงเต้นเร็วขนาดนี้นึกว่ามันจะระเบิดออกมาแล้วตอนพบหน้าเขาใกล้มา

"ฉันหวังว่าคุณคงมีตัวตนจริงๆ ไม่ใช่แค่ในฝันนะ และหวังเราจะได้พบกันเร็วๆนี้คุณฟาโรห์สุดหล่อ"

และก็รีบไปอาบนำ้ไปทำงานตามปกติ ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะเธอใช้ชีวิตแบบไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้น เพราะแค่มองก็รู้ว่าใครคิดอะไร ถึงทำให้เธอเข้าใจทุกสถานการณ์ดี คงจะมีแค่เรื่องฝันนี้แหละที่ทำให้เธออมยิ้มไม่ยอมหุบกับความคิดของเขา อีตาฟาโรห์ที่ชอบคิดเองเอ้อเอง ไม่ถามเราเลยสักนิด ว่าจะให้ทำอย่างที่คิดหรือเปล่า 

" เฮ้อ เราถ้าจะบ้านิยายมากจนนอนฝันเป็นเรื่องราวเลยนะเรา เอาเข้าไปสายแล้วหยุดคิดบ้าๆไปอาบน้ำ" 

อียิปต์ โบราณ

หลังจากที่ตื่นบรรทมมา ก็ทรงเปลียนไปเป็นคนละคน จนทุกคนต่างตกใจ แต่ไม่มีใครกล้าทูลถาม ด้วยเพราะรู้จักฟาโรห์องค์นี้ แต่วันนี้อะไรทำให้เพราะองค์อมยิ้มได้นะ เหล่าขุนนางและองครักษ์ต่างสงสัย และวันนี้กลับไม่หนีการประชุมเหมือนทุกครั้ง และยังนั่งฟังอย่างมีความสุข ทรงเป็นอะไรไปหรือเปล่าทุกคนต่างกังวล กับอาการพระองค์เดี่ยวคิดหนักจนหน้าบูดบึ้ง เดี่ยวกลับมาอมยิ้มมีความสุข เหมือนไม่ได้ฟังที่เหล่าขุนนางทูลรายงานเลยนะสิ จนขุนนาทูลครบพระองค์ก็รีบปิดประชุม และเดินไปห้องตรวจฎีฏาเพื่อตรวจตราอีกรอบจากรายงานที่ขุนนางทูลมา และพอถึงพระองค์ก็นั่งลงคิดถึงนางในฝัน และอมยิ้มคนเดียว จนองครักษ์คู่ใจ ที่พอจะรู้อาการของฟาโรห์ ว่าเป็นอะไร ก็รีบทูลถามเพื่อให้ได้คำตอบว่าใช่ ที่เขาคิดไหมหรือว่าจะเกี่ยวกับความรักละมั่งถึงได้อารมณ์ดี แต่ก็อยากรู้ว่า ใครเป็นคนที่พระองค์สนพระทัย เพราะไม่เคยเห็นพระองค์พอพระทัยใครในบรรดาสนม แต่วันนี้มาแปลก ต้องถามดีที่สุด คิดได้ก็ทูลถามแบบไม่กลัวตายเลย

" เอ้อ ฝ่าบาทกระหม่อนขอทูลถามพระองค์ สักเรื่องได้ไหมพระเจ้าคะ "

"ว่ามา ถ้าตอบได้ เราจะตอบเจ้าเมเนส" 

ทรงหันหน้าขึ้นมา สบสายตากับเมเนสที่แสนกล้าหาญ ไม่กลัวตายเลยที่ถามแบบนี้้ และทรงพระหัวเราออกมา เพราะไม่เคยเห็นหน้าตาที่ตกใจของเมเนสแบบนี้มาก่อน มันทำให้เขาอดหัวเราะไม่ได้ กับอาการของเมเนส และเขาก็รู้ว่าเมเนสต้องถามแน่นอน และเขาก็เตรียมใจที่จะบอกสหายของเขาอยู่แล้ว แม้สหายของเขาจะหัวเราะเขาที่เชื่อในเรื่องความฝันแบบนี้ก็ตาม แต่มันคือความจริงที่เขาไม่อาจหนีใจตัวเองที่เผลอมอบให้นางไปแล้ว

"ฮาๆ เจ้าทำให้เราหัวเราะได้ดีจริงๆ ไม่ต้องกลัวหรอก เราไม่ลงโทษองครักษ์คู่ใจ ที่เป็นเพื่อนรักเราหรอก เราจะตอบในสิ่งที่เจ้าจะถาม แต่เจ้าต้องไม่คิดว่าเราบ้าบอไปนะฮาๆ"

"กระหม่อมมิบังอาจว่าฟาโรห์ผู้เป็นเจ้าชีวิตของกระหม่อมได้หรอกพะยะค่ะ"

"เราเชื่อใจเจ้าเมเนสสหายรักของเรา ก่อนนอื่นเจ้าคงรู้ว่า เราถูกกดดันเรื่องหาราชินีคู่กายเรา จนเราคิดได้เลยลองขอให้เทพีช่วยอยากให้เทพีไอริสพระมารดาของพวกเรา ช่วยให้เราได้พบนางในดวงใจคนที่เรารัก และนางจะรักเราในสิ่งที่เป็น ไม่ใช่เพราะเราเป็นฟาโรห์ พอเราขอเสร็จเมื่อคืน เราก็ฝันเห็นนางทันที นั้นทำให้เรารู้ว่านางคือคนนั้น เราก็รู้สึกกรักและผูกพันกับนางอย่างน่าอัศจรรย์ เพียงแค่สบตานางเราก็ตกหลุมรักนางชนิดที่ไม่อาจอยู่ได้หากไม่มีนางเลย ซึ่งเราก็ได้วอนขอเทพีให้ส่งนางมาจริงๆ อย่าเป็นแค่ในฝัน เรายินดีรอนางและรักนางเพียงผู้เดียว"

"ช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดี ที่พระนางทรงช่วยให้พระองค์พบรักแท้ หม่อมฉันมีความเชื่อว่า นางต้องมีตัวตนพะยะค่ะ"

"เราก็คิดเช่นนั้น เพราะมันเหมือนความจริงไม่ใช่ความฝัน หากนางไม่วิ่งหนีเราคงได้คุยกับนางแล้ว เอาไว้คืนนี้ค่อยหาทางเข้าไปคุยกับนาง หวังว่าคืนนี้เราจะฝันเห็นนางอีกครั้ง"

"ขอให้พระองค์ ฝันเห็นนางตามคำขอพะยพค่ะ"

พอพูดจบพระองค์ก็ทรงคิดมาก ว่าจะทำเช่นไหร่หากนางไม่มาให้พระองค์ได้รัก และเป็นแค่ฝันพระองค์จะทำอย่างไร คงต้องขอให้เทพีช่วยให้ฝันนี้เป็นจริง ทรงเชื่อว่านางมีตัวตนจริงๆแน่นอน เพราะนางเป็นคนเดียวที่ทำให้เขากลับมาเป็นตัวเองที่เขาหลงลืมไปแล้วว่า เขามีอารมณ์แบบนี้กับเขาด้วย เพราะเขาได้หมดความเชื่อใจในความรักตั้งแต่วันที่เขาเห็นพ่อของเขา มีสตรีรายล้อมมากมายจนลืมราชินีคู่ใจเพราะไม่มีเวลาให้แม่เขาเลย ตั้งแต่ที่พ่อของเขามีสนมมากมาย และพวกนางก็วางอำนาจใส่แม่ของเขาที่เป็นราชินีว่า เป็นสตรีที่ถูกลืมและไม่มีต้องการแล้ว จนแม่เขาตรอมใจตาย และก่อนตายแม่เขาก็ยังย้ำกับเขาเสมอว่า พ่อรักแม่และเขามากนะ แต่เขาต้องวางรากฐานที่มั่นคงของประเทศไว้เพื่อลูกนะ ต้องเชื่อใจในความรักที่ตัวเองพบเจอ และต้องรักและอภัยให้พ่อเขานะ ตั้งแต่วันนั้นเขากลายเป็นชายที่เย็นชา ไร้รัก แต่เขาเติบโตมาด้วยความโดดเดียว ไม่ได้รับความรักจากพ่อ แต่เขาได้รับรู้ความจริงก็ตอนที่ต้องสูญเสียพ่อไปแล้ว เพราะพ่อเขาอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง ทำให้เขารักพ่อแม่เขามากๆแม้จะไม่ได้รับความรักจากทั้งสองมากหนัก แต่เขาก็รับรู้ว่าที่เขามีทุกวันนี้ได้เพราะมีทั้งสองที่ช่วยวางรากฐานบ้านเมืองไว้ให้เขาดูแลรับช่วงต่อ และมันช่วยสอนให้เขาเข้มแข็งได้แบบนี้ และคนที่ทำให้เขารู็สึกรักคือนางในฝันนั้นเอง และจะรอนาง

"ข้าจะรอเจ้านะดวงใจของข้า ต่อให้นานแค่ไหนข้าก็จะรอและรักเจ้า เพราะเจ้าทำให้ข้าเป็นตัวเองเพียงแค่สบตาเจ้าข้าก็รู้ใจตัวเองว่า ข้าขาดสิ่งนี้ไป นั้นคือ ความรัก"

และก็ทรงหันมาดูหน้าเมเนสก่อนที่จะอมยิ้ม กับท่าทางของสหายคนนี้ที่พระองค์รู้จักดี และทรงทำงานต่อไป ไม่ได้คิดถึงนางอีก เพราะรู้สึกมั่นใจว่านางในฝัน นั้นมีตัวตนและคืนนี้พระองค์จะถามนางให้ได้ ในสิ่งที่อยากถามนาง และจะไม่ให้นางไปจากอ้อมอกของพระองค์ ทรงไม่เคยต้องการใคร อยากอยู่กับใครหรืออยากปกป้องใครเช่นนี้ นางเป็นคนเดียวที่พระองค์รู้สึกดีด้วย และต้องการนางต่อให้ต้องแลกด้วยทุกอย่างที่มี ก็ยังยื่นยันที่จะขอมีนางข้างกาย อะไรถึงทำให้พระองค์คิดเช่นนี้นะ นี้ใช่ไหมที่เขาเรียกว่า รักแรกพบเพียงสบตา ดวงใจก็มิอาจลืมเลือนนางไปจากใจ จากความคิดได้เลยสักครั้ง หัวใจของข้ามีไว้เพื่อรักเจ้าคนเดียว