ตอนที่ ๘ แมลงวัน

วันงานฉลองเรียนจบการศึกษาของสองสาว

"กรวันนี้ไปส่งน้องไปงานเรียนจบการศึกษาที่โรงเรียนด้วยนะ แล้วก็ถามน้องด้วยว่าจักลับกี่โมง แล้วรอรับน้องกลับด้วย ได้ยินที่พ่อพูดไหมเนี่ย ไอ้กร!!"

พยัคฆ์ตะโกนใส่มังกร เมื่อเห็นมังกรก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่ได้ตอบสนองกับคำพูดของเขาแม้แต่น้อย

"นี่เป็นคำสั่งหรือประโยคขอร้องอ่ะพ่อ"

"นี่กูพ่อมึงนะ"

"ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นเพื่อนนี่นา วันนี้คงไม่ได้อ่ะพ่อ ผมมีนัดกับคนอื่นแล้ว"

"สาวในสต็อกคนไหนอีกล่ะ ให้มันเบาๆหน่อยได้ไหมวะ"

"ก็คนมันหล่ออ่ะเนาะ ดีนะที่หล่อได้แม่ ถ้าได้พ่อเนี่ยแย่เลย"

"อ้าว ไอ้ลูกเวรนี่ จะนัดสาวคนไหนก็ช่างยกเลิกไปเลย วันนี้ไปสางน้องแล้วคอยรับกลับด้วย"

"โห่วพ่อ!!! คนขับรถที่บ้านก็มี ให้ไปรับไปส่งก็ได้ ทำไมต้องผมด้วยล่ะ"

"เพราะกูสั่ง !!!"

"เนี่ย พอไม่ได้ดั่งใจชอบขึ้นกูขึ้นมึงกับลูกกับเต้า นิสัยเสียใหญ่แล้ว  ระวังนะ แก่ตัวไปจะไม่มีใครอยู่ด้วย"

ผั๊วะ!!!!

เสียงตบลั่นที่หัวของมังกร

"งั้นมังกรลูกรัก มึงฟังพ่อนะ ถ้ากวนตีนไม่เลิกไม่ลา ระวังจะไม่มีเงินใช้ ไม่มีที่อยู่ ไม่มีงานทำก่อนจะได้แก่ตายนะครับ"

พยัคฆ์ตบบ่ามังกร พร้อมฉีกยิ้มเหี้ยมใส่มังกร

"คิดว่าทุกวันนี้ผมพึ่งพาใบบุญพ่อหรือไง ถ้าพ่อคิดแบบนั้นล่ะก็ คิดถูกแล้ว "

"หึหึ มันก็ต้องแบบนั้นไม่ใช่หรือไง"

"สรุปแค่ไปส่งกับรอรับกลับใช่ไหมพ่อ?"

"เออ หรืออยากไปงานกับน้องด้วย

มังกร : ไม่เอาอ่ะ  เดี๋ยวไปส่งแล้วไปหากิจกรรมทำกับน้องพลอยดีกว่า เสร็จแล้วค้อยไปรับ ให้ไปนั่งอยู่ในงานที่มีแต่เด็กน้อย ไม่เอาๆ น่าเบื่อตายชัก"

"น้องพลอย คนไหนอีก ลูกเต้าเหล่าใคร อย่าลืมนะว่ามึงมีเจ้าสาวที่ต้องแต่งด้วยอยู่แล้ว"

"น้องนักศึกษาฝึกงานบริษัทเราเนี่ยล่ะพ่อ"

"ไอ้ลูกเวรนี่ หาให้มันไกลหูไกลตาไม่ได้หรือไงว่ะ นี่มันสมภารกินไก่วัดนะเว้ย"

"เอาน่าา  ผมไม่ให้ใครรู้หรอก "

"แต่มันก็ไม่ควรไหม"

"สรุปพ่อจะมาบอกผมเรื่องน้องหรือจะมาด่าผมเรื่องสาว?"

พยัคฆ์ : ทั้งสองอย่างเว้ย คุยกับแกแล้วปวดหัวพ่อไปทำงานล่ะแล้วอย่าลืมนะเย็นนี้"

"คร้าบบบบบบ"

มังกรขานรับคำพยัคฆ์ พร้อมกับส่ายหัว เขากับพ่อไม่เคยคุยกันรู้เรื่องโดยที่ไม่นอกเรื่องหรือกวนประสาทกัน มันดูไร้สาระก็จริง แต่เขากับพ่อมีกันอยู่สองคน ถึงทุกวันนี้จะมีสองสาวมาอยู่ด้วย แต่ผู้ชายคุยกันมันย่อมดีกว่าอยู่แล้ว

ที่บ้านของพยัคฆ์

" อากรมาแล้วหรอคะ กลับไวจัง หวานกับตุ๋นยังไม่ได้เตรียมตัวเลยค่ะ"

ไข่หวานวิ่งมารับของจากมังกรหน้าบ้าน

"อ้าว พ่อบอกให้อารีบมา อาก็นึกว่าหวานกับตุ๋นไปงานตอนเย็นซะอีก"

"ไปหกโมงครึ่งค่ะ อีกสักพักหวานก็จะไปเตรียมตัวแล้ว  แต่ขอลงมาช่วยป้าแววทำอาหารเย็นก่อน"

"แล้วจะทันหรอ ทำไมไม่ให้ป้าแววเตรียมคนเดียว"

"ไข่หวานอยากช่วยค่ะ มาค่ะอากรไปนั่งพักก่อน  เดี๋ยวหวานไปเอาน้ำมะตูมเย็นๆมาให้ดื่มค่ะ"

"วันนี้มีน้ำมะตูมหรอ?"

"ใช่ค่ะ หวานกับป้าแววเพิ่งต้มเสร็จเมื่อช่วงบ่ายนี่เองค่ะ หวานแบบที่อากรชอบเลยค่ะ"

"หวานนี่น่ารักกับอาตลอดเลยนะ แล้วตุ๋นไปไหนล่ะ"

"ตุ๋นอยู่กับพี่วิทย์ที่สวนผักหลังบ้านค่ะ"

มังกรพยักหน้ารับรู้ สองสาวมีกิจกรรมที่ชอบ และมีคนพาทำกิจกรรมต่างกันไป ป้าแววที่ไข่หวานพูดถึงคือหัวหน้าแม่บ้านของเขา ขณะที่ไข่หวานสนิทกับป้าแววเพราะชอบไปคลุกอยู่ในครัว ไข่ตุ๋นกลับสนิทกับเจ้าวิทย์ลูกชายป้าแววที่อายุมากกว่าสองสาวห้าปี

" น้ำมะตูมหวานเย็นชื่นใจมาแล้วค่ะอากร มีขนมจ่ามงกุฎมาด้วยนะ เดี๋ยวหวานขอตัวไปอาบน้ำเตรียมตัวก่อนนะคะ"

"ครับ แล้วหวานไม่ไปตามตุ๋นหรอ เดี๋ยวแต่งตัวไม่ทัน ไม่สวยแล้วโวยวายนะ"

"หวานไปตามมาแล้วรอบนึงก่อนอากรมาค่ะ ตุ๋นลอกว่าขอปลูกผักบุ้งลงแปลงเสร็จแล้วจะรีบตามขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว อ้ะ นั่นไงมาแล้วค่ะ"

ไข่หวานพูดพลางชี้นิ้วไปที่หน้าประตูเห็นไข่ตุ๋นเดินมอมแมมเข้ามา

"หวานจ๋าาาา มีอะไรกินบ้างตุ๋นหิ๊วหิว"

"มีน้ำมะตูมกับขนมจ่ามงกุฎจ้ะ ตุ๋นกินไหม"

"กินสิ "

"ให้กินก็ได้ แต่ต้องอาบน้ำก่อน เนื้อตัวสกปรกมอมแมมอะไรขนาดนี้เนี่ย"

"ขอกินก่อนไม่ได้หรอ"

"ไม่จ้ะ ขึ้นไปอาบน้ำ แล้วเดี๋ยวหวานยกขึ้นไปให้กินบนห้อง "

"ค่าๆ รับทราบค่ะคุณแม่"

ไข่ตุ๋นตะเบ๊ะมือใส่ไข่หวานก่อนจะหันมาเจอมังกรนั่งมองตนอยู่ที่โซฟา

"สวัสดีค่ะอากร สงสัยพายุจะเข้านะคะ 

ไข่ตุ๋นพูดพลางยกมือไหว้มังกรอย่างขอไปที"

"ทำไม ทำไมพายุถึงต้องเข้า"

"ก็อากรกลับบ้านเร็ว ปกติถ้าพระอาทิตย์ไม่ตกท้องฟ้าไม่มืด ไม่มีทางได้เห็นหน้าอากรแน่นอน"

"อาจะกลับเมื่อไหร่ก็ได้ นี่บ้านอา"

"ขอโทษค่ะ ตุ๋นลืมไปว่านี่บ้านของอากร ตุ๋นต่างหากที่เป็นคนอาศัย"

ไข่ตุ๋นพูดจบพร้อมกับเดินก้มหน้าออกไป มังกรมองตามหญิงสาวอย่างรู้สึกผิด แต่เขาไม่ผิดสักหน่อย ไข่ตุ๋นกวนประสาทเขาก่อน