ตอนที่สี่ ใกล้หรือยัง (NC)

ตอนที่สี่

ใกล้หรือยัง

เหมิงจิ่นลี่ไม่ได้รับรู้ว่าสาวน้อยนอนคิดเรื่องใด เขาเพียงเห็นว่านางผ่อนคลายลงหน่อยแล้วจึงจับท่อนกายร้อนผ่าวอันเต็มไปด้วยเส้นเลือดที่พาดผ่านตลอดทั้งลำเข้าจดจ่อกลางโพรงถ้ำอุ่น

หวังมี่อิงชะโงกหน้ามองแท่งเนื้อขนาดกำลังดีด้วยสายตาหวั่นวิตก

ร่างนี้ยังไม่เคย คงเจ็บมากทีเดียว

เอาน่า ไม่ใหญ่จนเกินไป คงพอทนไหว

ร่างบางเอนกายนอนลงเช่นเดิมเมื่อสองขาเรียวถูกแยกออกกว้างยิ่งกว่าเดิมเพื่อรอรับปลายหัวกลมมนซึ่งถูกจับให้ถูไถเขี่ยบดยังเกสรสีแดง

เจ้าเมืองหนุ่มใช้สามนิ้วช่วยเบิกทางทั้งบดขยี้ทั้งชักเข้าออกจนร่องสาวตอดรัดเป็นจังหวะคายน้ำหวานใสออกมาส่งกลิ่นคละคลุ้ง

ร่องของนางช่างคับแคบนักคงต้องเบิกทางให้กว้างกว่านี้

เหมิงจิ่นลี่ไม่ได้ใจร้อนด้วยเห็นว่าเป็นครั้งแรกและอยากให้หญิงสาวติดใจในรสกามาที่มอบให้

มือเรียวแหวกว่ายเข้าในโพรงด้านในเพื่อสร้างความคุ้นชินขณะยอดตุ่มชมพูกลางเต้าเต่งถูกลิ้นตวัดเลียจนแข็งชูชัน

อื้อ....เสียว เมื่อไหร่จะใส่เข้ามาสักที

หวังมี่อิงเกร็งตัวรอรับจนเริ่มเมื่อย เมื่อได้จังหวะเจ้าเมืองหนุ่มจึงค่อยๆสอดท่อนกายแข็งเข้าในร่องแน่นหนึบอย่างเชื่องช้าพร้อมคำปลอบโยนที่ข้างหู

“อดทนหน่อย”

ร่างบางสั่นระริกด้วยเจ็บปวดจากการรุกล้ำของด้ามทวนแกร่งซึ่งกรีดไปตามรอยแยกของกลีบเนื้อสาว

หวังมี่อิงกำมือแน่นด้วยความเจ็บปวดก่อนจะร้องถามเสียงแหบพร่า

“ใกล้หรือยัง”

“อีกนิดเดียว ใกล้แล้ว” คำหลอกล่อหรือจะเป็นจริง เพราะคำว่าใกล้แล้วนั้นช่างห่างไกลจนเจ็บแสบช่องทางที่ถูกแหวกแทบทนไม่ไหว

“ฮือๆๆๆ ไหนบอกอีกนิดเดียว เมื่อไหร่จะสุดเสียที” เมื่อเจ็บมากน้ำตาจึงอดหลั่งออกมาไม่ได้

“ทนอีกหน่อย เกือบแล้ว” คำปลอบโยนแว่วหวานพร้อมจุมพิตร้อนพาให้หญิงสาวต้องขยับปากเข้าโรมรันและอดทนต่อไป

ฮือๆๆๆ ก็รู้แหละว่าต้องเจ็บ นี่ขนาดว่าถูกเล้าโลมจนเสร็จไปแล้วรอบหนึ่ง คงเป็นเพราะร่างนี้ตัวเล็กเกินไปจึงทำให้ช่องทางคับแคบ ส่วนตาเจ้าเมืองนี่ก็ทั้งสูงใหญ่ ท่อนกายหรือก็สมตัว

ฮือๆๆๆ เมื่อไหร่จะสุดสักที

เวลาผ่านไปราวเนิ่นนานแต่ที่จริงเพียงชั่วไม่กี่อึดใจ แท่งกายอันแข็งแน่นก็จมลึกมุดแทรกเข้าไปในร่างของนางได้สำเร็จจนมองไม่เห็น

เจ้าเมืองหนุ่มแช่ค้างอยู่ครู่หนึ่งแล้วเริ่มขยับเอวเพื่อส่งด้ามทวนคู่กายเข้าออกในร่องช่องทางอย่างเชื่องช้า

“อืม...แน่นมาก เสียวยิ่ง”

เสียงเตือนว่าคะแนนความพึงพอใจถูกเพิ่มขึ้นอีก1แต้มทำให้หวังมี่อิงอดดีใจไม่ได้

เอาว่ะ เพื่อคะแนนในการต่อชีวิต

ในเมื่อยังไม่อยากตายอีกครั้งก็ต้องอดทนให้ได้

เพิ่งได้ไป2แต้มเอง ยังต้องเพิ่มอีกเยอะ

เมื่อผ่านช่วงแห่งความเจ็บปวดไปแล้ว ย่อมเป็นการตักตวงความหอมหวาน หวังมี่อิงรู้สึกได้ถึงความรู้สึกอีกแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน จากความเจ็บในช่วงแรกจึงเคลิ้มไหวไปตามความรัญจวนหวาน

หญิงสาวในร่างก่อนคุ้นเคยกับการจ้วงโจนไม่กี่ทีแล้วหลั่งน้ำของอดีตแฟนหนุ่มจึงเตรียมเกร็งร่างรองรับการถาโถมรุนแรงแล้วผละออก

มิคาดว่าแท่งกายอันแข็งแกร่งกลับวนเวียนขยับปลายหัวหยักลากครูดผ่านผนังนุ่มด้านในก่อให้เกิดความหวามไหว

เจ้าเมืองหนุ่มโยกขยับแท่งเนื้อคู่กายไปตามความลื่นไหล แม้ช่องทางจะคับแคบบีบแน่นทั้งตอดรัดจนเจ็บปวด แต่แม่ทัพเช่นเขาย่อมไม่ย่อท้อขยับเข้าโยกออกมุดขึ้นมุดลงฝากฝังความเป็นชายเข้าออกจนสุดทางรัก

ปัก ปัก ปัก

หวังมี่อิงโดนผู้เชี่ยวชาญเล้าโลมรุกไล่เดี๋ยวจุมพิตร้อนแลกลิ้น เดี๋ยวขยำขยี้ทรวงอก สักพักสลับมาดูดดุนเม็ดจุกชมพูกลางเต้าเต่งขณะส่วนด้านล่างยังคงโยกขยับเดี๋ยวช้าเดี๋ยวเร็วจนหน้ามืดตามัวสมองขาวโพลน

ความรู้สึกเสียวซ่านวาบไปทั่วร่างกายกดให้ความเจ็บลดน้อยลงจนร่างเล็กเผลอส่งเสียงร้องแล้วแอ่นอกยกสะโพกสอดรับกับจังหวะการโยกคลอน

อื้อ....ดีจัง

ทรวงอวบหยุ่นกระเพื่อมไหวไปตามการจ้วงโจนเรียกฝ่ามืออุ่นให้บีบเคล้นคลึงขยำขยี้ไม่ยอมห่าง

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวรู้สึกดีขึ้นและหยาดน้ำสีใสหลั่งไหลออกมาจนอาบเยิ้มแท่งกลมใหญ่ทำให้การเคลื่อนไหวคล่องตัว

เอวสอบจึงถอนแท่งหรรษาออกก่อนจะสวนกลับเข้าไปใหม่ เพื่อพาความแข็งแน่นชำแรกเนื้อสาวผลุบเข้าผลุบออกในช่องทางอุ่นชื้น เข้าและออกอีกครั้งและอีกครั้งเป็นการตอกย้ำความสุขสันต์

“อืม...ร่องของเจ้าตอดดียิ่ง บีบรัดจนแทบทนไม่ไหวแล้ว”