5เสียอาการ

Chapter 5

“เอ่อ…” ชาตรีหน้าแดงซ่าน ไม่รู้จะทำยังไงดี มันอึกอักปนอึดอัด จะให้เอ่ยปากไล่ เขาก็กลัวลูกสาวเสียใจ

ชมพูสิรินเป็นแก้วตาดวงใจของเขา ที่ผ่านมาเขาไม่เคยทำให้เธอเสียใจเลย ออกจะตามใจมากด้วยซ้ำ

เขาระลึกเสมอว่าชมพูสิรินเป็นลูกสาว เป็นลูกของผู้หญิงที่เขารักมาก แม้ตอนนี้ความรักที่เขาเคยมีต่อแม่ของชมพูสิริน จะกลายเป็นความรักความหวังดีที่มีต่อกัน ไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวอีกแล้ว เขาก็ไม่อยากทรยศความรักและคำมั่นสัญญา ที่เขาเคยบอกเอาไว้ว่าจะรักเด็กสาวคนนี้เหมือนลูก เขาก็ไม่อยากจะก้าวข้าวมัน

ชมพูสิรินนอนคว่ำอยู่บนเตียง ซีทรูตัวบางร่นขึ้นจนเกือบจะเห็นก้น ที่จริงก็เห็นอยู่แล้ว แต่มันเห็นภายใต้ซีทรู ก้นงอนงามน่าบีบโค้งได้รูป รับกับท่อนขาเรียวสวย บ่งบอกว่าชมพูสิรินสวยงามเป็นสาวสะพรั่งเต็มตัว

เขาพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ชมพูสิรินไม่ยอมออกไปง่าย ๆ แน่ เพราะฉะนั้น เขาควรไม่สนใจเธอ ไม่แสดงออกว่าสนใจ หรือรู้สึกอ่อนไหว กับสิ่งที่เธอพยายามทำ

เธอก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แยกแยะความรักระหว่างหนุ่มสาวไม่ได้ เธอแค่ติดเขาหวงเขา จนคิดว่าความรักที่มีต่อเขา เป็นความรัก เป็นสิ่งที่อยากได้มาครอง

เขารีบเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบชุดนอนออกมา ใจก็ได้แต่ท่องพุทธโธทำโมสังโฆ ข่มใจเอาไว้ ไม่อยากให้จิตใจเตลิดไปมากกว่านี้

“มาสิคะ” ชมพูสิรินยิ้มหวาน พร้อมกับตบมือบนที่นอนเบา ๆ

“พ่อทำงานดีกว่า ชมพูดูหนังเถอะ”

“พ่อชาตรีไม่ชอบที่ชมพูมาอยู่ในห้องด้วยเหรอคะ?” เด็กสาวหน้าง้ำ

“ไม่ใช่แบบนั้น แต่ชมพูแต่งตัวไม่เหมาะสม เป็นผู้หญิงไม่ควรแต่งตัวโป๊”

“ชมพูไม่ได้โป๊นะคะ ถ้าโป๊คือต้องถอดเสื้อผ้าออกหมด แต่นี่ชมพูยังสวมเสื้อผ้า ไม่ได้มีส่วนไหนโผล่ออกมาให้ไม่สบายตาเลยนะคะ ไม่เชื่อคุณพ่อก็ลองมองชัด ๆ เป็นสองตาสิคะ จะได้รู้ว่าชมพูไม่ได้แต่งตัวโป๊อย่างที่คุณพ่อพูดเลย

“ชมพู” ชาตรีเอ่ยอย่างเหนื่อยใจ

“ถ้าพ่อชาตรีไม่มานอนกับชมพู ชมพูจะถอดเสื้อผ้าออก แล้วโป๊ให้พ่อดู”

“ไม่ได้นะชมพู”

“หรือพ่อชาตรีรังเกียจชมพู”

“พ่อไม่ได้รังเกียจหนูเลยนะ”

“แต่สิ่งที่พ่อชาตรีกำลังแสดงออกมา มันไม่เหมือนที่พ่อชาตรีบอกกับชมพูเลยนะคะ เพราะชาตรีไม่ยอมมานอนดูหนังกับชมพู พ่อชาตรีรังเกียจชมพู พ่อชาตรีไม่รักชมพูแล้ว” ชมพูสิรินแสร้งหน้าเศร้า ชาตรีเห็นแบบนั้นก็รีบพูด

“ไม่ใช่แบบนั้น พ่อไม่เคยรังเกียจลูกสาวคนนี้ของพ่อเลย หนูเป็นสิ่งที่พ่อรักที่สุด พ่อจะรังเกียจหนูได้ยังไง”

“แต่พ่อชาตรีไม่ยอมมานอนดูหนังกับชมพู”

“ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ”

“เมื่อไม่กี่วันก่อน ยังบอกว่าชมพูเป็นเด็กอยู่เลย”

“ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว”

“ใช่ไม่ใช่ก็มานอนค่ะ” เธอยิ้ม มองเขาอย่างถือไพ่เหนือกว่า “หรือพ่อชาตรีจะให้ชมพูถอดเสื้อออก”

“ไม่ได้นะลูก” ชาตรีห้ามปราม แต่ชมพูสิรินไม่ยอม เธอลุกขึ้นนั่งยิ้มยั่ว มือเล็ก ๆ จับชายซีทรู

“งั้นชมพูถอด”

“พ่อยอม พ่อยอมนอนด้วยแล้ว”

“ดีค่ะ”

“….” ชาตรีเดินไปนอนที่เตียง รีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างตัวเองเอาไว้ ตรงส่วนนั้นของเขามันกำลังทรยศ เขาไม่อยากให้คนเป็นลูกเห็น ว่าเขากำลังเสียอาการ เพราะเรือนร่างของเธอ

เขาอยากจะหนีไปจากตรงนี้เหลือเกิน ใจอยากจะกระโจนออกไปจากห้องให้รู้แล้วรู้รอด แต่ถ้ากระโจนออกไปตอนนี้ ชมพูสิรินไม่มีทางยอมแน่

“ดูหนังอะไรกันดีคะ?” ชมพูสิรินพลิกกายเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคง เต้าสวยกระแทกตาเขาอย่างจัง จนต้องรีบหันหน้าไปทางอื่น

“อะ…อะไรก็ได้”

“ดูหนังผู้ใหญ่กันไหมคะ?” เธอยิ้มหวาน ให้มันรู้ไปสิว่าจะยังใจแข็งอยู่อีก มายั่วขนาดนี้ ถ้าไม่กระแทกเธอบนเตียงนี่ ก็ควายอุดรเต็มทน

“พูดอะไรแบบนั้น น่าเกลียด”

“อย่าบอกนะว่าพ่อชาตรีไม่เคยดู”

“พ่อไม่ดูอะไรแบบนั้นหรอก”

“งั้นเราดูกันดีกว่า ดูเพื่อเรียนรู้ พ่อไม่เคยดู เรามาดูด้วยกัน”

“อย่าดีกว่า” ชาตรีปฏิเสธ ใครว่าเขาไม่เคยดูหนังผู้ใหญ่ล่ะ เขานี่แหละตัวหมกหมุ่น ดูทีไรก็ไปหาที่ลงทุกครั้ง ปกติก็มีซื้อกินบ้าง ตอนที่ลูกสาวไม่อยู่ หรือไม่ก็ช่วยตัวเอง ถ้าลูกสาวอยู่เขาก็จะไม่ทำอะไรให้ชมพูสิรินไม่พอใจ

“เราต้องดูด้วยกันค่ะ” ว่าจบก็รีบกดไปช่องที่ต้องการทันที

————-

ช่วงนี้ติดทำนาค่ะ เดี๋ยวมาอีกนะ