3กีดกัน

Chapter 3

“เอ่อ… ได้ครับ” ชาตรีพยักหน้า รับแก้วเหล้ามาดื่ม เจนิสยิ้มหวานทันที เมื่อได้เห็นเขาได้ดื่มเครื่องดื่มที่เธอยื่นให้จนหมด

“ขอบคุณนะคะ”

“ครับ”

“ชื่อเจนิสนะคะ อยากคุยเรื่องคอนโดและสินค้าตัวใหม่กับคุณชาตรี คุณชาตรีสะดวกคุยกับเจไหมคะ?” ดาราสาวยิ้มยั่ว ชมพูได้เห็นก็ยิ่งตาขวาง เธอไม่ชอบให้ผู้หญิงหน้าวอกคนนี้มาทอดสะพานให้พ่อชาตรี เธอไม่ชอบให้ใครมาชอบ มารัก มาทอดสะพานให้เขา คนที่ทำได้ มีแค่เธอคนเดียวเท่านั้น

“อ๋อได้สิครับ”

“งั้นเราไปนั่งคุยกันตรงนู้นดีกว่า น้องชมพูไปด้วยก็ได้นะคะ” เจนิสยิ้มหวานให้ชมพูสิรินอย่างเป็นมิตร แล้วควงแขนชาตรีไปที่โต๊ะด้านหลัง โดยไม่สังเกตเห็นความไม่พอใจของเด็กสาวแม้แต่น้อย

ชมพูสิรินเจนิสเองก็ค่อนข้างรู้จัก ถึงไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่เธอก็รู้ประวัติของชมพูสิริน เด็กคนนั้นเป็นลูกสาวต่างสายเลือดของชาตรี เป็นลูกสาวแท้จริงของตระกูลมาเฟียชื่อดัง ชาตรีเป็นพ่อทูนหัว และเลี้ยงดูเด็กคนนั้นด้วยความรัก จนเติบโตเป็นสาวสะพรั่ง

เจนิสยอมรับว่าชมพูสิรินเป็นสาวสวย ใบหน้างดงามสะกดสายตาคนที่ได้เห็น แต่ก็ไม่เห็นว่าชมพูสิรินจะสนใจใครสักคน เอาแต่ติดชาตรีแจ

“คือเจอยากได้ห้องบนสุด แต่ติดที่มีคนจองไปก่อนแล้ว”

“อ๋อ ห้องนั้นผมตั้งใจมอบให้ลูกสาวน่ะครับ”

“ให้น้องชมพูเหรอคะ?”

“ครับ ผมตั้งใจเอาไว้แบบนั้น” ชาตรีว่าแล้วยิ้มอ่อน เขาไม่มีลูกในสายเลือด ชมพูสิรินคือลูกสาวต่างสายเลือด ที่เขารักดั่งดวงใจ

“หูย เสียดายจัง เจกำลังบอกคุณชาตรีว่า เจอยากได้ห้องนั้นมาก เจยอมจ่ายเพิ่มเท่าตัวเลยนะคะ หากคุณชาตรียอมให้ห้องนั้นกับเจ” เธอยิ้มยั่วนั่งไขว่ห้าง ชุดที่สวมใส่ร่นขึ้นจนเห็นเรียวขาเรียวสวย

“นังปลวก! กระแดะจริง!” ชมพูสิรินกอดอกอย่างไม่พอใจ เดินเข้าไปกระแทกตัวลงเก้าอี้ข้าง ๆ

“นั่งดี ๆ สิลูก”

“ให้ไม่ได้หรอกค่ะ ห้องนั้นพ่อชาตรีให้ชมพูแล้ว ท่านไม่ได้อยากให้คนอื่น” เธอเน้นคำว่าคนอื่น ส่งสายตาไม่เป็นมิตร เจนิสรู้ได้ทันที ว่าเด็กสาวตรงหน้าหวงบิดามากกว่าใคร และไม่พอใจที่เธอเข้าหา

หวงก็ช่าง เธอจะเอาชาตรีให้ได้ และเธอต้องได้ ตอนนี้เธอขาดสภาพคล่องทางการเงินอย่างหนัก ต้องหาที่เกาะ และเป้าหมายของเธอ คือคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า

ชาตรีคือหนุ่มใหญ่ ฐานะทางบ้านก็ร่ำรวย จากที่เจนิสสืบประวัติเขามา ชาตีเคยแต่งงานเพราะผู้ใหญ่บังคับให้แต่ง เขากับภรรยาอยู่กินได้ห้าปี ภรรยาของเขาป่วยด้วยโรคมะเร็ง ไม่นานก็ตายจากไป

หลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยชายตาแลผู้หญิงคนไหน ใช้ชีวิตครองโสดมาหลายปี แต่ไป ๆ มา ๆ กลับไปเลี้ยงดูชมพูสิริน ลูกสาวมาเฟียที่เขาทำธุรกิจด้วย

“แต่ห้องสวยจริง ๆ พี่จ่ายไม่อั้นเลยนะน้องชมพู” พูดไปงั้น เธออยากพูดให้ตัวเองดูร่ำรวย จะได้เข้าหาผู้ชายที่เป็นเป้าหมายได้ง่าย ๆ

“จริงหรือเปล่า ที่บอกว่าจ่ายไม่อั้น” ชมพูสิรินยิ้มร้าย มองคนตรงหน้าด้วยสายตาเย้ยหยัน ที่ถามก็เพื่อหยั่งเชิง ถ้าพร้อมจ่ายก็ไม่ได้ว่า แต่ถ้าไม่พร้อมเหมือนปากว่า แสดงว่าเป้าหมายนังนี่ไม่ใช่ห้อง แต่เป็นพ่อชาตรีของเธอ

เธอเองก็พอจะทราบประวัติส่วนตัวของดาราสาวตรงหน้ามาบ้าง เจนิสเป็นดาราสาวที่มีข่าวมั่วผู้ชาย มีข่าวคาว ๆ ออกบ่อย และที่สำคัญ ชมพูสิรินก็รู้ว่าเจนิสกำลังถังแตก ขาดสภาพคล่องทางการเงินอย่างหนัก

“จริงสิคะ พี่พร้อมจ่าย แต่คงไม่ได้จ่ายเพราะคุณชาตรีไม่ยอมขาย”

“งั้นพ่อชาตรีขายให้พี่เจนิสเลยนะคะ แต่ต้องได้ในราคาสามสิบล้าน”

“แต่คุณชาตรีไม่ขายนิ่คะ” เจนิสหน้าเจื่อนลง เธอก็แค่อยากหาทางพูดคุยกับชาตรีก็เท่านั้น เธอรู้อยู่ว่าห้องนั้นถูกจองแล้ว ชาตรีไม่ให้แน่ ๆ จึงได้แสร้งเอ่ยถาม เพื่อหาเรื่องคุย

“ขายค่ะ ถ้าเงินหนาพอ พ่อชาตรีคะ ชมพูว่า…”

“คุณชาตรีครับ คุณคริสให้มาตามไป เจ้าสัวทรงเดชอยากคุยด้วยน่ะครับ” เคอาร์ลูกน้องหนุ่มเอ่ย

“ครับ” ชาตรีพยักหน้าก่อนจะหันไปหาเจนิส “ผมขอตัวก่อนนะครับ”

“ค่ะ” เจนิสพยักหน้า แล้วลอบถอนหายใจ เธอมองชมพูสิรินอย่างไม่พอใจ ก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะ สะบัดหน้าลุกเดินหนีไป

“อ้าว พี่เจนิส คอนโดที่จะซื้อ ยังจะเอาอยู่ไหมคะ?” ชมพูสิรินมองตาม ก่อนจะป้องปากขำเบา ๆ โธ่ นังผีขนุน ที่แท้ก็มาพูดให้ตัวเองดูดีต่อหน้าพ่อชาตรี สุดท้ายแล้ว ก็ปลอมแต่เปลือก

“น้องชมพู” คาเลนเดินเข้ามานั่งด้วย ชมพูสิรินหน้ามุ่ยลุกขึ้นเดินหนีอย่างไม่รักษามารยาท เธอไม่ชอบคาเลนตั้งแค่ไหนแต่ไร เขาเป็นคนเจ้าชู้ชีกอ ไม่ยุ่งด้วยจะดีที่สุด

—————————

“เฮ้อ” ชมพูสิรินเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่อย่างเซ็ง ๆ งานเปิดตัวที่คิดว่าจะสนุก สุดท้ายแล้วไม่ใช่อย่างที่คิด มันน่าเบื่อ มีแต่นักธุรกิจที่คุยกัน

“เหนื่อยเหรอลูก?” ชาตรีวางรองเท้าส้นสูงลูกสาวลงบนชั้นวาง สาวใช้เห็นก็รีบหยิบรองเท้าไปทำความสะอาด

“เบื่อมากกว่าค่ะ”

“มันน่าเบื่ออยู่แล้ว งานแบบนี้ไม่สนุกหรอก”

“เฮ้อ ขาก็ปวดด้วย” มือเล็ก ๆ ทุบที่ขาของตัวเองเบา ๆ มันปวดขามาก ยืนบนส้นสูงแหลมปี๊ด มันแย่จริง ๆ ใส่แล้วสวย แต่ขาไม่เอื้อยอำนวย ให้ตายสิ

“ไปนั่งก่อน เดี๋ยวพ่อนวดให้”

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“ไปนั่งก่อน” ชาตรีจับแขนลูกสาวไปนั่งที่โซฟาแล้วยกขาลูกสาวมานวดอย่างเบามือ ชมพูสิรินมองชาตรีแล้วอมยิ้ม “นวดฝ่าเท้าแล้วจะรู้สึกดี”

“พ่อชาตรีของชมพูน่ารักที่สุดเลยค่ะ”

“ชมพูเองก็น่ารัก” ชาตรียิ้มให้ลูกสาว มือก็กดนวดคลึงคลายความปวดเมื่อย

“ใช่ค่ะ ชมพูน่ารัก น่ารักขนาดนี้ พ่อชาตรีรักชมพูไหมคะ?”

“รักสิ ถ้าพ่อไม่รักลูกสาวคนนี้ จะให้พ่อไปรักใครล่ะ”

“เฮ้อ ชมพูเกลียดคำว่ารักลูกสาวที่สุด” เด็กสาวกรอกตามองบนอย่างเซ็ง ๆ

———

รู้นะว่ารอความหวานของหนูชมพู ไม่นานหรอกนะคะ รับรองฉากเย็บ แซ่บนัวแน่นอน