ตอน 2

“ผมจะไถ่โทษความผิดได้อย่างไรครับคุณแพทตี้”

“ฉันขอตัว” แพทตี้เบี่ยงตัวเดินเข้าบ้าน ชายตากลับมาหายามหนุ่ม บนตัวเขามีแค่กางเกงสีกรมท่าปกคลุมเท่านั้น ส่วนเธอเปียกอย่างกับสุนัขตกน้ำคลอง

อาคมพบว่าสายตาคู่นั้นไม่ได้โกรธ แต่คล้ายจะเชิญเข้าบ้าน ลองก้าวช้าๆ ไปหยุดตรงหน้าประตู แอบมองเธอผ่านขอบประตู “ผมต้องทำยังไง ให้คุณแพทตี้หายโกรธครับ” กลัวเธอไม่ยอมคุยด้วย ไม่น่าเลย เสียสติไปแล้วแน่ๆ บ้าจริงสติหลุดไปได้ยังไง แค่เห็นหัวนม เห็นนมอวบๆ ไม่ใช่แค่นมสิหอยเธอยังอวบอูมน่ากินน่าลงลิ้นเลียหนักๆ เขาหายใจติดๆ ขัดๆ ตั้งแต่เห็นอยู่นอกรั้ว ไม่นึกว่านั้นคือของจริง แล้วนึกภาพตัวเองลงลิ้นดูดติ่งนุ่ม ระหว่างกลีบหอยกาบอวบนั้นคงได้เหมือนขึ้นสวรรค์

“ไม่รู้สิ” หญิงสาวตอบ พร้อมกับชายตาเย้ายั่ว แสงพราวระยับราวกับคิดเข่นฆ่าผู้ชายที่มองให้ตายดับ ด้วยความอนาถ

เอาไงดีวะไอ้คม มึงคิดสิ อาคมกำลังสับสน ใช้ความคิดหนักหน่วง สายตาแบบนั้น ไม่ใช่สายตาคนกำลังโกรธ แล้วมันหมายถึงอะไร เชิญเหรอ เชิญเข้าบ้านใช่ไหม ใช่หรือไม่ คำถามที่กำลังหมุนวนในหัวอาคมยามหล่อ พ.ศ. นี้

แพทตี้เช็ดเนื้อเช็ดตัว โยนเสื้อยามสีฟ้าแขนสั้นทิ้งลงพื้น ทอดกายนั่งลงยกเท้าวางบนเก้าอี้อีกตัว ค่อยบรรจงเช็ดช้าๆ เริ่มต้นตั้งแค่โคนขาเนียนมาก ฉ่ำขาวเลื่อยลงไปตามเรียวขาสลักเสลาเรียวสวย เช็ดขึ้นลงช้าๆ

“คมเช็ดให้ฉันหน่อยสิ ฉันเช็ดด้านหลังไม่ถนัด” มือน้อยยื่นผ้าไปให้ยามหนุ่มที่ยังยืนจดจ้องๆ อยู่หน้าประตู

“อ๋อ...ให้ผม...เช็ดหรือครับ” อาคมตอบรับเสียงสั่นขยับก้าวเข้ามาในบ้าน ราวกับขาแช่น้ำแข็ง เมื่อเห็นการเช็ดเนื้อตัวอย่างละเมียดด้วยมือเล็กบอบบางน่าจูบ ยามหนุ่มหล่อ รับผ้ามาจากมือหญิงสาวพร้อกมับพกพาอาการสั่นสู้ แอบมองเธอมากกว่าจะกล้ามองตรงๆ

“มองด้วยสิเวลาเช็ด ถ้าไม่มองจะเช็ดถูกที่ไหมล่ะ” เธอสั่งพร้อมยื่นเรียวขาพาดหัวเข่ายามหนุ่มนั่งคุกเข่า

“ครับ” เขารับปากจะมอง แต่พอมองที่ไรรู้สึกอาการปวดของแข็งในกางเกง อาคมเช็ดช้าๆ ขยับขึ้นไปตามเรียวขา กระทั่งถึงโคนขา อีกนิดก็จะถึงหอยกาบใหญ่ของเธอ เขาชะงักมือไม่กล้าเช็ดต่อ

“เช็ดต่อสิ ฉันเปียกไปทั้งตัว จะหยุดเช็ดทำไม ตรงนี้ก็แฉะช่วยเช็ดให้ด้วย” สายตามองลงไปตรงระหว่างขา

“เช็ดหอย” หอยเธอแฉะเขาอยากเช็ดอย่างอื่นด้วย ไม่อยากใช้ผ้าเช็ด “เช็ดหอยไม่ใช้ผ้าเช็ดได้ไหมครับ” อาคมกล้าๆ กลัวๆ ส่งคำถามออกไป

“ปกติคมใช้อะไรเช็ดหอยแฉะ”

อาคมไม่ตอบแต่ใช้นิ้วแหวกกางเกงตัวจิ๋วรัดรูปรัดหอย จนแยกกลีบฝาหอยกาบใหญ่ออกจากกันแดงแจ๋นางเช็ดด้วยลิ้นร้อนฉ่ำ

“คุณแพทตี้ช่วยกางขาออกกว้างๆ หน่อยครับ ผมจะได้เช็ดได้ถนัด” ลงลิ้นไม่สะดุด ยามหล่อสั่งเสียงสั่น สายตาจับจ้องดวงหน้าหวานที่เริ่มแดงซ่านน่ามอง

“คมว่าฉันจะต้องอ้ากว้างแค่ไหน คมถึงจะเช็ดได้สะดวก”

“พาดบ่าผมก็ได้ครับ” ไม่หนักหรอกคนตัวเล็กบอบบางหุ่นดีอย่างแพทตี้ ให้แบกยังไหว

แพทตี้ทำตามยามหนุ่มหล่อบอก หอยกาบใหญ่จึงอยู่ใกล้ใบหน้าอาคมแค่ปลายลิ้น เขาแหวกกางเกงเบี่ยงออกจากความแฉะของหอย เพื่อจะได้เช็ดง่ายๆ ในท่าพาดเรียวบนบ่า ก้นงอนนั่งบนเก้าอี้หมิ่นเหม่

อาคมแลบลิ้นหมายใช้ลิ้นช่วยเช็ดความแฉะ หรือจะเพิ่มความแฉะเข้าไปอีก

“อ๊ะ...” แพทตี้ครางเสียงหวาน สีหน้าบิดเบี้ยว เพียงแค่ปลายลิ้นยามหล่อ แตะลงกลีบดอกไม้ ที่เปียกเพราะน้ำประปาหรือเพราะน้ำผึ้งของเธอไหลออกมากันแน่

“คุณแพทตี้เป็นอะไรไปครับ” เขาแกล้งถาม

“ไม่จ้ะไม่เป็นอะไร เช็ดต่อเถอะ อย่าหยุดเช็ดนะ” จะกลั้นความเสียวไว้ได้อย่างไร เรียวขาเนียนสั่นสะท้านอยู่บนบ่าแกร่งของเขา รูปร่างอาคมดีเยี่ยมยอด แข็งแรงสมชายเกินจะกล่าว

อาคมลากลิ้นขึ้นแล้วลง หมายเช็ดความแฉะให้กับลูกบ้านสาว ยิ่งเช็ดยิ่งลากไล้ ยิ่งเพิ่มความแฉะ คราวนี้จึงใช้นิ้วเข้าไปช่วย แยงๆ เข้าไปด้านในเพื่อสำรวจความเปียกชื้น ให้ตายเถอะด้านในของเธอแน่นหนึบหนีบนิ้วเขาดีเยี่ยม คราวนี้ชายหนุ่ม จึงต้องชักออกชักเข้า พร้อมกับใช้นิ้วนวดคลึงติ่งกาบหอยใหญ่

“อ่า...อ๊ะ...อาคม อา...คม” หล่อนดิ้นพล่าน ราวกับปลาโดนทุบหัว หรือไม่ก็ไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวก

ชายหนุ่มช้อนอุ้มร่างขาวผ่องราวกับอาบน้ำนมมาทั้งชีวิต เนียนขาว สะอาดหอมมาก ยกขึ้นไปวางบนโต๊ะอาหาร เธอใช้ส้นเท้ายันโต๊ะเอาไว้ แยกเรียวขาถ่างออกกว้าง เพื่อให้อาคมใช้ลิ้นเช็ดคราบน้ำ แต่เพิ่มคราบน้ำผึ้งมาแทน ยิ่งเขาลากลิ้นเพื่อเช็ด ยิ่งเขาซอกซอนนิ้วเข้าไป เธอแทบหมดลมหายใจ หัวใจดวงน้อยๆ เต้นเร่าๆ นับจังหวะไม่ถูก

เขาไม่เพียงปัดป่ายปลายลิ้น ซอกซอน แทงแหย่ด้วยนิ้วแข็งแรงทั้งสอง กลับลามไปถึงการดูดบ้าง เม้มบ้าง ซ้ำนิ้วโป้งก็ยังบ้าดีเดือด ก่อกวนติ่งของเธอด้วยการบดขยี้ถูไถ นวดเฟ้นด้วยปลายนิ้วโป่ง ไม่ร่านหาของแข็งก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร

“คมเช็ดหอยให้ฉันจริงๆ หรือ”

“เช็ดสิครับ ผมเช็ดของผมแบบนี้”

“อืม...ทำไมมันเสียวจัง”

“ดีไหมครับเช็ดหอยแบบนี้”

“อุ้ย...ดี...มั้ง” เธอไว้เชิงตอบเลี่ยงๆ

“จะให้ผมหยุดหรือเปล่าครับคุณแพทตี้ ขาคุณสั่นมาก แถมติ่งคุณก็สั่นด้วย”

“ถ้าคมหยุด ฉันจะไม่พูดกับคมอีกเลย และห้ามผ่านหน้าบ้านฉันตลอดชาติ เลือกเอาจะเอาแบบไหน”

“ผมคงไม่โง่พอจะทำอย่างนั้น ถ้าอย่างนั้นผมไปต่อนะครับ” ขบวนการเช็ดน้ำด้วยลิ้นจึงดำเนินต่อ ด้วยความซ่านร่านสวาท ทั้งคนเช็ดและคนถูกเช็ด “ผมอยากเอาคุณแพทตี้” เขาเผลอพูดหรือพูดออกมาจริงๆ แต่ปากเขายิ้มเริงร่ามากๆ

“อุ้ย...! บ้าเอา พูดจาเข้าสิ”

อาคมดันร่างเนียนนอนลงไปบนโต๊ะกินข้าวแบบทรงกลม กายใหญ่ผิวคล้ำโน้มลงไปแนบชิดกับเธอ “ตรงนี้ก็เปียกนะครับ”

“ใช่ๆ นมฉันก็เปียกด้วย งั้นช่วยเช็ดให้ด้วยได้ไหม”

“ได้สิ เพื่อคุณแพทตี้น่ารัก ผมเต็มใจเช็ดอย่างถวายหัว” สองมือกอบกุมหน้าอกใหญ่อวบอิ่ม นุ่มและหยุ่นมือ เขาบีบเคล้นซ่านใจ บีบแน่นจนมันจะแตกคามือแต่ไม่แตกเป็นนี่คือนมจริง “นมคุณแพทตี้ของจริงไหมครับ” ความสงสัยในขนาดใหญ่ผิดรูปร่างบอบบางอ้อนแอ้น สาวสมัยนี้มักเพิ่มเสน่ห์ดึงดูดให้กับตัวเองด้วยการพึ่งหมอ ทุกๆ สัดส่วนสวยงามด้วยการก้าวหน้าทางการแพทย์

“ลองหาคำตอบดูสิคม” เธอไม่ตอบแต่อยากให้คนถามพิสูจน์ด้วยมือ ปากลิ้นด้วยตัวเอง