ตอนที่8. สระน้ำนอง [ของพี่...แล้ว]

สถานการณ์เริ่มตึงเครียดรามขมวดคิ้วขบคิดแต่จ๊ะเอ๋ยังพูดคุยกับแมคปกติอย่างไม่สนใจอะไรจนรามต้องเดินกลับไปนั่งรอที่เดิม

แก๊ก~

"ดื่มอีกค่ะพี่เเมค กริ๊งงง" จ๊ะเอ๋ยิ้มพร้อมถือแก้วค็อกเทลและไม่รู้ตัวว่าสายตารามจดจ้องทุกนาที

"พี่ชายจ๊ะเอ๋มองเขม็งเลย" แมคกระซิบ

"ช่างเขาสิคะ"

"แต่ก็ธรรมดาเพราะมีน้องสาวน่ารัก"

"พี่แมคก็น่ารัก"

ทั้งคู่พูดคุยสนุกยกเหล้าดื่มจนกระทั่งดึกดื่นแมคเมาง่ายจึงขอตัวกลับไปนอนเหลือจ๊ะเอ๋ถือแก้วหัวฟัดเหวี่ยงไปมา

"ไปนอนได้แล้วทำตัวเหลวไหลมากนะ" รามตรงดิ่งเข้ามาเท้าเอวมอง

"แล้วพี่มีไรปะ! "

"มีสิ ฉันต้องคอยดูแลเธอไง"

"พี่สนใจแต่ผู้หญิงของพี่เถอะไม่ต้องมาสนใจหนูหรอก เชอะ"

อึก!หมั๊บ

"เว้ยยย เอาคืนมา" จ๊ะเอ๋ยืนขึ้นแต่ยืนไม่นิ่งเธอกระดกเหล้าต่อแต่รามกระชากเอาไป "บอกว่าเอาคืนมา"

"เกเรเป็นเด็กไม่น่ารักเพิ่งจะสิบแปดแท้ๆ ''

"แล้วไงค้า~หนูวัยกำลังหัดแรด"

"จ๊ะเอ๋!!!"

เสียงยานของจ๊ะเอ๋ที่ตอบโต้ทำให้รามหงุดหงิดเพิ่มขึ้นแต่มือหนาก็พยายามจับคว้าตัวของน้องสาวไว้

"ปะ~ปล่อยหนูววว" จ๊ะเอ๋พยายามดิ้นเพราะกำลังโกรธเคืองพูดลิ้นพันอยู่

"หยุดนะจ๊ะเอ๋"

"ไม่! ปล่อยหนูนะคะ ไอ้พี่ชาย"

ตึก!โซ้มมม

"จ๊ะเอ๋!!!" รามตกใจสะดุ้งเพราะจ๊ะเอ๋ดิ้นแรงเดินไถลลงสระน้ำทันทีก่อนจะตะเกียกตะกายเพื่อเกาะขอบสระไว้

"ฮึก อักกก"

"เป็นยังไงบ้างสมน้ำหน้า"

"พี่รามไม่ต้องมายุ่งเลยนะ อื้อ หนูเกลียดพี่แล้ว"

"เกลียดให้จริงอย่ามาตามส่องชีวิตฉันแล้วกัน"

"ค่ะ ต่อไปจ๊ะเอ๋จะไปตามส่องชีวิตพี่เเมคแทนเขาทั้งดีทั้งหล่อน่ารักมากด้วย "

ใบหน้าเคลิ้มฝันหลับตาพริ้มในภวังค์ แต่ในขณะเดียวกันรามกลับโมโหเดือดดาล

โซ้มมม!

"ว๊าย...อัก~อัก พี่ราม" มือน้อยลูบใบหน้าเมื่อรามกระโดดลงสระจนน้ำกระเซ็นใส่แรง

"เหอะ! แรด เจอผู้ชายหน้าตาดีหน่อยทำตัวแบบนี้คงได้ท้องก่อนเรียนจบ"

"พี่รามน่าจะรู้ดีกว่าใครนะคะเพราะพกถุงยางเยอะยิ่งกว่าเงินซื้อข้าวกินซะอีก ถามจริงพี่ชายใส่ถุงทุกครั้งไหม..แนะนำหน่อยสิว่าส่วนใหญ่ผู้ชายใส่ไซซ์อะไรกัน"

"!!!!"

จ๊วฟฟฟ~

รามจับใบหน้าเรียวกระชากมาจูบประกบปากเพื่อให้สาวน้อยหยุดพร่ำในสิ่งที่เขาไม่พอใจ

ผละ

"พี่รามอย่ามาจูบหนูนะปากของพี่น่ะ...ฮึก ปากของพี่จูบผู้หญิงมาเป็นร้อย!!" ทันทีจ๊ะเอ๋ก็ปล่อยโฮเธอร้องไห้หนัก รามได้แต่ขมวดคิ้วมองใบหน้าอ่อนหวานตาปรือจนมือน้อยเริ่มไม่อยู่นิ่งทุบดันแผงอกแกร่ง

หมั๊บ!

รามคว้าข้อแขนจ๊ะเอ๋กระชากจนตัวทวนน้ำกระเเทกร่างกันจมูกทั้งคู่แนบชิดติดใกล้ จ๊ะเอ๋หยุดชะงักหัวใจเต้นถี่เร็วขึ้นและรามเริ่มเอียงใบหน้าเข้าใส่อย่างเชื่องช้า

จ๊วฟ จ๊วฟ จ๊วฟ

"อึก! อื้อออ~" รามดันตัวจ๊ะเอ๋จนหลังเนียนชิดขอบสระพร้อมตะปบดูดปากของเธอจนหายใจไม่ทันก่อนจะผละออก

"อย่าไปใกล้ผู้ชายคนไหนอีกเข้าใจไหม โตแล้วก็ควรรักตัวเองให้มากสิ"

"แล้วทีพี่รามยังใกล้ผู้หญิงคนอื่นได้เลย"

"แต่จ๊ะเอ๋เป็นผู้หญิง"

"ขี้โกง ฮื้อ~จ๊ะเอ๋ไม่สน"

รามจ้องมองสีหน้าเเดงระเรื่อของจ๊ะเอ๋ที่มึนเมาลืมตาแทบไม่ขึ้น

"รู้ไหมว่าเป็นผู้หญิงเสียเปรียบยังไง...จะถูกรุกล้ำแบบนี้ไง" รามกดเสียงเข้มใส่แล้วคว้าโอบเอวจ๊ะเอ๋เข้าประชิดอีกครั้ง

"พี่ราม อื้อ~ปล่อยหนูนะ"

"จะสอนให้รู้ไงว่ามันเสียเปรียบยังไง"

"....."

จ๋ม

"อ๊ะ~ พี่ราม~ งือออ" เสียงเเหลมดังสลับเเผ่ว ศีรษะของจ๊ะเอ๋วางคว่ำบนบ่าของรามพร้อมมือที่คล้องคออยู่

"อย่าเสียงดังมากสิพวกนั้นนอนอยู่ชั้นบน"

"แต่พี่ราม อ๊าง์ อึก! หนูจะปวดฉี่แล้วนะคะ"

"ก็ฉี่ออกมาสิ"

"ไม่เอา อ๊าาา"

จ๊วฟ! จ๊วฟ

เมื่อเสียงครางจ๊ะเอ๋เริ่มดังจากการถูกลูบกลางหว่างขาด้วยนิ้วเรียวของรามเขาจึงรีบผละถอยเพื่อใช้มือขนาบสองแก้มเนียนดึงมาจูบอีกครั้ง

"แลบลิ้นหน่อย" รามสั่งเสียงสั่น

"ไม่เอาหนูเกลียดพี่รามแล้ว...ฮื้อ"

"จะดื้อแบบนี้ใช่ไหมจ๊ะเอ๋"

"ใช่! ฮื้อออ"

หมึบ จ๊วฟ จ๊วฟ

"งื้อออ~ อื้อ~ งือ" จ๊ะเอ๋หลับตาปี๋เมื่อถูกรามจู่โจมแนบริมฝีปากฟัดเหวี่ยงเอียงหัวซ้ายขวาก่อนจะสอดเกี่ยวเพื่อดูดดึงลิ้น "อัก น...หนูหายใจไม่ออก"

"ก็ดื้อเองนิ"

"พอแล้วนะคะ จ๊ะเอ๋หายใจไม่ออกพี่รามดูดปากแรงมากด้วย"

"ในปากของเธอมีเเต่รสชาติแอลกอฮอล์เต็มไปหมดตอนได้กลืนกินน้ำลายโคตรฟินเลย..ฮึ..เด็กดื้อ"

ดวงตาปรือยังคงหัวเหวี่ยงเซไปมาตัวกระเพื่อมตามแรงน้ำ เพราะเธอคุ้นชินการประชิดตัวของพี่ชายเลยไม่ได้รู้สึกผิดปกติอะไร ต่างจากรามที่เริ่มมีความรู้สึกบางอย่าง..ใบหน้าหล่อเริ่มซุกไซ้ซอกคอพร้อมกระซิบเสียงแผ่ว

"ของพี่มันแข็งแล้วทำยังไงดี.."

__________________

อย่าทำน้อง! มาทำโฉมแทน อิอิ พบคนหวง

ทุกคนช่วยกันคอมเมนต์ให้โฉมหน่อยน๊า

ช่วยจิ้ม กดหัวใจ +เพิ่มเข้าชั้น เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ