พิศวาสรักเมียชั่วคืน

เธอ…คนที่โลกใบนี้ไม่เคยใจดีด้วย ในชีวิตท่องจำแค่คำว่า “งานคือเงิน” และบางครั้งเงิน…ก็ต้องมาก่อนศักดิ์ศรี

เขา…ศัลยแพทย์ผู้หลงใหลในเซ็กซ์พอๆกับการผ่าตัด สำหรับเขา 'ความสุข' ซื้อได้ด้วยเงิน

“ถอดออก ผมจะดูที่เหลือเอง” มือน้อย ๆ กอบกำเข้าหากันแน่น สายตาที่มองมาเหมือนกำลังเปลื้องผ้าเธอออกทีละชิ้น ๆ ร่างกายหญิงสาวร้อนผ่าวเหมือนถอดออกไปทุกชิ้นแล้วทั้งที่ยังอยู่ครบ

“ถอดสิ หรือว่าจะให้ผมเป็นคนถอด?” คุณหมอผู้วางสีหน้าเรียบนิ่งในวันที่เธอพาประสิทธิ์ไปโรงพยาบาลเห็นได้ชัดว่าตอนนี้เป็นคนละคน แม้ยังวางตัวได้เป็นอย่างดีแต่ก็ไม่ต่างจากราชสีห์ที่พร้อมตะครุบเหยื่อทุกเมื่อ

“ไม่ต้อง” ยกมือขึ้นห้ามอย่างไว อัจจิมาสูดหายใจเข้าลึก ความปรารถนาที่คุกรุ่นของศัลยแพทย์หนุ่มทำลายความเหนียมอายลงไปหลายส่วน หลังจากลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ เธอก็จัดการถอดเดรสสั้น แก้มเนียนขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเนื้อตัวเย็นเฉียบเหมือนมีน้ำแข็งเกาะกุม ไม่คิดว่าในชีวิตเธอต้องมาทำอะไรแบบนี้

“สองชิ้นนั้นด้วย” น้ำเสียงดุจพญามัจจุราชสั่งให้อัจจิมาขยับร่างกาย ส่งมือไปด้านหลังเพื่อจัดการปลดตะขอบราเซีย บางส่วนของเรือนผมนุ่มสลวยหล่นลงบดบังปลายถันเรื่อสีเรื่อ ลมหายใจเกิดติดขัดแทบจะหายใจไม่ออกในตอนที่เธอใช้มือรูดชิ้นล่างลงจากสะโพก

ทรวงอกอวบอิ่มและเนินโหนกผืนน้อยที่มีหย่อมหญ้าบาง ๆ ขึ้นคลุมปรากฏแก่สายตาชายหนุ่มอย่างโจ่งแจ้ง

เจ้าของร่างบางยืนขาเบียดชิดตามสัญชาตญาณ หากแต่รูปร่างของเธอก็งดงามได้สัดส่วนจนท่ายืนไม่มีผลต่อการสำรวจสินค้า

อัจจิมาเบือนหน้าหนีดวงตาคมกริบ ไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรือไม่พอใจที่ถูกจ้องมองแต่รู้สึกประหม่ามากกว่า

เผลอกลั้นลมหายใจเมื่อกายสูงใหญ่กำยำลุกขึ้นยืน ท่อนขายาวก้าวเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ อัจจิมาเกร็งตัวอย่างตื่นตะหนกเมื่อใบหน้าหล่อเหลาพุ่งเข้ามาใกล้ซอกคอโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ทว่าพิธาก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านี้ ไม่ได้สัมผัสตัวเธอ มีเพียงลมหายใจอุ่น ๆ ที่รินรดผิวกาย ก่อนที่ริมฝีปากหยักหนาจะยกยิ้มขึ้น ราวกับรู้ทันว่าเธอกำลังหวาดกลัวเขาอยู่

“กดเลขบัญชีของคุณ” เขายื่นโทรศัพท์มือถือมาให้เธอ

“คะ?” เธอตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะยอมจ่ายให้ก่อน เงินแค่หนึ่งล้านบาทคงไม่ทำให้ขนหน้าแข้งเขากระดิกสินะ

หญิงสาวก้มหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาบดบังร่างกายก่อนจะรับมือถือมาแล้วทำการกดตัวเลขลงไปจนครบ

ไม่กี่วินาทีเธอก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังออกมาจากกระเป๋าใบเล็กของเธอ พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเธอก็เห็นยอดเงินจำนวนหนึ่งล้านบาทโชว์หราอยู่หน้าจอ

เป็นใครก็ต้องอึ้ง เขายอมจ่ายให้เธอง่ายดายแบบนี้เลยเหรอ?

แต่ทำไมเขาถึงโอนเงินให้เธอก่อน ไม่ใช่ว่าเธอต้องทดลองงานก่อนหรือไง?

การที่เธอยอมนอนกับผู้ชายเพื่อแลกกับเงินมันเป็นเรื่องที่น่าอับอายและดูไร้ค่าหรับผู้หญิงคนหนึ่ง

แต่แล้วยังไงล่ะ

ในเมื่อความรัก ความไว้ใจและความซื่อสัตย์พวกนั้นสุดท้ายมันก็เหลือให้เธอแค่ความโง่เขลาไม่ใช่หรือไง

มอบหัวใจใช้ร่างกายกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรัก แล้วผลตอบแทนเป็นเช่นไร

ถ้าเขาไม่ได้โกหกเรื่องสถานภาพในขณะที่เธอก็เพิ่งโสดหมาด ๆ มันคงไม่ผิดอะไรถ้าเธอเลือกจะเป็นคู่นอนของใครสักคน

แต่ไม่มีทางที่เธอจะเอาใจลงไปเล่น โดยเฉพาะกับผู้ชายที่มีอาชีพเป็นหมอ

เพราะพวกหมอ...ไว้ใจไม่ได้