พิศวาสปรารถนา เล่ม2

สำหรับผม เซ็กส์คืออะไรอย่างนั้นเหรอ ถ้าจะให้ตอบแบบสวยหรูหน่อย มันคงเป็นแค่ความสุขทางกายที่ชูรสชีวิตคู่ให้ดูมีสีสันขึ้นเท่านั้นละมั้ง

แต่ถ้าให้ตอบตามความจริง มันคือการระบายออกทางความใคร่ เพราะงานบริการให้ความสุขทางเพศแก่สาวๆ มันเป็นงานของผม แม้จะกังวลเรื่องการทำผิดกฎหมายและศีลธรรม แต่ผมไม่มีเวลาไปสืบประวัติหรอกครับว่าใครโสด ใครมีแฟน ใครแต่งงาน หรือเป็นม่าย มีงานให้ทำผมก็ทำไป

ผมชื่อ ‘ตุ้ม’ ชื่อเหมือนผู้หญิงเลยนะครับ ใครๆ ก็บอกว่าชื่อไม่เข้ากับใบหน้าอันหล่อแต่ลืมเหลาของผม

อาชีพบังหน้างานขายบริการของผมคืออาชีพช่างประปา รับเปลี่ยนก๊อก ซ่อมท่อ อุดน้ำรั่วซึม ต่อท่อประปา และทุกอย่างในงานประปา และมีโค้ดลับที่รู้กันว่า ‘ท่อแตกในบ้าน’ คือลูกค้าคนนั้นไม่ใช่ลูกค้าประปาของผม

และสายแรกของวันนี้ก็เป็นลูกค้าประจำที่โทรมากี่ครั้งก็อาการเดิมๆ

“สวัสดีครับ ช่างตุ้มประปายินดีรับใช้”

“ช่างคะ ‘ท่อแตกในบ้าน’ อีกแล้วค่ะ รบกวนช่างมาดูให้หน่อย” ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงที่กระเส่า บ่งบอกว่าเธอต้องการอะไรแม้ไม่พูดโค้ดลับ

“คิวว่างพรุ่งนี้เก้าโมงถึงสิบโมงเช้านะครับ มิทราบว่าสะดวกหรือเปล่า” เขาถามเธอเมื่อดูคิวว่างในสมุดแล้ว

“ไม่มีคิวให้แทรกเลยเหรอ” เธอถามเขาด้วยน้ำเสียงที่เว้าวอน

“ก็พอมีคิวนะครับ แต่เป็นช่วงดึกเลย จะมีค่าล่วงเวลาเพิ่มอีกห้าร้อย ช่วงสามทุ่มขึ้นไป”

“งั้นสามทุ่ม แต่ซ่อมสองท่อ พอไหวไหมจ๊ะ”

“ท่อเดียวสองรอบ หรือคนละท่อกันครับ” ผมถามแล้วยกยิ้มอย่างพอใจ

“คนละท่อจ้ะ คิดยังไงจ๊ะ”

“ท่อละแปดร้อย ค่าล่วงเวลาเหมารวมห้าร้อย รวมทั้งหมดสองพันหนึ่งร้อยครับ ผมลดให้เหลือสองพัน” ผมบอกเรตราคาออกมาแล้วยิ้มอย่างพอใจเมื่อมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์เป็นค่ามัดจำครึ่งหนึ่งอย่างรู้งาน

“พี่โอนค่ามัดจำงานแล้วนะ”

“พี่นี่ไวตลอดเลยนะครับ” ผมชมเธอเสียงหวานแล้วล่ำลากันพอหอมปากหอมคอก่อนจะวางสายไป

งานผมคิวไม่แน่นหรอกนะ เอาจริง แต่ว่าแจ้งลูกค้าไปอย่างนั้นแหละ หาค่าล่วงเวลาบ้างเป็นบางครั้งก็เท่านั้น

ผมนอนต่ออีกสักพัก แล้วตั้งนาฬิกาปลุกตอนบ่ายครึ่งเพราะผมมีงานบ่ายสองของวันนี้ เป็นงานซ่อมประปาจริงๆ ที่ต้องออกไปทำเพื่อไม่ให้ที่บ้านต้องสงสัยในงานหลักจริงๆ ของผม

**********************

หลังจากซ่อมประปาของลูกค้ารายแรกเสร็จ ผมก็ขับรถไปยังบ้านอีกหลังที่นัดคิวไว้แต่แรกสี่โมงเย็น แต่เนื่องจากรายแรกนั้นงานยากพอสมควรจึงมาถึงช้าหน่อย ทำให้ลูกค้าโทรตามผมอยู่หลายรอบ

“กว่าจะมาถึงก็นานเลยนะ” เธอบ่นด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด

“ขอโทษครับ พอดีติดพันอีกงานอยู่ เลยออกมาช้าหน่อย เดี๋ยวผมจะรีบทำให้เลยครับ” ผมพูดอย่างใจเย็น แล้วส่งยิ้มเจ้าเสน่ห์ไปหญิงวัยสามสิบต้นๆ ตรงหน้า

“รีบๆ ไปทำเถอะ” เธอบอกอย่างหงุดหงิดไม่หลงกลคารมผมเลยสักนิด ผมจึงรีบหิ้วกล่องเครื่องมือช่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง

ผมใช้เวลาอยู่เกือบชั่วโมงในการเปลี่ยนก๊อกน้ำของบ้านทั้งหลังจากแบบเก่าที่ขึ้นสนิมเป็นแบบใหม่ยี่ห้อดัง ซึ่งเจ้าของบ้านที่น่าจะย้ายมาอยู่ใหม่เธอซื้อมาเตรียมเอาไว้หมดแล้ว

“เรียบร้อยแล้วครับ ทั้งหมดสี่ร้อยห้าสิบบาท” ผมบอกค่าแรงรวมค่าน้ำมันรถให้เธอ

“สี่ร้อย นายมาช้า ทำให้ฉันเสียเวลา” เธอบอกเสียงเรียบแล้วยื่นเงินให้ผมเพียงสี่ร้อยบาท

ผมรับไว้ด้วยรอยยิ้มแห่งการบริการแล้วเดินออกไป เปลี่ยนก๊อกบ้านทั้งหลังสิบกว่าหัวใช้เวลาสองชั่วโมงได้เงินมาสี่ร้อยบาท ก็ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว

ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกสามชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัดหมายของงานประจำที่แท้จริงของผม ผมเลยกลับไปที่บ้านเพื่อพักผ่อน

รายได้จากการทำงานเป็นช่างประปาอิสระของผมวันนี้ รายแรกหนึ่งพันห้าร้อยบาทหักค่าอุปกรณ์ออกก็เหลือหกร้อยบาท รายที่สองค่าแรงล้วนๆ สี่ร้อยบาท รวมเป็นหนึ่งพันบาท หักค่าเสียเวลา ค่าน้ำมัน ค่าสึกหรอของรถที่ใช้ขับไปทำงานสักสามร้อยบาท กำไรของผมคือหกร้อยบาท ก็นับว่าไม่เลวเลยทีเดียว

แต่มันก็แค่พอใช้เท่านั้น ภาระที่ผมต้องรับผิดชอบค่าน้ำค่าไฟค่าอินเทอร์เน็ต ค่าอาหารของคนทั้งบ้าน คือแม่ ผม และน้องสาวผม รวมถึงค่าเทอมของมัน ผมเลยต้องให้งานประปาเป็นแค่อาชีพบังหน้าเท่านั้น

ผมนอนพักเอาแรงจนถึงสองทุ่มก็ลุกมาอาบน้ำแต่งตัวใหม่ โชคดีที่งานช่างประปาอิสระของผมไม่ต้องใส่ชุดช่างอย่างเป็นทางการ ดังนั้นผมจะออกจากบ้านด้วยชุดไหนแม่กับน้องสาวผมก็ไม่สงสัยแน่นอน

“จะออกไปทำงานอีกเหรอพี่” น้องสาวของผมถามขึ้นขณะที่ผมยกกล่องเครื่องมือขึ้นรถ

“ใช่ งานด่วน ดึกหน่อยแต่ก็ดีนะ มีค่าล่วงเวลาด้วย” ผมแกล้งถอนหายใจอย่างเซ็งๆ ให้ดูแนบเนียน

“ค่าเทอมหนูอีกสองเดือนพี่ไม่ต้องรีบนะ” น้องสาวตัวดีบอกเป็นนัยว่าอีกสองเดือนผมต้องหาเงินให้ทันค่าใช้จ่ายของมันพูดขึ้นมา

“รู้แล้ว” ผมบอกแล้วยื่นมือไปแตะหัวเธอเบาๆ

“ตั้งใจเรียน หางานดีๆ ทำ อย่าให้พี่เหนื่อยเปล่าล่ะต้อม” ผมบอกน้องสาวตัวดี

พูดแล้วก็แอบเซ็ง ชื่อต้อมมันควรเป็นของผม ชื่อตุ้มมันควรเป็นของน้องสาวถึงจะถูก ไม่รู้แม่คิดอะไรอยู่ แต่ช่างมันเถอะ ชื่อไหนพ่อแม่ตั้งให้มันก็เป็นสิริมงคลกับชีวิตทั้งนั้น

ผมรีบออกจากบ้านแล้วไปยังบ้านของ ‘พี่แอม’ ลูกค้าสาวใหญ่ใจเปลี่ยวที่ท่อน้ำที่บ้านแตกบ่อยๆ เดือนละ 3-4 ครั้ง

พอไปถึงผมก็จอดรถไว้ที่หน้าบ้านของเธอ ถือกล่องเครื่องมือช่างแล้วยืนกดกริ่งที่หน้าบ้าน สักพักพี่แอมก็ออกมาต้อนรับแล้วเปิดประตูให้ผมเข้าบ้านไป ทำตัวเป็นปกติเหมือนคนที่เรียกให้ช่างมาซ่อมประปาที่บ้านจริงๆ

แต่พอผมเดินเข้าไปในตัวบ้านเท่านั้นแหละ พี่แกก็เอามือมากุมเป้าผมแล้วลูบไล้มันให้ตื่นตัวเต็มมืออย่างคนที่ ‘ของขาด’ มานาน

“อีกท่อที่จะให้ซ่อม ไม่ได้ซ่อมพร้อมกันเหรอครับ” ผมถามเพราะเห็นเธอคนเดียว

“จะมาเรียกโค้ดลับทำไมกัน อีกคนอยู่ในห้องนอนกำลังอาบน้ำ ครั้งแรกน่ะ เลยตื่นเต้นหน่อย” พี่แอมบอกผมแล้วขยับมาเอาหน้าอกเบียดแขน ท่าจะอยากมากจริงๆ

ผมวางกล่องเครื่องมือไว้ที่หน้าประตูแล้วเดินตามเข้าไปในห้องนอน ถอดเสื้อผ้าออกเหลือกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว นอนรอบนเตียงรออีกคนที่กำลังอาบน้ำอยู่

พี่แอมถอดเสื้อผ้าของเธอออกแล้วขยับมาหาผมที่นอนรอที่เตียง ก่อนจะถอดกางเกงออกไปไม่รอเพื่อนเธอเลยสักนิด

**********************