9 เต็มใจแต่งงาน

ทินภัทรส่งคุณย่าอรุณีเข้านอนแล้วก็อาบน้ำก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปหามญชุ์ชัญญาตามที่บอกเธอไว้เมื่อตอนหัวค่ำ เขารอสายไม่นานหญิงสาวก็กดรับ

“สวัสดีค่ะพี่ทินพี่ทินโทรหาชัญญ่ามีอะไรหรือเปล่าหรืออยากจะเปลี่ยนใจเรื่องแต่งงานคะ”

“พี่ไม่ได้เปลี่ยนใจหรอกเพราะเรื่องนี้ยังไงพี่ก็เป็นคนได้ประโยชน์ พี่แค่อยากถามชัญญ่าอีกครั้งว่าเต็มใจแต่งงานกับพี่ใช่ไหม ที่บ้านไม่ได้บังคับใช่ไหม”

“ไม่ค่ะชัญญ่าเต็มใจจริงๆ แต่ตอนแรกชัญญ่าก็ต่อต้านมากๆเลยนะคะ เพราะไม่เห็นถึงเหตุผลอะไรเลยที่จะต้องแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จักเลยแต่พอคุณย่าเล่าถึงความช่วยเหลือที่คุณปู่ของพี่มีให้คุณปู่ชัญญ่าก็เลยคิดว่ามันเป็นสิ่งถูกต้องแล้วที่จะต้องตอบแทนบุญคุณของครอบครัวพี่ทิน”

“พี่เคยรู้มาแค่ว่าปู่ของชัญญ่าช่วยเหลือเรื่องเงินกับปู่ของพี่เมื่อตอนที่เริ่มเปิดบริษัทใหม่ๆ แต่พี่ไม่เคยรู้ว่าปู่พี่มีบุญคุณอะไรกับปู่ของชัญญ่าเลยคุณย่าไม่เคยเล่าให้พี่ฟัง ชัญญ่าพอจะเล่าให้พี่ฟังได้ไหม”

“ได้ค่ะชัญญ่าจะเล่าให้พี่ทินนะคะว่าในอดีตมันเกิดอะไรขึ้นทำไมปู่ของเราสองคนถึงได้รักและหวังดีต่อกันขนาดนี้”

หญิงสาวเล่าเรื่องที่ตนเองฟังมาจากคุณย่าประไพให้ทินภัทรฟังเมื่อเขาฟังทั้งหมดแล้วก็เข้าใจถึงเหตุผลที่มญชุ์ชัญญายอมตกลงแต่งงาน

“พี่ทินคิดว่าเรื่องที่ชัญญ่าเล่าให้พี่ฟังมันเป็นเรื่องจริงไหมคะ”

“พี่ว่าก็คงจะมีส่วนจริงอยู่บ้างเพราะพี่เคยเห็นแผลที่หน้าท้องของคุณปู่มันเหมือนแผลที่ถูกแทงพี่เคยถามกูว่าโดนอะไรมาปู่ก็บอกว่าโดนวัยรุ่นรุมทำร้ายเมื่อสมัยเป็นหนุ่มๆ ท่านไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรเลยท่านคงกลัวว่าถ้าเล่าออกไปแล้วปู่กับย่าของชัญญ่าจะเสียชื่อเสียง”

“ชัญญ่าก็เพิ่งรู้เมื่อวานเองค่ะ”

“ฟังแล้วพี่ก็เข้าใจเลยว่าทำไมชัญญ่าถึงตอบตกลงแต่งงานทั้งที่เราเพิ่งรู้จักกันได้แค่สองวัน พี่มีเรื่องบางอย่างจะถามชัญญ่าด้วยนะ”

“ถามอะไรคะ”

“การแต่งงานของเราจะไม่กระทบกับคนอื่นใช่ไหม”

“พี่ทินหมายถึงอะไรคะ”

“ก็หมายถึงแฟนหรือคนรักของชัญญ่าไง่ล่ะ เข้าจะเข้าใจถึงเหตุผลของเราไหม”

“สบายใจได้เลยเพราะชัญญ่ายังไม่มีแฟนหรอกค่ะ”

“แปลกนะ ชัญญ่าก็เป็นคนสวยและหุ่นดีมากๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะยังไม่มีแฟน”

“คุณปู่สั่งห้ามชัญญ่าว่าห้ามมีแฟนก่อนเรียนจบค่ะ”

“แล้วชัญญ่าก็ทำตามเหรอ”

“ไม่หรอกค่ะ ชัญญ่าก็เคยแอบมีแฟนแต่ไม่ได้คบใครอย่างจริงจังเท่าไหร่ การไปอยู่เมืองที่มีอิสระทางด้านความคิดและการใช้ชีวิตแบบนั้นมันก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะคบกับใครสักคน เพื่อนของชัญญ่าก็มีแฟนกันทุกคน”

“แล้วกลับมาเมืองไทยแบบนี้ยังจะคบกับแฟนที่อยู่ต่างประเทศอีกหรือเปล่าล่ะ”

“ไม่หรอกค่ะชัญญ่าคุยกับเขาแล้วว่าเราคบกันได้แต่ทุกอย่างจะต้องจบถ้าหากชัญญ่าต้องกลับมาเมืองไทยพี่ทินถามทำไม”

“พี่กลัวจะมีปัญหาตามมาทีหลังน่ะ”

“แล้วพี่ทินล่ะคะถ้าแต่งงานกับชัญญ่าขึ้นมาจริงๆ จะมีปัญหาเรื่องนี้ไหม พี่ทินมีแฟนหรือเปล่า”

“ไม่มีหรอกเพราะที่ผ่านมาพี่ก็บอกผู้หญิงทุกคนแล้วว่าพี่กับเขาคบกันได้ไกลที่สุดแค่ไหน พี่ยังไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานหรือมีครอบครัวมาก่อน”

“แต่พี่ชินก็ต้องมาแต่งงานเพราะพินัยกรรมใช่ไหม ชัญญ่าเห็นใจพี่ทินมากๆ เลยนะคะ ชัญญ่าสัญญาเลยว่าจะรีบหย่ากับพี่ชินเมื่อครบหนึ่งปี”

“อย่าเพิ่งสัญญาอะไรที่มันยังมาไม่ถึงเลย ตอนนี้เราสองคนยังไม่ได้แต่งงานกันเลยนะพี่ว่าถ้าเราเอาแต่จะพูดถึงเรื่องหย่าเดี๋ยวผู้ใหญ่คงได้รู้แผนการของเรากันพอดี”

“นั่นสิคะตอนนี้คุณปู่คุณย่าและคุณพ่อคุณแม่จ้องอยู่ด้วย ท่านสงสัยค่ะว่าทำไมชัญญ่าถึงยอมตกลงง่ายๆ”

“แล้วชัญญ่าบอกท่านว่ายังไง”

“ก็บอกว่าอยากตอบแทนบุญคุณที่ปู่พาทินมีให้กับคุณปู่คุณย่าค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าท่านจะเชื่อที่พูดไปหรือเปล่า ดูเหมือนว่าท่านยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ว่าชัญญ่าเต็มใจแต่งงานจริง” มญชุ์ชัญญาเองก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะโกหกได้แนบเนียนมากแค่ไหน

“ย่าของพี่ก็แปลกใจเหมือนกันที่จู่ๆ พี่ก็ตกลงแต่งงานทั้งที่ก่อนหน้านี้พี่ก็ค้านหัวชนฝา”

“แล้วเราต้องทำยังไงให้พวกเขาเชื่อดีคะ”

“พี่ว่าระหว่างนี้เราต้องรีบสนิทสนมกันให้เร็วที่สุด เพื่อให้ผู้ใหญ่ตายใจเริ่มจากพรุ่งนี้เลยดีไหมพี่จะพาชัญญ่าออกไปช้อปปิ้งสนใจไหมล่ะ”

“น่าสนใจดีเหมือนกันนะคะตั้งแต่กลับมาชัญญ่าก็ไม่ค่อยได้ไปช้อปปิ้งเท่าไหร่เพราะเพื่อนที่อยู่เมืองไทยก็ไม่ค่อยจะว่าง”

“ถ้างั้นพรุ่งนี้พี่ไปรับชัญญ่าสักสิบเอ็ดโมงดีไหมหาข้าวกินแล้วก็ช้อปปิ้งแต่ตอนเย็นพี่อยากพาชัญญ่ามากินข้าวกับคุณย่าที่บ้านหรือจะให้พี่ไปกินข้าวที่บ้านของชัญญ่าก็ได้นะ”

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ทินเราไปกินข้าวที่บ้านพี่ทินน่าจะโอเคกว่าบ้านชัญญ่าคนเยอะชัญญ่ายังไม่ค่อยชอบเลย แต่พี่ทิ้งอย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะคะว่าชัญญ่าเกลียดครอบครัวตัวเอง แต่ก่อนชัญญ่าก็อยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็กก็รู้สึกสนุกที่มีคนเยอะๆ แต่ตอนนี้คนมันเยอะเกิน เกินไปค่ะ รู้สึกว่าตั้งแต่กลับมาจากอังกฤษบ้านของชัญญ่ามันไม่ค่อยน่าอยู่เหมือนเดิมเลย”

“ชัญญ่าอยากมีปัญหากับคนในบ้านด้วยใช่ไหม มีอะไรอยากจะเล่าให้พี่ฟังหรือเปล่า”

“ก็มีปัญหานิดหน่อยค่ะ เอาไว้ถ้าเราเจอกันแล้วจะเล่าให้พี่ทินฟังก็แล้วกันนะ”

“ได้สิอีกหน่อยเราก็ต้องแต่งงานกันชัญญ่ามีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้ตลอดคิดว่าพี่เป็นพี่ชายอีกคนหนึ่งของชัญญ่าก็แล้วกัน”

“ขอบคุณค่ะพี่ทิน เราคุยกันแค่นี้ก่อนดีไหมชัญญ่าเริ่มง่วงแล้ว”

“แต่นี่เพิ่งจะสี่ทุ่มกว่าเองนะปกติชัญญ่านอนแล้วเหรอ”

“เปล่าหรอกค่ะปกชัญญ่าจะนอนเกือบเที่ยงคืนแต่เมื่อคืนชัญญ่านอนไม่หลับ”

“ทำไมล่ะ”

“ก็เพราะเรื่องที่จะต้องมาบ้านพี่ทินนั่นแหละคะที่ทำให้นอนไม่หลับ”

“ตื่นเต้นเหรอ”

“ไม่เชิงหรอกค่ะ แต่ชัญญ่านอนคิดตลอดทั้งคืนเลยว่าเขาจะเป็นใครหน้าตายังไงและจะนิสัยเขากันได้ไหม”

“แล้วพอเจอพี่กันแล้วคิดว่ายังไง”

“คิดว่ามันก็โอเคนะนะ ถึงพี่จะเป็นผู้ใหญ่แต่ก็ไม่น่าเบื่อเวลาคุยด้วยพี่เป็นคนอัธยาศัยดี ถ้าไม่อย่างงั้นคืนนั้นพี่ทินคงไม่ลงไปชวนชัญญ่าคุยที่ผับ ชัญญ่าขอถามอะไรพี่ทินเพิ่มได้ไหม”

“ถามมาสิ”

“คืนนั้นที่ผับพี่ทินรู้หรือเปล่าว่าชัญญ่าคือคนที่พี่จะต้องแต่งงานด้วยก็เลยเข้าไปทัก”

“พี่ไม่รู้หรอกก็แค่อยากเข้าไปคุย แปลกดีเหมือนกันนะที่จู่ๆ พี่ก็อยากจะรู้จักชัญญ่า อยากลงไปคุยด้วย”

“นั่นสิคะชัญญ่าก็ว่ามันแปลกมากๆ ชัญญ่าไม่คุยต่อแล้วตอนนี้ตาจะปิดขอวางสายแค่นี้ก่อนนะบ๊ายบายค่ะพี่ทิน”

เมื่อมญชุ์ชัญญา วางสายไปแล้วทินภัทรก็มองโทรศัพท์แล้วยิ้มเพราะดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้เครียดเกี่ยวกับเรื่องการแต่งงานเท่าไหร่ซึ่งมันก็เป็นผลดีกับเขามากๆ แต่เรื่องที่เธอชวนเขาย้ายออกไปอยู่คอนโดเป็นเรื่องที่เขายังไม่กล้าตัดสินใจ เพราะรู้สึกเป็นห่วงคุณย่าแต่คิดเอาไว้แล้วว่าหลังจากแต่งงาน จะกล่อมให้เธออยู่ที่นี่เพราะเขาคงทิ้งคุณย่าให้อยู่กลางคืนคนเดียวที่บ้านไม่ได้