บทที่5บังเอิญ

แสงเเดดอ่อนๆยามเช้าที่สาดส่งลงมากระทบที่ม่านตา..ทำให้คนที่หลับอยู่นั้นรู้สึกตื่นตัวขึ้น...ร่างหนาที่เปลื่อยกายขยับบิดขี้เกียจไปมาก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นเล็กน้อย...

"อืมมม~

มองขึ้นไปบนเพดานจ้องมองไปบนหลอดไฟเหมือนกับนึกคิดอะไรบางอย่าง เพราะร่างหนาจำเรื่องเมื่อคือได้ไม่ละเอียดมากนักน่ะสิ

"โอ็ยย!!ทำไมปวดหัวเเบบนี้วะ

ก่อนจะยกมือหนาขึ้นมากุมขมับทั้งสองข้าง...พลางมองไปรอบๆห้องที่ตอนนี้มีเค้าอยู่เเค่คนเดียว

"เมื่อคืน?..มาสอง...แต่

เขาเองกับไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นเลย..ไม่รู้ด้วยว่าออกไปตั้งเเต่ตอนไหน...เพราะจากที่สำเร็จรักอันนักหน่วงไปเต็มเนี่ยว เขาก็ภาพตัดไปเลย

"อย่างน้อยก็น่าจะอยู่ให้เห็นตอนตื่นหน่อยสิ

ชายหนุ่มพรึ่มพรำกับตัวเองก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงเพราะจะต้องไปอาบน้ำเเล้วเข้าบริษัท....เเต่เเล้ว

"หื้มม....

ร่างหนาหันซ้ายขวาเหมือนหาอะไรบางอย่างเเต่ไม่เจอ...

"มันต้องมีสักทีดิวะ!!โอ็ยย

ใช่เขาหาถุงยาง...ที่ใช้เสร็จก็ต้องโยนออกมาที่ใดที่นึงเเต่นี่ไม่มีเพราะ..ตอนตัวเองมีอะไรกับใครเค้าเองจะไม่ประมานเด็ดขาดเปอโยเป็นคนที่ระมัดระวัง..เกิดพลาดทำใครท้อง ผลต้องตามมาไม่ดีเเน่ๆ

"ไม่ได้ใส่เเน่ๆ...โอ็ยย ทำไมมันนึกอะไรไม่ออกเลยวะเนี้ย!!!!

ยกมือขยี้หัวตัวเองเเรงๆให้กับความเมาของตัวเองเค้าจำไม่ได้เเม้กระทั้งหน้าตาของผู้หญิงคนที่เค้ามีอะไรด้วย...เเม้เเต่ชื่อก็ไม่รู้อีก

"หวังว่าคงจะจบจริงๆนะ

ก่อนจะเดินเข้าไปชำระร่างกายภายในห้องน้ำ....กว่าจะออกมาตอนนี้ก็ยังไม่สายมากนัก ชายหนุ่มว่าจะเเวะไปที่บ้านก่อน...เพราะป้าเคทบอกว่าเเม่มาถึงเเล้ว

"อ้าวว!!คุณโย..ทำไมยังอยู่นี่ล่ะ

ก่อนจะออกไปทางประตูหลังคนตัวโตดันไปเจอเข้ากับทามเลอร์ที่กำลังเดินมาดิ่งมาทางเค้า

"คืออ...

"อ๋ออ!!ผมรู้เเล้วๆ ไอ้ผมก็นึกว่าคุณจะกลับไปตั้งเเต่ตอนนั้นสะอีก

"หึ....

"แอบดีใจนะ..คิดว่าคุณจะเปลี่ยนใจสะอีก

"ฮึ....อ๋อเรื่องนั้นคุณสบายใจได้เลย ผมไม่เปลี่ยนใจเเน่ๆ

"......

"เชิญคุณชักชวนคนอื่นเถอะ..ผมขอตัว

ก่อนที่เปอโยจะเเทรกตัวเดินออกมา ปล่อยให้ความเงียบควบคุมทามเลอร์ที่ตอนนี้กำลังกำหมัดอย่างไม่พอใจ..เเต่ก็ไม่ได้ทำให้สีหน้าคนที่ไม่พอใจเปลี่ยนเพราะทามเลอร์ไม่ได้เเสดงสีหน้าโกรธเเต่อย่างใดเพียงเเค่ยิ้มมุมปากอย่างร้ายๆ

"หัวรั้นไปเถอะ...เดี๋ยวเเกก็รู้!!ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมทำอวดดี

----บ้าน----

เมื่อรถจอดถึงหน้าบ้านก็มีป้าเคทมารอรับ...ทันทีที่ลงรถชายหนุ่มก็เอาของที่ตนซื้อมาฝากเเม่ ให้ถือเข้าไปไว้ในบ้าน

"ป้าเคทครับอันนี้ของน้าพลอย เเละก็ของมาม๊าครับ

"ค่ะ..เดี๋ยวป้าถือให้ค่ะ..มีอะไรอีกมั้ยคะคุณโย

"มีครับ..ส่วนอันนี้ผมซื้อมาฝากป้านะ

ร่างหนายื่นถุงที่บรรจุขนมอยู่ในถุงนั้น3กล่อง

"อู้ยยเยอะจังค่ะคุณโย

"หึ...ไม่เป็นไรครับผมซื้อมาให้

"เเต่ป้า...จะกินหมดมั้ยเนี้ย

"หมดสิครับ..หึเจ้านี้อร่อยผมเลยซื้อมาฝาก

"โถ่คุณยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

"ครับ..งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ

"อะ..อ่อๆได้ค่ะป้าก็จะเข้าไปแล้วเหมือนกัน

หญิงเเก่กว่าเดินนำเข้าไปก่อน...ก่อนจะนำของไปวางที่โต๊ะอาหาร

"ทำไมบ้านเงียบจังครับ

คนตัวโตมองไปรอบๆบ้านไม่เห็นใครจึงถาม

"อ้อ..คุณจาค็อปมีไปคุยงานต่างเเดนค่ะ ส่วนคุณพลอย มีประชุมที่บริษัทผลิตภัณท์ความงามน่าจะกับช่วงเย็นๆค่ะ

เมื่อรู้ว่าทั้งคุณน้าเเละน้าเขยไปที่ไหนเปอโย ก็อ๋อ..ขึ้นมา..เเละก็ไม่ลืมที่จะถามถึงใครอีกคน

"ละ..แล้ว แม่ล่ะครับ

"คุณท่านทานอาหารเช้าเเล้วก็กินยาเสร็จ ป้าพาขึ้นไปพักด้านบนเเล้วค่ะ

"(พยักหน้า)**อ่อ ครับๆ งั้นผมขึ้นไปดูแม่ก่อนนะครับ

"จ้ะ..งั้นป้าขอตัวจัดของก่อนนะคะ

ว่าเเล้วคนตัวโตก็ขึ้นไปที่ห้องนึง ซึ่งเป็นห้องที่เเม่นอนพักอยู่

แกร็กกก!!!

ชายหนุ่มเเง้มประตูเบาๆเพื่อดูว่าคนในห้องทำอะไรอยู่ก็ผมว่า..แม่นั้นนอนหลับอยู่และหันตะเเคงข้างไปอีกฝั่ง

"สงสัยจะเหนื่อย

สอดส่องสายตาไปที่มุมหัวเตียงที่มีเเก้วน้ำเเล้วเเก้วยาวางอยู่...ซึ่งเเม่ต้องกินเป็นประจำเพราะอาการโรคซึมเศร้าเเม่ได้ได้หายขาดเพราะมีเรื่องอะไรมากมาย มากระทบจิตใจ..มันจึงต้องดูเเลเเละต้องใช้เวลารักษาเยียวยา

"ผอมลงไปเยอะเลยนะครับมาม๊า

ชายหนุ่มไล่ตามองดูตามร่างกายของผู้เป็นเเม่ไม่ได้เจอกันนานร่กายก็เปลี่ยนไปไม่ได้เต่งตึงอย่างเมื่อตอนเขายังเด็ก...เปอโยค่อยๆปิดประตูเบาๆก่อนจะเดินไปที่ห้องของตัวเอง

--ห้องนอน---

วันนี้เปอโยเลือกสไตส์การเเต่งตัวที่เป็นลุคง่ายๆเเต่ดูมีภูมิฐาน