ตอนที่3 สถานะลับ ๆ

ตอนที่3 สถานะลับ ๆ

ผ่านไปเกือบชั่วโมง

ในตอนนี้ไม้เริ่มตึง ๆ แล้ว มังกรเดี๋ยวชนแก้ว เดี๋ยวบอกให้เขายกขึ้นดื่มอยู่หลายรอบจนในตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกตึงพอสมควร ทั้งกันและตินก็ไม่ต่างกัน สองคนนี้ก็ยกเก่งไม่แพ้กัน ในระหว่างพวกเขาสี่คนคงมีแค่มังกรคนเดียวที่คอแข็งที่สุด มีหลายครั้งที่หญิงสาวรับรู้ถึงสายตาของใครอีกคนที่จ้องมาที่เธอ คนตัวเล็กพยายามไม่สนใจแต่ทุกครั้งที่เผลอสบสายตาเขา ทำให้เธอรู้สึกทำตัวไม่ถูก

"ดื่มดิวะ อย่าเงียบเว้ย ชนแก้ว ๆ นาน ๆ ครั้งจะได้มาสังสรรค์กันสักที"

"มึงพูดเหมือนเราไม่ได้เจอกันบ่อยอะ เมื่ออาทิตย์ก่อนเราก็เพิ่งดื่มกันมึงลืมไปแล้วเหรอ"

"เมื่อก่อนเจอกันทุกวัน แต่เดี๋ยวนี้มึงฝึกงานไง ไม่ค่อยมีเวลาให้พวกกูเลย"

"ก็กูทำงานนี่ กูไม่ได้ว่างเหมือนมึงนะ"

"กูว่างตรงไหน กูก็ทำงานเหมือนกันเหอะ" มังกรแย้ง พร้อมกับชงเหล้าให้ไม้เข้มกว่าเดิม

"เออ ทำงาน แต่ก็เหมือนไม่ได้ทำอะไรมั้ยวะ มึงสบายที่สุดแล้วไอ้มังกร พ่อแม่มึงก็ไม่เคยคาดหวังอะไรกับมึงเลย" ไม้พูดบอก อันที่จริงพ่อแม่ของเขาก็ไม่ได้กดดันอะไรหรอก แต่ที่เขาพยายามอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะว่าเขาต้องการทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจในตัวเขานั่นเอง อีกอย่างครอบครัวเขาก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ชายหนุ่มก็คาดหวังว่าในอนาคตเขาจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี เป็นคนที่เลี้ยงดูครอบครัวให้สุขสบายได้

"เหอะ มึงรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่คาดหวังอะไรจากกู พ่อแม่กูอยากให้กูดูแลธุรกิจที่พวกท่านมี กูก็เหนื่อยไม่ต่างจากมึงหรอก" มังกรพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ช่วงหลัง ๆ เขาเริ่มหันมาจัดการธุรกิจที่ครอบครัวสร้างเอาไว้ถึงแม้จะไม่ได้มีใครมาบีบบังคับแต่ชายหนุ่มก็ยอมรับว่ามันก็เหนื่อยหนาสาหัสพอสมควร ทุกอย่างต้องเป๊ะ ต้องมีระเบียบ ต้องเก็บเงินค่าแผงเก็บเงินที่พ่อเขาไปปล่อยดอก ไหนจะตลาดที่ต้องดูแลต่อเติมอยู่เสมอ มันไม่ง่ายเลยสักนิด แต่เขาก็ชอบนะไอ้งานพวกนี้ รู้สึกเป็นตัวเขาดี แต่บางคนก็ไม่ค่อยชอบหน้าเขาเท่าไหร่หรอกเพราะนิสัยไม่ค่อยเกรงกลัวใคร กล้าชนอย่างเขาจึงทำให้ใครหลาย ๆ คนไม่ค่อยชอบหน้าเขา

"เออ ชนแก้ว!" ช่อฟ้าเริ่มเมื่อยเมื่อต้องนั่งเฝ้าคนดื่ม เธอดูนาฬิกาอยู่หลายครั้งว่าเมื่อไหร่พี่ชายจะกลับบ้าน แต่คนตัวเล็กก็ไม่กล้าพูดอะไรเพราะเธออยากมาเอง

"น้องสาวมึงไม่ดื่มอะไรจริง ๆ เหรอวะ นั่งเฉย ๆ แบบนั้นคงเหนื่อยแย่ ไปนอนที่ห้องรับแขกก่อนมั้ยล่ะ คงอีกนานกว่ามึงจะกลับ"

"มะ ไม่เป็นไรค่ะ ช่ออยากนั่งอยู่ตรงนี้" เธอไม่มีทางหลงกลผู้ชายคนนี้แน่นอน

"แต่พี่กลับดึกนะ ถ้าช่อเหนื่อย ช่อไปนอนเล่นที่ห้องรับแขกก่อนก็ได้"

"ช่อไม่เหนื่อย ช่อนั่งตรงนี้ได้" ท่าทางของหญิงสาวที่เผยออกมานั้น ทำให้มังกรสามารถรับรู้ได้ในทันทีว่าเธอไม่อยากแยกตัวออกไปจากตรงนี้ คิดว่าเขารู้ไม่ทันหรือยังไงกัน

"งั้นก็ตามใจ ถ้าง่วงก็บอกพี่นะ อีกสักพักนั่นแหละพี่ถึงจะกลับบ้าน นาน ๆ ครั้งถึงได้มานั่งดื่มกับพวกมันที"

"ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับก้มหน้าก้มตาเล่นในโทรศัพท์ไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งเธอเห็นแชทเด้งขึ้นมา ดีที่หญิงสาวปิดการแจ้งเตือนไว้ไม่งั้นพี่ชายของเธอก็คงสงสัยแน่นอนว่าใครแชทมาหาดึกดื่นขนาดนี้ ส่วนใครที่แชทมาก็คงไม่พ้นผู้ชายที่นั่งตรงข้ามเธอนั่นแหละ หญิงสาวแทบไม่อยากเปิดไปอ่านแต่อีกฝ่ายดันส่งข้อความมาอีกครั้งบังคับให้เธอเข้าไปอ่าน นั่นจึงทำให้ช่อฟ้าจำใจกดเข้าไปอ่านข้อความของอีกคน

มังกร : มาคุยกันหน่อย

มังกร : อ่านแชท อย่าท้าทายนะ

ช่อฟ้า : ช่อมาที่นี่แล้ว พี่ยังต้องการอะไรอีกทำไมถึงชอบมาบังคับช่อจัง

มังกร : ฉันจะลุกออกไปก่อน อีกสักพักเธอบอกพี่เธอแล้วกันว่าจะมาเข้าห้องน้ำ อย่าขัดใจ ไม่งั้นฉันไม่สนหน้าใครอีกแล้วนะ

หญิงสาวเม้นริมฝีปากเข้าหากันเมื่ออ่านข้อความของชายหนุ่มที่ส่งมาให้เธอ ก่อนที่เสียงของมังกรจะเอ่ยบอกเพื่อนคนอื่น ๆ ว่าพ่อของเขาเรียกให้เข้าไปคุยธุระ เดี๋ยวลงมาหา ทุกคนต่างพยักหน้าไม่ได้สงสัยอะไร จนกระทั่งผ่านไปไม่กี่นาทีคนตัวเล็กที่กำลังรู้สึกสั่นไหวอย่างบอกไม่ถูกว่าจะเอายังไงดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าเธอไม่ยอมทำตามเขา เธอก็เชื่อว่าคนอย่างมังกรทำได้อย่างที่ข่มขู่เธอไว้แน่นอน เธอต้องการที่จะคุยกับเขาอย่างจริงจังเพราะเธอต้องการที่จะยุติเรื่องบ้า ๆ นี้สักที

"พี่ไม้ ช่ออยากเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวช่อไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

"อืม เข้าห้องข้างล่างนะ เดินตรงไปเลี้ยวขวาก็เจอแล้ว" ไม้ที่มานั่งเล่นที่นี่อยู่บ่อยครั้งจึงรู้สถานที่เป็นอย่างดี คนตัวเล็กพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับเดินออกไป

ช่อฟ้าบีบมือแน่น ก่อนที่เธอจะเดินตรงไปยังห้องน้ำที่พี่ชายบอก พอเห็นคนตัวสูงที่ยกแขนขึ้นมากอดอกยืนรอเธออยู่นั้น ทำให้เธอรู้สึกประหม่าขึ้นมาพอสมควร หญิงสาวรวบรวมความกล้าเอ่ยถามเขาออกไปว่าเขามีอะไรจะคุยกับเธอนัก เขาถึงได้บอกให้เธอออกมาหาอย่างนี้

"พี่มีอะไรจะคุยกับช่อคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยถามออกมา แต่ทว่าท่าทางของเธอนั้นดูไม่สบอารมณ์พอสมควร ใคร ๆ ก็บอกว่าช่อฟ้าเป็นผู้หญิงเรียบร้อยและอ่อนหวาน แต่ทว่ากิริยาที่เธอทำต่อหน้าเขามันแตกต่างจากที่ใครบอกไว้อย่างชัดเจน

"เหอะ คุยกับผัวนี่จะตายให้ได้เลยใช่มั้ย"

"พี่มังกร ขอสักทีเถอะค่ะ เลิกยุ่งกับช่อสักที"

"ทำไมต้องเลิกยุ่ง ในเมื่อเธอเป็นของฉัน"

"ไม่ใช่นะ ช่อไม่ใช่ของพี่" หญิงสาวร้องปฏิเสธ เธอไม่ใช่ของเขาเสียหน่อย การที่เขายัดเยียดสถานะบ้า ๆ นั้นให้กับเธอ ใช่ว่าเธอจะเป็นอะไรกับเขาเสียหน่อย

"เหอะ อย่างนั้นเหรอ" มังกรเอื้อมมือมาจับแขนของคนตัวเล็กก่อนจะลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ ท่าทางของอีกฝ่ายทำเอาหญิงสาวลนลานทันที เธอไม่อยากเข้าไปข้างในกับชายหนุ่มแต่ทว่าก็ไม่อาจสู้แรงของอีกฝ่ายได้อยู่ดี ในตอนนี้เธอเข้ามาอยู่ในห้องน้ำสองต่อสองกับเขาเสียแล้ว

"พี่ทำบ้าอะไร"

"พูดดี ๆ นะช่อ กับคนอื่นเนี่ยพูดเพราะจังเลยนะแต่กับผัวตัวเองนี่ เหอะ!" น้ำเสียงเข้มเอ่ยบอก ท่าทางของชายหนุ่มที่เผยความไม่พอใจออกมานั้น ทำให้หญิงสาวรับรู้ได้ทันที แต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะต้องยอมให้ผู้ชายคนนี้เอาเปรียบ ลำพังสิ่งที่เขาเคยทำไว้กับเธอมันก็มากพอแล้ว เธออยากจบทุกอย่าง ไม่อยากให้ผู้ชายคนนี้มายุ่งกับเธออีก

"ปะ ปล่อยนะ" หญิงสาวหลบสายตา ตอนแรกเธอพยายามไม่เกรงกลัวอีกฝ่ายแต่พอใบหน้าของมังกรโน้มเข้ามาหามันก็ทำให้ช่อฟ้ารีบหันหน้าหนีทันที

"หึ" รอยยิ้มร้าย ๆ ของคนตัวสูงเผยออกมา ยิ่งเห็นท่าทางรังเกียจของคนตัวเล็กมันก็ยิ่งทำให้มังกรนึกอยากกลั่นแกล้งเธอมากขึ้น

"อ๊ะ พะ พี่หยุดนะ" ช่อฟ้าสะดุ้งเฮือก เธอรู้สึกเจ็บบริเวณลำคอของตัวเอง จะไม่ให้เธอรู้สึกได้ยังไงก็เพราะในตอนนี้ชายหนุ่มกัดคอเธอไง

ร่างเล็กพยายามดันร่างสูงของอีกฝ่ายให้ออกห่าง แต่มังกรก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ เขายกแขนขึ้นมาโอบกอดรัดร่างเล็กเอาไว้ บอกตามตรงหลังจากวันนั้นร่างกายของเขามันก็คิดถึงผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย เธอทำให้เขาแทบคลั่งจริง ๆ สิ้นความคิดของคนตัวสูง มือหนาของมังกรก็ยกขึ้นมาลูบไล้ใต้เสื้อยืดสีขาวของหญิงสาวก่อนจะบีบเค้นหน้าอกของคนตัวเล็กอย่างเอาแต่ใจ

"ยะ อย่านะ พี่อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย เดี๋ยวมีใครมาเห็น พอสักทีเถอะพี่มังกร ช่อขอร้อง" ช่อฟ้าพยายามพูดจาดี ๆ กับอีกฝ่ายเพราะต้องการให้เขาหยุดทำเรื่องบ้า ๆ กับเธอสักที ขืนเป็นแบบนี้มีคนสงสัยแน่นอน

"ไม่อยากให้ทำตอนนี้ก็อย่าท้าทาย จำเอาไว้ช่อฟ้า"

"ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย พี่ยังทำร้ายช่อไม่พออีกเหรอคะ เรื่องพี่ชีวิน ช่อไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเขา เคยคุยกันแค่ไม่กี่ครั้ง ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย ช่อไม่ผิดเสียหน่อย"

"เธอผิด ถ้าเธอไม่ยุ่งกับมัน มันจะยุ่งกับเธองั้นเหรอ"หญิงสาวได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับพ่นลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับคำพูดของผู้ชายคนตรงหน้านี้

"ช่อบอกว่าไม่ได้ยุ่งไงคะหรือพี่อยากให้ช่อยุ่งจริง ๆ" แววตาดื้อรั้นของหญิงสาวที่เผยออกมานั้นทำให้เขานึกอยากตีก้นเธอให้เข็ด ทำไมพอเป็นเขาผู้หญิงคนนี้ถึงได้ต่อต้านขนาดนี้ เมื่อก่อนกลัว ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากคุยด้วย แต่ตอนนี้ก็ยังทำตัวดื้อใส่อีก มันน่านักจริง ๆ

"ปากดีแบบนี้ควรมีอะไรยัดปากไว้นะช่อฟ้า!"

"...." หญิงสาวมองค้อนใส่คนตรงหน้า เธอเหนื่อยที่จะพูดกับผู้ชายคนนี้แล้ว เธอไม่ได้ทำอย่างที่เขากล่าวหาแต่เขาก็พยายามยัดเยียดความผิดให้เธอเสียเหลือเกิน

"เหอะ อวดดีไม่เลิก"

"อย่านะ" คนตัวเล็กยกมือขึ้นมาดันตัวของมังกรให้ออกห่างอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มจะเดินเข้ามาหาเพื่อดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย

"ไม่คิดจะแต่งอยู่แล้ว ไม่ต้องมาบอกว่าหย่าหรอก"หญิงสาวเม้มริมฝีปากเน้น เธอเองก็ไม่คิดอยากแต่งกับเขาเหมือนกัน คนใจร้ายปากหมาทำตัวอันธพาลแบบนี้ใครจะอยากอยู่ด้วย

"จะด่าก็กล้าหน่อย อย่าเก่งแต่ในใจขอร้องเถอะ"

"คนเลว ปล่อยนะ ช่อจะไปหาพี่ไม้"

"หึ วันนี้จะปล่อยไปก็ได้แต่ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องของเรา เธอไม่ควรทำตัวดื้อกับฉันนะช่อ พรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอที่มหาวิทยาลัย"

"ไม่ต้องมารับ พี่เลิกขู่ช่อสักทีได้มั้ยคะ อย่ายุ่งกับช่ออีก" สำหรับเธอมันไม่ง่ายเลยที่ทำเหมือนเข้มแข็ง ไม่เกรงกลัวผู้ชายคนนี้ แต่จะให้เธอยอมเธอก็ทำไม่ได้ เธอไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขา สักนิดก็ไม่อยาก

"เธอคิดว่าฉันแค่ขู่งั้นเหรอ"