ตอนที่5
“คืนนี้เลยหรอ”
มะลิถามอาตี้ลองเชิงว่าเขาพูดจริงหรือป่าว
“ใช่..ไปจับนางแต่งตัวซะหน่อยซิ”
อาตี้เดินไปดึงตัวน้ำอิงมาให้มะลิจัดการหาเสื้อผ้าเปลี่ยนใหม่ให้กับแม่กวางน้อยหน้าใสตัวนี้เสียหน่อยส่วนเธอก็จะไปเตรียมรถแล้วไปส่งออเดอร์ให้ลูกค้าถึงที่หมาย
“โอเค”
“อิงคืนนี้เลยโอเคมั้ย”
มะลิถามน้ำอิงให้แน่ใจอีกครั้งว่าเธอพร้อมที่จะรับงานคืนนี้เลยหรือป่าว
“คะ..??”
น้ำอิงหันมามองมะลิอย่างเลิ่กลั่ก
“7 หมื่นหนูโอเคมั้ย”
อาตี้บอกน้ำอิงก่อนจะเดินออกไป
“เอ่อ..โอเคค่ะ”
น้ำอิงได้ยินตัวเลขที่เธอจะได้ก็รีบตอบตกลงในทันที
โรงแรมXXX
“ผมโทรไปคอนเฟริมคุณอาตี้แล้วครับอีกครึ่งชั่วโมงเค้าจะส่งเด็กมาที่นี่”
“อืม..พวกนายไปพักผ่อนได้”
อัศวินที่ถอดเสื้อโชว์กล้ามเหลือแต่กางเกงยีนส์สีดำอยู่บนเตียงปัดมือให้ลูกน้องของเขาไปพักได้เมื่องานวันนี้เรียบร้อยแล้วเวลาต่อไปก็เป็นเวลาที่เขารอที่จะผ่อนคลายเท่านั้น
“เอ่อ..วันนี้ทั้งวันคุณอายติดต่อพวกเราทั้งวันเลยครับคุณอาชน์”
ล็อบซ์รายงานคนเป็นนายว่าน้องสาวของเขาพยายามติดต่อพวกเขาทั้งวันเวลานี้เห็นว่าเจ้านายของเขาไม่ได้ทำงานจึงอยากจะให้เจ้านายขอเขาติดต่ออัญญากลับไปไม่เช่นนั้นคงมาโวยวายกับเขายกใหญ่แน่
“คงจะหาเรื่องอ้อนอะไรตามประสาเดี๋ยวพรุ่งนี้กลับไปค่อยคุยละกัน”
อัศวินไม่ได้สนใจจะติดต่อน้องสาวของเขากลับเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็น่าจะได้เจอกันแล้วคงมิวายหาเรื่องอ้อนเขาตามเดิมถึงได้ตามติดขนาดนี้
“ครับคุณอาชน์”
ล็อบซ์ก้มหัวให้เจ้านายของเขาเล็กน้อยพร้อมเดินออกไปจากห้องของเจ้านายของเขาทันทีเพราะรู้ว่าเวลานี้เจ้านายของเขาคงไม่อยากให้ใครอยู่กวนใจ
ทางด้านอาตี้
ตอนนี้ทั้งสามก็อยู่บนรถตู้คันหรูของอาตี้เพื่อมาส่งน้ำอิงที่โรงแรมอาตี้รู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อน้ำอิงแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วดูดีขึ้นมาหน่อยแต่ติดตรงที่แว่นหนาๆของเธอมันทำให้เขารำคาญใจเสียจริง
“ถอดแว่นได้มั้ยหนู”
“คะ..แต่ว่าถ้าหนูถอดจะมองไม่เห็นเลยนะคะ”
น้ำอิงอยู่ในชุดเดรสเกาะอกสั้นสีน้ำเงินเมื่อแต่งตัวออกมาแล้วชุดนี้ดูเข้ากับเธอมากขับผิวให้เธอดูออร่าเด่นกว่าใครยิ่งหน้าอกหน้าใจที่ล้นทะลักนั่นทำให้เธอดูเป็นสาวเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันแต่มาเบรกตรงที่เธอต้องใส่แว่นตลอดเวลาเนื่องจากสายตาของเธอสั้นมากหากถอดออกไปก็เกรงว่าจะเดินชนโน่นชนนี่จนของเสียหายเสียเปล่าๆ
“เฮ้อ..งั้นไม่เป็นไรหวังว่าลูกค้าคงจะโอเคนะ”
อาตี้นั่งกุมขมับพร้อมหันไปมองมะลิหากมะลิเชื่อใจว่าเด็กคนนี้จะทำงานได้เธอก็จะเชื่อใจเหมือนกันเป็นไงเป็นกันหากจะโดนลูกค้าวีไอพียกเลิกงานเธอก็ทำใจเอาไว้แล้ว
“ฉันส่งหนูได้แค่นี้นะห้องอะไรจำได้ใช่มั้ย”
เมื่อมาถึงหน้าโรงแรมหรูในเวลาเกือบสามทุ่มอาตี้ก็ส่งน้ำอิงลงจากรถพวกเขาจะไม่ขึ้นไปส่งเธอเพราะเป็นการรบกวนแขกอาตี้จับไหล่หญิงสาวเบาๆทวนเธออีกครั้งว่าเธอจำเลขห้องที่เขาบอกเธอได้หรือไม่
“ค่ะ”
น้ำอิงหยักหน้าตอบในมือของเธอมีกระเป๋าใบเล็กเข้ากับชุดของเธอที่มะลิให้เอาไว้ใส่ของจำเป็นเช่นมือถือกับกระเป๋าสตางค์เมื่อรถของอาตี้กลับไปแล้วหญิงสาวหันหน้าเข้ามาในโรงแรมในใจของเธอตอนนี้ต้นรัวจนผิดปกติขาเรียวสวยยืนเกร็งเล็กน้อย
“ฟู่...”
หญิงสาวหลับตาพ่นลมหายใจเบาๆอย่างทำใจพร้อมก้าวเดินเข้าไปในโรงแรมอย่างกล้าๆกลัวๆพร่ำบอกกับตัวเองอยู่ในใจว่าเดี๋ยวเวลามันก็ผ่านไปเธอเพียงแค่อดทนนิดเดียวเท่านั้นเธอจะทำทุกอย่างตามคำแนะนำของมะลิที่กระซิบบอกกับเธอก่อนจะมา
“อยากได้เงินครบเร็วๆมั้ยพี่มีวิธี”
“ยังไงหรอคะ??”
“ก็ทำให้ลูกค้าของเราพอใจที่สุดแล้วก็ถือโอกาสออดอ้อนเขานิดหน่อยว่าเรามีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงินอยากจะได้เงินเพิ่มอะไรแบบนี้”
“แล้วเค้าจะยอมหรอคะ”
“เรื่องแบบนี้ไม่ลองไม่รู้แต่ลองไปก็ไม่เสียหายไหนๆเราก็เสียตัวให้เค้าแล้วก็ต้องได้ให้คุ้ม”
“อิงจะพยายามนะคะ”
ติ๊งงงง
เสียงประตูลิฟท์เปิดเมื่อเธอขึ้นลิฟท์มาจนชั้นบนสุดของโรงแรมสองขาเรียวก้าวออกจากลิฟท์อย่างช้าๆและมีอาการสั่นเล็กน้อยดูเหมือนหัวใจของเธอตอนนี้มันจะเต้นแรงกว่าตอนที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมเสียอีก
ก๊อกๆๆ
น้ำอิงทำใจอยู่หน้าประตูครู่หนึ่งจึงตัดสินใจเคาะประตูพร้อมหลับตาปี๋ด้วยความกังวล
แกร๊กก
“เข้ามา”
อัศวินเปลือยท่อนบนโชว์กล้ามหน้าท้องและรอยมังกรที่มัดลำแขนแกร่งมีผ้าขนหนูสีขาวปิดช่วงล่างเนื่องจากพึ่งอาบน้ำเสร็จเขาไล่สายตาคมมองหญิงสาวในชุดสีน้ำเงินเกาะอกตั้งแต่หัวจรดเท้ายอมรับว่าเด็กสาวคนนี้ที่อาตี้หามาให้รูปร่างหน้าตาถูกใจเขามิใช่น้อยติดเพียงแต่แว่นตาใสหนาเตอะที่มันค่อนข้างขัดหูขัดตานิดหน่อยแต่มันก็เป็นสิ่งแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นว่าสาวขายบริการจะมีแบบนี้ด้วยคงเร้าใจไปอีกแบบ
“เอ่อ..ค่ะ”
น้ำอิงมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าอย่างชะงักงันใบหน้าของเขาหล่อคมบวกกับรูปร่างที่ดีไม่แพ้นายแบบทำเอาเธอรู้สึกขวยเขินอยู่เล็กน้อยเธอไม่รู้ว่าคนหล่อดูดีแบบเขาจะมาซื้อบริการเพื่ออะไรทั้งๆที่คนน่าตาดีแบบนี้น่าจะมีแฟนอยู่แล้วสายตาของเธอยังจ้องมองเขาอย่างครุ่นคิดจนเขาเอ่ยเชื้อเชิญให้เธอเข้าไปด้านในเธอจึงหยุดคิดและค่อยๆก้าวขาช้าๆเข้าไปด้านใน
“ไปอาบน้ำ”
อัศวินทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มพร้อมนั่งพิงหัวเตียงปรายสายตาบอกหญิงสาวที่กำลังหันรีหันขวางอยู่ให้เธอไปอาบน้ำ
“คะ”
น้ำอิงที่กำลังตื่นตากับด้านในห้องนอนของชายหนุ่มที่สามารถเห็นวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนได้เกือบทุกมุมห้องและตอนนี้เขาก็ยังเปิดผ้าม่านหราเอาไว้ด้วยไม่รู้ว่าจะมีใครมาแอบดูห้องนี้ได้หรือป่าวยิ่งคิดก็ยิ่งกังวลหากถึงเวลานั้นเธอจะทำใจให้ผ่านมันไปได้หรือป่าวหูของเธอตอนนี้เลยไม่ทันได้ฟังว่าชายหนุ่มพูดกับเธอเมื่อครู่ว่าอะไร
“ไปอาบน้ำ...เธอฟังภาษาไทยไม่เข้าใจหรือว่าอะไร”
อัศวินมองหญิงสาวด้วยสายตาแข็งกร้าวคิ้วขมวดเขาไม่ชอบคนโง่สักเท่าไรที่ฟังอะไรไม่ค่อยจะรู้เรื่อง
