ตอนที่ 1

"พ่อขอให้ทั้งสองคนรู้จักคำว่าให้อภัยและมองหาแต่สิ่งดี ๆ ของกันและกัน ดูแลน้องด้วยนะเสือ ลุงฝากน้องด้วย" เสียงคุณปรัญช์สอนเรื่องการครองคู่และฝากฝังเสือให้ดูแลอิงฟ้า ลูกสาวสุดที่รักปานแก้วตาดวงใจของเขาที่มีอยู่เพียงแค่คนเดียว

คุณพะเยาได้แค่เอ่ยเบา ๆ กับลูกชายคนโต เพราะมองเห็นสายตาของหนูอิงฟ้าที่ส่งสายตาจ้องกระแทกมองมาที่เธอด้วยใบหน้าบึ้งตึง ไม่มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าสวย ๆ ให้เห็น

คุณพะเยาแค่เอื้อมไปจับบีบมือของลูกชายเพื่อให้กำลังใจ เอ่ยสอนลูกชายตัวเองมากกว่าจะอวยพร

"แม่ขอให้เสือทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด สมบูรณ์ที่สุด อย่าใช้อารมณ์ในการตัดสินปัญหานะลูก ความรักและความเข้าใจจะทำให้เรื่องราวดี ๆ เกิดขึ้น หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะลูก" เธอส่งยิ้มให้น้ำตาคลอ คุณปรัญช์ดึงมือภรรยาของเขาขึ้นมากุม

สองคนก้มลงกราบแทบเท้าบุพการีตรงหน้า อิงฟ้าทำมันไปแบบเสียไม่ได้

"ไป...เราสองคนก็ไปกันได้แล้ว ฤกษ์งามยามดีแล้ว หนุ่มสาวจะได้พักผ่อนกันด้วย เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว" เสียงคุณปรัญช์เอ่ยขึ้น

คุณพะเยาช่วยประคองให้เขาลุกขึ้นยืน เพราะรู้ว่าท่านมีปัญหาสุขภาพที่รุมเร้าและยังไม่ได้บอกกล่าวลูกสาวเพียงคนเดียวของท่านถึงอาการและโรคที่กำลังเป็นอยู่ เพราะกลัวว่าอิงฟ้าจะตั้งรับข่าวร้าย ๆ ไม่ได้

เสือเดินออกมาส่งท่านทั้งสองและปิดประตูลงกลอนอย่างเบามือ เขาหันมาเห็นคุณหนูอิงฟ้าดึงพวงมาลัยออกจากคอ ก่อนจะเหวี่ยงมันลงไปบนโต๊ะเครื่องแป้งแบบไม่ใส่ใจ พยายามเอื้อมมือปลดซิปชุดเจ้าสาวที่อยู่ทางด้านหลัง

เสือมองกิริยานั้น ก่อนจะเดินเข้าไปช่วย เอื้อมมือหนา ๆ ขยับเลื่อนซิปลงให้ อิงฟ้าเบี่ยงตัวออกมา สองมือกุมชุดที่เกาะอยู่ตรงหน้าอกเอาไว้แน่น ชุดเจ้าสาวเหมือนทำท่าจะหลุดลงไปกองยังพื้นเบื้องล่างเพราะไม่มีอะไรมายึดรั้งเอาไว้แล้ว

"คุณก็ออกไปจากห้องนี้ได้แล้วนะ ถ้าหากว่าฉันออกจากห้องน้ำมา ฉันหวังว่าจะไม่เห็นคุณเสนอหน้าอยู่ตรงนี้นะ" เธอพ่นคำพูดที่เสียดแทงใจเขาออกมา โดยไม่หันมามองหน้าเขาสักนิดเดียว

เสือมองตามหลังผู้หญิงที่เขาบอกตัวเองว่ารักมากมาย ผู้หญิงคนที่เขาอยากจะปกป้องเธอ แต่สิ่งที่เธอแสดงเหมือนเกลียดชังเขานักหนา ชายหนุ่มขบกรามแน่น ก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ

"เสือ ลุงฝากน้องนะลูก ไม่มีใครจะดูแลและยอมรับในตัวหนูอิงได้ รักน้องให้มาก ๆ นะลูก น้องไม่มีใครอีกแล้วนอกจากเสือ"

เขาพยักหน้าและก้มหัวน้อมรับคำสั่งของคุณปรัญช์ พร้อมส่งสายตาให้เป็นคำมั่น ก่อนจะเอ่ยปากบอกกับคุณปรัญช์

“ครับ ผมสัญญา ผมจะดูแลหนูอิงไปตลอดชีวิตของผม”

คำพูดของคุณปรัญช์ดังก้องอยู่ในโสตประสาทของเขา

ตั้งแต่ภรรยาท่าน คุณเอมอรได้เสียชีวิตไป อิงฟ้าก็เคว้งคว้างไร้ที่ยึดเหนี่ยว ภาระการดูแลอิงฟ้าจึงตกมาอยู่ที่เขา

เสือเดินไปเปิดตู้เย็น ก่อนจะหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาดื่ม กึ่งนั่งกึ่งนอนเหยียดตัวยาวไปบนโซฟา เขากระดกดื่มเบียร์ลงคออย่างรวดเร็ว ก่อนจะเอนศีรษะไปด้านหลัง ยกมือคลึงขมับของตัวเองเบา ๆ ผ่อนลมหายใจ และหลับตาลงไป เพราะความเหน็ดเหนื่อยติดต่อกันมาหลายวัน

ผ่านไปนานเท่าไรก็ไม่รู้ เขาสะดุ้งตื่นขึ้น เมื่อรู้สึกเย็นวาบชาไปทั้งใบหน้า เสือรีบยันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว ใช้มือหนึ่งปัดลูบน้ำเย็นที่อิงฟ้าราดรดมันลงมาบนใบหน้าของเขาอย่างจงใจ ก่อนที่เธอจะตวาดขึ้นมาเสียงดังลั่นห้อง

"ฉันบอกให้คุณออกไปจากห้องของฉัน ยังจะมาเสนอหน้าอยู่อีก ฉันพูดภาษาคนอยู่นะ ฟังไม่รู้เรื่องหรืออย่างไร แค่นี้ฉันก็สะอิดสะเอียนเต็มทนแล้ว ไม่อยากหายใจร่วม กลัวเสนียดจะติดเนื้อติดตัว"

อิงฟ้าพูดจบไม่ได้สนใจอารมณ์และกิริยาของชายหนุ่มตรงหน้าเอาเสียเลย เธอหันหลังกลับ และขว้างขวดน้ำในมือลงพื้นแบบอารมณ์เสีย เดินไปทรุดนั่งอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง หยิบครีมราคาแพงที่ได้มาจากเมืองนอก บรรจงทาลงบนใบหน้า ไม่ไยดีผู้ชายตัวโต คนที่ยืนตัวสั่นใจสะท้านอยู่ที่เดิม

เสือพยายามระงับอารมณ์โกรธที่พุ่งปรี๊ดที่เกิดขึ้นอย่างสุดกลั้น เขาเดินเข้าไปหยิบขวดน้ำที่เธอขว้างทิ้งไปเมื่อกี้ แล้วหย่อนมันทิ้งลงในถังขยะใกล้ ๆ เขาเดินเลี่ยงเข้าห้องน้ำไปเพื่อสงบสติอารมณ์ เขาปิดประตูลงอย่างเบามือ แต่เสียงปิดประตูห้องน้ำทำให้หญิงสาวที่นั่งมองหน้าตัวเองอยู่ในกระจกหันขวับไปตามเสียง ความขุ่นเคืองปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

เธอตัดสินใจลุกขึ้นตรงไปเปิดประตูห้องน้ำกระชากให้มันเปิดออกแทบทันที สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือร่างเปล่าเปลือยของเจ้าบ่าวหมาด ๆ ของเธอ ร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสวย ๆ และไรขนบนแผงหน้าอกกว้าง เขายืนเงยหน้าอยู่ใต้ฝักบัวแบบเรนนีชาวเวอร์

อิงฟ้าเดินตรงเข้าไป หยิบผ้าเช็ดตัวผืนที่อยู่ใกล้มือที่สุด ก่อนจะฟาดไปที่บนตัวของเขา ซึ่งเสือหันมาตามเสียงพูด และแรงกระชากประตูห้องชาวเวอร์

"หน้าด้านกันทั้งแม่ทั้งลูก คนเขาออกปากไล่แล้ว ยังจะมาเสนอหน้าอยู่อีก ไสหัวไปให้พ้นนะ" เธอพูดพร้อมสะบัดน้ำเสียง มองชายหนุ่มสายตากร้าว

เขาใช้ฝ่ามือรับผ้าที่อิงฟ้าฟาดลงมาบนตัวเขาอีกหลายครั้งติด ๆ กัน พี่เสือใช้มืออีกข้างปิดป้องเฉพาะส่วนกลางของร่างกาย เอื้อมมือไปปิดน้ำด้วย ก่อนจะใช้มือลูบหน้าตัวเองไล่หยดน้ำที่เกาะพราวอยู่เต็มใบหน้า เขาสะบัดหัวเบา ๆ ขบกรามของตัวเองแน่นเพื่อยับยั้งอารมณ์โกรธที่พุ่งพรวดขึ้นมาจนหน้าตาของเขาแดงก่ำ

อิงฟ้ายืนตัวสั่น ชี้หน้าเขาก่อนจะพูดออกมาอีกว่า

"ออกไปจากห้องนี้ เดี๋ยวนื้ อย่ามาใช้สิทธิ์เป็นคนโปรดของคุณพ่อ ที่ฉันยอมแต่งงานด้วย ก็ถือว่าเป็นบุญที่สุดแล้ว บอกเอาไว้ตรงนี้ให้คุณเข้าใจเอาไว้ซะด้วยนะ ว่าฉันไม่ได้เต็มใจสักนิดเดียวที่จะแต่งงานกับคุณ รู้เอาไว้ซะด้วย อย่ามาสะเออะและทำอวดดีที่นี่ แค่หายใจร่วมกับพวกโรจนกรณ์ ฉันก็อยากจะกลั้นใจตายวันละหลาย ๆ หนอยู่แล้ว" เธอสะบัดหน้าหันตัวกลับอย่างหัวเสีย

แต่ช้ากว่าเสือ ตอนนี้ชายหนุ่มขบกรามแน่นจนเส้นเลือดโปน กระชากแขนของร่างบางเข้าประชิดตัวอย่างแรง ดึงร่างงามที่แสนจะรั้นเข้ามาในห้องชาวเวอร์ กระชากผมของเธอให้แหงนหน้าขึ้น

เขาจ้องสบสายตา และชายหนุ่มจงใจเปิดน้ำเย็นจากฝักบัวให้สาดราดลงบนใบหน้าสวย ๆ ของหนูอิง

"แค่ก ๆ" อิงฟ้าสำลักน้ำจนตัวโยน เมื่อน้ำเข้าปากและจมูก เธอสะบัดตัวดึงมือของเขาที่รั้งอยู่ที่ศีรษะให้พ้นจากร่างเธอ ก่อนจะใช้มือน้อย ๆ นั้นฟาดไปที่ใบหน้าของเขาจนอีกคนหน้าหันไปตามแรงมือ เธอยังซัดหมัดที่กำเอาแน่นชกเข้าไปบนแผงหน้าอกของเขาสุดแรงเกิดจนมือตัวเองเจ็บร้าวและสั่นเทา

"คนสันดานเลว" เธอด่าเขาออกมาอย่างเหลือทน ความเกลียดที่ท่วมท้นจนมองไม่เห็นความรักและความภักดีของเขาที่มีต่อเธอและคุณพ่อ

เสือไม่เอ่ยเอื้อนออกมาสักคำ เขาจ้องหน้าเธอแบบจงใจ สบสายตากร้าวกลับไปเช่นกัน เขาคว้าเอวบางเข้าแนบกาย ก่อนจะฉกบดเบียดริมฝีปากที่กำลังด่าทอเขาอยู่ เสือจงใจกัดปากเธอที่เม้มอยู่จนเลือดออก

หญิงสาวเผลอตัวอ้าปากร้อง เสือไม่ปล่อยโอกาสส่งลิ้นเข้าพัวพันดูดดึงปลายลิ้นของคนอารมณ์ร้ายตรงหน้าอย่างหนักหน่วงและเร่าร้อน ปากนี้ที่เธอบอกว่าเกลียดชังเขาหนักหนา

เมื่อชุดบางเบานั้นสัมผัสกับน้ำทำให้เห็นไปทุกสัดส่วนเว้าโค้ง มือของพี่เสือลูบคลำไปทั้งแผ่นหลังและสะโพกมน ก่อนจะดึงกระชากชุดนอนบางเบาที่แนบเนื้ออย่างแรงและรวดเร็ว ชิ้นส่วนของผ้าเนื้อบางขาดวิ่นตามแรงดึงของเขา

เธอพยายามใช้สองมือน้อย ๆ ยันและผลักตัวเองให้หลุดจากวงแขนแข็งแกร่งของชายหนุ่มที่กำลังถาโถมอารมณ์โกรธส่งกลับมาให้เธอแบบหมดความอดทน สองมือหนาของเขาลูบไปบนสะโพกงาม พร้อมทั้งสอดนิ้ว ล้วงฝ่ามือคลึงไปตามร่องขาหนีบ ผลักตัวให้หลังของสาวสวยชิดติดผนังกำแพง เอื้อมมืออีกข้างไปปิดน้ำฝักบัวที่ราดทั้งสองร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่จนเปียกโชก

"ไอ้บ้าเสือ ฉันเกลียดแก อย่านะ...อย่าทำอะไรฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" เธอด่าทอเขา เมื่อริมฝีปากได้รูปหลุดจากพันธนาการของเขา

เสือหาได้สนใจคำด่าทอนั้นไม่ เขาใช้มือที่แข็งแกร่งกว่ารวบข้อมือน้อย ๆ นั้นตรึงไว้เหนือศีรษะของเธอ ชายหนุ่มซุกหน้าไซ้ไล่ไปตามลำคอ ขบเม้มติ่งหู ก่อนจะกระซิบคำบางคำที่เมื่อร่างบางฟังแล้วแทบกรี๊ด

"เกลียดมากนักใช่ไหมหนูอิง วันนี้ผมจะจับทำเมีย ผัวจะดุนเมียให้ร้องลั่นดังไปทั้งห้องเลย" สิ้นเสียงของเสือ เธอถึงกลับกรี๊ดลั่น

"กรี๊ด...อุ๊บ" เธอกรี๊ดออกมาก่อนจะต้องหุบปากลง เพราะเขาฉกริมฝีปากมาปิดปากร้าย ๆ นั้นเอาไว้อีกครั้ง จูบแบบจาบจ้วงรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ใช้อีกมือหนึ่งบีบเคล้นไปที่เต้าสาวอย่างหนัก ๆ บี้ถันจนเธอต้องครางอยู่ในลำคอ

"อื้อ" ริมฝีปากยังคงบดเบียดหาความหวานเธอแทบกลั้นหายใจ ชายหนุ่มลากมือสาก ๆ ลูบไล้ผ่านหน้าท้อง จนเธอต้องแขม่วท้องด้วยความเสียววาบไปทั้งกายสาว

เขาไม่หยุดแค่นั้น ยังลูบไล้ฝ่ามือลงต่ำไปเรื่อย ๆ จนพบแพรไหมสีดำรำไรนุ่มมือบนโหนกเนิน เขาจงใจใช้ปลายนิ้วเขี่ยและบดบี้เม็ดติ่งที่หลบซ่อนอยู่ในร่องกลีบกลางใจสาว อิงฟ้าหนีบขาตัวเองไว้แน่น แต่ก็สกัดกั้นปลายนิ้วแกร่งแข็งแรงนั้นไม่ได้ ก่อนที่เขาจะใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปสำรวจในถ้ำน้อยที่ส่งสายน้ำไหลเยิ้มออกมาหล่อลื่นอาบไปทั้งนิ้ว

เธอเกร็งขาเบียดชิดปกป้องตัวเอง แต่เขากับส่งเข่าเข้ามาแทรกกลางร่างกายที่กำยำและแข็งแรงกว่าทำให้เธอต้องพ่ายแพ้ต่อร่างใหญ่หนานั่น เรียวขาขาว ๆ อ้าออกตามแรงง้างของหัวเข่าและขาแข็งแรง ทำให้ปลายนิ้วยาว ๆ สอดใส่ได้อย่างสะดวกขึ้น