พลาดรัก ทวงคืน

ตอนที่ 1

“ทำไมมันถึงได้ติดยาวเหยียดขนาดนี้นะ แล้วแบบนี้จะไปถึงกี่โมงวะเนี่ย คนก็ยิ่งรีบๆอยู่!”

เฟื่องฟ้า หญิงสาววัย 21 ย่าง 22ปี บ่นอุบอิบขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด เมื่อรถรามากมายที่ยังไม่สามารถจะเคลื่อนตัวออกไปไหนได้เนื่องจากรถติดยาวเหยียด วันนี้เธอยิ่งรีบๆเพราะจะต้องไปทำความสะอาดที่ทำงาน ให้กับลูกชายเจ้านายของผู้เป็นป้า เพราะว่าป้าของเธอประสบอุบัติเหตุรถชนกระดูกร้าวเธอจึงต้องไปทำงานนี้แทน ที่สำคัญวันนี้ก็เป็นวันแรกซะด้วยทีี่เธอต้องเข้าไปรับทำงานนี้ สถานที่ทำงานเธอเองก็ยังไม่เคยเห็น รู้เพียงว่าเป็นผับดังของลูกชายผู้เป็นเจ้านายของป้าเธอ เฟื่องฟ้าอุตส่าห์ขับรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจออกมาตั้งแต่เช้าเพื่อหลบหลีกจากการติดขัดของจราจร แต่ก็ไม่วายรถต้องมาติดยาวเหยียดอยู่กับที่แบบนี้จนแทบจะขยับไปไหนไม่ได้

สักพักเมื่อรถเคลื่อนตัวออกไปได้แล้ว หญิงสาวจึงขับเวสป้ารถมอเตอร์ไซด์คู่ใจของเธอออกไปทันทีอย่างรีบร้อน แต่ขับออกไปได้เพียงไม่นานเธอก็ต้องเลี้ยวเข้าจอดข้างทางเนื่องจากมีสายโทรเข้ามา หญิงสาวเลยต้องจอดรถเพื่อรับโทรศัพท์จากคนปลายสาย

เฟื่องฟ้า : [ว่าไงคะป้าแมว]

ป้าแมว : [หนูไปถึงหรือยังลูก]

เฟื่องฟ้า : [ยังเลยค่ะป้าแมว รถติดมากค่ะ ตอนนี้หนูก็จอดรถคุยโทรศัพท์อยู่ข้างทาง]

ป้าแมว : [หนูไปถูกนะลูก]

เฟื่องฟ้า : [น่าจะไปถูกนะคะ ว่าแต่ป้าแมวโทรบอกที่โน่นเขาไว้รึยังคะ ว่าหนูจะเข้าไปทำความสะอาดแทนป้าแมว]

ป้าแมว : [ป้าโทรบอกแล้วลูก เขาบอกให้หนูเข้าไปได้เลย]

เฟื่องฟ้า : [โอเคค่ะ ไว้หนูจะโทรหาอีกทีนะคะป้าแมว เดี๋ยวหนูขับรถก่อนค่ะ]

ป้าแมว : [จ้ะลูก]

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด !!

เฟื่องฟ้ากดวางสายทันทีหลังจากคุยโทรศัพท์จบ ก่อนจะคว้าหมวกกันน็อคขึ้นมาเพื่อจะสวมใส่ศีรษะไว้เช่นเดิม

คีย์หรือคีตะ (คีตภัทร วีระกิตธาดา) อายุ35ปี [คีตะหรือคีย์ เป็นเพื่อนสนิทของเจไดพระเอกในเรื่องเสือร้ายพ่ายรัก] ชายหนุ่มรูปหล่อสุดเพอร์เฟคสเปคสาวๆ มาดนิ่งแต่ปากจัด เขาเป็นเจ้าของธุรกิจสีขาวและธุรกิจสีเทา มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น รูปก็หล่อพ่อก็รวย ไม่ว่าจะเป็นสาวน้อยสาวใหญ่ก็ต่างพร้อมจะวิ่งแจ้นเข้าหาเพื่อถวายตัวให้กับเขากันทั้งนั้น นอกจากความรูปหล่อพ่อรวยแล้วเรื่องบนเตียงก็เด็ดใช่เล่น ใครได้ลองขึ้นเตียงด้วยแล้วก็แทบจะโหยหาเซ็กส์อันร้อนแรงและดิบเถื่อนจากเขากันทั้งนั้น

~ครืด ครืด ครืด~

เสียงโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มดังขึ้นในขณะที่เขากำลังขับรถอยู่อย่างใจจดใจจ่อ ก่อนชายหนุ่มจะเอื้อมมือหนาไปคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาเพื่อจะกดรับคนปลายสาย แต่โทรศัพท์มือถือดันร่วงชายหนุ่มเลยต้องก้มลงไปหยิบมันขึ้นมา ก่อนจะเหยียบเบรกลากยาวอย่างกระทันหันทันที เมื่อรถสปอร์ตคันหรูได้แฉลบพุ่งเข้าชนรถมอเตอร์ไซด์ที่จอดอยู่ข้างทาง หญิงสาวที่กำลังยืนสวมหมวกกันน็อคอยู่ได้กระโดดหลบออกทันอย่างหวุดหวิด

เอี๊ยดดดดดด!!!

ตุ๊มมมม!!!!

ร่างบางของเฟื่องฟ้ากลิ้งลงข้างทางทันที เมื่อจู่ๆก็มีรถยนต์วิ่งมาชนรถมอไซด์คู่ใจของเธอเข้าอย่างจัง แต่โชคยังดีที่ตัวเธอเองกระโดดหลบออกทันเลยไม่เป็นอะไรมาก แค่มีแผลถลอกตามตัวเล็กน้อยเพียงเท่านั้น

คีตะก้าวขายาวๆลงจากรถอย่างรีบร้อนด้วยความโมโหและเป็นห่วงสภาพรถคันหรูราคาหลายสิบล้านของตัวเอง

“จอดรถเหี้ยอะไรแบบนี้วะเนี่ย!!”

ชายหนุ่มพูดขึ้นมา อย่างหัวเสีย เมื่อเห็นสภาพด้านหน้ารถคันหรูที่ราคาหลายสิบล้านของเขาพังยับเนื่องจากแรงชนเมื่อสักครู่

“พูดแบบนี้ก็สวยสิ! ไม่มีตารึไงห้ะถึงมองไม่เห็น!”

เฟื่องฟ้าพูดขึ้นมาบ้างด้วยความโมโหเมื่อได้ยินในสิ่งที่ชายหนุ่มพูด ก่อนจะปลดหมวกกันน็อคออกจากศีรษะทุยของตัวเอง นอกจากคนตรงหน้านี้จะเป็นฝ่ายขับรถพุ่งเข้ามาชนเธอแล้ว ไอ้บ้านี่ยังจะพูดจาไม่ดีแบบนี้อีก และเธอก็คงยอมไม่ได้แน่ๆ

“ใช่ สวย..สวยมาก”

ชายหนุ่มพูดขึ้นเหมือนคนใจลอยเมื่อได้เห็นใบหน้าสวยหวานของผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ เธอสวย สวยตรงสเปคผู้หญิงในอุดมคติของเขาเลย แต่… ปากเธอนี่แซ่บไม่เบา

“เกิดมาไม่เคยเห็นคนสวยรึไงห้ะ ไอ้คนไม่มีมารยาท ขับรถเหมือนเหี้..ขับขนาดนี้ ได้สอบใบขับขี่มารึเปล่าไม่ทราบ อ่อ..ดูๆแล้วก็คงจะเป็นพวกผู้ดีมีตังค์แต่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อสินะ ใบขับขี่ก็คงจะใช้เงินซื้อเอาล่ะสิ แล้วนี่ญาติฝั่งไหนตายไม่ทราบถึงได้รีบร้อนจนทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนขนาดนี้ รถฉันที่คุณชนคุณจะต้องรับผิดชอบ ถ้าไม่ซ่อมให้ฉัน คุณก็ต้องซื้อคันใหม่ให้ฉัน เพราะต่อให้ซ่อมยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิม!”

“โอ้ยย พอๆๆ หยุดพูดสักที !”

คีตภัทรพูดขึ้นเพื่อปรามให้อีกคนหยุดพูด เพราะยัยนี่แทบจะไม่เปิดโอกาสอะไรให้เขาได้พูดบ้างเลย

“ฉันไม่หยุด! คุณพูดมาเลยดีกว่าว่าจะรับผิดชอบรถของฉันยังไง อย่าคิดว่าชนแล้วจะหนีเชียวนะ และอย่าคิดว่าคนอย่างฉันจะยอม!” เฟื่องฟ้าพูดขึ้นอีกครั้งอย่างเอาเรื่องคนตรงหน้า ก่อนจะยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายวิดีโอหน้าชายหนุ่มเอาไว้

“เฮ้ย! นี่เธอจะทำอะไร หยุดถ่ายเดียวนี้เลยนะ ฉันไม่ชอบให้ใครมาถ่ายรูปถ่ายคลิป ถ้าเธอไม่หยุด อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”

“โอ้โห!! นี่กล้าขู่คนอย่างฉันหรอ อย่ามาขู่ซะให้ยากเพราะฉันไม่กลัว พูดมาเลยดีกว่าว่าจะรับผิดชอบยังไง?”

เฟื่องฟ้าพูดขึ้นพลางจ้องหน้าอีกคนอย่างรอคำตอบ เพราะเธอไม่สนอะไรทั้งนั้น ผู้ชายคนนี้จะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ

“นี่เธอกินหมาเข้าไปทั้งตัวหรือไงห้ะถึงได้ปากเสียขนาดนี้ หัดฟังคนอื่นเขาบ้างสิวะ ไม่ใช่แว้ดๆๆใส่อย่างเดียว ยัยปากปีจอ!!”

คราวนี้ชายหนุ่มพูดขึ้นบ้างอย่างเหลืออด ที่อีกฝ่ายเอาแต่ด่าอย่างเดียวโดยไม่คิดจะฟังอะไรเลย

“คุณว่าฉันปากหมาอย่างงั้นหรอไอ้ปากเสีย! ทำผิดแล้วคิดจะไม่รับผิดชอบสินะ ได้..ได้เลยเดี๋ยวจัดให้”

“เฮ้ย! ยัยบ้า นี่เธอจะทำอะไรหยุดเดี๋ยวนี้นะ”

คีตภัทรพูดขึ้นด้วยความตกใจที่หญิงสาวตรงหน้าเดินก้มลงไปหยิบเอาก้อนหินข้างทาง แล้วเดินปรี่ไปที่รถคันหรูของเขาทันที ก่อนจะเอาก้อนหินขูดรถหรูชายหนุ่มอย่างบ้าคลั่ง

“ก็ถ้าพวกผู้ดีมีตังค์อย่างคุณมันไม่อยากจะรับผิดชอบ ฉันก็จะเอาให้เละกันไปข้าง แฟร์ๆดี”

“ยัยบ้าเอ้ย หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!”

ชายหนุ่มรีบเดินปรี่เข้าไปเพื่อห้ามอีกคน ทั้งสองคนฉุดกระชากลากถูกันอยู่แบบนั้น ก่อนจะเสียหลักล้มกลิ้งกอดกันลงไปข้างทาง จนกระทั่งริมฝีปากหนาของคนตัวโตจะประกบริมฝีปากบางของคนตัวเล็กอย่างไม่ได้ตั้งใจ

“อี๋..!! ไอ้ทุเรศ ไอ้บ้ากาม กล้าจูบฉันหรอ!”

ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ!!

เสียงกำปั้นน้อยๆของเฟื่องฟ้าฟาดเข้าใส่คนตัวโตอย่างไม่ยั้งมือ และไม่ยอมฟังเสียงร้องห้ามปรามของอีกคน ตอนนี้เธอโมโหสุดขีดก็อีกคนมาฉวยโอกาสจุ๊บเธอแบบนี้

“โอ้ยๆๆ!! พอแล้วยัยบ้าเอ้ย ฉันบอกให้หยุดไงวะ หยุด!!!”

คีตภัทรพูดขึ้นเสียงดังอย่างเหลืออดบ้าง จนคนตัวเล็กถึงกับอ้าปากค้างไปทันทีด้วยความตกใจ

“ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะให้ลูกน้องของฉันเอาเธอไปลงแขก จะเอาแบบนั้นไหมห้ะ!!”

เฟื่องฟ้าเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็หยุดทันทีอย่างอัตโนมัติ

“ต้องให้ฉันโมโหก่อนใช่ไหมห้ะ ถึงจะหยุด ฉันบอกเธอหรอ ว่าฉันจะไม่รับผิดชอบ ห้ะ!”

“แล้วคุณจะรับผิดชอบยังไง ก็พูดมาสิ! แล้วก็ปล่อยฉัน อย่ามาฉวยโอกาสกอดและรวนรามฉัน!”

เฟื่องฟ้าพูดขึ้นเมื่ออีกคนยังไม่คลายอ้อมกอดออกจากเธอ ก่อนชายหนุ่มจะรีบลุกขึ้นและปล่อยให้อีกคนเป็นอิสระ

“ก็แค่รถสับปะรังเค คนอย่างฉันซื้อคันใหม่ให้ได้สบายอยู่แล้ว!”

“งั้นก็จ่ายมาสิ ถึงมันจะเป็นรถสับปะรังเคแต่มันก็เป็นเครื่องมือขับเคลื่อนช่วยฉันทำมาหากิน พวกคนรวยเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่ออย่างพวกคุณไม่มีทางเข้าใจหรอก”

“คำก็เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ สองคำก็เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เธอนี่มัน..!!”

“ทำไม ฉันมันทำไมห้ะ!”

หญิงสาวพูดขึ้นอย่างไม่เกรงกลัวคนตรงหน้า ก่อนชายหนุ่มจะถอนหายใจเบาๆออกมาอย่างนึกรำคาญ พร้อมทั้งเดินอ้อมไปเอาสมุดเช็คที่อยู่ในรถ และเขียนตัวเลขลงไปในนั้นทันทีเป็นจำนวนสองแสนบาท ก่อนจะเอาไปยื่นให้อีกคน

“เอาไป หวังว่าแค่นี้คงจะพอนะสำหรับพวกขี้งกๆอย่างเธอ”

ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างรำคาญคนตรงหน้า สวยซะเปล่าแต่ปากหมาฉิบหาย คีตภัทรได้แต่นึกในใจอย่างรำคาญปนหงุดหงิด

“ก็พอได้ นึกว่ารวย แต่ขี้เหนียวซะอีก”

หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกริ่มตรงมุมปากอย่างพออกพอใจกับตัวเลขในเช็คที่ชายหนุ่มยื่นให้ ส่วนคีตภัทรเองได้กดโทรศัพท์เรียกประกัน และโทรให้โกเบซึ่งเป็นลูกน้องให้ขับรถมารับทันทีอย่างคนไม่สบอารมณ์ ก่อนทั้งสองจะแยกย้ายกันไปเมื่อตกลงกันได้เรียบร้อยแล้ว

~ณ ผับดัง xx~

หลังจากลูกน้องขับรถมารับผู้เป็นเจ้านายแล้วก็มุ่งตรงมาที่ผับซึ่งเป็นสถานที่ทำงานของเขาทันที

“เอ่อ..นายครับ!”

แรมโบ้ลูกน้องมือขวาคนสนิทของคีตภัทรพูดขึ้น เมื่อเขาเห็นผู้เป็นเจ้านายเดินลงมาจากรถ และกำลังจะเดินปรี่ขึ้นไปยังชั้นบนซึ่งเป็นห้องทำงานของตัวเอง

“มีอะไร!”

“เอ่อ..ป้าแมวโทรบอกว่าวันนี้จะให้หลานแกเข้ามาทำหน้าที่ทำความสะอาดห้องทำงานของนายแทนแกครับ เพราะป้าแมวแกคงเดินไม่ได้สักระยะครับ ระหว่างนี้คงต้องให้หลานแกมาทำหน้าที่นี้แทนชั่วคราวไปก่อนครับ!”

“อืม แล้วหลานที่ว่ามาถึงรึยัง”

“ยังเลยครับ จนป่านนี้ยังไม่เห็นมาเลยครับ จะหลงทางรึเปล่าก็ไม่รู้”

“ถ้ามาถึงก็พาขึ้นมาพบกูที่ห้องทำงานเลยก็แล้วกัน”

“ครับนาย”

พอจบบทสนทนาคีตะก็รีบเดินปรี่ขึ้นไปยังชั้นบนทันที นอกจากที่นี่จะเป็นผับแล้วชั้นบนสุดของที่นี่ยังเป็นทั้งที่ทำงานและห้องพักของเขา คีตะเดินเข้ามาภายในห้องด้วยความเพลีย เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ทำเอาชายหนุ่มเหนื่อยและเสียพลังงานไปกับยัยปีศาจนั่นเยอะเหมือนกัน

เฟื่องฟ้านั่งแท็กซี่มายังจุดหมายปลายทาง ซึ่งเป็นผับดังของลูกชายเจ้านายของผู้เป็นป้า ก่อนจะเดินลงจากรถและมุ่งตรงเข้าไปข้างในทันที

“คุณมาหาใครครับ!” แรมโบ้พูดขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวสวยเดินตรงเข้ามา

“เอ่อ คือฉันมาทำความสะอาดแทนป้าแมวค่ะ ไม่ทราบว่าป้าแมวได้โทรมาแจ้งไว้รึเปล่าคะ”

เฟื่องฟ้าถามชายชุดดำที่ยืนอยู่ด้านหน้าด้วยท่าทางถมึงทึงและทำหน้าตาดุๆ

“อ่อ หลานป้าแมวนี่เอง งั้นก็เดินตามผมมา คุณต้องเข้าไปพบคุณคีย์ก่อน”

“คุณคีย์ คุณคีย์คือใครหรอคะพี่?” หญิงสาวถามขึ้นในระหว่างที่เดินตามหลังชายชุดดำขึ้นไปยังชั้นบน สถานที่แห่งนี้มีแต่ชายชุดดำหลายคนที่ยืนเป็นจุดๆ จนเธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเมื่อถูกผู้ชายเหล่านั้นมองตาม

“คุณคีย์คือเจ้าของผับที่นี่ และเป็นเจ้านายของพวกเราทุกคน ห้องที่คุณต้องไปทำความสะอาดก็คือห้องของคุณคีย์ที่อยู่ชั้นบน ซึ่งเป็นทั้งห้องทำงาน ห้องรับแขกที่ไว้สำหรับสังสรรค์กับพวกเพื่อนๆ แล้วก็ห้องนอนของคุณคีย์ เธอต้องรับผิดชอบทำความสะอาดทั้งหมด” ลูกน้องคนสนิทเอ่ยขึ้นบอกหญิงสาว ก่อนทั้งสองคนจะเดินมาถึงหน้าห้องของผู้เป็นเจ้านาย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!

“ใคร”

“ผมเองครับนาย ตอนนี้หลานป้าแมวที่มาทำความสะอาด เธอมาถึงแล้วครับนาย”

“เข้ามา!”

ชายหนุ่มตอบเสียงห้วนๆตามสไตล์ของเขา ก่อนแรมโบ้มือขวาคนสนิทจะเปิดประตูให้กับหญิงสาวเข้าไปข้างในเพื่อพบกับผู้เป็นเจ้านาย

“คุณเข้าไปพบคุณคีย์ในห้องได้แล้ว ส่วนผมจะไปเตรียมอุปกรณ์ทำความสะอาดขึ้นมาให้”

“เอ่อ..ค่ะ”

หลังจากแรมโบ้เดินออกไป หญิงสาวจึงเดินเข้าไปข้างในห้องเพื่อพบกับผู้เป็นเจ้าของผับดังแห่งนี้ทันที

“สวัสดีค่ะ คือฉันเป็นหลานป้าแมว และมาทำความสะอาดแทนป้าแมวค่ะ”

หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาถึง ก่อนชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าก้มตาตรวจเอกสารกองโตบนโต้ะจะเงยหน้าขึ้นมามอง

“นี่คุณ/นี่เธอ!!