(11)หมาหัวเน่า

ฉันกับพี่เคเดนได้เดินทางมาที่ผับ. ก็เหมือนเดิน ที่สาว ๆ พนักงานเสิร์ฟหรือ พีอาร์ต่างพากันกรี๊ดกร๊าดเจ้าของผับ ในขณะที่ฉันเดินตามหลังมาติด ๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกมีอารมณ์ที่ไม่ค่อยพอใจสาว ๆ พวกนั้นขึ้นมา เพราะว่าฉันกับพี่เคเดน ไม่ใช่แค่ลูกน้องกับเจ้านาย แต่ฉันกับเขามีอะไรมากกว่านั้น และตัวของพี่เคเดนก็บอกด้วยว่า ฉันเป็นเมียเขา

ในขณะที่พวกสาว ๆ ดักหน้าดักหลัง พูดคุย ทักทายพี่เคเดนอยู่นั้น ฉันก็เดินเบียดออกมาก่อนอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วขึ้นไปรอเขาที่บนออฟฟิศ

ฉันนั่งรอพี่เคเดนขึ้นมาด้วยใจที่รุ่มร้อน บอกตามตรงฉันหึง และหวงเขา จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์ในออฟฟิศก็ดังขึ้น ฉันจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานพี่เคเดนซึ่งมีโทรศัพท์ตั้งไว้อยู่ กริ๊ง กริ๊ง..ฉันมองซ้าย มองขวา ไม่เห็นมีใคร จึงตัดสินใจยกหูโทรศัพท์ ทาบที่หู

(พี่เคเดน ทำไมต้องปิดเครื่อง นิลคิดถึงพี่จะแย่แล้ว ทำไมถึงใจร้ายกับนิลแบบนี้ )นั้นเป็นเสียงที่เข้ามาในสาย ทำเอาหัวใจฉันเกิดเต้นแรงมาก

(ฮือ ฮึก..พี่จะทิ้งนิลแล้วใช่ไหม..ฮือ)ฉันไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป ผู้หญิงในสายก็ร้องไห้ และยังคงพูดไม่หยุด แกร๊ก...เสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันจึงรีบหันไปมอง ก็เป็นพี่เคเดน เดินเข้ามาที่ฉัน เขาแบมือขอโทรศัพท์จากฉัน

"ว่าไง"พอฉันส่งให้พี่เคเดนก็พูดเข้าไปในสาย น้ำเสียงเซ็ง ๆ

(......)จากนั้นฉันก็ไม่รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นพูดอะไร

"ไม่ต้องโทรมาอีก ถ้ายังจะโทรมารู้นะว่าเธอจะต้องเจอกับอะไร"

(.....)

"เลิกวุ่นวายกับฉัน ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!"พอพี่เคเดนพูดจบ เขาก็วางโทรศัพท์ลงแรง ๆ สีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์ ส่วนตัวฉันก็ได้แต่เดินมานั่งก้มหน้าเงียบ ๆ เพราะพี่เคเดนดูน่ากลัวมาก

ฉันได้ยินพี่เคเดนพ่นลมหายใจออกมา ก่อนที่จะได้ยินฝีเท้าเดินมาที่ฉัน เขานั่งลงที่โซฟาข้างฉัน แล้วยกมือโอบไหล่ดันพร้อมดึงหัวฉันไปซบที่ไหล่ของเขา

"ไม่ต้องคิดมากนะ..ไม่มีอะไรหรอก"พอเขาพูดจบ ฉันก็ยกหัวออกแล้วจ้องหน้าเขาตาปริบ ๆ

"..."ฉันไม่ได้พูดอะไร

"เรามาเริ่มงานกันเถอะ"ว่าจบพี่เคเดนก็ดึงมือฉันลุกขึ้น แล้วพาไปที่โต๊ะทำงานเขา

พี่เคเดนหยิบเอกสารมายื่นให้ฉัน

"ไปนับสต๊อกเครื่องดื่มกัน"แล้วเขาก็จับมือฉันเดินออกมาจากห้อง

พี่เคเดนพาฉันมาที่ห้องที่มีจำพวกเครื่องดื่มมากมาย และราคาค่อนข้างแพง.เขาสอนงานฉันน้ำเสียงที่จริงจัง และฉันเองก็ตั้งใจฟังเขาสอนงาน จนกระทั่งนับเครื่องดื่มเสร็จ พี่เคเดนก็พาฉันเข้าไปในผับ เขาจับมือฉันเดินไปที่โต๊ะข้าง ๆ เวที และดูท่าจะเป็นโต๊ะประจำของเขา เพราะพอพี่เคเดนนั่งลง เด็กเสิร์ฟ ก็ยกเครื่องดื่มมาให้เขาทันที

"วันนี้คนเยอะ พี่ต้องคุมด้านใน"เขายกแก้วเหล้าขึ้นแล้วหันมาพูดกับฉัน

"แล้วจะให้ด้ายทำอะไรอีกคะ"

"ไม่ต้องแล้ว อยู่ใกล้ ๆ พี่ก็พอ"ว่าแล้วเขาก็จับมือฉันไปหอม ฉันก็รีบดึงออกด้วยความเขินอาย.

พี่เคเดนสั่งน้ำผลไม้ให้ฉันดื่ม เพราะฉันเองไม่ถนัดเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ ระหว่างที่เราสองคนนั่งกันอยู่ ก็มีสองสาวเดินเข้ามา ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก มุกกับกวางนั้นเอง พอมาถึงที่โต๊ะ ทั้งสองก็มองขวางฉันอย่างไม่เป็นมิตรเลย แต่กลับหันไปยิ้มหวานให้กับพี่เคเดน และยังดึงฉันออกห่างจากพี่เคเดนแล้วก็แทรกเข้ามานั่ง ส่วนกวางก็นั่งอีกฝั่งของพี่เคเดน

"มุกมารอพี่ตั้งแต่เปิดร้านคิดว่าพี่จะไม่มาซะแล้ว"มุกเอ่ยเสียงหวานกับพี่เคเดน

"ทำไมคิดว่าพี่จะไม่มา?"พี่เคเดนพูดขึ้น เขาไม่ได้ว่าอะไรมุกเลยที่ดึงฉันออก แอบน้อยใจนิดหน่อย

"ก็มุกมันอยากเจอพี่ยังไงล่ะคะ"นั้นเป็นเสียงกวางที่พูด พี่เคเดนก็หันไปที่เธอ

"แค่มุกคนเดียว แล้วเธอไม่อยากเจอพี่?"พี่เคเดนพูดเชิงหยอกล้อกับกวาง ทำให้เจ้าตัวเขินอายทำตัวม้วนไปม้วนมา ฉันก็ได้แต่นั่งเงียบ ๆ และลอบหายใจออกมาเบา ๆ

ทั้งสามคนพูดหยอกล้อกันสักพัก เหมือนกับว่าฉันไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น จนกระทั่งพี่เคเดนพูดขึ้น

"เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนแผ่นก่อนนะ"ว่าจบ พี่เคเดนก็หยัดกายตัวลุก แล้วเดินไปที่ซุ้มดีเจ

พอพี่เคเดนเดินไป มุกกับกวางก็หันมาเบ้ปากให้ฉัน

"เหม็นอะไรป่ะกวาง"มุกเอ่ยแล้วทำมือปิดจมูก

"ใช่ ๆ ฉันก็เหม็น..มันเหมือนอะไรเน่า ๆ "เธอตอบกลับแล้วหัวเราะกับมุก

"หมาหัวเน่าป่ะแก"

"คิก คิก /คิก คิก"ทั้งคู่หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน มุกได้หันหน้ามาที่ฉัน

"พี่เคเดนกินแกแล้วใช่ไหม"คำถามของมุกทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นจ้องเธอ

"..."

"ผู้หญิงที่พี่เคเดนกินแล้ว..."เธอพูดไม่จบประโยคก็หันไปหัวเราะกับกวาง.

"ไม่นานเขาก็เบื่อ"เป็นกวางที่พูดต่อ

"ใช่..ฉันชอบพี่เคเดนมานาน ไม่เคยเห็นพี่เขาควงใครเกินสามวัน นี้ก็วันแรก โคต้าแกเหลืออีกสองวันนะ รีบกอบโกยไว้ล่ะ"มุกพูดแล้วใช้สายตามองมาที่เสื้อผ้าฉัน แล้วมองไปที่กระเป๋าแบรนด์เนมที่พี่เคเดนเพิ่งจะซื้อให้มา

"ว้าว มีของดี ๆ ใช้กับเขาด้วย"มุกพูดแล้วก็หันไปหัวเราะกับลูกพี่ลูกน้องเธอต่อ

"ฉันคิดว่า..."ฉันเอ่ยขึ้นแล้วยกยิ้มมุมปาก มุกกับกวางต่างพากันจ้องฉันแล้วขมวดคิ้ว.

"ฉันคงไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น เพราะตอนนี้พี่เคเดนให้ฉันย้ายไปอยู่กับเขา แบบถาวร"ทั้งสองหันหน้ามองกันเมื่อฉันพูดจบ

"ย้ายไปอยู่กับพี่เคเดน"มุกพึมพำออกมา ฉันกระตุกยิ้มแล้วผงกหัวให้

"ฉันปฏิเสธก็แล้ว..เขายังบังคับให้ไปอยู่กับเขาให้ได้ แถมยังสั่งให้คนไปขนของฉันมาอีก .."ฉันลุกขึ้นจากโซฟา แล้วหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้น

"ฉันคิดว่าของแค่นี้มันนิดหน่อยน่ะ ฉันต้องได้มากกว่านี้.."ฉันยืนกอดอกมองทั้งคู่ที่เธอก็เงยหน้ามองฉันเช่นกัน

"ไม่แน่..ฉันอาจจะแต่งงานกับเจ้าของผับที่นี้ ผู้ชายที่มีผู้หญิงมากมายอยากจะแต่งงานกับเขาก็ได้"พูดจบฉันก็เดินออกมา ..

ฉันเดินมาที่ห้องน้ำด้วยอารมณ์หงุดหงิด มันรู้สึกไม่ชอบเลยที่เป็นแบบนี้ ฉันยืนส่องกระจกแล้วถอนลมหายใจหลายต่อหลายครั้ง เพื่อสงบสติตัวเอง ก่อนที่จะเดินออกมา ก็เจอกับพี่เคเดนเข้าพอดี

เขาเดินปรี่มาหาฉัน แล้วหยุดอยู่ตรงหน้าก่อนที่จะเอื้อมมากุมมือฉันไว้

"กลับคอนโดกัน"

"แล้ว...."ฉันกำลังจะเอ่ยถาม พี่เคเดนก็พูดแทรกขึ้นมา

"ฝากให้ไอ้เจดูให้"ฉันขมวดคิ้วจ้องหน้าเขา

"พี่อยากอยู่กับเธอ...งานที่นี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว เรากลับกันเถอะ"พูดจบ พี่เคเดนก็จับมือฉันเดินออกมา

ในรถ..พี่เคเดนจับมือฉันไว้ตลอด

"เธอไม่ต้องคิดอะไรมาก ที่พี่คุยเล่นกับพวกนั้น ก็เพราะพวกเธอเป็นลูกค้า เข้าใจพี่นะ"พี่เคเดนพูดแล้วหันมายิ้มให้

"...."ฉันก็ผงกหัวรับ แล้วยิ้มหวานกลับไป

"เมียใครน่ารักที่สุด"พี่เคเดนพูดจบแล้วยกมือฉันไปหอม

พอมาถึงคอนโด พี่เคเดนก็ทำเรื่องอย่างว่ากับฉันทันที จนเกือบจะเช้า ฉันติ่นขึ้นมาอย่างเพลีย ๆ อาจจะเป็นเพราะความเคยชินที่ตื่นเช้ามาตลอด หลังจากล้างหน้าแปรงฟันก็เดินเข้าครัว เตรียมอาหารเช้าไว้สำหรับฉันและพี่เคเดนที่ยังนอนอยู่...

?????????