2 มากันพร้อมหน้า

“ผมดีใจครับที่คุณอรคิดอย่างนี้ รอโชติกลับมา แล้วผมจะบอกโชติเอง ผมคิดเกมไว้เยอะเลย”

“จริงหรือคะ.. โอ.. ต้องอย่างนี้สิคะ อรชอบมาก อยากให้ถึงวันเสาร์เร็วๆจังเลย”

ฉันแสดงความดีใจออกนอกหน้าเพราะความลืมตัว ตอนนี้ไม่เก็บความรู้สึกไว้เลย

“ใจเย็นๆครับ.. รับรอง คราวนี้สนุกกว่าคราวก่อนมาก เพราะมีคู่เพื่อนผมอีกคู่หนึ่งมาร่วมเล่นด้วย คู่นี้ไว้ใจได้ เป็นนักกีฬาทั้งคู่ รูปร่างหน้าตาดีมาก ที่สำคัญ เขาชอบเรื่องแบบนี้เหมือนเรา”

“วิเศษเลยค่ะ.. แหม.. พูดแล้วอยากเห็นพวกเขาจังเลยค่ะ ถ้าได้รู้จักกันก่อน ทำความสนิทสนมกันก่อน ก็จะลดความเขินลงได้นะคะ”

ฉันบอกพี่วิทย์ตามความจริง เพราะคนเรา ถ้าจะมาเล่นเกมแบบถึงเนื้อถึงตัว ถ้าไม่รู้จักกันก่อน มันจะรู้สึกเขินๆยังไงก็ไม่รู้

“ไม่ต้องห่วงครับ ผมนัดพวกเค้าไว้ตอน 1 ทุ่ม บอกพิกัดบ้านนี้ไว้แล้ว เดี๋ยวก็คงมาถึงครับ”

ขณะที่ฉันกับพี่วิทย์กำลังคุยกันอย่างออกอรรถรส ก็ได้ยินเสียงรถยนต์วิ่งเข้ามาจอดในบ้าน เป็นรถของพี่โชติ สามีฉันเอง เขากลับบ้านตรงเวลาเสมอ เพราะนี่ก็ 6 โมงเย็นพอดี

พอพี่โชติเดินเข้ามาในบ้าน ก็ทักทายพี่วิทย์กับคุณเตยอย่างคนคุ้นเคย เพราะพวกเขานัดกันไว้แล้ว ภาพเก่าๆ ที่ฉันเคยเห็น ได้กลับมาให้ได้เห็นกันอีกครั้ง หลังจากห่างหายกันไปร่วม 3 เดือน

“สวัสดี เป็นไงเพื่อน สบายดีนะ ดูสิ คุณเตยดูสวยขึ้นเยอะเลย ไปทำอะไรมาครับ”

เสียงพี่โชติทักทายพี่วิทย์กับคุณเตยพร้อมรอยยิ้มสดชื่น

“แหม.. มาถึงก็ปากหวานเลยนะคะพี่โชติ เตยก็เหมือนเดิมแหละค่ะ”

คุณเตยตอบแบบอายๆ แล้วส่งยิ้มให้พี่โชติของฉัน นาทีนี้ไม่มีหึงหวงกันแล้ว เพราะพวกเราต่างคนก็ต่างเคยๆกันมาแล้วทั้งนั้น

“ที่นัดกันไว้วันเสาร์นี้ที่น้ำตก ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนะโชติ ผมเตรียมสถานที่ พร้อมกับเพื่อนใหม่อีกคู่ไว้แล้ว เราจะสนุกกันให้สุดเหวี่ยง”

“แน่นอนเพื่อน งานนี้เราจะสนุกกันให้ลืมโลกเลย แล้วเพื่อนใหม่พี่วิทย์บอก เค้าเป็นคนยังไง บอกแบ็คกราวน์ให้ผมรู้หน่อยสิ”

พี่โชติถาม เพราะยังไม่รู้ ส่วนฉันพอรู้อยู่แล้วตามที่พี่วิทย์บอกเมื่อกี้

“ไม่ต้องห่วง ผมคัดมาแล้ว พวกเค้าเป็นนักกีฬา และเป็นครูสอนเต้นแอโรบิค รูปร่างหน้าตาดีมาก เดี๋ยวพวกเขาก็มาที่นี่ ผมนัดพวกเขาไว้ประมาณ 1 ทุ่ม”

“อ้อ ดีเลย เราจะได้ทำความรู้จักกันก่อน อร เบียร์มีพอหรือเปล่า ถ้าไม่พอไปซื้อมาเพิ่มนะครับ”

พี่โชติถามฉัน เพราะกลัวเครื่องดื่มไม่พอต้อนรับแขกใหม่

“พอค่ะ เมื่อวานพี่โชติก็ซื้อเพิ่มมาอีกลัง น่าจะเหลือเฟือ กับแกล้มในตู้เย็นก็เหลืออีกเยอะ เดี๋ยวอรจะอุ่นมาให้ทานนะคะ”

“ดีครับ งั้นอรรีบจัดการเลย ผมกับวิทย์และคุณเตยจะนั่งคุยรอแขกมาไปพลางๆ”

ได้ยินอย่างนี้ฉันรีบเดินเข้าไปในครัว จัดการเอาอาหารมาอุ่น และยกเครื่องดื่มมาวางคอยต้อนรับแขกใหม่ที่กำลังจะมาเยือน

พอฉันวางอาหารและเครื่องดื่มเรียบร้อย ก็มีเสียงรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพอดี คงจะเป็นแขกของพี่วิทย์ที่นัดกันไว้แน่เลย

แล้วฉันก็คิดไม่ผิด มีหนุ่มสาวสองคน เดินเข้ามาในบ้าน พี่วิทย์กับคุณเตยรีบออกไปต้อนรับ แล้วพาเข้ามาในห้องรับแขก พร้อมกับแนะนำตัว

“นี่วิทย์ และนี่คุณอร เป็นสามีภรรยาเจ้าของบ้านหลังนี้ ที่ผมเล่าให้ฟัง พวกเค้าจะมาร่วมสนุกในการเล่นเกมที่น้ำตกกับพวกเราครับ”

“สวัดดีครับ สวัสดีค่ะ”

ทั้งสองยกมือไหว้ฉันกับพี่โชติอย่างนอบน้อม ฉันกับพี่โชติรีบยกมือไว้ตอบอย่างเร็ว

พี่วิทย์แนะนำเพื่อนใหม่จบ ก็แนะนำเพื่อนใหม่ให้ฉันบ้าง

“และนี่คือคุณจอห์น กับคุณเกตุ เป็นนักแบตมินตั้น และเป็นครูสอนแอโรบิค พวกเขาชอบสนุกเหมือนกับเราครับ”

“อ้อครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ วันนี้เป็นวันดีจริงๆ ที่ได้รู้จักเพื่อนใหม่เพิ่มอีกคู่ อย่างนี้ต้องฉลองกันหน่อย รับเบียร์เลยนะครับ”

พี่โชติกล่าวเชื้อเชิญพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะหันมาบอกฉัน

“อร เสิร์ฟเบียร์เย็นๆ ให้คุณจอห์นและคุณเกตุด้วยครับ เราจะได้คุยกันให้สนุก”