ตอนที่หนึ่ง ผัวทิ้ง2

ตอนที่หนึ่ง ผัวทิ้ง

แรกเริ่มสองหนุ่มสาวยังอยู่ในช่วงตื่นตาตื่นใจย่อมเบิกบานแจ่มใสด้วยเมืองใหญ่ช่างมีแสงสีศิวิไลซ์ความเจริญรุดหน้าแตกต่างจากที่คาดคิด

แต่ชีวิตจริงย่อมไม่เหมือนในความฝัน หลังจากกระเสือกกระสนหางานทำท่ามกลางการแก่งแย่งแข่งขันและเส้นสายความสัมพันธ์

การศึกษาที่คิดว่าสูงส่งกลับกลายเป็นต่ำต้อยไร้ความหมาย สองคนผัวเมียจึงหาได้เพียงงานเล็กน้อยมีรายรับแค่พอเลี้ยงปากท้องชนิดชักหน้าไม่ถึงหลัง

ความเหน็ดเหนื่อยและความเครียดที่ได้รับในแต่ละวันทำให้ชีวิตที่เคยสดใสอับเฉาลงทั้งเรื่องบนเตียงซึ่งค่อยๆจืดชืดไร้ความสนุกสนานเร้าใจเช่นเดิม

สองหนุ่มสาวมีปากเสียงทะเลาะกันทุกวันก่อนที่เจ้าผัวตัวดีจะหอบผ้าผ่อนตามสาวใหญ่คนหนึ่งไปทิ้งให้เธอต้องรับภาระค่าเช่าที่กำลังจะมาถึงเพียงคนเดียว

“ผู้หญิงจืดชืดไร้รสชาติทั้งไร้ความสามารถอย่างเธอสมควรต้องอยู่คนเดียว ฉันไม่น่าชวนเธอมาด้วยเลย เสียเวลาชีวิตชะมัด” อู๋เจียงสาดคำพูดแล้งน้ำใจออกมาด้วยท่าทางฟึดฟัด

“อาเจียง เธอพูดแบบนี้ได้ยังไง ไหนเธอบอกว่าพวกเราร่วมฝ่าฟันทุกข์สุขก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป” สาวน้อยได้แต่อ้อนวอนด้วยน้ำตานองหน้า

“คำพูดแบบนั้นเธอยังเชื่อด้วยหรือ โง่เง่าจริง เจียลี่ ฉันทนอยู่กับเธอไม่ไหวแล้ว ลาก่อน”

ผู้ชายคนนั้นโทษว่าเป็นความผิดของเธอคนเดียวจากนั้นก็สะบัดก้นจากไปไม่เหลียวหลัง

จางเจียลี่ได้แต่นอนร้องไห้แทบขาดใจทั้งไม่กินไม่ลุกขึ้นจากเตียงเพราะไร้เรี่ยวแรงจะสู้ต่อ

“จะกลับบ้านก็อับอายผู้คน จะอยู่ต่อก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี นั่นจึงเป็นสภาพหมดอาลัยใกล้ตายอย่างที่เห็น” ยมทูตเฮยหลิงสรุป

“เชอะ แค่ผู้ชายคนเดียว ผัวชั่วแบบนั้นทิ้งไปได้ก็ดีแล้ว จางเจียลี่ คอยดูนะ ฉันจะช่วยเธอหาใหม่ให้เลิศกว่าดีกว่าเป็นสิบเท่าทีเดียว” เจนนี่หันไปพูดกับร่างแน่นิ่งบนเตียงที่ยังคงไม่ขยับ

“ว่าแต่ ยมทูตสุดหล่อ แล้วฉันจะต้องทำอย่างไรบ้าง แบบว่า...ต้องใช้ชีวิตเป็นยัยคนนี้เลยใช่ไหม” วิญญาณสาวถูมือเตรียมพร้อมเพราะคิดว่าจะได้เข้าร่างของจางเจียลี่อย่างที่เคยอ่านในนิยายทั่วไป

คราวนี้ล่ะ เธอจะใช้ชีวิตให้เต็มที่ทีเดียว

“ไม่ใช่ จางเจียลี่ยังไม่ตาย เธอมีหน้าที่แค่คอยช่วยอยู่ข้างๆเท่านั้นโดยจะมีแค่เขาที่มองเห็นเธอ

หากจำเป็นอาจเข้าสิงร่างได้บ้าง แต่ไม่อาจสิงอยู่ตลอดเวลา ไม่อย่างนั้นร่างนี้จะหมดพลังแห่งชีวิตและอาจดับสลายไปก่อนเวลาอันควร”

คำอธิบายของยมทูตทำให้เจนนี่หน้าหงอยหมดความกระตือรือร้น

“อ้าว!...แค่ให้คอยเป็นพี่เลี้ยงหรือ ไม่สนุกเลย”

“เธอเป็นผี เป็นแค่ร่างโปร่งแสง ได้แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้ว” ยมทูตชุดดำตอกย้ำให้วิญญาณสาวรู้สภาพของตนเอง

ชิ ถึงจะเป็นแค่ผี เป็นวิญญาณที่ไม่มีร่างเนื้อ แต่เธอก็เป็นผีสาวแสนสวยรวยเสน่ห์สุดแสบสัน

เอาเถอะ เธอจะพลิกชีวิตให้ผู้หญิงคนนี้ดีขึ้นเอง คอยดูก็แล้วกัน ตายมทูตขี้เก๊กบ้าอำนาจ

ทำผิดพลาดแล้วยังมีหน้ามาโทษเธอ อะไรก็ไม่ให้ติดตัวมาสักอย่าง

เออ...ใช่ ได้ยังไง ต้องมีตัวช่วยสิ