ตอนที่ 13 ยัดเยียด (ฉากเรท)

EP 13

ฉันสตั้นไปกับคำพูดที่หลุดออกจากปากพี่ไฟนอล ใบหน้าชาวาบไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากผู้ชายนิสัยเสีย คำพูดที่ดูเหมือนจะสนใจในตัวฉัน แต่แล้วยังไงมันได้มีผลกระทบอะไรต่อหัวใจฉันเลยซักนิด..

"ถ้าหนูจะเลิก หนูจะเลิกก็ต่อเมื่อเราไม่เข้าใจกันไม่ใช่เพราะคำขอพล่อยๆจากปากพี่"

"...แล้วคิดว่าจะคบกันมันได้นานซักเท่าไหร่?"

"พี่คิดจะทำอะไร"

"คนที่มันมีแต่ด้านมืดในจิตใจแบบฉัน...ทำได้ทุกอย่างที่ตัวเองต้องการ"

ใบหน้าหล่อเหลาผละออกจากบ่าไหล่ แววตาสีดำสนิทคู่นั้นมองอะไรแทบไม่ออกมันคงมืดสนิทเหมือนกับใจของพี่ไฟนอลอย่างที่พูดไว้จริงๆ...

"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...หนูไม่มีวันเลิกรักพี่แทนแน่นอน"

"โลกสีชมพู...กับโลกสีดำมองก็รู้ว่าสีไหนมันเข้มกว่ากัน..."

"พี่จะบอกว่าพี่จะทำให้หนูไปอยู่แค่ในโลกของพี่งั้นหรอคะ?"

"จนลืมรสชาติโลกแสนหอมหวานของเธอไปเลยล่ะ.."

พูดจบก็กระตุกยิ้มมุมปากอย่างเหี้ยมเกรียมก่อนที่ร่างของฉันจะถูกกระชากแล้วทุ่มลงบนเตียงอย่างแรง ฉันจึงเอื้อมผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้พร้อมกับถอยมาชิดหัวเตียงด้วยร่างกายที่สั่นเทา สายตามองไปที่มือถือที่พึ่งสุดท้าย แต่มันอยู่ไกลเกินกว่าจะเอื้อมถึงจนนํ้าตาที่กลั้นไว้มันหยดแหมะออกมาไหลตามพวงแก้มอย่างห้ามไม่ได้..

"มันได้ใจ...แต่ไม่มีปัญญาได้ร่างกายเธอคิดว่าผู้ชายทุกคน..คนไหนบ้างจะไม่ต้องการเรื่องพวกนี้ มันไม่ได้จากเธอแล้วคิดหรอว่ามันจะไม่ได้จากคนอื่น?"

สิ่งที่พี่ไฟนอลพูดออกมาทำให้ฉันแอบคิดตาม แต่ก็เลือกที่จะเชื่อใจคนรักมากกว่า เขาพึ่งบอกเองว่าคนที่มีหัวใจเป็นสีดำแบบนั้น ทำได้ทุกอย่าง...นี้มันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นก็ได้...

"อย่างน้อยๆหนูก็ยินดีให้ใจ...ไม่ได้โดนบังคับข่มเหงเหมือนใครบางคนที่กำลังทำอยู่ตอนนี้"

"สถานการณ์แบบนี้ยังกล้าปากดี..?"

"...."

ฉันนิ่งเงียบจิกผ้าปูที่นอนแน่น สายตาเหลือบมองคนตรงหน้าที่กำลังถอดเข็มขัดออก แล้วเลื่อนมาปลดกางเกงและเสื้อออกจนหมดทุกชิ้นจนร่างกายเปลือยเปล่า ฉันมองเรือนร่างสมส่วนราวกับนายแบบตรงหน้าก่อนจะยกมือขึ้นปาดคราบนํ้าตาบนพวงแก้มออกหมดหนทางสู้..

[ AND.. ]

"ทางที่ดีเธอควรตั้งใจนอนถ่างขาให้ฉันเอาจนพอใจ ไม่ใช่นั้งบีบนํ้าตาเหมือนตัวเองไม่เคยกับฉันมาก่อน ทั้งที่ฉันเป็นคนแรก" คำพูดตอกยํ้าสถาะนะของชายหนุ่ม ทำให้ลูกพีชจุกภายในอกจนพูดไม่ออก ดวงตากลมโตที่คลอเบ้าด้วยหยาดนํ้าตามองไปยังบานประตูอย่างไร้สิ้นความหวัง "มองให้ตายยังไง ถ้าไม่ใช่วันพรุ่งนี้เพื่อนเธอก็ไม่โผล่หัวมาหรอก"

ไฟนอลกระตุกยิ้มพอใจแล้วฉุดร่างเล็กลุกขึ้นจากที่นอน มาชิดยังผนังห้องสีขาวสะอาด แล้วล็อคเธอไว้ด้วยร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองมือหนาจับหลังมือเรียวแผ่หลากับผนังแล้วซุกไซร้จมูกคมสันตามซอกคอหอมกรุ่นทุกอณูของร่างกายราวกับตัวเองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอคนเดียว แผงอกกว้างชิดกับแผ่นหลังเนียน แก่นกายเกินขนาดใหญ่บดเบียดกับบั้นท้ายกลมกลึง..

"ฮึก.."

ลูกพีชสะอื้นรํ่าให้ เธอเม้มกรีบปากบางเข้าหากันจนเผลอกัดมันเกิดรอยแผล ความเจ็บแสบเข้าเล่นงาน ลำคอถูกรุกรานรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ...

"หึ..นํ้าตาไม่ช่วยให้ฉันหยุดความต้องการได้หรอกนะ"

ไฟนอลกระซิบด้วยนํ้าเสียงเยือกเย็น แล้วกระเด้งเอวเสียดสีบั้นท้ายเธอ ความแข็งชันราวท่อนเหล็กกระทบกับผิวอ่อนนุ่มนิ่ม สัมผัสถึงความเปียกชุ่มจากแก่นกายของชายหนุ่มจนร่างกายร้อนวูบวาบเหมือนโดนไฟลวก...นิ้วแกร่งเลื่อนลงมาสัมผัสกับช่องทางรักคับแคบ..พร้อมกับกระดิกนิ้วในความอ่อนนุ่มรัวๆจนร่างกายขาวเนียนอ่อนปวกเปียกกับสัมผัสแข็งกระด้าง..

"อ...เอามันออกไป..."

"งั้นเปลี่ยนเป็นเอาท่อนเอ็นยัดแทนนิ้วก็แล้วกัน"

ไฟนอลเร่งนิ้วเร็วกว่าเดิม จนนํ้าหล่อลื่นผลิตออกมาเป็นจำนวนมาก ก่อนที่ชายหนุ่มจะชักนิ้วกลับแล้วชักแก่นกายสองสามที ก่อนจะจ่อมันเข้าที่ด้านหลังความเปียกชุ่ม..

สวบ !!

"อื้อ!!"

ปึก! ปึก! เอวสอบกระแทกเข้าอีกสองครั้งเน้นๆจนเข้าสุดความยาว ร่องแคบที่ตอดรัดแน่นทำให้ไฟนอลขบกรามแน่นจนเกิดเส้นเลือดปูดโปนตามลำคอ มืออีกข้างเลื่อนมาจับเอวขอดเอาไว้แล้วเริ่มออกแรงกระแทกเนิบนาบ พร้อมกับเสียงลมหายใจหนักๆที่เริ่มเล็ดลอดออกมาเพียงแรกเริ่ม..

"โอ๊ย!!"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"ทำไมมันเสียวกว่าเดิมว่ะ...อ๊าา!" ชายหนุ่มอัดกระแทกใส่ร่างกายนุ่มนิ่มจนสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่ง เรือนผมกระจัดกระจายเต็มแผ่นหลังไม่เป็นทรง เรียวขาคู่สวยเกร็งสั่นระริกยืนแทบไม่ไหวเมื่อความใหญ่กระแทกกระทั้นใส่ไม่ยั้ง ไม่กลัวข้างในเธอพังเลยซักนิด...

"อ๊ะ...บะ...เบาหน่อย...อ๊า...อ๊าย!" เสียงกรีดร้องเบาๆหลุดจากกรีบปากอมชมพู ยิ่งเพิ่มความดิบเถื่อนให้กับชายหนุ่มที่กำลังอยู่ในช่วงอารมณ์วาบวามยามได้สัมผัสกับร่างกายเธอ จังหวะการเข้าออกเหมือนพาเขาล่องลอยขึ้นสวรรค์อย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน

"ครางชื่อฉันลูกพีช...แล้วฉันจะเบา" ไฟนอลพูดกระท่อนกระแท่นออกมา ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกกับความเสียวซ่านที่ได้รับยิ่งตอกอัดใส่ร่างเธอ ความเปียกชุ่มระหว่างจุดเชื่อมที่เข้ากันได้ดียิ่งผลิตออกมาชะโลมแก่นกายใหญ่ที่ผลุบเข้าผลุบออกตามร่องแคบ..

"อ๊ะ!...อ๊ะ!...ม...ไม่"

"อย่าลืมว่าตอนนี้ฉันเป็นคนคุมเกมส์.."

"คิดจะแกล้งอะไรหนูอีก...อ๊าา!"

"เคยปวดฉี่แล้วไม่ได้ฉี่ไหม...นั้นแหละ"

พั้บ! พั้บ! พั้บ! พั้บ! ๆๆๆๆ ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวอยู่ไม่เป็นสุข ช่องทางรักตอบรับแรงกระแทกนั้นได้ดี จนร่างกายมันจะเสร็จสมอยู่ร่อมร่อ เธอกัดฟันแน่นแล้วปลายตามองคนข้างหลังเพียงเล็กน้อย ก่อนจะรีบหันกลับมาแล้วหายใจออกมาหนักๆตามความจุกเสียวที่ได้รับ..

"ไม่คราง?" ไฟนอลยิ้มร้ายกาจแล้วตอกอัดเอวสอบใส่ถี่ๆจนร่างเธอกระทบกับผนังห้องแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อระหว่างสองร่างที่ดำเนินเกมส์รักอย่างเร้าร้อน..

"อ๊ะ!...กรี๊ดดด...จุก...มะ...ไม่เอาแล้ว...พอแล้ว" เธอแกว่งหน้าปฏิเสธรับสัมผัส ก่อนที่แก่นกายใหญ่จะผละออกในตอนที่เธอกำลังจะสุขสม มือหนาชักแก่นกายให้ตัวเองต่อจนนํ้าสีขาวขุ่นฉีดพุ่งบั้นท้ายเธอ แต่คนตัวเล็กกับขึ้นสีหน้าซีดเผือกเพราะอารมณ์ที่กำลังค้างคา...

"แกล้งหนูได้ตลอดเวลาเลย...คนบ้า"เธอพูดตัดพ้อปนโกรธ ลูกพีชดิ้นเร้าๆในอ้อมกอดของไฟนอล เธอพยายามจะพาตัวเองออกห่างจากร่างหนาแต่กลับโดนชายหนุ่มดักทางเอาไว้และกดทับร่างเธอเช่นเดิม จากที่ทรมานอยู่แล้วยิ่งถูกตรงนั้นของไฟนอลมาถูไถร่างกายมันยิ่งต้องการปะทะ ขัดกับความสำนึกผิดในใจ

"ใครใช้ให้พูดไม่ฟัง ครางชื่อผัวตัวเองมันลำบากนักรึไง?" คำพูดประชดประชันของไฟนอลทำให้ลูกพีชขนลุกวูบวาบ ใบหูถูกงับเบาๆ เธอกลืนนํ้าลายเหนียวๆลงคอ ก่อนที่ใบหน้าจะบิดเบี้ยวเมื่อหน้าอกถูกบีบเค้นรุนแรง

"พะ...พี่ไฟนอล...อื้อ!" ร่างกายที่ต้องการเกินจะต้านไหว ทำให้เธอเผลอหลุดครางชื่อของไฟนอลเบาๆ จนเจ้าตัวเผลอยิ้มชอบใจแล้วยอมสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนละอุที่ยังพร้อมใช้งานอยู่สอดเข้าไปอีกครั้ง

"ยอมครางก็จบ เล่นตัว" เหน็บแหนมคนในอ้อมกอดเสร็จ เรียวขาคู่สวยก็ถูกยกขึ้นด้วยท่อนแขนกำยำเผยช่องทางรักให้อ้าออกกว้าง ร่างหนาขยับเข้าไกล้ชิดกว่าเดิมแล้วเริ่มออกแรงกระแทกใส่ร่างเล็ก

พั้บ! พั้บ! พั้บ! พั้บ! ๆๆๆๆ เกมส์รักเริ่มขึ้นอีกครั้ง สองร่างสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียวในยามดึก สายตาวาบวามมองบั้นท้ายขาวเนียนแล้วเม้มปากแน่นทุกจังหวะการร่วมรักแทบจะเสร็จสมทุกครั้ง แล้วสายตาก็เลื่อนขึ้นมาตามเรือนร่างอรชรที่กำลังครอบครองอยู่ เขานึกเพียงในใจว่าไม่ช้าก็นานจะไม่ใช่แค่ร่างกายที่เขาได้ หัวใจของลูกพีชก็ต้องเป็นของเขาด้วย

"อ๊าา...อ๊ะ!...อ๊ะ!...อ๊ะ!"

เสียงครางไม่เป็นศัพท์ดังขึ้นกระหึ่มทั่วห้องไฟนอลโอบกอดเอวขอดละจากผนังเดินกระแทกมาที่นอกระเบียง มือบางจึงเอื้อมมาจับราวกั้นเอาไว้ร่างกายถูกจัดให้อยู่ในท่าโก่งโค้งบรรยากาศตอนนี้ผู้คนก็แทบจะอยู่ในช่วงหลับใหล แต่ภายในหัวใจดวงน้อยยังคงเต้นระสํ่านะส่ายหวาดหวั่นว่าใครจะมาบังเอิญเห็นภาพอุจาดตาเข้า

"พะ...พี่ไฟ...อ๊ะ!...พะ...พอแล้วค่ะ"

"อยากค้างกลางคันอีกหรอรึไง หรือไม่เข็ด?"

"เผื่อมีใครมาเห็น...อื้อ!!"

"เห็นก็ช่างแม่งมันดิ...ผัวเมียจะเอากัน" ไฟนอลขมวดคิ้วยุ้ง ถ้าเป็นสาวๆคนอื่นคงฟินกับบรรยากาศนอกระเบียง แต่คนที่ชายหนุ่มกำลังกระแทกอยู่ตอนนี้กลับกลัวอาย หรือจริงๆแล้วกลัวใครรู้กันแน่ "หรือกลัวเรื่องมันไปถึงหูไอ้เหี้ยแทน?"

"อึก...อ๊ะ! พี่อย่าหาเรื่องพี่แทนได้ไหม คะ...แค่นี้หนูก็ไม่รู้จะมองหน้าพี่แทนยังไงแล้ว"

"เอากับฉันอยู่แท้ๆยังปกป้องมัน"

ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!! ๆๆๆ

"อ๊ะ...โอ๊ย!!" มือบางจับราวกั้นไว้แน่น ตอนนี้ร่างกายอ่อนแรงแทบจะทรุดลงไปกองอยู่ปลายท้าว แต่เเรงที่ฉุดดึงเรือนผมเอาไว้แล้วกระแทกแรงๆก็ยังทำให้ร่างเล็กพอทรงตัวอยู่

"อย่าพูดถึงมันตอนอยู่กับฉัน"

"....หนูพูดถึงแฟนตัวเองมันผิดตรงไหน"

"แต่ฉันเป็นผัว หรือจะเถียงว่าไม่ใช่?"

.

.

.

แลดูยัดเยียดตัวเองเหลือเกินนะอิพี่55555555555555555555555

Next..

"ทีตอนโดนกระแทกไม่เห็นเงียบแบบนี้"