
บทย่อ
"เก็บเสียงไว้ครางชื่อผมตอนโดนกระแทกดีกว่าครับ..พี่ปรายฟ้า"
เจ้อย่าถอด
@THK PUB
อีกหนึ่งกิจการของครอบครัว วิโรจน์รัตนเรืองเดช นั่นคือผับดังย่านคนรวย ผู้เป็นพ่อมอบหมายให้ลูกชายสองคนผลัดเปลี่ยนกันดูแลกิจการ ซึ่งสถานที่เเห่งนี้เป็นสถานบันเทิงครบวงจรมีทุกอย่างเกี่ยวกับอบายมุข ชั้นใต้ดินของผับเป็นคาสิโนขนาดใหญ่ ข้างบนชั้นสามก็เป็นห้องพักสำหรับใครที่ถูกใจแล้วไปต่อ
ร่างบางในเกาะอกสีดำกางเกงยีนส์ขาเดฟเอวต่ำมีรอยปาดตามขา ทาปากสีเเดงสดรูปร่างโค้งเว้าตามสัดส่วนหุ่นนางแบบ ย่างกายเดินเข้ามาในผับกับเพื่อนสาวอีกสองคนที่สนิทที่สุด
เสียงเพลงดังกระหึ่มผู้คนลุกขึ้นมาโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามเสียงเพลง ยกแก้วน้ำสีอำพันธ์เข้าปากอย่างหิวกระหาย
"คนเยอะจัง" เสียงของเพื่อนสนิทที่ชื่อแพรวาเอ่ยขึ้น
"ก็นี่มันผับมันใช่สถานปฏิบัติธรรม" เเก้มใสเอ่ยตอบเพื่อน
"สวัสดีครับคุณผู้หญิง" พนักงานชายเดินเข้ามาต้อนรับ
"เอ่อ!พอดีจองห้องวีไอพีไว้ค่ะ" ร่างบางเอ่ยบอกพนักงานไป
"ขอทราบชื่อด้วยครับ?
"ปรายฟ้าค่ะ"
"คุณปรายฟ้าเชิญชั้นสองห้อง 209 ครับ// เดี๋ยวให้เด็กเอาเครื่องดื่มขึ้นไปส่งครับ"
พนักงานพูดจบสามสาวก็เดินตรงขึ้นไปชั้นสองมองหาห้อง 209 ที่พนักงานบอก
"นั่นไงแกห้อง209" แก้มใสเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นห้องแล้ว
"งั้นฉันของเข้าห้องน้ำก่อนนะพวกแกเข้าไปก่อน " เพื่อนคนนึงเอ่ยขึ้นแล้วเดินไปทางห้องน้ำ ส่วนร่างบางกับเพื่อนอีกคนก็เดินไปนั่งในห้องวีไอพีที่จองไว้
"แกดื่มอะไรยัยแก้ม? ร่างบางเอ่ยถามเพื่อน
"อะไรก็ได้สั่งเหอะ!
"จ้า!!แม่คนสายแข็ง" ร่างบางเอ่ยกระแซะเพื่อนพร้อมกับกดออเดอร์ลงบนหน้าจอเครื่องสื่อสารแบบทันสมัย ไม่นานเด็กเสริฟก็เดินเอาเหล้ามาเสริฟ
ก๊อกๆ!
"ขออนุญาติครับ!
แอด~
"เหล้าที่คุณผู้หญิงสั่งได้แล้วครับ"
"วางเลย ขอบคุณค่ะ!
ร่างบางจัดการนั่งชงเหล้าให้กับเพื่อนได้ดื่ม
แอด~ ประตูห้องวีไอพีถูกเปิดออกด้วยฝีมือของชายหนุ่มหน้าตาดี
"อ้าวเฮีย!
"สวัสดีค่ะพี่กล้า" ปรายฟ้ากล่าวทักทายพี่ชายเพื่อน"
"สวัสดีครับน้องปรายฟ้า//นี่มากันสองคนเหรอ?
"ยัยแพรก็มาค่ะไปห้องน้ำ"
แอด~
"นั่นไงคะมาแล้ว" แก้มใสเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างอรชรของหญิงสาวเดินเข้ามา
"พี่กล้ามาได้ไงคะ? เเพรวาเอ่ยถามพี่ชายเพื่อนที่เดินเข้ามาในห้อง
"วันนี้น้องแพรสวยจังเลยนะครับ"
"แหม่ๆไม่เห็นจะชมน้องบ้างเลย? แก้มใสค้อนใส่พี่ชาย
"เราก็สวย นึกยังไงอยากเที่ยว?
"ก็ยัยแพรมันเฮิร์ทอยู่ก็เลยพามาปลดปล่อย"
"อืม! ไปนั่งกับพวกพี่ป่ะ//อยู่แค่ผู้หญิงมันอันตราย"
"พวกพี่?? ปรายฟ้าท้วง
"อ่อ!ไอ้เมฆไอ้โอห์มไอ้เหมันต์ไง อยู่ห้องทำงานมันข้างๆนี่เอง"
"ไปไหมยัยแพรพี่เหมันต์อยู่? ปรายฟ้าไม่ลืมที่จะถามความเห็นเพื่อน
"ไปสิ!ฉันไปได้"
พูดจบก็หยิบกระเป๋าสะพายเดินตามพี่ชายเพื่อนออกไป
แกร่ก!
แอดด~~
เมื่อเปิดประตูเข้ามาร่างบางเดินเข้ามาเป็นคนสุดท้าย ก็เห็นชายหญิงกับลังนัวเนียกันอยู่ไม่เกรงใจสายตาเพื่อนเลย สาวๆไม่ได้คิดอะไรเลยเดินเข้าไปนั่งโดยที่ไม่สนใจ
"สวัสดีค่ะพี่โอห์มพี่เมฆ" แพรวาเอ่ยทักรุ่นพี่แล้วเดินไปนั่งเรียงกันทั้งสามคน
"วันนี้น้องแพรสวยมากเลยรู้ตัวไหมครับ" เป็นโอห์มที่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"เชิญนั่งครับน้องๆยินดีที่ได้รู้จักครับน้อง.....? เมฆาเอ่ยเสียงคางยานเพื่อแสดงคำถามมองหน้าร่างบางในชุดเกาะอกที่อกโผล่พ้อนขึ้นมาเกือบครึ่ง
"ปรายฟ้าค่ะเรียกปรายเฉยๆก็ได้ค่ะ" ร่างบางตอบกลับพร้อมกับส่งยิ้มบางๆให้รุ่นพี่
"พี่ชื่อเมฆนะครับยินดีที่ได้รู้จักครับน้องปรายฟ้า"
"ยินดีเช่นกันค่ะพี่เมฆ " นั่งดื่มได้ไม่นานเพื่อนก็เริ่มเมาจึงชวนกันกลับ
"พวกแกกลับเถอะฉันง่วงแล้ว" เเพรวาเพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยขึ้น
"เดี๋ยวพี่ไปส่งเราเมาแล้ว" เก่งกล้าเอ่ยขึ้นบอกน้องสาว
"ปรายขับได้ค่ะยังไม่เมา พี่กล้าไปส่งยัยแพรกับแก้มเถอะ"
"งั้นเชิญครับน้องเเพรวาเดี๋ยวพี่แวะไปส่ง" เมื่อตกลงกันได้ทั้งสามก็เดินออกจากห้อง ส่วนแพรวาก็ถูกคู่หมั้นที่ไม่ต้องการลากขึ้นรถไป
พรึ่บบ!!
"ยัยปรายแกไหวไหมเนี่ยไหนบอกไม่เมาไง? แก้มใสเอ่ยถามเพื่อนเมื่อเห็นว่าเดินเซไปมา
"แกกลับเถอะฉันไหว?
"เออๆ! แกไหวแน่นะอย่าไปข่มขืนใครเขาเข้าล่ะ"
"รู้ดี! ปรายฟ้าเอ็ดเพื่อน
"ก็เวลาแกเมาแล้วชอบหื่นตลอดนี่" แก้มใสอดไม่ได้ที่จะว่าเพื่อน เมาแล้วหื่นคือฉายาของเธอ
"เออ! ฉันใช้นิ้วเป็นย่ะ"
"ฉันไปนะ!
"พี่ไปนะน้องปรายฟ้า"
"ขับรถดีๆนะพี่เก่งกล้า"
"ครับ! เมื่อเพื่อนกับพี่ชายขับรถออกไปร่างบางก็ยืนพิงรถของตัวเองเผื่อพักให้สร่างเมา
"ทำไมมันเวียนหัวแบบนี้เนี่ย จะขับกลับยังไง" ร่างบางพึมพรำกับตัวเอง
"ไหวไม่เจ้? เสียงดังขึ้นจากรถคันที่จอดอยู่ข้างๆที่พึ่งถอยเข้ามาเมื่อกี้
"อะ..ไอ้เด็กแสบ! ร่างบางชี้หน้าพร้อมกับเอนตัวเข้าไปใกล้ๆร่างสูงของเด็กปีหนึ่ง
"ขึ้นรถเดี๋ยวผมไปส่งเจ้เมามากแล้ว"
"เมาอะรายยดื่มแค่นิดเดียว"
"ครับ! ไม่เมาก็ไม่เมา เดี๋ยวผมไปส่ง" พูดจบก็จับร่างบางยัดเข้าฝั่งข้างคนขับของรถตัวเองแล้วอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับเหยียบคันเร่งออกไปตรงไปยังคอนโดรุ่นพี่สาวที่เขารู้จักดี เพราะเรียนคณะเดียวกันต้องทำรายงานบ่อยๆ
@คอนโดปรายฟ้า
"เจ้เอาคีย์การ์ดมาดิ! แม่งคนหรือช้างหนักเป็นบ้า" ร่างสูงบ่นพร้อมกับวางคนตัวเล็กให้ยันพื้นไว้ก่อนจะควานหาคีย์การ์ดในกระเป๋าอย่างทุลักทุเลเพราะมือหนาอีกข้างพยุงตัวร่างบางไม่ให้ล้ม
ติ๊ด!!
"เจ้! ถึงห้องแล้วตื่นก่อน"
"อื้อออ!... หล่อจางงง ! ร่างบางที่มึนเมาลืมตาขึ้นมานิดก่อนจะพูดชมคนตรงหน้าพร้อมกับยื่นมือเรียวขึ้นมาลูบที่แผงอกของคนตัวสูง ร่างสูงก็พยุงคนตัวเล็กไปที่เตียง แต่พอจะวางร่างเล็กลงเขาก็ถูกคว้าคอเข้าไปกอดเลยทำให้เซถลาล้มลงไปคร่อมร่างบางที่นอนหงายราบกับเตียง
"จะ ..เจ้ปราย! ร่างสูงรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างกำลังจะตื่นขึ้นมากลางดึก
"อื้ออ…...ร้อนจัง! ร่างบางพูดพร้อมกับดึงเกาะอกลงมาใต้ราวนมเผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ ที่มีแค่สติ๊กเกอร์ปิดจุก
"Shit! ร่างสูงถึงกับสบถออกมาอย่างหัวเสีย
#อิเจ้อย่าถอดนะ!
"อื้ออออ....... ยุ่งน่าาา!!
"เจ้ปรายครับ! ผมบอกว่าอย่าถอด หยุด"
พรึ่บบบ!! ร่างบางไม่สนใจถอดเกาะอกออกจากร่างแล้วโยนให้พ้นทางทันที
"ก็บอกว่าอย่ามายุ่งไง!
"ถ้าเจ้ถอดผมไม่รับประกันความปลอดภัยของเจ้นะครับ"
"เจ้ดื้อเองนะครับ .. อย่ามาโทษผม"
0.....0
"อ๊ะ....อื้ออ!!!!
