EP 07 หาทางกลับเอง

เที่ยง

เปลวพาบีเกลออกมาห้างของเขาตามคำสั่งของครามที่เอ่ยชวน จะไม่พามามีหวังชะตาชีวิตเขามีถึงแค่วันนี้แน่ ๆ

"ฉันจะไปเจอเพื่อนฉัน เพราะงั้นทำตัวดี ๆ เข้าใจมั้ย?" ชายหนุ่มหันไปกำชับไม่ให้บีเกลทำให้เขาเสียหน้า หญิงสาวอยากจะตอบไปว่าเธอรู้ดีว่าตัวเองต้องทำตัวยังไง แต่ก็เหนื่อยที่ต้องทะเลาะกับเขา เลยได้แต่พยักหน้าตอบเบา ๆ

ไม่นานรถของของเปลวที่มีการ์ดคอยขับให้ก็มาจอดที่หน้าห้าง การ์ดเดินอ้อมมาเปิดประตูให้เปลวก่อนแล้วตามไปเปิดประตูให้บีเกลที่หลัง เมื่อเช้าเขาขับรถมาเอง แต่นี่ออกมานอกสถานที่ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะให้การ์ดขับมาให้ เพราะความขี้เกียจ

ยืนรอสักพัก เพื่อนที่นัดให้เขาออกมาก็เดินมาพร้อมเมียสาว จะเรียกแบบนั้นคงไม่ได้ เพราะตอนนี้ครามกำลังทำคะแนนเพื่อให้หญิงสาวที่เขาพามายอมเป็นเมียอยู่

"กว่าจะมา ยืนรอรากแทบงอก" ทั้งทียืนรอได้ไม่นาน แต่เปลวก็พูดให้มันดูโอเว่อร์เข้าไว้เพื่อให้เพื่อนชายรู้สึกผิด แต่ก็นั้นแหละ ไม่ได้ผลกับคนแบบครามแน่นอน

"อย่าบ่นมากเจ้าของห้าง ว่าแต่ขอซื้อห้างต่อมึงได้หรือป่าว?" เปลวถึงกับเบิกตากว้างเมือได้ยิน เขาขมวดคิ้วหนัก

"มึงจะซื้อห้างกูเพื่อ?" และไม่ลืมที่จะเอ่ยถามกลับถึงเหตุผล

"ซื้อมาไว้เป็นสินสอดไปขอเมีย!"

"จะอ้วก!" หลังจากได้ยิน เปลวก็ทำท่าทางเหมือนคนเหม็นความรักทันที อย่างว่าเขาไม่เคยมีมุมหวานแบบนี้กับใคร เว้นก็แต่สาว ๆ ที่เขาคั่วด้วย

"อ่อเซย์ นี่บีเกลว่าที่ภรรยาฉัน" แม้ไม่อยากจะแนะนำแต่มันคงไม่ใช่เรื่องดี ไม่ทำมีหวังเขาถูกมองว่าไม่ให้เกียรติผู้หญิงแน่ ต่อให้สำหรับเขาแล้วเธอไม่มีเกียรติเลยก็ตาม

"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" บีเกลเอ่ยทักเซย์ แววตาของเธอที่เศร้ามันดูขัดกับหน้าที่เธอพยายามยิ้มออกมา เซย์มองมันออก ครามก็เช่นกัน จะมีก็แต่เปลวที่อคติกับเธอ

"เช่นกันค่ะ" เซย์ตอบกลับแล้วยิ้มตอบด้วยความจริงใจ

"มองหน้าบีเกลมีอะไรหรือป่าว?" เปลวเอ่ยถามเพราะคิดว่าหญิงสาวทำอะไรให้เมียเพื่อนชายของตนไม่พอใจ

"มีสิ ฉันกำลังคิดว่าจะสอนให้บีเกลมีคู่นอนแบบฉัน!" คำตอบของเซย์ทำเอาสามคนถึงกับเหว๋อ บีเกลตกใจมากเพราะคิดไม่ถึงว่าเซย์จะเป็นคนตรง ๆ

"เธอจะบ้าหรือไงเซย์ บีเกลมี.." ครามกำลังแย้งเมียตัวเอง แต่ไม่ทันจบเธอก็สวนขึ้นมา

"ก็แค่ผัวในสมรส! ไม่เห็นต้องสนใจ" ประโยคนี้ทำเอาเปลวหน้าซีด เขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าตัวเองเคยเรียกบีเกลว่าเมียในสมรสเช่นเดียวกัน

"อึ้งอะไรเปลว?" เซย์เหมือนขยี้ เธอถามก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากร้าย ๆ โดยที่ไม่มีใครสังเกตุมัน

"เธอเหมาะกับไอครามแล้ว" พูดจบชายหนุ่มก็ถอนหายใจ ก่อนจะคิดในใจว่าครามไม่กระอักเลือกตายก่อนได้ยังไง เมื่อเจอผู้หญิงแบบเซย์

"จำที่เซย์บอกได้มั้ย?" มันไม่จบเพียงเท่านั้น เมื่อเซย์เอ่ยถามขึ้นมาอีก

"บอก บอกอะไร?" เปลวถามออกไปด้วยความงง บีเกลก็ตั้งใจฟังเช่นเดียวกัน

"บอกว่าเปลวจะเป็นหมาที่คลานเข่าเข้าสักวันไง!"

"ไม่เอาหน่าเซย์" ครามรีบเอ่ยห้ามเมียสาวเมื่อเห็นว่าหน้าของเปลวเริ่มไม่ค่อยสู้ดี เขาไม่ได้โกรธเพียงแค่จุกเพราะไม่รู้ต้องเจ็บกับประโยคไหนก่อน

"ถ้าคิดจะเลวรับิสิ่งที่ตัวเองทำให้ได้ รับคำวิจารณ์ของคนอื่นให้ได้เข้าใจมั้ย?" เธอเลิกคิ้วถาม ทำเอาเปลวต้องพยักหน้าตอบไปอย่างไม่ใส่ใจ

หลังจากด่าจบเซย์ก็เดินแยกออกไปช็อปปิ้งตามประสาเธอ ทำให้ตอนนี้มีคราม เปลวและบีเกลที่ยืนอยู่

"เมียกูทำแสบสิท่า" ครามยิ้มอย่างชอบใจมี่เพื่อนตัวเองโดนด่า และหันไปยิ้มให้บีเกลด้วยเช่นกัน

"เออ แสบจัด กูหล่ะเชื่อเลย"

"ยืนยิ้มอะไรอยู่ อยากได้อะไรก็ไปดูสิ เดี๋ยวฉันเดินไปจ่ายตังให้" เขาหันไปตะคอกว่าที่เมียของตัวเอง หลังจากที่เห็นว่าเธอกำลังยิ้มให้คราม เพื่อนชายของเขาอยู่ เปลวแสดงสีหน้าออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจ แต่สาเหตุของความไม่พอใจไม่รู้ว่ามันเกิดจากอะไรกันแน่

"จะไปดุเธอทำไม เธอนุ่มนิ่มขนาดนั้นหัดใช้ด้านดีซะบ้าง!" ครามเตือนเพื่อด้วยความหวังดี เขาไม่อยากเห็นเปลวคลานเข่าที่หลังอย่างทุกทรมาน

"ถ้านุ่มนิ่มคงไม่ยอมแต่งงานกับกูหรอก คงอยากได้กูจนตัวสั่นเลยสร้างภาพขึ้นมามากกว่า" เปลวพูดไปตามความคิด เขาเริ่มไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงรักและเข้าข้างเธอ หรือเพราะภาพลวงตาที่เธอแสดงออกมาให้คนอื่นเห็น

"จะคิดแบบนั้นก็แล้วแต่มึงเถอะ!" ครามถึงกับเดินหนี เพราะลำคานความคิดลบ ๆ ของเพื่อนตัวเอง

ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้เปลวไม่ได้เดินตามไปเดี๋ยวนั้น เขากดรับเมื่อเห็นว่าเป็นลูกน้องที่เขาใช้ไปทำงานสำคัญ

"นายครับ คุณบีเกิลเหมือนจะไม่ค่อยสบายครับ" งานสำคัญที่ว่าคือการดูแลหญิงสาวที่ชายหนุ่มนั้นหมายปอง หรือมีอีกหนึ่งสถานะคือพี่เมียของเขา

"ดูเธอห่าง ๆ ถ้าไม่มีใครพาเธอไปหาหมอโทรมาบอกกูทันที กูจะเข้าไป" เปลวทำแบบนี้เสมอ ทำมาหลายปี ที่ให้คนคอยตามบีเกิล และเมื่อไหร่ที่เธอมีปัญหา เขาจะโผล่ไปสร้างความประทับใจเสมอ

หลังจากคุยธุระจบเขาก็เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าและเดินไปยังที่ที่มีว่าที่เมีย กับเพื่อนเขาอยู่ หลังจากเข้าไปเมื่อเห็นว่าครามกำลังสวีทหวานกับเมียสาว เขาก็เอ่ยแขวะอีกนิดหน่อยและโดนครามตอกกลับมาอย่างแรง ทำเอาหน้าหงอยไปเลย เซย์หันไปถามบีเกลว่าซื้อใบไหน แต่เธอปฏิเสธ เปลวเลยพูดขึ้น

"ไปเลือกสิ ฉันมีปัญญาจ่ายพอกันกับเสี่ยที่เลี้ยงเธอนั่นแหละ!" เขาดูถูกเธอต่อน้าคนอื่น บีเกลไม่ได้สวนอะไรกลับไป และไม่ได้เลือกกระเป๋าเหมือนที่เซย์เลือก

"เพราะนายเป็นแบบนี้ไง บีเกลถึงไม่ยอมซื้อ หล่อแต่เสือกปากหมา!" เซย์ด่าจบก็เดินออกไปเลยเธอหงุดหงิดกับคนแบบเปลว ครามเองก็เดินตามเมียสาวออกไป

"เพราะเธอ ทำไมไม่เลือก อยากให้คนอื่นมองฉันแย่ใช่มั้ย?!" เปลวโทษบีเกลที่มีคนมองเขาไม่ดี ชายหนุ่มบีบแขนของหญิงสาวอย่างแขน

"บีเกลไม่เคยต้องการให้มันเป็นแบบนั้น!" เธอตอบกลับพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเนื่องด้วยความเจ็บที่เขามอบให้

"อย่าสำออยนักเลย ฉันไม่มีวันสงสารผู้หญิงแบบเธอ!" เปลวสะบัดแขนของหญิงสาวออกอย่างแรง

"หยิ่งมากก็หาทางกลับเอาเองแล้วกัน!" พูดจบเขาก็เดินออกจากร้านไปเลย ทิ้งไว้ให้เธอยืนอยู่เพียงคนเดียว

บีเกลรีบปาดน้ำตาออกก่อนจะเดินออกจากร้านไปอีกคน เธอหาทางกลับคอนโดเองด้วยความเหนื่อยล้า วันแรกเธอเจอเรื่องมากมาย เขาทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าในเวลาที่ไม่ถึง 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำ