EP7 น่ากินขนาดนี้

มิ้นต์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ ทอดสายตามองไปยังรอบห้องที่ไม่คุ้นเคย ห้องนี้เป็นห้องกว้างขนาดใหญ่ทั้งห้องล้วนเป็น บนเตียงกว้างถึงแปดฟุต ข้างๆ เตียงเป็นโต๊ะข้างเตียง เธอมองไปด้านหน้าเป็นโฮมเทียเตอร์ขนาดใหญ่ ตรงมุมห้องด้านขวามีเคาน์เตอร์บาร์ ตู้แช่ไวน์ และเหล้าที่วางเรียงอยู่ในบล็อกที่อยู่ติดที่ฝาผนัง เมื่อมองผ่านไปยังห้องน้ำเป็นกระจกใสมีห้องเรนชาวเวอร์สองฝั่งสามารถอาบน้ำได้สองคน และอ่างจากุชชี่ขนาดใหญ่สามารถลงไปได้ถึงสี่ห้าคน เธอมองไปยังด้านหน้าต่างมีระเบียงกว้างวางโต๊ะ และเก้าอี้ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ภาพสุดท้ายที่เธอจำได้ เธอนั้นดื่มเหล้าอยู่ในร้านเหล้าตรงเคาน์เตอร์บาร์ หลังจากนั้นภาพก็ตัดไป

เธอเลื่อนดูผ้านวมหนากลับไม่มีเสื้อผ้าอยู่แม้แต่ชิ้นเดียว ใบหน้าเธอซีดเห็นได้ชัดด้วยความตกใจ ใครเป็นคนแก้ผ้าเธอ หรือว่าใครมาขืนใจกัน

“เธอตื่นแล้วเหรอ” เสียงของชายหนุ่มที่เธอไม่คุ้นเคยเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ พร้อมกับการปรากฏกายของเจ้าของเสียง เธอจำใบหน้าเขาได้ดีเขาเป็นคนที่เจอเธอครั้งสุดท้ายที่พูดคุยกับเธอ เธอยกผ้านวมให้สูงขึ้น ขณะที่เขาใส่กางเกงวอร์มเพียงตัวเดียว ทำให้เห็นซิกแพคหนาอย่างแจ่มชัด อีกทั้งกางเกงของเขายังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อลู่ไปตามตัวเขา เธอจึงเห็นลำดุ้นเป็นแท่งอย่างแจ่มชัด

“นายพาฉันมาที่นี่ทำไม” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาด้วยความระแวง เขาก้าวเดินมานั่งที่เตียงของเขา เธอขยับตัวแนบชิดผนังทันที

“ทำเป็นอายไปได้ เมื่อคืนเธออ้วกใส่ฉัน ฉันก็เลยจับเธอแก้ผ้า ไม่ต้องห่วงฉันไม่เอากับคนไม่มีสติ ถ้ามีสติฉันถึงจะเอา” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มหื่นกระหาย จับเรียวขาเธอลากเธอมาใกล้เขา ทำให้เธอรู้สึกตกใจ อีกทั้งผ้านวมที่เธอห่มนั้นเปิดออกเห็นอกอวบอิ่มที่ใหญ่เกินตัวและเป็นธรรมชาติ

“จะทำอะไร” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว แล้วผลักอกของเขาให้ถอยห่างจากเขา แต่ทว่าเขาโน้มลำตัวเธอนอนราบลงบนเตียงกว้าง จับเรียวแขนเธอทั้งสองข้า ทำให้เธอตกใจอย่างสุดขีด

“ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า” เธอก่นด่าเขาให้ปล่อย แต่ทว่ามือหนาทั้งสองข้างของเขาจับเรียวแขนเธอแน่นเธอได้แต่ดิ้นรนใต้เรือนร่างของเขาให้หลุดจากพันธนาการของเขา เขาเผยรอยยิ้มเธอดิ้นรนให้เขาปล่อยอย่างสุดกำลัง

“ตัวเล็กราวกับลูกหนูจะมาสู้พญาราชสีห์อย่างฉันได้อย่างไง นอนนิ่งๆ ให้ฉันเย็ดก็พอแล้ว” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงกระเส่าหื่นกระหาย เธอใช้แรงทั้งหมดถีบหน้าท้องหนาให้ถอยห่าง เขาก็กระเด็นเกือบตกเตียง เธอจึงวิ่งลงจากเตียงโดยทันทีเพื่อจะวิ่งไปที่ประตู เขากลับโอบกอดล็อกเธอจากด้านหลัง เธอเองก็ดิ้นรนให้เขาปล่อย

“ปล่อยกูนะ ไอ้หน้าเหี้ย ปล่อยกู!!!” เธอร้องตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธจัดดิ้นรนให้เขาปล่อย มีหรือว่าเขาจะปล่อยเธอไปโดยง่าย ดันลำตัวเธอลงไปที่เตียงอีกครั้ง มือหนาของเธอเอากุญแจมือที่ติดอยู่กับโซ่และเตียงนอนของเขาทั้งสองฝั่งมาใส่ข้อมือเรียวของเธอทั้งสองข้า

“ปล่อยกู ไอ้เหี้ย ปล่อยกู...กูบอกให้ปล่อย!!!” เธอตะโกนใส่เขาอีกครั้ง เขากลับเผยรอยยิ้ม ขณะที่เธอดิ้นรนทั้งถีบทั้งแตะจนตัวเขาเขียวช้ำหลายจุด เขาใช้มือล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบปืนขึ้นมา เธอมีสีหน้าซีดเผือดกว่าตอนที่ตื่นขึ้นมา

“ฤทธิ์มากนักนะ อยากไส้แตกใช่ไหม” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงดุดันแฝงไปด้วยอำนาจ เธอจึงเงียบไม่เอ่ยสิ่งใดออกมา เขาใช้ปลายกระบอกปืนลูบไล้ที่ทรวงอกของเธอเปลือยเปล่าแผ่วเบาและไล่ไปตามลำตัวตามแต่ใจของเขาปรารถนา เธอรู้สึกหวาดกลัวและเกร็งหน้าท้องแบนราบ

“ต้องแบบนี้สิ เด็กน้อย” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มนัยน์ตาของเขามองเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอเต็มไปด้วยความหื่นกระหายแบบจิตๆ เขาวางปืนไว้ข้างลำตัวของเธอเหมือนเป็นการข่มเธอ มือหนาลูบไล้อกอวบอิ่มของเธอแผ่วเบา

“ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเขาด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว ลำตัวของเธอสั่นนัยน์ตาทั้งสองข้างของเธอเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา เขามองใบหน้าเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่เผยรอยยิ้มให้ชวนขนลุกไปทั้งตัว

“น่ากินขนาดนี้ ฉันจะให้เธอครางจนกรีดร้องไปเลย” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงโทนต่ำหื่นกระหาย เขาลุกขึ้นนั่งคุกเข่าที่ปลายเท้าของเธอถอดกางเกงออกทำให้เธอเห็นดุ้นที่ใหญ่และยาวทั้งที่มันยังหลับใหลอยู่แต่กลับดูน่ากลัว เธอประมาณดุ้นของเขาไม่ต่ำกว่าห้าสิบหกน่าจะถึงห้าสิบแปด

อีบ๊อง แล้วฉันจะมองมันทำไม?

..........................................

ทุกคนนิยายเรื่องนี้มีตัวละครหลักๆ มีประมาณสี่ตัวละคร คือ มิ้นต์ / ภูผา / ทิวเขา และน่านฟ้า

อาจมีตัวละครออกมาเรื่อยๆ และเนื้อหาเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ไปตามบริบทของตัวละครเช่นกันความแซ่บจะปะทุทุก EP

ไรท์ชอบอ่านคอมเม้นท์ของทุกๆ ท่าน อย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยนะคะ

เม้นท์แล้ว อย่าลืมกดหัวใจให้ด้วยนะ