EP1

สองวันสำหรับทั้งสองคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน เข้มหรือนายเข้ม ตังเกหนุ่ม ฉายาแมวเก้าชีวิต ทายาทเรือประมงกว่าสิบลำในน่านน้ำอ่าวไทยที่ชอบชีวิตท่ามกลางทะเลมากกว่าบนบก ทุกครั้งที่เรือขึ้นฝั่ง เป็นที่รู้กันดีว่าห้ามใครรบกวน หากว่าเขาจะหิ้วสาวสักคนสองคนเข้าห้องพัก

เข้มอายุเข้าหลักสี่ สถานะตกพุ่มหม้ายมาหลายปี หลายคนบอกว่าที่เข้มตัดสินใจออกเรือเป็นชาวตังเก แทนที่จะนั่งคุมบังเหียนของกิจการครอบครัว เป็นเพราะเขาอกหักจากผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจึงใช้ท้องฟ้ากับน้ำทะเลเป็นเพื่อน นานๆ จึงจะขึ้นฝั่งมาปลดปล่อยความต้องการของตัวเอง

นวลทิพย์ เป็นสาวไซด์ไลน์คนใหม่ของหนุ่มตังเก แม้ว่าเข้มจะขึ้นชื่อว่าเข้าถึงยาก เพราะสาวๆ ขอเขามักจะเป็นสาวขาประจำที่เขาเรียกหาทุกครั้งที่ขึ้นฝั่ง แต่หลายครั้งหลายหนที่สาวขาประจำเสนอตัวเพื่อให้เข้มยอมรับเลี้ยงเธอในฐานะเมีย แต่เขาก็ยังไม่ตอบสนองความต้องการของพวกเธอ มิหนำซ้ำยังเบื่อหน่ายเสียอีก นวลทิพย์จึงถูกเรียกมาอย่างกะทันหัน หญิงสาวยอมรับว่าลีลาของชายหนุ่ม สร้างความติดตรึงใจเธออย่างมากและเป็นสุขที่สุด เธอไม่ใช่สาวขายบริการที่มีหลักแหล่ง แต่เป็นสาวไซด์ไลน์ที่มารับเฉพาะกิจ ในเวลาที่เธอหมุนเงินไม่ทัน

ชีวิตของนวลทิพย์ผ่านชายหนุ่มมาหลากหลายคน และเมื่อเปรียบเทียบกับรสชาติที่ได้รับ เข้มเอาชนะชายหนุ่มทุกคนได้อย่างราบคาบ เพราะเวลาอยู่บนเตียงกับชายหนุ่ม มันช่างตื่นเต้น หนักหน่วงและรุนแรงจนทำให้เธอขึ้นสวรรค์ไปอย่างง่ายดาย

วันนี้ นวลทิพย์ หมดเวลาสำหรับเรื่องบนเตียงจากการว่าจ้างของเข้ม ชายหนุ่มปล่อยให้เธอพักผ่อนอย่างเต็มที่ส่วนเขาหายไปตั้งแต่เช้า หญิงสาวตื่นจนบ่ายคล้อย ก่อนจะออกมาเดินเล่นบริเวณสวนหลังส่วนตัวของเขาที่สร้างขึ้นในรั้วบ้าน

บ้านหลังเล็กของเข้ม สร้างแยกออกมาจากเรือนใหญ่ ทางเข้าสวนมีรากอากาศของต้นสายฝนบาหลีปิดเป็นม่านสวยงาม ด้านในปูด้วยหญ้าอย่างดี มีโต๊ะนั่งเล่นอยู่บนสนามหญ้า มีต้นก้ามปูใหญ่ให้ร่มเงาและเป็นไม้หลักที่ให้ต้นสายฝนบาหลีเกาะอยู่

หญิงสาวถือหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่านฆ่าเวลาด้วย อันที่จริงเธอสามารกลับได้เลย เพราะเข้มจ่ายเงินให้เธอไว้ที่หัวเตียงแล้ว แต่เธอยังต้องการบางอย่างจากเข้ม อาจจะอยู่ร่วมกับเขาอีกสักคืน หรือว่าอาจจะเป็นค่าทิปที่เธออุตส่าห์ลาพักร้อนจากอาชีพผู้ช่วยพยาบาลที่เธอทำอยู่

นวลทิพย์อ่านหนังสือได้เพียงครึ่งเล่มก็ถูกเรียกเบาๆ จากชายหนุ่ม

“ยังอยู่ที่นี่อีกหรือ?”

“คุณคงไม่ว่านะคะ ที่นวลเข้ามาเดินเล่นที่นี่”

“ผมคิดว่าคุณจะกลับไปแล้วเสียอีก”

“เอ่อ...” นวลทิพย์อึ้งไปเลย เมื่อเขาพูดแบบนั้น เขาช่างไร้เยื่อใย เอเย่นต์ของเธอพูดถูกว่าอย่าไปตอแยกับเขามาก

“นวลคิดว่าคุณอาจจะยังต้องการนวลอยู่”

“งั้นหรือ?”

เขาถามเสียงเย็นชา สายตากวาดไปทั่วเนื้อตัวของเธอ เนื้อผ้าบางเบาที่หญิงสาวสวมอยู่ มันมองทะลุได้ถึงเสื้อชั้นในลูกไม้ของเธอ ความอวบอวบอิ่มเต่งตึงของเนื้อสาว เร้าอารมณ์ของชายหนุ่มได้ตื่นเพริศขึ้น อาวุธที่ซ่อนอยู่ในกายผงาดง้ำ

“ถ้าเธอยังไม่ไปไหน และอยากจะสนุกต่อกับฉัน ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก”

ด้วยความเร็ว เข้มดึงตัวเธอเข้าหาอย่างรวดเร็ว ซึ่งมันทำให้เธอถึงกับถลาเข้าหาอ้อมแขนของเขา

“ว๊าย....คุณเข้ม”

หญิงสาวแสร้งร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่ก็ไม่ได้พยายามที่จะดิ้นรนเพื่อให้หลุด ส่วนชายหนุ่มกอดเธอเอาไว้อย่างรู้ทัน แล้วดันตัวเธอนั้นไปที่สระน้ำเล็กๆ ระดับความสูงแค่ 50 เซนติเมตร ที่แทรกตัวอยู่กลางสวนต้นเฟิร์น

เขาอุ้มเธอลงไปในสระ วงแขนที่แข็งแรงผลักเธอให้เกาะอยู่ที่ขอบสระ ส่วนตัวเขากอดอยู่ทางด้านหลัง

“ฉันสนองความต้องการให้เธอไม่ยากหรอก แต่ฉันว่าที่เธอต้องการมากกว่านั้น คือเงินของฉัน”

เข้มกระซิบที่ข้างหู พร้อมมือที่ขยับขยำไปทั่วเนื้อตัวของหล่อน

“นวลไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยนะคะ นวล...นวลแค่อยากช่วยให้คุณมีความสุข แล้วนวลเอง ก็...ก็ชอบบทรักของคุณด้วย”

“ได้! ฉันจะจัดให้ แต่ครั้งนี้...ฉันไม่จ่ายหรอกนะ”

เข้มคำรามเสียงดุ หญิงสาวใจสั่นทั้งกลัวทั้งต้องการ บั้นท้ายงอนงามของเธอนั้น สัมผัสอยู่กับแก่นกลางลำตัวของเขาตลอดเวลา เพราะชายหนุ่มตั้งใจกลั่นแกล้งเธอนั่นเอง

“ถ้าคิดอยากจะให้บริการฉันไปนานๆ อย่าโกหกฉัน และอย่าเรียกร้องกับฉัน”