ตอนที่ 3

สถานที่ที่คาลเดอร์พาเธอไป เลย์ลายอมรับว่ามันเป็นสถานที่ในฝันของเธอ นั่นคือโรงแรมแชงกรีลา เขาพาเธอไปนั่งที่ระเบียงซึ่งจัดไว้สำหรับแขกที่ต้องการสูดกลิ่นอายของบรรยากาศชายทะเลในยามราตรี ที่นั่นมีโต๊ะซึ่งได้ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว และน่าประหลาดใจที่สถานที่นั้นเธอแทบไม่เห็นใครนอกจากบริกรที่มารินไวน์ใส่แก้วก่อนจะปลีกตัวออกไปปล่อยให้สองหนุ่มสาวนั่งดื่มด่ำบรรยากาศยามค่ำกันสองต่อสองใต้แสงเทียน

“โรงแรมแชงกรีลา...เป็นที่ที่ฉันชอบมากค่ะ คาร์ล”

เลย์ลาหันหน้าออกไปยังฝั่งทะเลซึ่งมีแสงไฟส่องสว่างไปเกือบสุดแนวของชายหาด

“ผมมาพักที่นี่บ่อย บริการของที่นี่ยอดเยี่ยมมาก”

หญิงสาวหันกลับมาและเอียงคอเล็กน้อย “คุณพูดเหมือนกับว่าคุณไม่ได้อยู่ในลอสแองเจลิส”

เขายิ้ม “ผมเป็นสถาปนิก และครอบครัวของผมมีบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ผมต้องเดินทางไปทั่วสหรัฐในกิจการของครอบครัวด้วย”

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคารลเดอร์เป็นผู้ชายประเภทรูปหล่อพ่อรวย ทั้งการแต่งตัวของเขา ชุดสูทยี่ห้อหรูและรถที่เขาขับเป็นซูเปอร์คาร์แพงระยับ ทว่าเลย์ลากลับไม่ได้สนใจเกี่ยวกับแอคเซสเซอรี่หรือสิ่งที่เขามีไว้ประดับบารมีหรือฐานะ

สิ่งที่น่าสนใจสำหรับหญิงสาวคือคาลเดอร์เป็นผู้ชายที่มีท่าทีสุขุมลุ่มลึกและความมีเสน่ห์ของเขาที่แตกต่างจากผู้ชายคนอื่นต่างหาก มันทำให้เธอกล้าฉีกกฎของตัวเองด้วยการออกมานั่งจิบไวน์ใต้แสงเทียนกับเขาถึงที่นี่

“ไม่น่าเชื่อเลยค่ะว่าฉันจะมากับคุณ คาลเดอร์”

หญิงสาวกล่าวพลางยกแก้วไวน์ขึ้นและค่อย ๆ ละเลียดรสชาติหอมหวานจากไวน์แดงชั้นดีซึ่งหญิงสาวรู้ได้ทันทีเมื่อได้ลิ้มรส

“ทำไมล่ะครับ?”

“ปกติฉันจะไม่...เอ้อ...ออกไปไหนกับแขก ฉันไม่อยากให้คนมองว่านอกจากแสดงโชว์ในอีเดน สวีทแล้วฉันอาจยังรับจ๊อบอื่นด้วย”

“หมายถึงการไปไหนมาไหนกับผู้ชายอย่างนั้นหรือ”

คาลเดอร์ยกแก้วไวน์ขึ้นจิบบ้าง รสชาติของไวน์ในแก้วดีมากจนมันทำให้เขารู้สึกเพลินจนเกือบจะกระดกเข้าปากทีเดียวหมด ทว่าเขาก็ยั้งใจเอาไว้ ดวงตาสีน้ำเงินดุจท้องฟ้าในยามราตรีจับจ้องอยู่ใบหน้างามของหญิงสาว

เขาได้เห็นเธอชัด ๆ แล้ว...เลย์ลา นางฟ้าเบอร์หนึ่งของสถานบันเทิงอันดับต้นแห่งลอสแองเจลิสอย่างอีเดน สวีท เบื้องหลังเมคอัพหนาและเสื้อผ้าอลังการคือผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีใบหน้าหมดจดและไม่ได้เย่อหยิ่งอย่างที่เขาเคยได้ยินกิตติศัพท์มา

“คุณมาอยู่ที่อีเดน สวีทนานแล้วหรือ?”

“ประมาณเกือบสองปีเห็นจะได้ค่ะ จริง ๆ แล้วฉันชื่อลีลา แต่ผู้จัดการอยากให้ชื่อเรียกง่ายขึ้น เขาเลยเรียกฉันว่าเลย์ลาจนติดปาก”

“มันเป็นชื่อที่เพราะมาก เหมาะกับผู้หญิงสวย ๆ อย่างคุณ”

“คุณนี่ปากหวานไม่เบานะคะ คาร์ล...พวกสถาปนิกปากหวานอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่า”

“ผมไม่ได้พูดแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรอกนะครับ”