บทที่ 2 สิบคนไม่เคยพอ

“ซาชาของเรามาแล้ว”

เสียงของชายหนุ่มเอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงแจ่มใส ขณะที่ซาชาก้าวเดินเข้ามาในห้องวีไอพีด้วยท่าที่องอาจและสง่างามเช่นทุกครั้งที่ผู้คนพบเจอ ซาชามองไปยังหญิงสาวอกสะบึมประมาณสี่ถึงห้าคนที่คอยบริการชายหนุ่มที่ทักทายเขา ผู้หญิงเหล่านั้นบางคนก็เคยหลับนอนกับเขาด้วยเช่นกัน พวกเธอเองก็เผยรอยยิ้มให้ซาชาอย่างยั่วยวน ซาชากลับมีสีหน้าเรียบเฉย ทอดกายนั่งลงบนโซฟากำมะหยี่สีขาวลักษณะพิงหลัง หญิงสาวรินบรั่นดีใส่แก้วทรงสั้นเพียงก้นแก้วส่งให้ซาชา

“พวกเธอทำให้ไม่พอใจเหรอ ถ้าไม่พอใจฉันจะส่งไปให้ใหม่” ชายหนุ่มเอ่ยถามซาชาด้วยความสงสัย สังเกตกว่าซาชามีสีหน้าเรียบเฉยนั่งลงบนเก้าอี้ สายตาของซาชามองแก้วบรั่นดีที่ยกดื่มไปเมื่อครู่

“ไม่มีอะไรวิกเตอร์ แค่พวกแมลงคอยทำให้ให้ฉันกวนใจ” ซาชาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แล้วส่งแก้วให้หญิงสาวที่นั่งข้างๆ เขา เธอรับแต่โดยดี

“ให้ฉันไปเก็บกวาดให้ไหม แค่นายบอกฉันพร้อมจัดกองทัพทันที” วิกเตอร์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ฉันจัดการส่งพวกมันไปเฝ้ารากมะม่วงแล้ว” ซาชาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ แสยะยิ้มที่มุมปากไม่เห็นไรฟัน ทำให้ผู้คนขนลุกโดยไม่รู้ตัว

“ออกไป” วิกเตอร์เอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม พวกเธอทั้งสี่คนเผยรอยยิ้ม แล้วก้าวเดินออกไปจากห้องนี้ เมื่อประตูปิดลงวิกเตอร์จึงเอ่ยต่อ

“มีอะไรก็บอกฉันได้นี่น่า นายก็รู้ว่าเราเป็นเพื่อนกันมาหลายสิบปี นายเองยังไม่เชื่อใจฉันอีกเหรอ” วิกเตอร์เอ่ยถามซาชาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

อย่าเรียกว่าไม่เชื่อใจเลย ซาชาเชื่อใจกว่าที่วิกเตอร์กว่าใคร ซาชามอบหมายกิจการกาสิโน ทั้งกิจการค้าอาวุธสงครามวิกเตอร์สองอย่างนี้มีรายได้มหาศาล ซาชาวางใจให้วิกเตอร์เป็นคนดูแลทั้งหมด เพราะว่าวิกเตอร์เพื่อนกับซาชาตั้งแต่อายุเจ็ดขวบเห็นจะได้ เพราะพ่อของซาชาเคยช่วยชีวิตพ่อของวิกเตอร์ พ่อของวิกเตอร์จึงอุทิศตนเป็นบอดี้การ์ดของอีวาน เมื่อพ่อของวิกเตอร์เสียไปอย่างกะทันหัน อีวานก็ส่งเสียเล่าเรียนให้วิกเตอร์เรียนจบพร้อมๆ กับซาชา ทำให้วิกเตอร์กับซาชาสนิทกันมากด้วยเรียนมาด้วยกัน อีวานจะรักซาชาเหมือน ซาชาเป็นเทพเจ้ายุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ถึงกระนั้นมันก็ลอดพ้นสายตาเขาไปได้อยู่ดี หลายครั้งซาชาอยู่ในอันตราย วิกเตอร์ก็จะโทษตัวเองว่าเป็นความผิดของตัวเองและร้องไห้ฟูมฟายเป็นผีบ้า ซาชาเลยให้วิกเตอร์มาดูแลไนต์คลับและกาสิโน รวมไปถึงโรงงานผลิตอาวุธสงครามจะได้ทำให้วิกเตอร์เลิกยุ่งกับชีวิตของเขา

“ซาชา นายเป็นอะไร เหม่อลอยอะไรขนาดนั้น หรือมีหญิงในดวงใจ” วิกเตอร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดตลก

“เรื่องตระกูลอีวาโนโว” ซาชาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบ

“ได้ข่าวว่าเอเดรียนกำลังป่วยหนัก เป็นว่าเป็นโรคหัวใจน่ะ ไปอยู่ที่เกาะส่วนตัว ทางด้านลูกชายคนโตก็หายสาบสูญไปพร้อมกับผู้หญิงสาวไทยเมื่อประมาณสามสิบปีก่อน ตอนนี้ผู้สืบทอดเป็นวาดิมลูกของน้องชายคอยรักษาการอยู่ เขาไม่ยอมขึ้นเป็นผู้นำ ทั้งที่เอเดรียนวางมือแล้วก็ตาม”

“วาดิมเด็กอมมือนั้นเหรอ” ซาชาด้วยน้ำเสียงเรียบ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“ใช่”

“วาดิม คนผู้นี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันเลย ครั้งล่าสุดที่ปะมือกันเมื่อสามปีก่อน ห่างไกลกับคำว่ามาเฟียไปมากเลย” ซาชาเอ่ยบอกราวกับไม่สนใจไยดีคนที่ชื่อว่าวาดิมแม้แต่น้อย

“แน่นอนสิว่าซาชาของเราแข็งแกร่งที่สุด เหมาะสมกับการครอบครองรัสเซียทั้งหมด” วิกเตอร์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสรรเสริญราวกับซาชานั้นเป็นจักรพรรดิของรัสเซีย

“แน่นอนรัสเซียเป็นของฉัน” ซาชาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงภูมิใจ และลุกขึ้นยืน วิกเตอร์ยกแก้วเหล้าขึ้นเหมือนเป็นการฉลองให้กับจักรพรรดิคนใหม่ของรัสเซีย

“แน่นอนรัสเซียเป็นของซาชา” วิกเตอร์เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ขณะที่ซาชาก้าวเดินออกไปจากห้องนี้ เหลือเพียงวิกเตอร์เพียงคนเดียว วิกเตอร์ถอนหายใจยาวๆ มองไปยังประตูที่ปิดลง หญิงสาวสองคนก้าวเดินเข้ามา มองประตูที่ซาชาได้เดินเข้าไป

“ดีนารา อีวา ไฟน่า กาลิน่า คารินา พวกเธอเข้าไปดูแลซาชา” วิกเตอร์เอ่ยบอกหญิงสาวที่เดินเข้ามาภายในห้องกว้าง พวกเธอมีใบหน้าและรูปร่างราวกับนางแบบ ทำให้ซาชาถูกใจไม่น้อยเลย

“ค่ะ” พวกเธอที่วิกเตอร์ขานชื่อมาขาดรับคำสั่งโดยทันที แล้วเปิดประตูเข้าเดินไปในห้องกว้างโดยไม่รีรอ

“วิกเตอร์ ผู้หญิงสิบคนมันมากไปหรือเปล่าคะ ในห้องก็มีตั้งสี่ห้าคนแล้ว ห้าคนนั้นก็น่าจะพอแล้วนะคะ คนส่วนมากแค่คนสองคนก็แทบหมดน้ำแล้ว” หญิงสาวที่นั่งลงด้านขวาของวิกเตอร์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง เธอคิดว่าคนอะไรจะมีเรี่ยวแรงนอนกับผู้หญิงได้ครั้งละสิบคนกัน

“ดูถูกซาชาไปแล้วนะไคล่า สำหรับซาชาแล้วห้าคนมันไม่ทำให้ซาชาเต็มอิ่มหรอก ห้าคนนั้นมันเป็นเพียงแค่ของหวานหรือของกินเล่นเท่านั้น บางครั้งซาชานอนกับผู้หญิงถึงสิบห้าถึงยี่สิบคนเลยล่ะ จะบอกให้ว่าซาชาไม่เคยเหนื่อยกับเซ็กส์หรอก ซาชาเคยทำสถิติไม่ออกจากห้องสามวันเลยทีเดียวล่ะ มาย่าหมั่นเติมเหล้าและอาหารเข้าไปด้วย คิดว่าวันนี้เหล้าคงหมดคลังแน่ ถ้าหมดก็ซื้อมาเพิ่มด้วย อย่าให้ซาชาขาดตอน” วิกเตอร์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย แล้วโน้มตัวลงบนโซฟาอย่างสบายใจ ดึงสาวสายที่นั่งข้างๆ เขามาจูบอย่างดูดดื่ม

..............................

น้องอเล็กซ์จะมาตอนหน้า

ตอนนี้เอาซาชาคนดีย์ไปอ่านก่อนน๊า

ขอย้ำอีกทีนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายเด้อ

ขอปรับเนื้อเรื่องให้สมูทก่อน เมื่อ NC มาเมื่อไหร่รับประกันความแซ่บถึงใจได้เลย

ไปตามอ่าน 2P และ 3P ของเราได้ อยู่ในนามปากกา MOON NIGHT 

อย่าลืมคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะฮะ

สัญญาจะเข้ามาอัพเดตนิยายลงบ่อยๆ น๊า